Κάποιοι διδάσκουν ότι συγχώρεση και άφεση είναι δύο διαφορετικά γεγονότα, που το πρώτο συμβαίνει όταν κάποιος μετανοεί και το δεύτερο στο βάπτισμα στο νερό.
Σύμφωνα μ’ αυτή την διδασκαλία, στην
μετάνοια ο Θεός δέχεται την απολογία του ανθρώπου αποκαθιστώντας τον σε
προσωπική σχέση, και στο βάπτισμα αφαιρεί τον κατάλογο και τον μισθό των
αμαρτιών του παρελθόντος.
Ωστόσο, οι δύο αυτές λέξεις
χρησιμοποιούνται μέσα στη Γραφή εναλλακτικά.
Στην Παλαιά Διαθήκη, η συγχώρεση ήταν συνδεδεμένη με τη θυσία εξιλέωσης. Ο Ισραηλίτης δεν χρειαζόταν μόνο να ομολογήσει την αμαρτία του και να ζητήσει συγχώρεση από τον Θεό, αλλά έπρεπε να προσφέρει και αιματηρή θυσία προκειμένου να συγχωρεθεί κι αυτό φαίνεται πολύ καθαρά από τα παρακάτω εδάφια: Λευιτ.δ:13-35, ε:7-18, ς:1-7, ιθ:22, Αριθ.ιε:22-28 και Δευτ.κα:1-8.
