ΓΕΝΕΣΗ κ

Αυτό το κεφάλαιο μας φανερώνει δύο ξεχωριστά πράγματα:

Την ηθική αμαύρωση που το παιδί του Θεού μερικές φορές έχει στα μάτια του κόσμου, αλλά και την ηθική αξία που είναι πάντοτε περιβλημένο στα μάτια του Θεού.

Γέν.κ:1,2

Γέραρα: Πόλη προς το Νότο, κάτω από Φιλισταίο βασιλιά.

Ο Αβραάμ δείχνει ξανά πόσο φοβάται τις περιστάσεις. Κατοικεί στα Γέραρα και φοβάται τους κατοίκους του τόπου. Επειδή κρίνει ότι ο Θεός δεν είναι μαζί τους, ξεχνά ότι ο Θεός είναι πάντοτε μαζί του. Φαίνεται ότι τον απασχολούν περισσότερο οι κάτοικοι των Γεράρων, παρά Εκείνος που είναι ισχυρότερος απ’ όλους αυτούς.

ΓΕΝΕΣΗ ιη

Αυτό το κεφάλαιο μας δίνει ένα καλό παράδειγμα των αποτελεσμάτων μιας ζωής αποχωρισμού και υπακοής (Ιωάν.ιδ:23).

Η κοινωνία με το Θεό που απολαμβάνει ένας πιστός που υπακούει, είναι τέλεια άγνωστη σ’ αυτόν που ζει μέσα σε μια κοσμική ατμόσφαιρα. Πρέπει να θυμόμαστε ότι η δικαίωση και οι καρποί της δικαίωσης είναι δύο διαφορετικά πράγματα. Το να είναι κανείς παιδί είναι ένα πράγμα και το να είναι ένα ευπειθές παιδί είναι άλλο πράγμα. Ένας πατέρας λοιπόν, αγαπά το παιδί που τον υπακούει και το κάνει συμμέτοχο στις σκέψεις και τα σχέδιά του.

 

ΓΕΝΕΣΗ ιζ

Γέν.ιζ:1

Αυτό το κεφάλαιο μας δείχνει πώς ο Θεός θεραπεύει το σφάλμα του Αβραάμ, που είναι τώρα 99 χρονών !!! 

Έχουν περάσει 13 χρόνια από τη γέννηση του Ισμαήλ δίχως τίποτα να έχει συμβεί ενδιάμεσα. Ο Θεός δοκιμάζει την πίστη του Αβραάμ.

Έχουν περάσει 25 χρόνια από τότε που εγκατέλειψε την Ουρ και ο Θεός του υποσχέθηκε σπέρμα που όμως ακόμα δεν έχει φανεί. Πολλές φορές ο Θεός περιμένει να φθάσουμε στα όρια των δυνατοτήτων μας πριν επέμβει για να ευλογήσει γιατί αυτή είναι η ώρα μας (Γαλ.δ:4), χωρίς όμως ποτέ να καθυστερεί χωρίς να υπάρχει κάποιος λόγος. Η σάρκα του Αβραάμ εδώ έχει νεκρωθεί τελείως.
 

ΓΕΝΕΣΗ ις

Γέν.ις:1

Όπως είδαμε, ο Αβραάμ απέκτησε την Αγαρ όταν ήταν στην Αίγυπτο.

“Αγαρ” σημαίνει φυγή και φαίνεται Σημιτικό όνομα παρά Αιγυπτιακό.

Μάλλον της το έδωσε ο Αβραάμ όταν την πήρε στο σπίτι του.

Γέν.ις:2

Ο Αδάμ έγινε παραβάτης ακούγοντας την Εύα, και τώρα βρίσκουμε τον Αβραάμ να κάνει το ίδιο πράγμα.

Βλέπουμε την απιστία να κυριεύει το πνεύμα του Αβραάμ και ακόμα μια φορά να τον απομακρύνει για λίγο καιρό από το μονοπάτι της ευλογημένης και απλής εμπιστοσύνης στον Κύριο. Ο Θεός δεν δημιουργεί ήρωες όπως οι άνθρωποι όταν γράφουν ιστορία.

ΓΕΝΕΣΗ ιε (2)

Πέντε καθαρά ζώα που το καθένα αντιπροσωπεύει τον Ιησού Χριστό. Το 5 είναι αριθμός χάρης. Η θυσία του Χριστού είναι η χάρις του Θεού πάνω σ’ όλο τον κόσμο. Ο αριθμός 4 συμβολίζει την παγκοσμιότητα. Έχουμε 5 ζώα, αλλά όπως τοποθετήθηκαν είναι σαν να είναι 4+4. Είναι η θυσία της χάρης του Θεού για όλο τον κόσμο.

ΓΕΝΕΣΗ ιε (1)

Γέν.ιε:1

Έγεινε λόγος: Στα Εβραϊκά η λέξη “έγεινε” είναι “ουαγεχί” που σημαίνει “Υπήρξε, συνέβη”. Δηλαδή ο Κύριος μίλησε στον Αβραάμ μέσα από όραση. Αυτή η φράση υπάρχει για πρώτη φορά εδώ, μέσα στο λόγο του Θεού, και μετά είναι πολύ συνηθισμένη στους προφήτες.

Μη φοβού: Ο Κύριος δεν θα επιτρέψει να χάσει τίποτα ο υπηρέτης Του επειδή απέρριψε τις προσφορές του κόσμου. Μια πιο ακριβής έννοια αυτών των λόγων στα Εβραϊκά είναι: “Μη φοβού Άβραμ, εγώ είμαι ο υπερασπιστής σου και η πολύ μεγάλη αμοιβή σου”.

ΓΕΝΕΣΗ ιδ

Σ’ αυτό το κεφάλαιο βλέπουμε την ιστορία της αποστασίας πέντε βασιλιάδων εναντίον του Χοδολλογομόρ και τη μάχη που ακολούθησε.

Το Άγιο Πνεύμα ασχολείται με τις κινήσεις αυτές, επειδή θίγουν κατά κάποιο τρόπο το λαό του Θεού.

Τέσσερις βασιλιάδες από την περιοχή της Βαβυλώνας εναντίον πέντε πόλεων που βρισκόταν στο Νότιο άκρο της Νεκράς θάλασσας (Γη Σεναάρ, το σημερινό Ιράκ, Ιράν). Ο Χοδολλογομόρ θα ήταν ισχυρός βασιλιάς με πολύ στρατό και θα είχε υποτάξει όλους αυτούς που για δώδεκα χρόνια θα του πλήρωναν φόρους, και τώρα επαναστατούν και αποστατούν.

ΓΕΝΕΣΗ ιγ

Γέν.ιγ:1

Τώρα βλέπουμε τον Αβραάμ ν’ ανεβαίνει από την Αίγυπτο προς την Μεσημβρία, τα Νότια της Χαναάν. Μετά την κατιούσα, αρχίζει η ανοδική πορεία. Έχει όμως ακόμα μαζί του τον Λωτ.

Ξέρουμε ότι ό,τι κάνει ο Θεός, το κάνει κατά τρόπο άξιο του Εαυτού Του. Είτε δημιουργεί, είτε σώζει, είτε ανορθώνει ή επιστρέφει ψυχές, δεν ενεργεί παρά σύμφωνα με ό,τι είναι ο Ίδιος: Δοξάζει το όνομά Του σε κάθε περίπτωση. Αυτό είναι ευτυχία για μας που εύκολα <παροξύνομεν τον Αγιον του Ισραήλ> (Ψαλμ.οη:41) και που το κάνουμε προ παντός όταν πρόκειται για τη χάρη Του που ανορθώνει.

 

ΓΕΝΕΣΗ ιβ (2)

Γέν.ιβ:7

Ο Θεός φανερώνεται και πάλι στον Άβραμ. Η προηγούμενη φορά ήταν όταν του είπε να βγει από την Ουρ. Αυτή τη φορά του δίνει περισσότερη αποκάλυψη, υπόσχεται τη γη αυτή σ’ αυτόν και στο σπέρμα του.

Η σύνδεση αυτών των δυο διακηρύξεων έχει μια ιδιαίτερη ομορφιά: “Οι Χαναναίοι τότε κατώκουν εν τη γή ταύτη”, και για να μη μετανιώσει ο Αβραάμ, εξ αιτίας του λαού αυτού που κατοικούσε τη γη, ο Κύριος του φανερώνεται σαν Εκείνος που του έδινε αυτή τη γη, σ’ αυτόν, και στο σπέρμα του παντοτινά!  Έτσι, οι σκέψεις του Αβραάμ στράφηκαν στον Κύριο, κι όχι στους Χαναναίους. 

ΓΕΝΕΣΗ ιβ (1)

Ο Αβραάμ είναι ένας από τους πιο σημαντικούς χαρακτήρες της Αγίας Γραφής.

Ίσως είναι ο πιο γνωστός χαρακτήρας της αρχαίας ιστορίας.

Εκτιμάται από τους Εβραίους, τους Χριστιανούς και τους Μωαμεθανούς. Ονομάζεται πατέρας πάντων των πιστευόντων (Ρωμ.δ:11).

Ο Αβραάμ κι ΕΣΥ!

Ρωμ.δ:1-22

Στα παραπάνω εδάφια, έχουμε μια πολύ σπουδαία και υποδειγματική ανάλυση που κάνει ο Παύλος, σχετικά με την ανακήρυξη του Αβραάμ σαν δίκαιου εκ πίστεως και τα επακόλουθα αυτής της τακτοποίησης.
 

Αυτή η ανάλυση μπορεί να εφαρμοστεί στον καθένα που ανακηρύσσεται από το Θεό δίκαιος εκ πίστεως, με μεγαλειώδη επακόλουθα εξαιτίας αυτής της τακτοποίησης.