Για χιλιάδες χρόνια

 

Για χιλιάδες χρόνια, ο άνθρωπος ψάχνει να βρει το νόημα της ζωής. Για χιλιάδες χρόνια, ο άνθρωπος προσ­παθεί να βρει ειρήνη με το Θεό. Και για χιλιάδες χρόνια, η Αγία Γραφή διακηρύττει, «οι ανομίες σας έβαλαν χωρίσματα μεταξύ εσάς και του Θεού, και οι αμαρτίες σας έκρυψαν το πρό­σωπο Αυτού από σας, για να μην ακού­ει» (Ησ.νθ:2).

 Η αμαρτία είναι το εμπόδιο μεταξύ Θεού και ανθρώπου και αφαιρεί από τον άνθρωπο τη σχέση και επικοινω­νία με τον Άγιο Θεό. Κι αφού «όλοι αμάρτησαν και στερού­νται της δόξας του Θεού» (Ρωμ.γ:23), όλοι οι άνθρωποι είναι μακριά απ' το Θεό, κι όλοι έχουν την επεί­γουσα ανάγκη όσο ζουν σ' αυτή τη ζωή, να έρθουν κοντά Του.

Είναι πολλοί αυτοί που προσπαθούν να έρθουν κοντά στο Θεό, και να βρουν ειρήνη μαζί Του, μέσω πολλών και διαφόρων θρησκευτικών συστημάτων, ή φιλοσο­φιών, ή ιδεολογιών.

Αλλά, οι προσπάθειές τους παραμένουν άκαρ­πες. Η αμαρτία συνεχίζει να παραμένει μεταξύ αυτών και του Θεού.

Πολλοί, στην προσπάθειά τους να «ταχτοποιήσουν» το θέμα της αμαρ­τίας, έχουν απατηθεί. Κι αυτό γιατί πιστεύουν ότι η αμαρτία θα φύγει από τη μέση αν κάνουν κανένα «καλό έργο», αν τηρήσουν μια σειρά θρη­σκευτικών «νόμων» και «διατάξεων», αν πούνε τις αμαρτίες τους σε κάποιον άλλο άνθρωπο, κι αυτός με τη σειρά του θα μεσιτεύσει γι' αυτούς, και γενικά αν κάνουν κάποια κατά κάποιο τρόπο «θυσία».

Ας δούμε όμως τι ο άγιος λόγος του Θεού, έχει να μας πει σχε­τικά με το θέμα αυτό:

Εβρ.ι:6 εις ολοκαυτώματα και προσφοράς περί αμαρτίας δεν ευηρεστήθης·

Εβρ.ι:11 Και πας μεν ιερεύς ίσταται καθ' ημέραν λειτουργών και τας αυτάς πολλάκις προσφέρων θυσίας, αίτινες ποτέ δεν δύνανται να αφαιρέσωσιν αμαρτίας·

«Ποιος, λοιπόν, μπορεί να συγχωρεί αμαρτίες;» είναι η ερώτηση και ταυτόχρονα η Αγία Γραφή μας δίνει την απάντηση όταν λέει, «... παρά μόνον ο Θεός» (Λουκ.ε:21).

Βλέπεις αγαπητέ αναγνώστη, σύμφωνα με το λόγο του Θεού, το θέμα της Σωτηρίας του ανθρώπου είναι απόλυτα ουράνιο.

Μόνο λοιπόν ο Θεός μπορεί να συγ­χωρεί τις αμαρτίες. Πως όμως είναι δυνατό να συγχωρεθεί ο αμαρτωλός άνθρω­πος; Πως θα μπορούσαν να συγχωρεθούν οι δικές σου αμαρτίες; Πως είναι δυνατό να πλησιάσεις το Θεό;

Η Αγία Γραφή διδάσκει ότι ο Θεός είχε φτιάξει το σχέδιο της Σωτηρίας του ανθρώπου πριν πολλά χρόνια. Μάλιστα, «πριν δημιουργηθεί ο κόσμος» (Α' Πετρ.α:20).

Το σχέδιο Του αυτό, τόσο απλό και τόσο άγιο, έγινε πράξη όταν ο Ιησούς ήρθε στη γη. Έζησε μια τέλεια και αναμάρτητη ζωή. Έδωσε τον εαυτό Του θυσία πάνω στο σταυρό του Γολ­γοθά για τις δικές σου και τις δικές μου αμαρτίες. Μετά από τρεις μέρες αναστήθηκε σωματικά. Και μετά από σαράντα μέρες, παρουσία των μαθητών Του, έφυγε και πήγε στον ουρανό. Το απλό λοιπόν σχέδιο της σωτηρίας του ανθρώπου είναι απόλυτα ουράνιο, κι ο αντικειμενικός του σκοπός είναι ένας. Η Σωτηρία του αμαρτωλού ανθρώπου από την μέλλουσα κρίση.

Η θυσία του Ιησού πάνω στο σταυρό, Τον κάνει άξιο να λέει, «Εγώ είμαι η ανάσταση και η ζωή. Όποιος πιστεύει σ' εμέ, κι αν πεθάνει, θα ζήσει· κι όποιος ζει και πιστεύει σ' εμέ, δεν θα πεθάνει ποτέ» (Ιωαν.ια:25,26).

Ο ερχομός Του, ο αντικαταστατικός θάνατος Του και η σωματική Του ανάσταση, τελειοποίησαν το έργο της δικής σου Σωτηρίας, που ο ίδιος ο Θεός «πριν δημιουργηθεί ο κόσμος» είχε φτιάξει.

Έτσι λοιπόν, στη προσπάθεια του ανθρώπου να βρει κάποιο μεσίτη μεταξύ αυτού και του Άγιου Θεού, να τι η Αγία Γραφή λέει: «Δύναται να σώζει - ο Ιησούς - για πάντα εκείνους που προσέρχονται δι' Αυτού εις τον Θεόν, διότι ζει πάντοτε δια να μεσιτεύει υπέρ αυτών. Τέτοιος αρχιερεύς πραγ­ματικά μας έπρεπε, άγιος, άκακος, αμόλυντος, χωρισμένος από .τους αμαρ­τωλούς και υψωμένος τώρα πάνω από τους ουρανούς, ο Οποίος δεν έχει ανά­γκη, όπως οι αρχιερείς, να προσφέρει θυσίες κάθε μέρα αυτό το έκανε μια για πάντα, όταν προσέφερε τον εαυτόν Του» (Εβρ.ζ:25 - 27).

Τότε λοιπόν αγαπητέ αναγνώστη, «Εάν ομολογούμε τις αμαρτίες μας, Αυτός είναι αξιόπιστος και δίκαιος, ώστε να μας συγχωρήσει τις αμαρτίες και να μας καθαρίσει από κάθε αδικία» (Α' Ιωαν.α:9).

«Οι αμαρτίες σας που έκρυψαν το πρό­σωπο Αυτού από σας, για να μην ακού­ει» (Ησαΐας νθ:2), εξαφανίζονται όπως το σκοτάδι στο φως, όταν ο αμαρτωλός άνθρωπος - εσύ - τις ομολογήσει σ' Αυτόν που τη ζωή Του πάνω στο σταυρό έδωσε. Σ' Αυτόν που με σιγου­ριά μπορούμε να πάμε γιατί ο λόγος του Θεού λέει ότι, «υπάρχει ένας μεσί­της μεταξύ Θεού και ανθρώπων, ο άνθρωπος Χριστός Ιησούς, ο Οποίος έδωσε τον εαυτό Του αντίλυτρο για όλους» (Α'Τιμ.β:5).

«Ποιος, λοιπόν, μπορεί να συγχωρεί αμαρτίες; ...παρά μόνον ο Θεός». (Λουκ.ε:21).

Ο μόνος τρόπος που ο Άγιος Θεός θα μπορούσε να τιμωρήσει την αμαρ­τία, είναι ο θάνατος. Η Αγία Γραφή ξεκάθαρα μας λέει ότι, «ο μισθός που πληρώνει η αμαρτία, είναι θάνατος» (Ρωμ.ς:23). Δε μπορεί ο Θεός να κάνει «στραβά μάτια» στην αμαρτία. Η Αγιότητά Του απαιτεί την τιμωρία της αμαρτίας. Δε μπορεί ο Θεός να κάνει συμβιβασμούς με τον Άγιο Νόμο Του, δε μπορεί να ενεργήσει ενάντια της Αγίας Φύσης Του.

Ο Ιησούς, γνωρίζοντας αυτό πάρα πολύ καλά, δέχτηκε να πληρώσει Αυτός την τιμωρία για ΟΛΕΣ τις αμαρτίες, τις δικές σου και του καθενός. Δέχτηκε να πεθάνει πάνω στο σταυρό της ντροπής. «Αυτός ο ίδιος βάσταξε τις αμαρτίες μας στο σώμα Του» (Α' Πετρ.β:24).

Με το να προσπαθεί ο άνθρωπος να είναι «καλός», ή να κάνει «καλά έργα», δεν μπορεί να πληρώσει την τιμή που η αμαρτία απαιτεί. Με το ν' αφήνουμε το θέμα της αμαρτίας μας στα χέρια κάποιου άλλου ανθρώπου να μεσολα­βήσει στο Θεό, προσβάλουμε τον ίδιο τον Ιησού. Αν ο άνθρωπος θα μπορούσε να προσθέσει έστω και ελάχιστο στο θέμα της Σωτηρίας του, «τότε μάταια πέθανε ο Χριστός» (Γαλ.β:21).

Φίλε αναγνώστη, ένα θέμα που πιθα­νόν να μην ήθελες ποτέ να συζητήσεις, ίσως είναι το θέμα των αμαρτιών σου. Γεγονός όμως είναι το ότι βαθιά, μέσα στη συνείδησή σου ξέρεις ότι «κάτι δεν είναι εν τάξει» μεταξύ εσένα και του Θεού. Ξέρεις ότι δεν είσαι έτοιμος να συναντήσεις Αυτόν που σ' έφτιαξε. Ξέρεις ότι η αμαρτία είναι το εμπόδιο. Και το βάρος είναι τόσο βαρύ... Αν και η δική σου ερώτηση - επιθυμία είναι «και ποιος μπορεί να με συγχωρέσει;», γιατί δεν πας σ' Αυτόν που μπορεί...

Ναι, ο Θεός συγχωρεί, αλλά για να μπορέσει να το κάνει αυτό, ο Χριστός έδωσε τη ζωή Του. Το μεγάλο θαύμα της Χάρης του Θεού είναι το ότι συγχω­ρεί την αμαρτία.

Είναι ο αντικαταστατικός θάνατος του Ιησού - και μόνο - που καθιστά το Θεό ικανό να συγχω­ρεί τις αμαρτίες μας, και να παραμένει αληθής στον Άγιο χαρακτήρα και νόμο Του. Είναι ρηχή ανοησία το να λέμε ότι ο Θεός συγχωρεί επειδή «ο Θεός είναι αγάπη». Η «Αγάπη» του Θεού, εννοεί Γολγοθά και τίποτε λιγότερο. Η «Αγάπη» του Θεού, ξεκά­θαρα είναι γραμμένη στο σταυρό του Γολγοθά και πουθενά αλλού. Μάθε λοιπόν, ότι «για χάρη μας - ο Θεός - έκανε αμαρτία Εκείνον που δε γνώρισε αμαρτία - τον Ιησού - για να γίνουμε εμείς δι' Αυτού - Ιησού - δικαιοσύνη Θεού» (Β' Κορ.ε:21) ...και το «εμείς» συμπεριλαμβάνει και σένα. Δώσ' Του λοιπόν την ελευθερία να πει και σε σένα, «Άνθρωπε ... (όποιο κι αν είναι τ' όνομά σου) συγχωρημένες είναι σε σένα οι αμαρτίες σου» (Λουκ.ε:20)... πήγαινε σ' Αυτόν.

Ο Ιησούς, πεθαίνοντας πάνω στο σταυρό, σταμάτησε για λίγο για ν' απα­ντήσει στη προσευχή ενός ληστή.

Μια άλλη φορά, σταμάτησε μέσα στη πολυκοσμία, γιατί κάποια άγγιξε το χιτώνα Του.

Θα σταματήσει ν' αγγίξει και σένα ... και θα σε συγχωρέσει ... και θα σ' αλλάξει. 

Σε ξέρει με τ' όνομα σου· ξέρει τα πάντα, το καθετί που έχει σχέση με σένα, και σ' αγαπάει. 

Λέει, πως θα σε συγχωρέσει αν πιστέψεις στο έργο που για σένα πάνω στο σταυρό τελείωσε.