Σήμερα, θα δούμε ένα περιστατικό που βρίσκεται στην Α ́ Βας.ιγ:1-34.
Εν συντομία, ένας άνθρωπος του Θεού προβλέπει κρίση στον βασιλιά Ιεροβοάμ.
Ο Θεός τον καθοδηγεί να μην φάει ούτε να πιει τίποτα σ’ εκείνο τον τόπο, αλλά
ένας ηλικιωμένος προφήτης τον εξαπατά.
Ο άνδρας δεν υπακούει και θανατώνεται από ένα λιοντάρι. Ο ηλικιωμένος προφήτης τον βρίσκει και τον θάβει, αναγνωρίζοντας την αλήθεια του μηνύματος του ανθρώπου.
Είναι μια ιστορία που ακόμη και έμπειροι μελετητές βρίσκουν μπερδεμένη.
Γιατί, λοιπόν, συμπεριέλαβε ο Θεός μια τόσο παράξενη ιστορία στο λόγο Του;
Μπορώ να σκεφτώ τέσσερις λόγους.
Κάθε πρόταση στην Αγία Γραφή εξυπηρετεί έναν συγκεκριμένο σκοπό τελικά.
1. ΕΝΑΣ ΑΣΗΜΑΝΤΟΣ
ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΜΕ ΕΝΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΜΗΝΥΜΑ
Ας εξετάσουμε τον προφήτη που πέθανε. Ο συγγραφέας δεν αναφέρει το όνομά του. Αντίθετα, τον παρουσιάζει σαν «άνθρωπος
του Θεού εξ Ιούδα» που ήρθε στη Βαιθήλ. Αυτό είναι!
Ένας ασήμαντος «κανένας», αλλά με ένα σημαντικό μήνυμα:
«Και ιδού, ήλθεν άνθρωπος του Θεού εξ Ιούδα εις Βαιθήλ με λόγον του
Κυρίου· ο δε Ιεροβοάμ ίστατο επί του θυσιαστηρίου, διά να θυμιάση.
Και εφώνησε προς το θυσιαστήριον με λόγον του Κυρίου, και είπε,
Θυσιαστήριον, θυσιαστήριον, ούτω λέγει Κύριος»
Ο αγγελιοφόρος μπορεί να είναι ασήμαντος, αλλά το μήνυμα ήταν σημαντικό
επειδή τόσο ο αγγελιοφόρος όσο και το μήνυμα στάλθηκαν από τον παντοδύναμο Θεό!
Αυτός ο ανώνυμος προφήτης δείχνει ότι δεν χρειάζεται να είναι κάποιος σημαντικός
για να χρησιμοποιηθεί δυναμικά από τον Θεό.
Μήπως κι εσύ πιστεύεις ότι δεν αξίζεις, ότι είσαι ένας «κανένας»;
Όταν κοιτάζουμε τις γραφές, είναι προφανές ότι ο Θεός αναζητά άνδρες που
δεν είναι «κάποιοι».
Γιατί ο Κύριος αναζητά ασήμαντους άνδρες σαν εμάς; Επειδή πάντα επιλέγει
ασήμαντους ανθρώπους για να είναι οι φορείς του σημαντικού μηνύματός του σε
ανθρώπους που δεν Τον γνωρίζουν.
Αυτός ο προφήτης χωρίς όνομα έζησε σε μια εποχή που το Βασίλειο του Ισραήλ
ήταν διαιρεμένο σε νότιο και βόρειο βασίλειο.
Δεν υπήρχαν κατάλληλοι αγγελιοφόροι στο βόρειο βασίλειο του Ισραήλ. Είναι
μια θλιβερή παρατήρηση για το πνευματικό κλίμα της βασιλείας του Ιεροβοάμ.
Μοιάζει πολύ με τη σύγχρονη κοινωνία μας, έτσι δεν είναι; Μου θυμίζει τα
λόγια του Θεού στον προφήτη Ησαΐα.
«Τίνα θέλω αποστείλει, και τις θέλει υπάγει διά ημάς;»
Θα πεις, «Ιδού, εγώ, απόστειλόν με!».
Ερώτηση: Θα πας στα έσχατα μέρη του κόσμου με το Ευαγγέλιο του Ιησού
Χριστού;
Αυτός ο προφήτης βίωσε δύο θεϊκά σημεία όταν έφυγε από το σπίτι του στον
Ιούδα για να παραδώσει το άγγελμα του Θεού στον Βασιλιά Ιεροβοάμ στη Βαιθήλ.
Πρώτον, ο Κύριος έδωσε ένα άμεσο σημάδι σχίζοντας το θυσιαστήριο για να
επιβεβαιώσει την προφητεία στους ανθρώπους που ήταν γύρω.
Δεύτερον, το χέρι του Ιεροβοάμ μαράθηκε όταν διέταξε τη σύλληψη του
προφήτη.
Όταν φύγουμε από τη ζώνη άνεσής μας, θα μας ακολουθήσουν σημεία και
θαύματα, όπως υποσχέθηκε ο Ιησούς:
Ιωάν.ιδ:12 Αληθώς,
αληθώς σας λέγω, όστις πιστεύει εις εμέ, τα έργα τα οποία κάμνω και εκείνος
θέλει κάμει, και μεγαλήτερα τούτων θέλει κάμει, διότι εγώ υπάγω προς τον Πατέρα
μου,
Θα αντιμετωπίσουμε επίσης διωγμό:
Ματθ.ι:16 Ιδού, εγώ σας αποστέλλω ως πρόβατα εν μέσω λύκων·
γίνεσθε λοιπόν φρόνιμοι ως οι όφεις και απλοί ως αι περιστεραί.
Ωστόσο, τα παθήματά μας δεν είναι τίποτα σε σύγκριση με την ανταμοιβή που
μας περιμένει στον ουρανό:
Ματθ.ε:12 Χαίρετε και αγαλλιάσθε, διότι ο μισθός σας είναι
πολύς εν τοις ουρανοίς· επειδή ούτως εδίωξαν τους προφήτας τους προ υμών.
2. ΕΝΑΣ ΔΟΛΙΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ
ΜΕ ΕΝΑ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΟ ΜΗΝΥΜΑ
Ας εξετάσουμε τώρα τον προφήτη που είπε ψέματα. Ήταν ανώνυμος, μεγαλύτερος
σε ηλικία και απατηλός.
Γιατί, ο γέρος προφήτης είπε ψέματα στον νεαρό προφήτη; Η απάντηση είναι
ότι η Αγία Γραφή δεν μας λέει.
Δεν γνωρίζουμε γιατί ο ηλικιωμένος προφήτης είπε ψέματα.
Αν και η Αγία Γραφή δεν αποκαλύπτει πολλά και γι’ αυτόν τον άνθρωπο,
κρίνοντας από το γεγονός ότι κατείχε το γνήσιο χάρισμα της προφητείας και την
απατηλή συμπεριφορά του, μπορούμε εύκολα να συμπεράνουμε ότι ήταν κάποτε
προφήτης του Κυρίου, ο οποίος είχε πέσει από τη σταθερότητά του.
Διαφορετικά, γιατί να φέρει ο Θεός έναν άλλο προφήτη από το Νότιο Βασίλειο
για να αντιμετωπίσει τον Ιεροβοάμ;
Από τον σύγχρονο Χριστιανικό κόσμο δεν λείπουν εργάτες σαν αυτόν, αλλά θέλω
να δούμε τη συμπεριφορά του από διαφορετική οπτική γωνία.
Κατά ειρωνικό τρόπο, οι άνθρωποι του Θεού συχνά, από τη δημιουργία, τείνουν
να ενδίδουν στον πειρασμό της τροφής (Γέν.γ:6 …Και είδεν η γυνή, ότι το
δένδρον ήτο καλόν εις βρώσιν,…), αν και ο Δανιήλ και οι φίλοι του ήταν
σοφότεροι.
Το φαγητό δεν είναι από τη φύση του κακό, αλλά αντιπροσωπεύει τα τρωτά μας
σημεία γενικά.
Ο νεαρός προφήτης ήταν έξυπνος να αρνηθεί την πρόσκληση του βασιλιά να
δειπνήσει μαζί του, αλλά όχι αρκετά έξυπνος για να αντισταθεί στις προτροπές
του ηλικιωμένου προφήτη:
Παρ.κγ:1-3 Όταν καθήσης να φάγης μετά άρχοντος, παρατήρει
επιμελώς τα παρατιθέμενα έμπροσθέν σου· και βάλε μάχαιραν εις τον λαιμόν σου,
εάν ήσαι αδηφάγος· μη επιθύμει τα εδέσματα αυτού· διότι ταύτα είναι τροφή
δολιότητος.
Ίσως ο απόστολος Παύλος σκέφτηκε αυτόν τον απατηλό άνθρωπο όταν είπε:
Γαλ.α:8 Αλλά και εάν ημείς ή άγγελος εξ ουρανού σας
κηρύττη άλλο ευαγγέλιον παρά εκείνο, το οποίον σας εκηρύξαμεν, ας ήναι ανάθεμα.
Υπάρχουν κάποια σημαντικά πράγματα που μπορούμε να αντλήσουμε από τον
χαρακτήρα αυτού του απατηλού προφήτη.
Πρώτον, η εξαπάτηση βαδίζει παράλληλα με την αλήθεια
καθιστώντας δύσκολη τη διάκριση (... Και εγώ προφήτης είμαι, καθώς σύ...).
Δεύτερον, ο διάβολος επιδιώκει να εξαπατήσει όχι τόσο τους
άπιστους, αλλά τους πιστούς, επειδή οι άπιστοι έχουν ήδη εξαπατηθεί (... άγγελος
ελάλησε προς εμέ διά του λόγου του Κυρίου, λέγων...).
Τρίτον, το χάρισμα και η ηλικία δεν μπορούν να
υποκαταστήσουν το λόγο του Θεού. Η ηλικία και το χάρισμα που επέδειξε ο γέρος
προφήτης είναι μερικοί από τους λόγους που ο νεαρός προφήτης απέτυχε να διακρίνει.
Ο νεαρός προφήτης υπέστη ολέθριες συνέπειες για την ανυπακοή. Εφόσον
παράκουσε τον Θεό, ο Θεός επέτρεψε να πεθάνει.
Πώς προστατεύουμε τον εαυτό μας σε μια εποχή όπου κυριαρχεί η εξαπάτηση;
Σπουδάζοντας τον λόγο του Θεού! Η Αγία Γραφή έχει ήδη μεταφραστεί σε
10.000+ γλώσσες. Άρα, δεν έχουμε δικαιολογία.
Το μάθημα για εμάς είναι ότι δεν πρέπει ποτέ να παρακούμε ή να αγνοούμε την
σαφή εντολή ή τις δηλώσεις του Θεού στις Γραφές.
Κάποτε, στο Υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ, οι υπάλληλοι καλούνταν να
τρίβουν τα δάχτυλά τους πάνω από χαρτονομίσματα.
Η ιδέα ήταν να εξοικειωθούν με την απτική εμπειρία ενός πραγματικού
χαρτονομίσματος στο βαθμό που μπορούν εύκολα να διακρίνουν τα πλαστά με την
αφή.
Παρόμοια, όταν γνωρίζουμε πολύ καλά τον λόγο του Θεού, μπορούμε να
διακρίνουμε την απάτη.
Το πιο σημαντικό μάθημα στην Α ́ Βας.ιγ:1-31 είναι ότι ο νεαρός προφήτης
αγνόησε το λόγο του Θεού. Εμπιστεύτηκε τον γέρο προφήτη και αγνόησε το μήνυμα
που ήξερε ότι προερχόταν από τον Κύριο.
Δεν πρέπει ποτέ να εμπιστευόμαστε έναν ποιμένα ή έναν δάσκαλο που
ισχυρίζεται ότι μιλάει εκ μέρους του Κυρίου, όταν αυτό που διδάσκει παραβιάζει
σαφώς τις Γραφές.
Υπάρχουν πολλοί αδίδακτοι και συμβιβασμένοι δάσκαλοι και ποιμένες σήμερα
που δεν είναι πιστοί στο λόγο του Θεού λόγω ανεπαρκούς μελέτης και απροθυμίας
να εγκαταλείψουν αυτό που μπορεί να έχουν διδαχθεί στο παρελθόν, και διαφωνεί
με τις Γραφές.
Χρησιμοποιούν ελάχιστο χρόνο προετοιμασίας για την Κυριακή, γιατί στηρίζονται
σ’ αυτά που έχουν διδαχθεί.
Στη συνέχεια, την Κυριακή το πρωί διδάσκουν με ενθουσιασμό το λάθος σαν να
είναι αλήθεια.
Δυστυχώς οι πιστοί τον πιστεύουν επειδή είναι ο ποιμένας!
Τελικά, οι ποιμένες και οι δάσκαλοι θα τιμωρηθούν πιο αυστηρά για τις ψευδοδιδασκαλίες
τους.
Θα πρέπει να είμαστε σαν τους καλούς Βεροιείς (Πράξ.ιζ:11) που ερεύνησαν
τις Γραφές για να διαπιστώσουν αν ακόμη και ο απόστολος Παύλος ήταν σωστός.
Δεν πρέπει να πιστεύουμε τους «ηλικιωμένους προφήτες» ανάμεσά μας.
Αν ισχυριστούμε ότι ο γέρος προφήτης ήταν ψευδοπροφήτης, πώς γίνεται ο Θεός
τελικά να μιλήσει μέσω αυτού και να κρίνει τον νεαρό προφήτη;
Ο ηλικιωμένος προφήτης προφανώς δεν είχε μιλήσει με το Πνεύμα του Θεού όταν
αρχικά ισχυρίστηκε ότι ένας άγγελος του είχε μιλήσει σχετικά με το ότι
επιτρεπόταν στον νεαρό προφήτη να φάει.
Ωστόσο, μαθαίνουμε από τη δεύτερη προφητεία του ότι σε αυτό το σημείο
μιλούσε με το Πνεύμα του Θεού, δεδομένων των τραγικών συνεπειών που
ακολούθησαν.
Γιατί δεν τιμωρήθηκε ο παλαιός προφήτης;
Ενώ αυτό παραμένει ένα μυστήριο, θα πρέπει να εκτιμήσουμε ότι στο πλαίσιο
αυτής της περικοπής, ο νεαρός προφήτης είναι στην πραγματικότητα το θέμα αυτής
της αφήγησης.
Το ηθικό δίδαγμα είναι απλό. Ο νεαρός προφήτης που είχε χρησιμοποιηθεί
δυναμικά από τον Θεό απέτυχε στη δοκιμασία υπακοής του όταν εμπιστεύτηκε τη
φωνή ενός ανθρώπου και όχι τη φωνή του Θεού. Ο Θεός ήταν ο αληθινός Κύριός του
και όχι ο γέρος προφήτης ή ακόμα και ένας άγγελος!
Η άποψή μου είναι ότι ο παλιός προφήτης ήταν απλά ένα όργανο που ο Θεός χρησιμοποίησε
για να δοκιμάσει τον νεαρό προφήτη και να επιτύχει τους ανώτερους σκοπούς Του.
Αν ο Θεός τον τιμώρησε αργότερα, αυτό δεν αναφέρεται στις Γραφές.
Η άποψή μου είναι ότι ο Θεός χρησιμοποίησε αυτό το τραγικό περιστατικό για
να μεταδώσει θεϊκές αλήθειες και να μας προειδοποιήσει ότι η ανυπακοή στη φωνή
του Θεού έχει σοβαρές συνέπειες.
Κανένα άτομο ή εξουσία, ούτε καν ένας άγγελος δεν μπορεί να μετριάσει τη
φωνή του Θεού σε ένα δεδομένο ζήτημα.
Αρ.κγ:19 ο Θεός δεν είναι άνθρωπος να ψευσθή, ούτε υιός
ανθρώπου να μεταμεληθή· αυτός είπε και δεν θέλει εκτελέσει; ή ελάλησε και δεν
θέλει εμμείνει;
Υπάρχουν πολλά πνευματικά μαθήματα που μπορούμε να αντλήσουμε από αυτό το
απόσπασμα.
Πρώτον, πρέπει να δοκιμάζουμε κάθε πνεύμα ή προφητεία για να
δούμε αν προέρχεται από τον Θεό (Α ́ Ιωάν.δ:1-2).
Κάθε άνθρωπος που ισχυρίζεται ότι μιλάει με το Πνεύμα του Θεού δεν είναι
απαραίτητα από τον Θεό.
Μερικοί προέρχονται από τον Σατανά, με πρόθεση να καταστρέψουν την πίστη
μας.
Ο Ιησούς επέπληξε ανοιχτά τον Πέτρο όταν προσπάθησε να σταθεί στο δρόμο του
Σταυρού (Ματθ.ις:23).
Ο λόγος του Θεού πρέπει να παραμείνει ο μπούσουλας για το πνευματικό μας
ταξίδι.
Δεύτερον, πρέπει να κατανοήσουμε την ηθική φύση του Θεού μας.
Οι Γραφές διδάσκουν ότι ο Θεός δεν αλλάζει το θέλημά του ή τους σκοπούς του για
να ταιριάζει στις περιστάσεις μας και ούτε αντιφάσκει με τον εαυτό Του
(Ιακ.α:17).
Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι όταν ζητάμε από τον Θεό έλεος, δεν θα αλλάξει
γνώμη και δεν θα συγχωρήσει. Γνωρίζουμε ότι είναι γεμάτος συμπόνια και έλεος.
Τρίτον, πρέπει να διακρίνουμε τη φωνή του Θεού από τη
φασαρία και την ακαταστασία γύρω μας.
Ο Σαμουήλ πήρε τα σκληρά μαθήματά του νωρίς στη ζωή του. Χρειάστηκε η
εμπειρία του ιερέα Ηλεί για να τον βοηθήσει να διακρίνει μεταξύ της φωνής του
Θεού και της φωνής του ανθρώπου (Α’ Σαμ.γ).
Η κατανόηση του νου του Θεού είναι μια δια βίου εμπειρία. Πρέπει καθημερινά να βασιζόμαστε στο Πνεύμα Του και στον γραπτό λόγο Του
για να διακρίνουμε το θείο θέλημά Του για εμάς.
Τελικά μαθαίνουμε ότι ο Θεός τιμωρεί την ανυπακοή, αλλά έχει επίσης
προσφέρει μια λύση στο στίγμα της αμαρτίας (Ρωμ.γ:23, ς:23).
Αν παρακούσουμε τον Θεό και δεν μετανοήσουμε, τότε οι συνέπειες είναι
σίγουρα τραγικές. Δεν υπάρχει καμία απόδειξη από την περικοπή ότι ο νεαρός
προφήτης μετανόησε για την αμαρτία του.
3. Η ΚΡΙΣΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
ΑΡΧΙΖΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ
Διαβάζοντας κανείς για πρώτη φορά αυτή την ιστορία, ίσως το βρει άδικο που
ο Θεός επέτρεψε μια τέτοια μοίρα.
Ματθ.ζ:21 Δεν θέλει εισέλθει εις την βασιλείαν των ουρανών
πας ο λέγων προς εμέ, Κύριε, Κύριε, αλλ' ο πράττων το θέλημα του Πατρός μου του
εν τοις ουρανοίς.
Τόσο ο Ιησούς όσο και ο συγγραφέας του Α’ Βασιλέων τονίζουν τη σπουδαιότητα
της γνήσιας υπακοής και της ειλικρινούς καρδιάς στην εδραίωση μιας σχέσης με
τον Θεό.
Απλές ομολογίες πίστης ή γνώσης του θελήματος του Θεού είναι ανεπαρκείς:
Α’ Πέτρ.δ:17 Διότι έφθασεν ο καιρός του να αρχίση η κρίσις από
του οίκου του Θεού· και αν αρχίζη πρώτον αφ' ημών, τι θέλει είσθαι το τέλος των
απειθούντων εις το ευαγγέλιον του Θεού;
Δεν πρέπει να θεωρούμε ότι η κρίση του Θεού είναι ένα άγνωστο γεγονός.
· Στις Πράξ.ε:1-11
ο Ανανίας και η Σαπφείρα χτυπήθηκαν από τον Θεό επειδή είπαν ψέματα.
· Στις Πράξ.ιβ:23
ο Θεός χτύπησε τον Ηρώδη Αγρίππα.
· Στον Ματθ.ιβ:32,
ο Ιησούς προειδοποίησε ότι η βλασφημία εναντίον του Αγίου Πνεύματος δεν θα
συγχωρεθεί.
· Στον Ιωάν.ιε:2
ο Ιησούς προειδοποίησε ότι ο Πατέρας θα κόψει κάθε κλαδί που δεν καρποφορεί.
Αυτά τα περιστατικά θείας κρίσης στην Καινή Διαθήκη θα πρέπει να
χρησιμεύσουν σαν προειδοποίηση για όλους μας. Η αιώνια σωτηρία μας εξαρτάται
από το αν δίνουμε προσοχή σε αυτές τις προειδοποιήσεις ή όχι.
Καθώς προχωράμε στη ζωή, ας μην ξεχνάμε ότι ο Θεός είναι ένας στοργικός
Πατέρας, αλλά είναι επίσης ο υπέρτατος Κριτής. Γι' αυτό ο απόστολος Παύλος είπε
ότι πρέπει να εργαζόμαστε τη σωτηρία μας με φόβο και τρόμο:
Φιλιπ.β:12-13 Ώστε,
αγαπητοί μου, καθώς πάντοτε υπηκούσατε, ουχί ως εν τη παρουσία μου μόνον, αλλά
τώρα πολύ περισσότερον εν τη απουσία μου, μετά φόβου και τρόμου εργάζεσθε την
εαυτών σωτηρίαν· διότι ο Θεός είναι ο ενεργών εν υμίν και το θέλειν και το
ενεργείν κατά την ευδοκίαν αυτού.
Τώρα, θα μπορούσε κανείς να υποστηρίξει ότι η σωτηρία είναι δια πίστεως και
όχι με έργα.
Θυμηθείτε, ο Παύλος, δεν μας είπε να εργαστούμε για τη σωτηρία μας. Είπε να
«... κατεργαζόμαστε...» τη σωτηρία μας, που σημαίνει να ασκούμε την
πίστη που μας σώζει (Ιακ.β:26), διότι δεν σωζόμαστε με έργα δικαιοσύνης, αλλά
σωζόμαστε με πίστη για έργα δικαιοσύνης.
4. Ο ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ
ΘΕΟΥ ΕΙΝΑΙ ΖΩΝΤΑΝΟΣ, ΕΝΕΡΓΟΣ ΚΑΙ ΚΟΠΤΕΡΟΣ
Περιέργως, ο Θεός επέλεξε να χρησιμοποιήσει έναν δόλιο προφήτη για να
παραδώσει ένα μήνυμα κρίσης σε έναν άλλο προφήτη.
Αυτό μπορεί να μην εκπλήσσει, αν λάβουμε υπόψη ότι στο παρελθόν, ο Θεός
έχει χρησιμοποιήσει ακόμη και ζώα για να επικοινωνήσει με ανθρώπους που δεν
ήταν προσεκτικοί (Αριθ.κβ:28).
Τώρα πρέπει να καταλάβετε ότι ο λόγος του Θεού είναι ζωντανός, ενεργός και κοπτερός.
Στην αρχή της ιστορίας, παρατηρήσαμε το θυσιαστήριο να σχίζεται, ακριβώς
όπως είπε ο νεαρός προφήτης, δείχνοντας τη ζωντανή φύση του λόγου του Θεού.
Προς το τέλος της ιστορίας, βλέπουμε ότι ο ηλικιωμένος προφήτης έχει
αλλάξει γνώμη. Ακούγοντας για το θάνατο του ανθρώπου του Θεού, αναγνωρίζει την
αλήθεια στα λόγια του νεκρού προφήτη.
Φέρνει το σώμα στη θέση του, θρηνεί και το θάβει σε τάφο. Δίνει εντολή
στους γιους του να τον θάψουν στον ίδιο τάφο, πεπεισμένος ότι το άγγελμα που
κήρυξε εναντίον του θυσιαστηρίου στη Βαιθήλ και των ιερών στη Σαμάρεια θα
καρποφορήσει.
Αυτή η σημαντική μεταμόρφωση δείχνει ότι ο λόγος του Θεού είναι ενεργός
επειδή ο ίδιος ο Θεός είναι ζωντανός.
Η πιο συναρπαστική πτυχή της ιστορίας είναι αυτό που συνέβη στην αρχική
προφητεία. Η πρόβλεψη που έκανε ο προφήτης που πέθανε εκπληρώθηκε στα εδάφια Β’
Βας.κα:26, κβ:1-20 και κγ:1-10, καθώς τα λόγια που είπε ο Κύριος μέσω αυτού
επαληθεύτηκαν.
Χρειάστηκαν περίπου 300 χρόνια, περίπου 12 γενιές, για να πραγματοποιηθεί η
προφητεία. Η προφητεία δεν εκπληρώθηκε τυχαία μετά από τρεις αιώνες. Αντίθετα,
συνέβη τον καιρό που ο Θεός είχε προκαθορίσει.
Ο Θεός, γνωρίζοντας την ιδανική στιγμή για την αλλαγή, εξασφάλισε ότι η
προφητεία πραγματοποιήθηκε σύμφωνα με το σχέδιό Του.
Ο λόγος του Θεού είναι αφ’ εαυτού ισχυρός, όπως αναφέρεται στον Ης.νε:11:
«ούτω θέλει είσθαι ο λόγος μου ο εξερχόμενος εκ του στόματός μου· δεν
θέλει επιστρέψει εις εμέ κενός, αλλά θέλει εκτελέσει το θέλημά μου και θέλει
ευοδωθή εις ό,τι αυτόν αποστέλλω».
Οι υποσχέσεις του Θεού δεν απαιτούν συνεχή παρακολούθηση επειδή έχουν αφ’
εαυτών την ικανότητα να εκπληρωθούν.
Αν έχεις μια υπόσχεση από τον Θεό, δεν χρειάζεται να την ελέγχεις συνεχώς
μαζί Του.
Ο λόγος Του έχει τη δύναμη να την εκπληρώσει. Ακόμα κι αν περιμένεις πολύ
καιρό χωρίς να βλέπεις την υπόσχεση να υλοποιείται, είναι σημαντικό να θυμηθείς
αυτή την ξεχασμένη υπόσχεση και να αφήσεις το Άγιο Πνεύμα να ανανεώσει την
πίστη σου.
Ανεξάρτητα από τη διάρκεια της αναμονής, η υπόσχεση του Θεού τελικά θα
καρποφορήσει στη ζωή σου.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
Αυτή η ιστορία του προφήτη που είπε ψέματα και του προφήτη που πέθανε είναι
πράγματι μια παράξενη ιστορία.
Εγείρει πολλά αναπάντητα ερωτήματα. Ίσως μια μέρα, όταν συναντήσουμε τον
Κύριο και Σωτήρα μας αυτοπροσώπως, να έχουμε την ευκαιρία να κάνουμε αυτές τις
ερωτήσεις και εκείνος να μας εξηγήσει τις απαντήσεις.
Προς το παρόν, πρέπει να ζήσουμε με το γεγονός ότι, παρά την παραδοξότητά
του, ο Θεός το έχει ενσωματώσει στη Βίβλο σαν μάθημα για τις επόμενες γενιές.
Τις περισσότερες φορές, ο πεπερασμένος νους μας αγωνίζεται να κατανοήσει την
πληρότητα των σκοπών του Θεού.