ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ: Κεφ.ια:3-4

Αποκ.ια:3 Και θέλω δώσει εις τους δύο μάρτυράς μου, να προφητεύσωσι χιλίας διακοσίας εξήλοντα ημέρας, ενδεδυμένοι σάκκους.

 

Ο Ιησούς μιλάει εδώ, επομένως είναι δύο μάρτυρες του Αρνίου. Ανήκουν στον Ιησού, είναι δικοί Του.

Αναφέρονται σαν δύο, για να νομιμοποιηθεί η μαρτυρία τους (Δευτ.ιζ:6).

Οι δύο μάρτυρες έχουν σχέση με νομικές συναλλαγές και ο απόστολος Παύλος λέει στους Κορίνθιους ότι «επί στόματος δύο ή τριών μαρτύρων θέλει βεβαιούσθαι πάς λόγος» (Β’ Κορ.ιγ:1).

Αυτοί οι δύο μάρτυρες είναι το ίδιο με τις δύο ελαίες που αναφέρονται στο εδ.4.

 

και θέλουσι προφητεύσει 1260 ημέρας.

Οι δύο μάρτυρες θα προφητεύσουν 1.260 μέρες, που είναι το ίδιο χρονικό διάστημα με τους 42 μήνες που θα καταπατείται η αγία πόλη.

Αυτή είναι η εκκλησία της Λαοδίκειας κατά την Θλίψη. Δεν είναι Ιουδαίοι στον ναό των εσχάτων ημερών αυτοί που καταπατούνται για 42 μήνες.

Υπάρχουν αρκετές γραφές μέσα στον λόγο του Θεού που μας βεβαιώνουν ότι θα επιτραπεί στους Ισραηλίτες να πάνε στον ναό για να λατρεύσουν ανεμπόδιστα το Θεό αυτή την περίοδο της Θλίψης.

Τώρα πρόκειται να δούμε πώς αυτοί οι δύο μάρτυρες είναι άλλη μια εικόνα των αγίων της εκκλησίας της Λαοδίκειας, οι οποίοι μαρτυρούν για τον Ιησού Χριστό σε όλο τον κόσμο για τα γεγονότα που συμβαίνουν μπροστά στα μάτια τους.

Μαρτυρούν στον κόσμο ότι η Αρπαγή έγινε και ήταν κάτι που ήταν από τον Θεό, όπως δυστυχώς γνωρίζουν. Μαρτυρούν ότι το σύστημα του Α/Χ είναι ένα ψέμα, είναι εναντίον του Θεού και σύντομα θα καταστραφεί. Μαρτυρούν όμως ότι υπάρχει ακόμα ελπίδα σωτηρίας εν Χριστώ γι’ αυτούς που ειλικρινά θα μετανοήσουν. Μαρτυρούν ακόμα για τις επερχόμενες πληγές πάνω στο πρόσωπο της γης.

Ίσως να υπάρχει η σκέψη ότι γι’ αυτόν που θα λάβει το χάραγμα του θηρίου, δεν υπάρχει πλέον σωτηρία κι ότι θα πάει στην αιώνια καταδίκη.

Αυτό είναι αλήθεια, γιατί το λέει ο λόγος του Θεού. Δεν λέει όμως ότι όποιος έλαβε το χάραγμα του θηρίου, δεν θα έχει πλέον καμία ευκαιρία να μετανοήσει.

Το χάραγμα του θηρίου δεν αναφέρεται σαν ασυγχώρητη και θανάσιμη αμαρτία μέσα στον λόγο του Θεού, παρά μόνο η βλασφημία του Αγίου Πνεύματος.

Όσοι παίρνουν το χάραγμα του θηρίου, μπαίνουν σε μια πορεία, αφού ενώνονται με το σύστημα του Α/Χ το οποίο θα καταστραφεί και θα διαλυθεί. Μπαίνουν σ’ ένα τρόπο ζωής που το τέλος του είναι η αιώνια καταδίκη και η καταστροφή.

Δεν λέει όμως πουθενά ότι όποιος λάβει το χάραγμα του θηρίου, δεν μπορεί μετά να καταλάβει ότι έκανε μεγάλο λάθος, να μετανοήσει και να βγει μέσα απ’ αυτό το σύστημα.

Οι δύο μάρτυρες μαρτυρούν ακόμα ότι πολλοί θα αποστατήσουν και θα αναμιχθούν με αυτό το παγκόσμιο σύστημα του Α/Χ.

Στη συνέχεια θα δούμε ότι αυτοί οι δύο μάρτυρες, δεν είναι απλά δύο άνδρες, αλλά δύο ομάδες ανθρώπων, δύο μαρτυρίες ανθρώπων, των Ιουδαίων και των Εθνικών και θα αποδείξουμε γιατί το πιστεύουμε αυτό στο εδ.4.

 

ενδεδυμένοι σάκκους

Ο σάκος είναι σύμβολο γοερού θρήνου, είναι θρήνος, οδυρμός, λύπη, ταπείνωση και μετάνοια ενώπιον του Θεού. Η εξωτερική ταπείνωση που έγινε μέσα στην καρδιά τους. Είναι μια συμβολική εικόνα. Ενδεδυμένοι σάκκους σημαίνει ότι θρηνούν, συντρίβονται και μετανοούν.

Ο σάκος μέσα στον λόγο του Θεού είναι σύμβολο μετάνοιας και ταπείνωσης (Ησ.ξα:3 Ψαλμ.λ:11)/

Το γεγονός ότι αυτοί οι δύο μάρτυρες είναι ενδεδυμένοι σάκους, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι προφητεύουν κατά τη διάρκεια των 1.260 ημερών της Θλίψης, αποδεικνύει ότι είναι οι άγιοι της εκκλησίας της Λαοδικείας.

Στην Αποκ.γ:19 ο Ιησούς τους λέει να γίνουν ζηλωτές και να μετανοήσουν. Όσοι μετανόησαν ειλικρινά και αποφάσισαν ν’ ακολουθήσουν τον Θεό αυτή την περίοδο, έγιναν αυτό το σύνολο των αγίων της Θλίψης που εδώ αποκαλούνται δύο μάρτυρες.

Ακόμα ο σάκος είναι σημείο προφητικής διακονίας. Στο Ματθ.γ:4 ο Ιωάννης ο Βαπτιστής ήταν ενδεδυμένος σάκο. Επίσης στο Β’ Βασ.α:8 ο προφήτης Ηλίας φορούσε σάκο, και στον Ησ.κ:2 διαβάζουμε ότι ο προφήτης Ησαΐας ήταν ενδεδυμένος σάκο.

 

Αποκ.ια:4 Ούτοι είναι αι δύο ελαίαι και αι δύο λυχνίαι αι ιστάμενοι ενώπιον του Θεού της γής.

 

ούτοι είναι αι δύο ελαίαι.

Αυτό είναι το βασικότερο στοιχείο σχετικά με το ποιοι είναι αυτοί οι δύο μάρτυρες. Αποκαλούνται δύο ελαίες. Αυτό είναι απόδειξη ότι πρόκειται για δύο σύνολα ανθρώπων κι όχι για δύο ανθρώπους, γιατί μέσα στον λόγο του Θεού οι ελαίες συμβολίζουν δύο πνευματικά σύνολα ανθρώπων.

Στην επιστολή προς Ρωμ.ια:17-24 υπάρχει το κλειδί για την ερμηνεία αυτού του συμβόλου.

Ο Παύλος εδώ γράφει προς τους εθνικούς Χριστιανούς της Ρώμης. Τους εξηγεί ορισμένα από τα μυστήρια της Βασιλείας του Θεού, πώς ο Θεός αρχικά είχε εργαστεί με τον λαό Ισραήλ, αλλά επειδή αποκόπηκαν απ’ Αυτόν εξαιτίας της απιστίας τους, ο Θεός στράφηκε τώρα στα έθνη.

Τους εξηγεί πώς πολλοί από τον λαό Ισραήλ αποκόπηκαν, όμως στο τέλος των καιρών ο Θεός θα επαναφέρει τους Ισραηλίτες στην διαθήκη Του και θα συμφιλιώσει όλο το έθνος με τον Εαυτό Του. Εννοείται βέβαια αυτούς που θα μετανοήσουν ειλικρινά και θα πιστέψουν.

Στη Ρωμ.ια:17-24 αναφέρει την αγριελιά που συμβολίζει τους εθνικούς, και την φυσική ελαία, την καλιελαία που συμβολίζει τον λαό Ισραήλ.

Στο εδ.25 λέει: «τύφλωσις κατά μέρος έγεινεν εις τον Ισραήλ, εωσού εισέλθη το πλήρωμα των εθνών». Εδώ ο Παύλος δίνει μια πλήρη αποκάλυψη για ποιο πράγμα μιλάει με τα σύμβολα της αγριελαίας και της καλιελαίας.

Ο λαός Ισραήλ είναι η καλιελαία, οι φυσικοί κλάδοι, οι οποίοι ενώ έπρεπε να φέρουν καλό καρπό στον Θεό, αποκόπηκαν εξαιτίας της απιστίας τους. Μετά, ο Θεός στράφηκε στα έθνη και πολλοί εθνικοί πίστεψαν στον Ιησού Χριστό και κεντρίστηκαν πνευματικά στην καλιελαία.

Το κέντρισμα ή μπόλιασμα είναι όταν πάρουμε ένα κλαδί αγριελιά και το μπολιάσουμε σε μια φυσική ελιά, τότε θα παρατηρήσουμε ότι θα φέρει ακριβώς τον ίδιο καρπό σαν να ήταν φυσικός κλάδος.

Αυτό είναι το κλειδί σχετικά με το ποιοι είναι οι δύο μάρτυρες. Πρόκειται για δύο ομάδες ανθρώπων, των Ιουδαίων και των εθνικών Χριστιανών της Μεγ. Θλίψης.

Η αγριελαία συμβολίζει τους εθνικούς αγίους, οι οποίοι ήταν έξω από το Ιουδαϊκό έθνος, είχαν όμως την πίστη του Αβραάμ, αν και δεν καταγόταν από την γενιά του Αβραάμ. Πνευματικά όμως γίνονται κοινωνοί της ρίζας και της παχύτητας της ελαίας.

Η φυσική ελαία είναι η ίδια με την καλιελαία που συμβολίζει τον λαό Ισραήλ (Ωσηέ ιδ:4-6   Ιερ.ια:16   Ψαλμ.νβ:6, 8  Ζαχ.δ:3).

Ο λόγος του Θεού λοιπόν μας οδηγεί να εφαρμόσουμε αυτή την ερμηνεία στους δύο μάρτυρες. Αν δεν γίνει έτσι, δεν υπάρχει κανένας άλλος τρόπος να γνωρίζουμε ποιοι είναι αυτοί οι δύο μάρτυρες και θα μπλεχτούμε σε πλήθος υποθέσεων χωρίς να μπορούμε ν’ αποδείξουμε τίποτα.

Πρέπει να βασίζουμε κάθε διδασκαλία και να την ερμηνεύουμε παίρνοντας καθαρές γραφές του λόγου του Θεού. Επίσης η χρονική περίοδος των 1.260 ημερών μας δείχνει ότι πρόκειται για την ίδια περίοδο με τους αγίους της θλίψης.

Αποκ.ια:2 Αναφέρεται στην άγια πνευματική πόλη του Θεού την εκκλησία της Λαοδίκειας, της Θλίψη, η οποία θα καταπατηθεί και θα διωχθεί για 3,5 χρόνια.

Αποκ.ια:3 Πρόκειται πάλι για την ίδια χρονική περίοδο των 3,5 ετών, που την ονομάζει σαν 1260 μέρες ή 42 μήνες (Αποκ.ιβ:6).

Αποκ.ια:7 Όταν οι δύο μάρτυρες τελειώσουν την μαρτυρία τους, το θηρίο, όλο το σύστημα του Α/Χ θα κάνει πόλεμο μαζί τους, θα τους νικήσει και θα τους θανατώσει.

Στην Αποκ.ια:5-7 αναφέρεται η ίδια χρονική περίοδος της Θλίψης από άλλη άποψη. Λέει ότι δόθηκε στον Α/Χ στόμα λαλούν μεγάλα και βλασφημίας, και δόθηκε σ’ αυτόν η εξουσία να κάνει πόλεμο με τους αγίους 42 μήνες και να νικήσει αυτούς. Βλέπουμε λοιπόν ότι πρόκειται για τους μάρτυρες της Θλίψης και στις δύο περιπτώσεις.

Αποκ.ζ:9 Πρόκειται γι’ αυτό το αναρίθμητο πλήθος, που πλήρωσαν με την ζωή τους κατά την Μεγ. Θλίψη, όμως αργότερα ο Θεός τους ανασταίνει και τους αρπάζει στην παρουσία Του.

Εδώ ο Ιωάννης τους βλέπει να βρίσκονται ήδη στον ουρανό ενδεδυμένοι στολές λευκές. Στο εδ.14 αναφέρεται στο ίδιο σύνολο ανθρώπων και λέει ότι είναι οι ερχόμενοι από την Μεγ. Θλίψη, οι οποίοι έπλυναν τις στολές τους και τις λεύκαναν στο αίμα του Αρνίου.

Στην Μεγ. Θλίψη λοιπόν, φυσικό είναι να υπάρχουν Ιουδαίοι και Εθνικοί Χριστιανοί, που έμειναν στην γη επειδή δεν αρπάχτηκαν. Είναι αυτοί που δεν είχαν πάρει την μεγάλη απόφαση ν’ ακολουθήσουν τον Χριστό με όλη τους την καρδιά.

Στην αρχή της εξάπλωσης του Ευαγγελίου, υπήρχε πάλι διπλή μαρτυρία προς τον κόσμο, από τους Ιουδαίους και Εθνικούς Χριστιανούς. Βλέπουμε λοιπόν ότι η ίδια κατάσταση θα υπάρχει και κατά την τελευταία εκκλησιαστική περίοδο, την περίοδο της Λαοδίκειας.

Ο λόγος που αποκαλούνται συμβολικά δύο μάρτυρες, είναι ότι φέρνουν διπλή μαρτυρία για το ίδιο πράγμα. Πρόκειται για μια νομικά δεσμευτική μαρτυρία, για μια επίσημη μαρτυρία. Η μαρτυρία τους είναι μια επίσημη διακήρυξη του Θεού και του σχεδίου Του. Στέκονται σαν επίσημοι μάρτυρες και διακηρύττουν ότι αυτό το σύστημα του Α/Χ είναι ένα ψεύδος και προέρχεται από τον ίδιο τον Σατανά.