Στο προηγούμενο κεφάλαιο και στο τελευταίο εδάφιο είδαμε
ότι ο άγγελος είπε στον Ιωάννη ότι πρέπει πάλι να προφητεύσει περί λαών και
εθνών και γλωσσών.
Είδαμε ακόμα ότι αυτό
μπορεί να αναφέρεται σ' όλο το βιβλίο της Αποκάλυψης, γιατί από το κεφ.ια μέχρι
το ιη βλέπουμε πάλι τα ίδια γεγονότα που συνέβησαν, από διαφορετική άποψη.
Καθώς η Αποκάλυψη διαβάζεται και διδάσκεται συνεχώς δια μέσου των αιώνων, κατά την διάρκεια της εκκλησιαστικής ιστορίας, είναι σαν να προφητεύει πάλι ο Ιωάννης. Δηλαδή αυτή η προφητεία είναι σαν ζωντανός λόγος, που πρόκειται να εκπληρωθεί σε μεταγενέστερες εποχές, στις μέρες μας.
Αυτά τα λόγια του Ιωάννη
που γράφηκαν το 96 μ.Χ. αρχίζουν να εκπληρώνονται στο τέλος των καιρών. Έτσι
βλέπουμε ότι η προφητεία αυτή θα διαβάζεται πάλι και πάλι από εμάς που θέλουμε
να γνωρίζουμε την καρδιά, το νου και το σχέδιο του Θεού ιδιαίτερα γι' αυτές τις
τελευταίες ημέρες που ζούμε. Είναι σαν να προφητεύει πάλι μ' ένα καινούριο
τρόπο σ' εμάς.
Μια άλλη πιθανότητα είναι
ότι οι αποκαλύψεις που υπάρχουν σ' αυτό το βιβλίο δεν έχουν εκπληρωθεί ακόμη.
Η μάχη του Αρμαγεδδών πρόκειται να λάβει χώρα και περιλαμβάνει πολλά έθνη και
φυλές και γλώσσες.
Έτσι ο άγγελος είναι σαν να λέει στον Ιωάννη: Πρόκειται και
πάλι να προφητεύσεις περί λαών, εθνών, φυλών και γλωσσών. Υπάρχουν ακόμη
αρκετά γεγονότα τα οποία πρόκειται να συμβούν και να επιδράσουν πάνω σε λαούς
και έθνη. Η μάχη του Αρμαγεδδώνα, η χιλιετής βασιλεία, η κρίση του Μεγάλου
Λευκού θρόνου πρόκειται να γίνουν στο μέλλον. Και όλα αυτά τα γεγονότα έχουν
επίδραση πάνω σε όλες τις φυλές και τους λαούς της γης.
Και επειδή ο Ιωάννης όταν έλαβε το βιβλίο της κληρονομιάς
μας και το έφαγε, ήταν μεν πικρό στην κοιλιά του αλλά γλυκό στο στόμα του, αυτό
σημαίνει ότι τα γεγονότα που πρόκειται να προφητεύσει,
θα είναι και γλυκά
και πικρά. Θα υπάρχουν γεγονότα τα οποία θα συντείνουν στο να εγκαθιδρυθεί η Βασιλεία
του Θεού και επίσης θα υπάρξουν γεγονότα , τα οποία θα είναι πικρά και θα
περιλαμβάνουν την έκχυση της κρίσης του Θεού.
Τα εδάφια 1-13 αυτού
του κεφαλαίου μας μεταφέρουν πίσω σε παρελθόντα χρόνο, αλλά είναι ενδιαφέρον να
μελετήσουμε αυτά τα γεγονότα από διαφορετική άποψη.
Εδώ δεν μπορούμε να
ακολουθήσουμε κάποια χρονολογική σειρά, γιατί αν το κάνουμε, θα έχουμε μια
παράξενη σειρά όσον αφορά τα γεγονότα της Θλίψης. Αυτή η περίοδος αναφέρεται
σαν 42 μήνες, σαν 1260 μέρες, και σαν καιρός, καιρού και ήμισυ καιρού.
Σ’ αυτό το κεφάλαιο
θα δούμε τα γεγονότα που θα συμβούν κατά τα πρώτα 3 ½ χρόνια της Θλίψης, όταν οι άγιοι μαρτυρούν με
την ζωή τους για την πίστη τους στον Ιησού Χριστό.
Στο εδάφιο 14 λέει
ότι: η ουαί η δεύτερη απήλθεν, ιδού η
ουαί η τρίτη έρχεται ταχέως. Αυτό το εδάφιο αναφέρεται στα κεφ. θ και ι.
Όπως είδαμε
προηγουμένως η δεύτερη ουαί αναφέρεται στην 6η σάλπιγγα, την 6η
φιάλη ή την 6η πληγή. Το δεύτερο τμήμα του κεφ. ια είναι παράλληλο
σε χρόνο με το τελευταίο μέρος του κεφ.θ και με το κεφ.ι.
Όμως το πρώτο τμήμα
του κεφ.ια συμβαίνει σε προγενέστερη χρονική περίοδο, επομένως αποτελεί μια
παρένθεση. Πρόκειται για μια διαφορετική άποψη των γεγονότων που ήδη έχουμε
δει.
Επειδή οι 7 βροντές
μπορεί ν’ αναφέρονται στις 7 σφραγίδες, μπορούμε να πούμε ότι το κεφ.ι μας
μεταφέρει πάλι πίσω, στην αρχή των προφητειών αυτών, παρά το γεγονός ότι
αρχίζουν στο κεφ.ια και μετά μας μεταφέρουν πίσω;
Δεν μπορούμε να πούμε
κάτι τέτοιο, γιατί τα γεγονότα που περιγράφονται εδώ αναφέρονται σε
μεταγενέστερη εποχή. Δεν νομίζουμε ότι οι 7 βροντές μπορούν να παραλληλιστούν
με τις 7 σφραγίδες ή τις 7 πληγές, γιατί είναι δύο εντελώς διαφορετικά
πράγματα.
Με άλλα λόγια, αν
πράγματι οι 7 βροντές αναφέρονταν σαν 7 σφραγίδες ή σαν 7 πληγές σε άλλα
εδάφια, τότε δεν θα έλεγε ο Θεός στον Ιωάννη να μην γράψει αυτά τα γεγονότα. Οι
7 βροντές φαίνεται να είναι κάτι διαφορετικό που δεν επετράπη ν’ αποκαλυφθεί σε
μας. Ακόμα, οι 7 βροντές συμβαίνουν ακριβώς λίγο πρίν την 7η
σφραγίδα.
Αποκ.ι:6,7 ο άγγελος ορκίστηκε
στον ζώντα στους αιώνες των αιώνων, ότι καιρός δεν θέλει είσθαι έτι. Αυτό
σημαίνει ότι δεν πρόκειται να πάμε πίσω σε παρελθόντα χρόνο, αλλά είμαστε
ακριβώς στο τέλος, όταν δεν θα υπάρξει πλέον καιρός μέχρι να εγκαθιδρυθεί η
Βασιλεία του Θεού.
Έτσι τα εδάφια
ια:1-13 αναφέρονται πάλι στα πρώτα 3 ½ χρόνια της Θλίψης εξετάζοντας τους δύο
μάρτυρες που θα δούμε ποιοι είναι.
Είδαμε αυτή την περίοδο της Θλίψης από διαφορετική,
ουράνια άποψη στο κεφ.ς, το οποίο αναφέρεται στις πρώτες 6 σφραγίδες.
Είδαμε το Αρνίο ν’ ανοίγει τις σφραγίδες μία προς μία,
και την επίδραση που είχαν πάνω στην γη. Τώρα βλέπουμε πάλι τα ίδια γεγονότα
από την άποψη της εκκλησίας της θλίψης που βρίσκεται πάνω στην γη.