ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ: Κεφ.ζ:16-17

 

Αποκ.ζ:16-17 Δεν θέλουσι πεινάσει πλέον, ουδέ θέλουσι διψήσει πλέον, ουδέ θέλει πέσει επ αυτούς ο ήλιος, ουδέ κανέν καύμα, διότι το Αρνίον το αναμεσόν του θρόνου θέλει ποιμάνει, και οδηγήσει αυτούς εις ζώσας πηγάς υδάτων, και θέλει εξαλείψει ο Θεός πάνω δάκρυον από των οφθαλμών αυτών.

 

Το Αρνίο το αναμεσόν του θρόνου θέλει ποιμάνει και οδηγήσει αυτούς εις ζώσας πηγάς υδάτων.

Το Αρνίο είναι αναμεσόν του θρόνου και αυτό πρόκειται να τους ποιμάνει, είναι ο ποιμένας τους. Στην Αποκ.κα:3-6 υπάρχει ένα παράλληλο εδάφιο, που λέει ότι ο Θεός θα σκηνώσει μετά των ανθρώπων, θα εξαλείψει παν δάκρυ από τα μάτια τους, ούτε θάνατος, ούτε πένθος, ούτε πόνος δεν θα υπάρχει πλέον.

 

Έχουμε πει ότι αυτό το βιβλίο είναι η αποκάλυψη του Ιησού Χριστού και γι’ αυτό Τον βλέπουμε από πολλές απόψεις.

·     Τον είδαμε σαν Εκείνον που πέθανε για να εισαγάγει και να εκπληρώσει την διαθήκη. Τότε ήταν ο κύριος κληρονόμος της διαθήκης.

·     Τον είδαμε σαν Εκείνον που προσεγγίζει τον θρόνο για να πάρει το βιβλίο της υποθήκης της κληρονομιάς μας.

·     Επίσης τον είδαμε σαν τον καθήμενο επί του θρόνου όμοιο κατά την θέα με ίασπι και σάρδινο.

·     Τον είδαμε σαν το Αρνίο που θα ποιμάνει τους ανθρώπους, και τον βλέπουμε σαν τον Θεό να κατοικεί πλήρως μέσα στον τέλειο άνθρωπο. Ο Θεός και ο άνθρωπος Χριστός Ιησούς. Ο Θεός εν Χριστώ. Αυτός είναι ο Ιησούς ο Κύριός μας. Όπως λέει στη Β’ Κορ.ε:19 ο Θεός ήτο εν τω Χριστώ διαλλάσσων τον κόσμον πρός εαυτόν.

 

Ένας Λουθηρανός ποιμένας το 1900 έγραψε ορισμένα σχόλια σχετικά με τους αγίους της Θλίψης. Φαίνεται ότι είχε αρκετό φως, και γι’ αυτό μεταφέρουμε εδώ ορισμένα από τα σχόλιά του:

Οι άγιοι της Θλίψης, λέει, δεν είναι η υψηλότερη τάξη των λυτρωμένων του Χριστού. Όπως είδαμε στα κεφ.δ&ε, υπάρχει ένα σώμα εξαγορασμένων, δοξασμένων, στεφανωμένων που έχουν ανώτερη θέση στον ουρανό. Είναι αυτοί που ο Ιωάννης είδε και άκουσε, πριν ο Ιησούς πάρει το βιβλίο της κληρονομιάς μας για ν’ ανοίξει τις σφραγίδες του. Αυτοί είναι οι 24 πρεσβύτεροι και τα 4 ζώα που υπερέχουν από όλους τους αγίους κατά την δόξα, γιατί φοράνε χρυσά στεφάνια και έχουν τέτοια σχέση με τον θρόνο του Θεού που κανείς άλλος δεν έχει.

Πριν ο Ιωάννης δει το μεγάλο λευκό θρόνο της κρίσης, είδε άλλους θρόνους και τους 24 πρεσβύτερους να κάθονται πάνω σ’ αυτούς, έτοιμοι να λάβουν μέρος σ’ αυτή την τρομερή κρίση που πρόκειται να εκχυθεί πάνω στην γη.

Τα 4 ζώα είναι επίσης συνδεδεμένα με τον θρόνο του Θεού και συμμετέχουν στην κρίση αυτή. Οι 24 πρεσβύτεροι και τα 4 ζώα εμφανίζονται πάλι στην όραση, κατέχοντας την ίδια θέση σε σχέση με τον θρόνο και την ίδια βασιλική δόξα που είδε ο Ιωάννης να έχουν στην αρχή.

Υπάρχουν αρκετές διαφορές που τους διακρίνουν από το αμέτρητο πλήθος που είχε φοίνικες στα χέρια. Αυτοί κάθονται, ενώ το αμέτρητο πλήθος στέκεται ενώπιον του θρόνου. Οι 24 πρεσβύτεροι και τα 4 ζώα έχουν στεφάνους και θρόνους, ενώ ο πολύς όχλος δεν έχει.

Αυτοί εμφανίζονται ενώπιον του θρόνου του Θεού και λαμβάνουν τα βραβεία τους πριν αρχίσει η έκχυση της κρίσης πάνω στη γη. Το μεγάλο πλήθος έρχεται ενώπιον του θρόνου αφού ήδη αυτή η κρίση του Θεού έχει προχωρήσει στην 6^η σφραγίδα. Οι 24 πρεσβύτεροι και τα 4 ζώα βρίσκονται στον ουρανό, πριν έρθει η μεγάλη ώρα του πειρασμού πάνω σε όλη την οικουμένη, γιατί ήταν άξιοι να εκφύγουν όλα τα μέλλοντα να γίνουν πάνω στο πρόσωπο της γης. Το πλήθος με τους φοίνικες στα χέρια τους ήταν μέσα από την Μεγάλη Θλίψη.

Οι 24 πρεσβύτεροι και 4 ζώα είναι βασιλείς και ιερείς, ενώ το μεγάλο πλήθος συνδέεται απλά με αυτό το μεγάλο γκρουπ μόνο με την ιδιότητα των δούλων του Θεού. Επομένως είναι μεγάλο λάθος να συγχέουμε αυτά τα δύο γκρουπ ανθρώπων.

Συνεχίζοντας ο Λουθηρανός ποιμένας, περιγράφει την ένδοξη θέση που θα έχει αυτός ο πολύς όχλος, που κρατά φοίνικες στα χέρια του, στον ουρανό. λέει ότι θα είναι επισκιασμένοι από ένα νέφος λαμπρότητας και δόξας, και θα βλέπουν την δόξα και τον θρόνο του Θεού στην αιωνιότητα. Θα βλέπουν τους αγίους με τα χρυσά στεφάνια και θα απολαμβάνουν μαζί τους το πρόσωπο του Θεού, θα ατενίζουν αιωνίως το μεγαλείο Του και την δόξα Του, θα Τον δοξάζουν και θα Τον ευλογούν στους αιώνες των αιώνων.

Αυτό που φαίνεται μέσα από τον λόγο του Θεού, είναι ότι υπάρχει διαχωρισμός ανάμεσα στην Νύμφη και τους αγίους της Θλίψης. Οι άγιοι της Θλίψης δεν θα είναι στη νύμφη. Θα είναι όπως οι προσκεκλημένοι σ’ ένα γάμο. Αυτό το διαχωρισμό μπορεί να τον δει κανείς και στο Άσμα Ασμάτων, ανάμεσα στη Νύμφη και τις άλλες παρθένες. Ακόμα δες Ψαλμ.μη.