ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ: Κεφ.ι:1-6

Το δέκατο κεφάλαιο αποτελεί μια παρένθεση μεταξύ της 6^ης και 7^ης σάλπιγγας.

 

Αποκ.ι:1 Και είδον άλλον άγγελον ισχυρόν καταβαίνοντα εκ του ουρανού, ενδεδυμένον νεφέλην, και ήτο ίρις επί της κεφαλής αυτού, και το πρόσωπον αυτού ως ο ήλιος, και οι πόδες αυτού ως στύλοι πυρός.

  

Αυτός ο άγγελος είναι διαφορετικός από όλους όσους έχει δει μέχρι τώρα ο Ιωάννης. Ήταν «ενδεδυμένος νεφέλην, και ήτο ίρις επί της κεφαλής αυτού, και το πρόσωπον αυτού ήτο ως ο ήλιος». Αυτός ο άγγελος είναι η φανέρωση του ίδιου του Θεού.

 

Ενδεδυμένον νεφέλην

Η νεφέλη που περιέβαλε τον άγγελο είναι ίδια με τηn νεφέλη που περιέβαλε το όρος Σινά, ή αυτή που περιέβαλε τον Ιησού όταν αναλήφθηκε στον ουρανό (Πραξ.α:9).

 

Και ήτο ίρις επί της κεφαλής αυτού

Στην Αποκ.δ:3 είδαμε ότι ήταν ίρις κύκλω του θρόνου του Θεού. Επομένως η νεφέλη και η ίρις έχουν να κάνουν με την παρουσία του Θεού.

 

Και το πρόσωπον αυτού ήτο ως ο ήλιος

Στο Ματθ.ιζ:2 όπου περιγράφεται η μεταμόρφωση του Ιησού, αναφέρεται ότι το πρόσωπό Του ήταν σαν τον ήλιο και έλαμπε όπως λάμπει ο ήλιος εν τη δυνάμει αυτού.

Ο άγγελος αυτός δεν ήταν ο Ιησούς, όμως μπορούμε να πούμε ότι αντιπροσωπεύει τον Ιησού. Είναι η φανέρωση του Ιησού Χριστού του Κυρίου μας. 

Αποκ.ι:5-7 Εδώ ο άγγελος είναι σαν να κάνει μια επίσημη διακήρυξη σχετικά με την εγκαθίδρυση της βασιλείας του Θεού, που θα γίνει στη Δεύτερη Έλευση:

«εν ταις ημέραις της φωνής του εβδόμου αγγέλου, όταν μέλλει να σαλπίση, τότε θέλει τελεσθή το μυστήριον του Θεού, καθώς εφανέρωσε προς τους εαυτού δούλους τους προφήτας».

Είναι τόσο ιερή και επίσημη διακήρυξη ώστε ορκίζεται στον ζώντα εις τους αιώνες των αιώνων.

 

Και οι πόδες αυτού ως στύλοι πυρός

Γνωρίζουμε ότι η φωτιά συμβολίζει κρίση, την κρίση του Θεού. Στην Αποκ.α:15, τα πόδια του Ιησού ήταν όμοια με χαλκολίβανο, ως εν καμίνω πεπυρωμένοι.

Οι στύλοι πυρρός αντιπροσώπευαν την παρουσία του Θεού στον λαό Ισραήλ (Εξ.ιγ:21-22). Όταν βάδιζαν στην έρημο, τη μέρα τους οδηγούσε μια στήλη νεφέλης, και τη νύχτα μια στήλη πυρός. Αυτό ήταν μια συνεχής βεβαιότητα ότι ο Θεός ήταν μαζί τους και τους οδηγούσε.

  

Αποκ.ι:2 Και είχεν εν τη χειρί αυτού βιλιάριον ανεωγμένον, και έθεσε τον πόδα αυτού τον δεξιόν επί την θάλασσαν, τον δε αριστερόν επί την γην.

 

Και είχεν εν τη χειρί αυτού βιβλιάριον ανεωγμένον

Το βιβλιάριο αυτό είναι το ίδιο που βλέπουμε στα εδάφια 9-10. Ο άγγελος το δίνει στον Ιωάννη που το κατέφαγε και πράγματι στο στόμα του ήταν γλυκό σαν μέλι, αλλά μετά η κοιλιά του πικράθηκε.

Αυτό το βιβλιάριο δεν είναι η Αποκάλυψη, γιατί τότε λογικά θα σκεφτόταν κανείς, γιατί να δοθεί στον Ιωάννη στο δέκατο κεφάλαιο ενώ ήδη είχε γράψει αρκετό μέρος του βιβλίου;

Όταν λέει βιβλιάριο, εννοεί ένα μικρό βιβλίο που έχει να κάνει με την κρίση του Θεού, που εκχέεται όταν αυτό ανοίγεται (εδ.2). Είναι μια κλίμακα κρίσεων κατά την Δεύτερη Έλευση του Χριστού, όταν το σύστημα του Α/Χ καταστρέφεται τελείως.

Μια άλλη πιθανότητα είναι ότι πρόκειται για το βιβλίο που είδε ο Ιωάννης στην Αποκ.ε:1. Όμως εδώ λέει για βιβλιάριο, επομένως πρέπει να είναι κάτι διαφορετικό.

 

Και έθεσε τον πόδα αυτού τον δεξιόν επί την θάλασσαν, τον δε αριστερόν επί την γην

Εννοεί ότι οι κρίσεις του Θεού που έρχονται πάνω στην γη, θα επιδράσουν στην θάλασσα και στην ξηρά;

Σ’ αυτή την περίπτωση δεν φαίνεται να αναφέρεται σ’ αυτό, γιατί η κρίση του Θεού προσβάλλει μόνο τους ανθρώπους. Αναφέρεται στην Δεύτερη Έλευση του Χριστού.

Η θάλασσα συμβολίζει τα έθνη και τους λαούς. Στην Αποκ.ιζ:15 λέει ότι τα ύδατα συμβολίζουν λαούς και έθνη και γλώσσες και φυλές της γης.

Η γη συμβολίζει το θρησκευτικό σύστημα που είναι πιο σταθερό από τα έθνη και τους λαούς. Είναι στερεό και ισχυρό γιατί το κάθε τι είναι πολύ σφιχτά δεμένο με την παράδοση. Αυτό το θρησκευτικό σύστημα είναι η παγκόσμια εκκλησία, και συνεπώς τα πόδια του αγγέλου που ήταν σαν στύλοι πυρός και στεκόταν πάνω στην θάλασσα και την γη, συμβολίζουν κρίση πάνω στα έθνη και στο θρησκευτικό σύστημα.

Αποκ.ιγ:1,11 Ο Ιωάννης βλέπει το θηρίο, το σύστημα του Α/Χ να ανεβαίνει από την θάλασσα, και στο 11 εδάφιο βλέπει άλλο θηρίο να ανεβαίνει από την γη. Και πάλι βλέπουμε ότι η θάλασσα αντιπροσωπεύει τα έθνη και τους λαούς, και η γη αντιπροσωπεύει το θρησκευτικό σύστημα. Στην Αποκ.ιζ:15 δεν λέει για θάλασσα, αλλά για ύδατα που συμβολίζουν λαούς, έθνη και γλώσσες.

 

Αποκ.ι:3 Και έκραξε μετά φωνής μεγάλης καθώς βρυχάται ο λέων. Και ότε έκραξεν ελάλησαν αι επτά βρονταί τας εαυτών φωνάς.

 

Ο άγγελος αυτός πρόκειται να κάνει μια διακήρυξη που είναι τρομερή και περιέχει μεγάλη κρίση, διότι το λιοντάρι συμβολίζει κρίση.

 

Και ότε έκραξεν, ελλάλησαν αι επτά βρονταί τας εαυτών φωνάς.

Ο Ιωάννης ήταν έτοιμος να μας πει τι είπαν οι επτά βροντές, αλλά δεν του επιτράπηκε.

Επτά βρονταί.

Γνωρίζουμε από άλλα εδάφια του βιβλίου της Αποκάλυψης ότι οι βροντές συμβολίζουν κρίση. Για παράδειγμα, μετά την 6^η σφραγίδα έγιναν αστραπές, και βροντές. Γνωρίζουμε ότι ο αριθμός 7 μέσα στον λόγο του Θεού σημαίνει πληρότητα, τελειότητα. Έτσι αυτές οι 7 βροντές έχουν να κάνουν με την πληρότητα της κρίσης του Θεού στην γη.

Η κρίση θα φτάσει στο πλήρες στην μάχη του Αρμαγεδδώνα, που πρόκειται να επακολουθήσει και κατόπιν εγκαθιδρύεται η βασιλεία του Θεού.

  

Αποκ.ι:4 Και ότε ελάλησαν αι επτά βρονταί τας φωνάς εαυτών, έμελλον να γράφω, και ήκουσα φωνήν εκ του ουρανού, λέγουσαν προς εμέ, Σφράγισον εκείνα τα οποία ελάλησαν αι επτά βρονταί, και μη γράψης ταύτα.

 

Ο Ιωάννης ήταν μάρτυρας των όσων είπαν οι 7 βροντές, όμως του επιτράπηκε μόνο να ακούσει όσα είπαν. Μια φωνή από τον ουρανό του είπε να τα σφραγίσει και να μην τα γράψει για δικό μας όφελος.

Στη Β΄Κορ.ιβ:4 μας λέει επίσης ότι ο απόστολος Παύλος άκουσε πράγματα και λόγια ανεκλάλητα, που δεν συγχωρείται σε άνθρωπο να λαλήσει. Ο Παύλος εδώ μιλάει για τον εαυτό του ότι αρπάχθηκε μέχρι τρίτου ουρανού.

 

Αποκ.ι:5,6 Και ο άγγελος τον οποίον είδον ιστάμενον επί της θαλάσσης και επί της γης, εσήκωσε την χείρα αυτού εις τον ουρανόν, και ώμοσεν εις τον ζώντα εις τους αιώνας των αιώνων, οστις έκτισε τον ουρανόν, και τα εν αυτώ, και την γην και τα εν αυτή, και την θάλασσαν και τα εν αυτή, ότι καιρός δεν θέλει είσθαι έτι.

 

Ο άγγελος ορκίστηκε ότι δεν θα υπάρξει πλέον καιρός. Ορισμένες μεταφράσεις το ερμηνεύουν με την έννοια ότι δεν θα υπάρξει πλέον αναβολή. Το ελληνικό κριτικό κείμενο UBS χρησιμοποιεί την λέξη χρόνος.

Ο Θεός δεν έχει αργήσει να εγκαθιδρύσει την Βασιλεία Του. Τώρα εργάζεται με τον άνθρωπο που καθυστερεί να συνεργαστεί μαζί Του. Ο Θεός όμως έχει την δική Του ώρα, το δικό Του σχέδιο, γνωρίζει τι κάνει. Μ’ αυτή την έννοια, δεν είναι σωστό να πούμε ότι δεν θα υπάρξει πλέον καθυστέρηση, αναβολή.

Αναφέρεται σε όλο το χρονικό διάστημα της ιστορίας του ανθρώπου, από τον αποχωρισμό του ανθρώπου από τον Θεό και την πτώση του στην αμαρτία, μέχρι την εγκαθίδρυση της βασιλείας του Θεού που θα συμβεί στην 7^η σάλπιγγα.

Ο καιρός του Θεού τελειώνει με την εγκαθίδρυση της Βασιλείας Του. Συνεπώς ο άγγελος αυτός ορκίζεται στον Θεό ότι «καιρός δεν θέλει είσθαι έτι».

Ορκίζεται ότι δεν θα υπάρξει πλέον άλλος καιρός που ο Θεός θα περιμένει για να εγκαθιδρύσει την Βασιλεία Του.

Ακόμα για το σύστημα του Α/Χ δεν θα υπάρξει άλλος καιρός γιατί η κρίση του Θεού θα είναι τρομερή εναντίον του. Ο Θεός δεν θα επιτρέψει σ’ αυτό το ασεβές κοσμικό σύστημα να υπάρχει πλέον.

Από την πλευρά των αγίων, αυτό το γεγονός - ότι δεν θα υπάρξει πλέον καιρός - είναι αιτία χαράς και αγαλλίασης. Όλος αυτός ο καιρός που η αλήθεια του Θεού έχει καταπατηθεί, το ψέμα έχει κυριαρχήσει, ο άνθρωπος έχει διαφθαρεί και έχει πάρει το δικό του δρόμο μακριά από τον Θεό, η γη έχει ερημωθεί εξ αιτίας της αμαρτίας, όλος αυτός ο καιρός δεν πρόκειται να υπάρξει πλέον.

Ο Θεός έρχεται να εγκαθιδρύσει την δική Του Βασιλεία, μια βασιλεία δικαιοσύνης και ειρήνης. Πρόκειται να ενεργήσει θαυμαστά πάνω στην γη με τον δικό Του τρόπο.

Ο ορισμός της λέξης «χρόνος» που αναφέρει το κριτικό κείμενο UBS είναι ο εξής σύμφωνα με το Ελληνικό λεξικό: ΧΡΟΝΟΣ = ένα χρονικό διάστημα είτε μικρό είτε μεγάλο. Δεν είναι ένα σημείο χρόνου.