ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ: Κεφ.ς:11-12

 

Αποκ.ς:11  Και εδόθησαν εις έκαστον στολαί λευκαί, και ερρέθη πρός αυτούς να αναπαυθώσιν έτι ολίγον καιρόν, εωσού συμπληρωθώσι και οι σύνδουλοι αυτών και οι αδελφοί αυτών, οι μέλλοντες να φονευθώσιν ως και αυτοί.

 

και εδόθησαν εις έκαστον στολαί λευκαί.

Τα λευκά ιμάτια που τους δόθηκαν συμβολίζουν την δικαιοσύνη του Θεού. Η δικαιοσύνη του Χριστού τους καλύπτει, αν και κατά κάποιο τρόπο ήταν ακόμη γυμνοί, γιατί δεν είχαν ντυθεί το ένδοξο σώμα.

Β’ Κορ.ε:2,3 «εν τούτω στενάζομεν επιποθούντες να επενδυθώμεν το κατοικητήριον ημών το ουράνιον αν και ενδυθέντες αυτό, δεν θέλομεν ευρεθεί γυμνοί».

Έτσι, αυτές οι ψυχές των εσφαγμένων, ντύνονται με την δικαιοσύνη του Χριστού και περιμένουν για να λάβουν το ουράνιο σώμα τους. Είναι σαν να τους λέει ο Χριστός ότι είστε δίκαιοι για μένα, αλλά πρέπει να περιμένετε λίγο καιρό για να απολαύσετε πλήρως την κληρονομιά σας.

Αυτοί οι μάρτυρες της Μεγάλης Θλίψης, στην Αποκ.ζ:9-17 βρίσκονται στον ουρανό και έχουν λάβει τα ένδοξα σώματά τους, με στολές λευκές και με φοίνικες στα χέρια τους.

Στο εδάφιο 11 λέει ότι τους ειπώθηκε ν’ αναπαυτούν για λίγο καιρό μέχρις ότου συμπληρωθούν οι σύνδουλοί τους και οι αδελφοί τους οι οποίοι θα φονευτούν όπως κι αυτοί. Έπρεπε ν’ αναπαυτούν για το χρονικό διάστημα από την 5^η σφραγίδα μέχρι το τέλος των πρώτων 3 ½ χρόνων της Θλίψης (τέλος της 6^ης σφραγίδας), οπότε συμπληρώνεται ο αριθμός των μαρτύρων της θλίψης.

Κάτι άλλο που πρέπει να προσέξουμε εδώ είναι ότι ο Χριστός προτρέπει τους αγίους που σκοτώθηκαν για τη μαρτυρία τους να περιμένουν λίγο ακόμα μέχρι να συμπληρωθούν και οι αδελφοί τους οι οποίοι πρέπει να σφαγούν σαν κι αυτούς.

Αυτό σημαίνει ότι όλο το πλήθος των αγίων της Θλίψης είναι άνθρωποι που έχουν σφαγεί και δεν υπάρχει κάποιος που να πήγε εκεί ζωντανός. Το λέμε αυτό γιατί υπάρχουν ορισμένοι που μπερδεύουν την Νύμφη, την εκκλησία του Χριστού, με τους αγίους της Θλίψης και λένε ότι η εκκλησία θα περάσει μέσα από την Θλίψη.

Όμως όταν η εκκλησία αρπάζεται, ο λόγος του Θεού δεν λέει ότι θα είμαστε όλοι νεκροί και θα αναστηθούμε, αλλά ότι μετά τους νεκρούς που θα αναστηθούν, ημείς οι ζώντες όσοι απομένομεν θέλομεν αρπαχθεί μετ αυτών εν νεφέλαις εις απάντησιν του Κυρίου εις τον αέρα (Α’ Θεσ.δ:15,17).

Ακόμα στην Αποκ.ιγ:7 βλέπουμε το θηρίο (Α/Χ) να κάνει πόλεμο και να νικάει τους αγίους. Όμως, είναι δυνατόν ο Α/Χ να νικήσει τους αγίους; Τότε που είναι αυτή η εκκλησία που είναι τρομερή σαν στράτευμα με σημαίες (Α. Ασμ.ς:4); Ποιος είναι τότε ο Υιός άρσεν που βλέπουμε στην Αποκ.ιβ:7 ο οποίος καταφέρνει θανατηφόρο χτύπημα στον δράκοντα;

Ένα άλλο επιχείρημα όσο αφορά σ’ αυτό το λάθος, είναι στην Αποκ.ε όπου βλέπουμε τον καθήμενο επί του θρόνου να έχει στα δεξιά Του το βιβλίο με τις 7 σφραγίδες, ακόμη βλέπουμε το Αρνίο, τα 4 ζώα και τους 24 πρεσβύτερους να ψάλλουν νέαν ωδήν λέγοντες (εδ.9) Άξιος είσαι να λάβης το βιβλίον, και να ανοίξης τας σφραγίδας αυτού.

Πριν λοιπόν ανοιχτούν οι σφραγίδες, βλέπουμε να υπάρχουν άγιοι στην παρουσία του Θεού. Άρα το σύνολο των ανθρώπων που βλέπουμε στην 5^η σφραγίδα που είναι σε χρόνο μεταγενέστερο από τη στιγμή που τα 4 ζώα και οι 24 πρεσβύτεροι δίνουν δόξα στο Αρνίο, είναι διαφορετικό απ’ αυτό που μόλις αναφέραμε.

 

Υπάρχουν διάφορες θέσεις όσον αφορά την ερμηνεία της Αποκάλυψης. Εμείς πιστεύουμε με την χάρη του Θεού ότι: Πρώτα γίνεται η Αρπαγή, μεσολαβούν 7 χρόνια της βασιλείας του Α/Χ που στα πρώτα 3 ½ χρόνια σκοτώνονται οι άγιοι της θλίψης και αρπάζονται στον ουρανό. Σφραγίζονται οι 144.000 Ισραηλίτες, ανοίγεται η 7^η σφραγίδα, γίνεται η μάχη του Αρμαγεδώνα, έρχεται ο Χριστός, στέλνει τον Α/Χ και τον ψευδοπροφήτη στην λίμνη του πυρός, δένει τον διάβολο για 1.000 χρόνια στην άβυσσο κι έτσι έχουμε την Χιλιετή Βασιλεία του Χριστού στη γη.

Μετά, ο διάβολος αφήνεται για ένα μικρό χρονικό διάστημα, πλανά τους ανθρώπους πάλι και τους οδηγεί εναντίον της Ιερουσαλήμ, όμως ο Θεός πλέον στέλνει φωτιά, κατακαίει τα πάντα, καταστρέφει αυτή την δημιουργία και βλέπουμε μετά όλους τους ανθρώπους, μικρούς και μεγάλους, μπροστά στον Λευκό θρόνο του Θεού για να κριθούν.

Μια άλλη άποψη είναι ότι η νύμφη περνάει μέσα από την θλίψη και αρπάζεται στη μέση των 7 χρόνων. Αυτοί που πιστεύουν αυτό, ονομάζονται Μεσοθλίψιοι.

Μια τρίτη άποψη είναι ότι η εκκλησία θα περάσει μέσα από όλη την θλίψη και τη μάχη του Αρμαγεδώνα και στο τέλος των 7 χρόνων έρχεται ο Χριστός, παίρνει την εκκλησία και αμέσως ξανακατεβαίνει μαζί της για να εγκαθιδρύσει την Χιλιετή Βασιλεία.

Υπάρχουν ακόμα κάποιοι που δεν βλέπουν τίποτα απ’ όλα αυτά, ούτε την Αρπαγή, ούτε τη Χιλιετή Βασιλεία, ούτε τη μάχη του Αρμαγεδώνα και αυτοί ονομάζονται μη - χιλιαστές. Σ’ αυτή την κατάσταση είναι τώρα η Ορθόδοξη εκκλησία.

Ο Αυγουστίνος που έζησε τον 5^ο αιώνα μ.Χ. νόμιζε ότι στον καιρό του ήταν η χιλιετής βασιλεία.

Οι μάρτυρες που θανατώθηκαν νωρίτερα έπρεπε να περιμένουν για να λάβουν τα ένδοξα σώματά τους μέχρις ότου αναστηθούν όλοι οι άγιοι της Μεγάλης Θλίψης. Αυτοί όμως δεν θα λάβουν την ίδια θέση στην παρουσία του Θεού με τους αγίους της Αρπαγής.

 

Αποκ.ς:12 Και είδον, ότε ήνοιξε την σφραγίδαν την έκτην, και ιδού, έγεινε σεισμός μέγας, και ο ήλιος έγεινε μέλας ως σάκκος τρίχινος, και η σελήνη έγεινε ως αίμα.

 

Τρομακτικά γεγονότα συμβαίνουν σ’ αυτή τη σφραγίδα, που ανοίγει το Αρνίο, όπως είδαμε στην Αποκ.ε:5.

Όταν ανοίγει η 6^η σφραγίδα γίνεται ένας μεγάλος σεισμός, ο ίδιος που αναφέρεται στην Αποκ.ια:11-13, στο τέλος των 1260 ημερών ή των πρώτων 3 ½ χρόνων της Θλίψης.

Τα 3 ½ αυτά χρόνια είναι η διάρκεια της μαρτυρίας των δύο μαρτύρων της θλίψης οι οποίοι όπως θα δούμε παρακάτω αντιπροσωπεύουν τόσο τους Ιουδαίους όσο και τους Εθνικούς αγίους. Η περίοδος αναμονής για να λάβουν πλέον τα ένδοξα σώματά τους έχει τελειώσει.

Αυτή η περίοδος των 1260 ημερών, βλέπουμε ν’ αναφέρεται και σαν 42 μήνες. Αποκ.ιγ:5-7 και είναι τα 3 ½ πρώτα χρόνια.

Σ’ αυτό τον μεγάλο σεισμό θανατώθηκαν 7.000 άνθρωποι (Αποκ.ια:13), όμως αυτό αντιπροσωπεύει ένα πολύ μεγαλύτερο αριθμό ανθρώπων και όχι μόνο 7.000.

Γνωρίζουμε ότι πολλοί περισσότεροι άνθρωποι έχουν πεθάνει από σεισμούς και εκρήξεις ηφαιστείων στο παρελθόν. Αν πραγματικά ήταν 7.000, αυτό δεν θα προκαλούσε φόβο και τρόμο στους υπόλοιπους των ανθρώπων ώστε να δώσουν την δόξα στον Θεό του ουρανού, επειδή κατάλαβαν ότι αυτό ήταν κρίση απ’ Αυτόν.

Ένας άλλος λόγος που δεν είναι μόνο 7.000, είναι το γεγονός ότι ο αριθμός 7 συμβολίζει πληρότητα. Ο αριθμός 7.000 είναι συμβολικός και δηλώνει έναν πλήρη αριθμό ανθρώπων. Όπως ακριβώς ο Θεός είχε πει στον προφήτη Ηλία που νόμιζε ότι ήταν ο μόνος δίκαιος που είχε απομείνει: «Αφήκα εις τον Ισραήλ επτά χιλιάδας πάντα τα γόνατα όσα δεν έκλιναν εις τον Βάαλ» (Α’ Βασ .ιθ:18). Μπορεί να ήταν πράγματι 7.000, αλλά είναι επίσης τύπος ενός μεγάλου αριθμού.

Το υπόλοιπο των ανθρώπων έδωσε δόξα στον Θεό του ουρανού (Αποκ.ια:13). Το γεγονός αυτό δεν σημαίνει ότι έδωσαν τη λατρεία τους, την αγάπη τους και δήλωσαν υποταγή και υπακοή σ’ Αυτόν, γιατί μας λέει ότι έγιναν έμφοβοι και έδωσαν την δόξα στον Θεό του ουρανού.

Όμως η αληθινή αγάπη και λατρεία προς τον Θεό δεν δίνεται από φόβο. Οι άνθρωποι αυτοί απλώς αναγνωρίζουν ότι αυτό είναι η δίκαιη κρίση του Θεού, ακόμα κι αν δεν θέλουν να το αναγνωρίσουν εξαναγκάζονται να το κάνουν.

Ότι δεν είναι μόνο 7.000 άνθρωποι, φαίνεται από το γεγονός ότι λέει εθανατώθησαν εν τω σεισμώ ονόματα ανθρώπων χιλιάδες επτά. Τα ονόματα των ανθρώπων αναφέρονται σε οικογένειες, ή και σε πολλές οικογένειες οι οποίες θα έχουν το ίδιο όνομα. Συνεπώς είναι πολλοί περισσότεροι από 7.000.

Οι μάρτυρες της θλίψης θανατώνονται και ανασταίνονται πριν τον μεγάλο αυτό σεισμό (Αποκ.ια:11-12).

Ο ήλιος έγινε μαύρος σαν ένας τρίχινος σάκος. Ο Α/Χ για ορισμένο χρονικό διάστημα θα κρύψει τον Ήλιο της Δικαιοσύνης από το πρόσωπο της γης και θα επέλθει πνευματικό σκοτάδι, αφού όλοι οι Χριστιανοί έχουν ήδη θανατωθεί. Αυτό συμβαίνει συμβολικά, αλλά και στην κυριολεξία θα υπάρξουν σημεία στον ουρανό, στον ήλιο και στα άστρα. Οι δυνάμεις των ουρανών θα σαλευτούν.

Ο Θεός επιτρέπει να σκοτεινιάσει ο ήλιος και να μην δώσει το φως του για να καταλάβουν οι άνθρωποι τί έχουν κάνει. Αυτό δεν είναι συμβολικό. Στην κυριολεξία ο ήλιος θα μεταστραφεί σε σκοτάδι και θα γίνει μέλας σαν σάκος τρίχινος.

Οι άνθρωποι απέρριψαν τον Ήλιο της Δικαιοσύνης, τον Ιησού Χριστό, ονείδισαν τους αγίους, και τώρα η οργή και η δίκαιη κρίση του Θεού έρχεται πάνω τους

Η σελήνη έγινε σαν αίμα. Ίσως αυτό, όπως και το σκοτείνιασμα του ήλιου, να ήταν αποτέλεσμα της κατάστασης που δημιουργήθηκε στην ατμόσφαιρα εξαιτίας του μεγάλου σεισμού. Φυσικό θα είναι να εκραγούν ηφαίστεια και ξέρουμε ότι με τις ηφαιστειακές εκρήξεις πετάγεται στην ατμόσφαιρα στάχτη.

Το 1883 μετά από ένα ελαφρό σεισμό στα νησιά Κρακατάο ή Κρακατόα που βρίσκονται στον πορθμό της Σούνδας, ανάμεσα στα νησιά Σουμάτρα και Ιάβα, έγινε μεγάλη έκρηξη ηφαιστείου, κατά την οποία εβλήθησαν τεράστιες ποσότητες ελαφρόπετρας. Το πάχος του στρώματος που σχηματίστηκε ήταν 50 cm. Μετά από λίγες μέρες έγινε η μεγαλύτερη έκρηξη η οποία είχε σαν αποτέλεσμα να τιναχτεί στον αέρα το μεγαλύτερο μέρος του νησιού. Χάθηκε έκταση 10 τετρ. χλμ. και δημιουργήθηκε μια βαθιά λεκάνη εκτάσεως περίπου 75 τετρ. χιλμ. που γέμισε από θάλασσα βάθους πάνω από 300 μ. Τα διπλανά νησιά Φερλάτεν και Λάγκ αυξήθηκαν σε έκταση από τα ηφαιστειακά αναβλήματα που έπεσαν πάνω τους.

Το ηφαιστειογενές υλικό από στάχτη και άμμο υπολογίστηκε σε 18 κυβ. χλμ. και κάλυψε έκταση 20.000 περίπου τετρ. μιλ. Εκτινάχτηκαν πέτρες μεγέθους ανθρώπινου κεφαλιού σε απόσταση 20 χλμ. και άλλες μικρότερες σε 40 χλμ. Τα λεπτότερα μόρια της σκόνης ανέβηκαν σε ύψος 70-80 χλμ. και προκάλεσαν εξαιτίας των σταγονιδίων νερού που συγκεντρώθηκαν γύρω τους κατά το φθινόπωρο και τους πρώτους μήνες του χειμώνα του 1883 έντονα φαινόμενα χρωματισμών της ατμόσφαιρας κατά το λυκόφως τα οποία διατηρήθηκαν ασθενέστερα για μερικά χρόνια.

Ο Θεός όμως μπορεί, αν θέλει, να κάνει να φαίνεται η σελήνη κόκκινη σαν το αίμα.

Ιωήλ β:30-32  «Και θέλω δείξει τέρατα εν τοις ουρανοίς και επί της γής, αίμα και πύρ και ατμίδα καπνού. Ο ήλιος θέλει μεταστραφεί εις σκότος και η σελήνη εις αίμα, πρίν έρθει η ημέρα του Κυρίου η μεγάλη και επιφανής».

Ένα παράλληλο κείμενο με αυτό του Ιωήλ είναι στις Πράξ.β:19-20 . Την ημέρα αυτή του Κυρίου θα είναι ολοφάνερο ότι ο Θεός εκχέει τη δίκαιη κρίση Του πάνω στα έθνη.

Στο εδ.13 ο Ιωάννης είδε ότι οι αστέρες του ουρανού έπεσαν στην γη καθώς η συκή ρίπτει τα άωρα σύκα αυτής σειομένη υπό μεγάλου ανέμου.

Πιθανόν να πρόκειται για ένα τρομερό καταρράκτη μετεωριτών που θα χτυπήσουν τους αστέρες του ουρανού.

Στις 13/11/1883 ένας παρόμοιος καταρράκτης μετεωριτών έπεσε στην γη και παρέσυρε στο πέρασμά του πλήθος αστέρων. Αυτό διήρκεσε 3 ώρες. Βέβαια τότε τα πράγματα δεν ήταν τόσο δραματικά και καταστροφικά όσο φαίνεται ότι θα είναι στην 6^η σφραγίδα.

Υπήρχε όμως και τότε μεγάλος φόβος και εκδήλωση μετάνοιας από τους ανθρώπους που είδαν αυτό το γεγονός. Όμως αυτό που θα συμβεί στην 6^η σφραγίδα θα είναι πολύ τρομακτικό. Βέβαια δεν σημαίνει ότι όλα τ’ αστέρια του ουρανού έπεσαν στην γη, γιατί αν αυτό συνέβαινε, δεν θα υπήρχε πλέον η γη.

Στην Αποκ.η:12 διαβάζουμε ότι υπάρχουν ακόμη αστέρια στον ουρανό κατά την διάρκεια της 7^ης σφραγίδας στην 4^η σάλπιγγα. Μας λέει ότι όταν σάλπισε ο 4^ος άγγελος χτυπήθηκε το τρίτο των αστέρων. Άρα υπήρχαν ακόμα αστέρες στον ουρανό.

Κατά τα πρώτα 3 ½ χρόνια της Μεγάλης Θλίψης το σύστημα του Α/Χ θα έχει ήδη θανατώσει όλους τους αγίους της Θλίψης.

Στα δεύτερα 3 ½ χρόνια, ο Θεός εκχέει τρομερές κρίσεις πάνω στο πρόσωπο της γης. Θα δούμε ότι η διάρκεια της 7^ης σφραγίδας είναι τα δεύτερα 3 ½ χρόνια της Μεγάλης Θλίψης. Ο άνθρωπος τώρα θερίζει ότι έσπειρε και ο Θεός δοξάζεται ακόμη κι έτσι. Ο Θεός δοξάζεται μέσα από καθετί.