ΘΕΣ ΝΑ ΔΕΙΣ ΕΝΑ ΘΑΥΜΑ;

Την τελευταία στιγμή, ένα προσφιλές σχέδιο του βασιλιά Ηρώδη, ανατρέπεται.

Είχε σκοτώσει τον Ιάκωβο κι ήταν η σειρά του Πέτρου.

Εξαιρετικά μέτρα ασφαλείας στην φυλακή, αλλά ο Ηρώδης, ξέχασε ανοιχτή την πόρτα του ουρανού, την πόρτα των αγγέλων.

Αυτή η πόρτα παραμένει ανοιχτή για τον καθένα.

Ο Πέτρος ήταν φυλακισμένος σε μια Ρωμαϊκή φυλακή, αλλά ένας άγγελος στάλθηκε να τον ελευθερώσει (Πράξ.ιβ).

Πράγματι, οι αλυσίδες έπεσαν από τα χέρια του. Πράγματι, περπάτησε δίπλα από τους φύλακες. Πράγματι, οι τεράστιες σιδερένιες πύλες της φυλακής άνοιξαν, και ήταν πραγματικά ελεύθερος!

Μαζί βγήκαν απ' τη φυλακή ο άγγελος και ο ψαράς.

Ξαφνικά όμως, ο Πέτρος έμεινε μόνος του!

Γνωρίζοντας ότι οι πιστοί προσεύχονταν γι’ αυτόν, άρχισε να βαδίζει στους άδειους δρόμους της πόλης, πηγαίνοντας προς το σπίτι της Μαρίας, της μητέρας του Ιωάννη Μάρκου.

Εκεί γινόταν η συμπροσευχή, και ο Πέτρος ανυπομονούσε να ξαναδεί τους αγαπημένους φίλους του που μεσίτευαν επίμονα για την ελευθερία του. Στο σημείο αυτό η ιστορία γίνεται λίγο κωμική, γιατί όλα τα άλλα εμπόδια και οι πόρτες άνοιξαν μόνες τους για τον Πέτρο, αλλά σε λίγο θα συναντήσει μία πόρτα που δεν θα ανοίξει τόσο εύκολα.

Τα θαύματα δεν μπορεί να είναι καθημερινό διαιτολόγιο στη ζωή του Χριστιανού, γιατί έτσι, δεν μπορεί ν' αναπτύξει ορισμένες πτυχές του χαρακτήρα του.

Όταν ήταν ο Ισραήλ στην έρημο, άνοιξε η θάλασσα, τα ρούχα και τα παπούτσια δεν πάλιωσαν, το ψωμί και το νερό δεν έλειψε!

Όταν όμως μπήκαν στην γη Χαναάν, όλα σταμάτησαν. Τώρα έπρεπε να οργώσουν και να σπείρουν.

Ο Θεός αφήνει τους αγγέλους Του δίπλα στα παιδιά Του, όσο η παρουσία τους δεν είναι επικίνδυνη.

Ο Θεός είχε για τον ψαρά ένα θαυμαστό έργο. Αν όμως ο άγγελος του άνοιγε όλες τις πόρτες, θα διαφθειρόταν ο χαρακτήρας του ψαρά και θα καταστρεφόταν οι ωραιότερες δυνατότητες της ζωής του κι ο Θεός αγαπούσε τον ψαρά!

Αλλαγή φρουράς.

Όταν χώρισαν, ο Πέτρος πήγε στην εκκλησία, στους αδελφούς του.

Ίσως ο άγγελος να ήθελε να συνεχίσει να υπηρετεί αυτό τον άνθρωπο που τόσο αγαπούσε ο Θεός.

Όμως, αυτή την τιμή, ο Θεός την έχει φυλάξει για άλλους, για την ΕΚΚΛΗΣΙΑ.

ΕΜΕΙΣ ΓΙΝΟΜΑΣΤΕ ΑΓΓΕΛΟΙ ΤΩΝ ΑΔΕΛΦΩΝ ΜΑΣ !!

Η Αγία Γραφή λέει στις Πράξ.ιβ:13 ότι ο Πέτρος χτύπησε την πόρτα κι ένα νεαρό κορίτσι που την έλεγαν Ρόδη το άκουσε. Πάει στην πόρτα και ρωτάει από τη θυρίδα, «Ποιος είναι;» Ο Πέτρος απαντάει, «Εγώ είμαι, Ρόδη… μόλις ελευθερώθηκα απ’ τη φυλακή. Άνοιξέ μου την πόρτα να μπω».

Η Ρόδη ενθουσιάζεται τόσο πολύ που άκουσε τη φωνή του Πέτρου, που φεύγει χωρίς να ανοίξει την πόρτα. Τρέχει στο δωμάτιο που γίνεται η συμπροσευχή. Κάποιοι είναι γονατισμένοι, κάποιοι κλαίνε, κάποιο άλλοι ακόμα πολεμούν στην προσευχή για την απελευθέρωση του Πέτρου.

Η Ρόδη διακόπτει τη συμπροσευχή με μια επείγουσα ανακοίνωση, «Ακούστε όλοι! Ο Πέτρος είναι στην πόρτα μας!» Αρχίζουν να γελούν μαζί της. «Δεν είσαι καλά Ρόδη… δε θυμάσαι ότι ο Πέτρος είναι στη φυλακή; Είναι δεμένος ανάμεσα σε δύο στρατιώτες, φυλάσσεται από άλλους δύο φύλακες, πίσω από μια τεράστια σιδερένια πύλη. Είναι αδύνατο να είναι ο Πέτρος στην πόρτα μας. Κάτσε εδώ και συνέχισε να προσεύχεσαι!» Η κοπέλα εξακολουθεί να επιμένει ότι είναι ο Πέτρος, αλλά όλοι της λένε, «Είναι ο άγγελός του!»

Δεν είμαι σίγουρος πόσο κράτησε αυτός ο διάλογος, αλλά η Βίβλος μας λέει ότι, όση ώρα αυτοί μιλούσαν, ο Πέτρος συνέχιζε να χτυπάει την πόρτα. Τι κωμική ειρωνεία! Όλες οι πόρτες άνοιξαν για τον Πέτρο, εκτός από την πόρτα του σπιτιού στο οποίο οι πιστοί προσεύχονταν για να ανοίξουν οι πόρτες.

Αυτό μας δείχνει μια μεγάλη αλήθεια. Ο Θεός μας έχει δώσει τα κλειδιά της Βασιλείας. Μας έχει κάνει κλειδοκράτορες και φύλακες. Ό,τι δένουμε στον ουρανό, θα είναι δεμένο και στη γη… ό,τι λύνουμε στον ουρανό, θα είναι λυμένο και στη γη. Έχουμε τη δύναμη και την εξουσία να ανοίγουμε κάθε κλειστή πόρτα. Δεν υπάρχει δύναμη πάνω στη γη που να μπορεί να σταθεί εναντίον μας. Ακόμη και οι πύλες της κόλασης δε θα υπερισχύσουν εναντίον μας.

Υπάρχει, όμως, μια πόρτα που μπορεί να παραμείνει κλειστή και να μας κρατήσει μακριά από το θαύμα μας. Είναι η πόρτα της απιστίας.

Τις πιο πολλές φορές, η απάντηση στις προσευχές μας στέκεται στη μπροστινή βεράντα μας, αλλά τη χάνουμε γιατί δεν πιστεύουμε ότι ο Θεός μας άκουσε πραγματικά και μας απάντησε. Οι πιστοί προσεύχονταν για τον Πέτρο, αλλά προφανώς, δεν πίστευαν ότι ο Θεός μπορούσε να απαντήσει στην προσευχή τους. Το μόνο πράγμα χειρότερο από την έλλειψη προσευχής είναι η προσευχή χωρίς προσμονή.

 

ΝΑ ΠΙΝΕΙΣ ΠΟΛΥ ΚΑΙ ΣΥΧΝΑ

 

Οι ειδικοί σε θέματα επιβίωσης μας συμβουλεύουν να μην περιμένουμε πότε θα διψάσουμε για να πιούμε νερό – γιατί τότε τα σώματά μας είναι ήδη αφυδατωμένα.

Μας λένε να πίνουμε όσο περισσότερο μπορούμε, ώστε τα επίπεδα ενυδάτωσης στο σώμα μας να παραμένουν υψηλά. Σε σοβαρές περιπτώσεις αφυδάτωσης, οι γιατροί χορηγούν ενδοφλέβια ενυδάτωση, σε οργανισμούς που έχουν αφυδατωθεί πολύ.

Όπως το νερό είναι τόσο σημαντικό για το φυσικό μας σώμα, έτσι και το πνεύμα μας εξαρτάται από το Πνεύμα του Θεού.

«Θεέ, συ είσαι ο Θεός μου· από πρωΐας σε ζητώ· σε διψά η ψυχή μου, σε ποθεί η σαρξ μου, εν γη ερήμω, ξηρά και ανύδρω» (Ψαλμ.ξγ:1).

Το Άγιο Πνεύμα είναι ο Παράκλητος για εμάς, είναι Εκείνος που μας ανανεώνει και δίνει ζωή στον εσωτερικό μας άνθρωπο. Ο Ιησούς είπε,

«Εάν τις διψά, ας έρχηται προς εμέ και ας πίνη. Όστις πιστεύει εις εμέ, καθώς είπεν η γραφή, ποταμοί ύδατος ζώντος θέλουσι ρεύσει εκ της κοιλίας αυτού» (Ιωάν.ζ:37-38).

Η συμβουλή του Ιούδα σε μας, σαν πιστοί που αντιμετωπίζουμε προβλήματα, είναι:

«Σεις όμως, αγαπητοί, εποικοδομούντες εαυτούς επί την αγιωτάτην πίστιν σας, προσευχόμενοι εν Πνεύματι Αγίω, φυλάξατε εαυτούς εις την αγάπην του Θεού, προσμένοντες το έλεος του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού εις ζωήν αιώνιον» (Ιούδας α:20-21).

Όπως το νερό ενυδατώνει το φυσικό μας σώμα, έτσι και η προσευχή σε γλώσσες οικοδομεί τον πνευματικό μας άνθρωπο. Το ρήμα «οικοδομώ» δε σημαίνει απλά «δίνω κουράγιο».

Η ρίζα της λέξης στην πραγματικότητα σημαίνει «χτίζω, ενδυναμώνω, ανακατασκευάζω».

Με άλλα λόγια, όταν προσευχόμαστε σε γλώσσες, το Άγιο Πνεύμα, όχι μόνο δίνει κουράγιο στις καρδιές μας, αλλά επίσης οικοδομεί το εσωτερικό είναι μας.

Όπως ακριβώς μια ενδοφλέβια ενυδάτωση ρίχνει το υγρό κατευθείαν μέσα στην φλέβα, παρακάμπτοντας το πεπτικό σύστημα, έτσι και η προσευχή σε γλώσσες μας δίνει την ικανότητα να παρακάμπτουμε το μυαλό μας και να προσευχόμαστε απευθείας από το πνεύμα μας!

Η δια Πνεύματος προσευχή είναι μια απευθείας σύνδεση με την ενυδατική δύναμη του Θεού! «ο λαλών γλώσσαν αγνώριστον δεν λαλεί προς ανθρώπους, αλλά προς τον Θεόν» (Α' Κορ.ιδ:2).

Το Άγιο Πνεύμα έχει μια πληθώρα από γλώσσες για κάθε κατάσταση και κάθε συναίσθημα που αντιμετωπίζουμε. Εκείνος έχει την απάντηση για κάθε πρόβλημα της ανθρωπότητας!

Όταν προσευχόμαστε εν Πνεύματι, τοποθετούμε τον εαυτό μας πιο κοντά στον Κύριο για να ακούσουμε την φωνή Του και να συνεργαστούμε μαζί Του εκείνη τη στιγμή.

Όταν ο Θεός απαντάει σ’ αυτές τις προσευχές που γίνονται από το πνεύμα μας, λαμβάνουμε ειρήνη, χαρά και δύναμη που δεν μπορούμε να λάβουμε με άλλον τρόπο. Αυτές είναι οι αρετές που μας ενισχύουν από μέσα, και μας γεμίζουν με τα ζωντανά νερά που προέρχονται μέσα από τις πηγές του δικού Του Πνεύματος.

Έτσι γινόμαστε πνευματικά υγιείς άνθρωποι, γεμάτοι πίστη και πνευματική ζωντάνια για να βοηθήσουμε άλλους. Πίνε πολύ και πίνε τακτικά από τις πηγές που είναι μέσα σου, με το να προσεύχεσαι εν Πνεύματι.

 

Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΕΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑ

 

Οι άνθρωποι θεωρούν ότι ο Χριστιανισμός είναι άλλη μια παγκόσμια θρησκεία, αλλά αυτό είναι μεγάλο λάθος.

Κάθε θρησκεία είναι ένα σύστημα, αλλά ο Ιησούς δεν μας άφησε κανένα τέτοιο σύστημα.

Είναι κάτι παραπάνω από ένα δόγμα που ασπάζεσαι. 

Η ουσία του Χριστιανισμού είναι η δύναμη του Θεού εν ενεργεία «θέλετε λάβει δύναμιν, όταν επέλθη το Άγιον Πνεύμα εφ' υμάς» (Πράξ.α:5-8).

Η χριστιανική αλήθεια δεν είναι κάτι που μπορεί απλά να καταγραφεί, σαν μια σειρά γεγονότων ή ορισμών.

Η χριστιανική αλήθεια είναι κάτι ζωντανό. Δε μπορείς να καταγράψεις ένα άτομο και να πεις, «Αυτός είναι!».

Είναι μια ζωντανή οντότητα. Μόνο η πνοή του Θεού μπορεί να δώσει ζωή στο ευαγγέλιο, ειδάλλως θα είναι το νεκρό σώμα μιας αλήθειας, αντί να είναι η ζωντανή αλήθεια. 

Ο Χριστός είπε, «Εγώ είμαι η οδός, η αλήθεια, και η ζωή» (Ιωάν.ιδ:6). Αυτό γνωρίζω, και αυτό κηρύττω. Ποιος δεν θα ήθελε να κηρύξει ένα τόσο υπέροχο ευαγγέλιο;

Ο Χριστιανισμός είναι όταν το Άγιο Πνεύμα ενεργεί και φανερώνει τον λόγο του Θεού. Το βάπτισμα στο Άγιο Πνεύμα δεν ήταν ένα απλό συναισθηματικό γεγονός που καταγράφηκε μια φορά στο ημερολόγιο των πιστών. Είναι κάτι που περικυκλώνει τους πιστούς αδιάκοπα. Το Άγιο Πνεύμα είναι το φυσικό μας περιβάλλον, ο αέρας που αναπνέουμε κάθε στιγμή, Αυτός που δίνει ζωή στην χριστιανική μας πίστη.

Το Άγιο Πνεύμα ζωντανεύει τους πιστούς, τις διδασκαλίες τους, το κήρυγμά τους, τις προσευχές τους, τις διακονίες τους και ολόκληρη τη ζωή τους.

Το Άγιο Πνεύμα είναι η δύναμη της πίστης μας. Χωρίς την ζωή του Αγίου Πνεύματος, ο Χριστιανισμός είναι ένα ακόμη νεκρό θρησκευτικό σύστημα, που κρατιέται μόνο από τις προσπάθειες κάποιων ανθρώπων.

Αλλά τίποτε δεν μπορεί να ανταγωνιστεί το Άγιο Πνεύμα. Δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτε χωρίς Αυτό.

Είτε με τις οργανώσεις, τις μεγαλοπρεπείς εκκλησίες, με το γόητρό μας, με την μόρφωση, ή με οτιδήποτε άλλο χρησιμοποιούμε σαν στήριγμα.

Πρέπει να δείξουμε στους ανθρώπους ότι το Ευαγγέλιο είναι αυτό που διακηρύττει ότι είναι. Όταν ένας αθλητής παγκοσμίου κύρους βρίσκεται στο στάδιο, δεν χρειάζεται να συζητήσουμε για να αποδείξουμε ότι είναι πρωταθλητής. Ας ρίξουμε με το πιστόλι εκκίνησης, και θα δούμε!

Αυτό ακριβώς πρέπει να κάνουμε κι εμείς – το Ευαγγέλιο του Χριστού είναι ζωντανό, οπότε πηγαίνουμε στο στάδιο (εκεί που κάνουμε την συνάθροιση), και αφήνουμε το Ευαγγέλιο να εργαστεί στις ζωές των ανθρώπων, ώστε όλοι να μπορούν να δουν ότι είναι ζωντανό. Αυτό είναι το έργο του Αγίου Πνεύματος.