Η μελέτη της σκηνής στην έρημο αρχίζει στην
Γέν.β:1-3 τότε που ο Θεός έκανε διαθήκη με τον Αβραάμ. Αυτή η διαθήκη πέρασε
στον γιο του Αβραάμ, τον Ισαάκ (Γέν.κs:1-5) και μετά στον γιο του Ισαάκ, τον Ιακώβ
(Γέν.κn:10-15), του οποίου το όνομα άλλαξε σε Ισραήλ τη στιγμή που νικήθηκε από
τον άγγελο του Κυρίου (Γέν.λβ:25-30).
Η διαθήκη κληρονομήθηκε αργότερα από τους
απογόνους του Ιακώβ που έγιναν γνωστοί σαν ο λαός Ισραήλ.
Ο Θεός υποσχέθηκε στον Αβραάμ ότι θα έδινε
στους απογόνους του την γη Χαναάν, μια περιοχή που κατοικούνταν τότε από
ειδωλολατρικές φυλές. Είπε ακόμα στον Αβραάμ ότι παρ’ όλο που το σπέρμα του θα
κατοικούσε σε μια γη που δεν θα ήταν δική τους, και θα καταθλίβονταν, θα επέστρεφαν
στην γη της Επαγγελίας στην τέταρτη γενιά (Γέν.ιε:1-21).
Τελικά, με τον Μωυσή, οδήγησε τον λαό Ισραήλ έξω απ’ την Αίγυπτο όπως είχε υποσχεθεί (Έξοδ.ιβ:40-42).
Ο Θεός σχεδίασε ότι η Σκηνή του Μαρτυρίου,
μια σκηνοειδής κατασκευή στην οποία Αυτός θα κατοικούσε ανάμεσα στον λαό Του,
δεν θα οδηγούσε τον λαό μόνο πίσω στην Χαναάν, αλλά επίσης πίσω στην πίστη του
Αβραάμ. Ο λαός Ισραήλ περιπλανιόταν στην έρημο σαράντα χρόνια. Τελικά, μετά τον
θάνατο του Μωυσή, ο Ιησούς του Ναυή τους οδήγησε μέσα στην Γη της Επαγγελίας.
Σχεδόν τρεις μήνες μετά που ο Θεός
απελευθέρωσε τον Ισραήλ από την Αιγυπτιακή σκλαβιά και τον στρατό του Φαραώ -
με θαυματουργικό πέρασμα της Ερυθράς Θάλασσας - έφτασαν στο Σινά (Έξοδ.ιθ:1,2).
Αυτό ήταν το ίδιο βουνό - λεγόταν και Χωρήβ -όπου ο Θεός εμφανίστηκε στον Μωυσή
στην καιγόμενη βάτο και τον κάλεσε να επιστρέψει στην Αίγυπτο για να οδηγήσει
τον λαό Του έξω από την δουλεία (Έξοδ.γ:1-12).
Αμέσως μετά που η μεγάλη αυτή ομάδα
στρατοπέδευσε απέναντι από το όρος Σινά, ο Θεός άρχισε να έχει κοινωνία με τον
Μωυσή από την κορυφή του όρους για να προετοιμάσει τον λαό για μια ξεχωριστή
φανέρωση της δόξας Του την τρίτη μέρα.
Εκείνη την ώρα θα έδινε τον Νόμο Του δια του
οποίου θα κυβερνούσε τον Ισραήλ (Έξοδ.ιθ:3-17).
Στον προσδιορισμένο καιρό ο Μωυσής έφερε τον
λαό έξω από το στρατόπεδό για να συναντηθεί με τον Θεό. Αν και στεκόταν στους
πρόποδες του βουνού, δεν το άγγιξαν διότι ο Θεός είχε δώσει οδηγία στον Μωυσή
να βάλει όρια γι’ αυτούς.
Μια πυκνή νεφέλη στάθηκε πάνω απ’ το βουνό.
Βροντές, αστραπές και καπνός, σαν από καμίνι, κύκλωσε την κορυφή, και όλο το
όρος τραντάχτηκε βίαια.
Πολλούς αιώνες αργότερα ο απόστολος Παύλος αναφέρθηκε
σ’ αυτή την περίπτωση όταν είπε: “Και
τόσον φοβερόν ήτο το φαινόμενον, ώστε ο Μωυσής είπε, κατάφοβος είμαι και έντρομος”
(Εβρ.ιβ:21).
Η φωνή του Κυρίου αντήχησε από την κορυφή σαν
τον ήχο μιας μεγάλης σάλπιγγας. Ο ήχος ακουγόταν επί πολλή ώρα και αυξανόταν
συνεχώς. Όταν ο λαός είδε τη δυναμική φανέρωση του Κυρίου, εσύρθησαν και
εστάθησαν μακρόθεν (Έξοδ.κ:18).
Όπως αναφέρεται στην Έξοδ.κ:1-17, ο Κύριος
έδωσε τις 10 Εντολές. Έπειτα, ο λαός είπε στον Μωυσή “Συ λάλησον προς ημάς, και θέλομεν ακούσει και ας μη λαλήση προς ημάς ο
Θεός, δια να μη αποθάνωμεν” (Έξοδ.κ:19).
Ο Μωυσής έφερε τους λόγους του λαού στον
Κύριο. Ο Θεός του είπε: ”Ούτως ειπέ προς
τους υιούς Ισραήλ Σεις είδετε ότι εκ του ουρανού ελάλησα με σας. Μη κάμητε
θεούς μετ’ εμού αργύρους, μηδέ κάμητε εις εαυτούς θεούς χρυσούς θυσιαστήριον εκ
γης κάμε εις εμέ και θυσίαζε επ’ αυτού τα ολοκαυτώματά σου, και τας ειρηνικάς
προσφοράς σου, τα πρόβατα σου και τους βόας σου εν παντί τόπω όπου αναμνήσω το
όνομά μου, θέλω έρχεσθαι προς σε, και θέλω σε ευλογεί εάν δε εκ λίθων κάμης
θυσιαστήριον εις εμέ, δεν θέλεις οικοδομήσει αυτό εκ πέτρας πελεκητής διότι,
εάν περάσεις επάνω αυτού το εργαλείον σου, θέλεις μολύνει αυτό και μη ανεβής
δι’ αναβαθμίδων επί το θυσιαστήριόν μου, δια να μη αποκαλυφθή επ’ αυτούς η
γύμνωσις σου” (Έξοδ.κ:22-26).
Ο Θεός είπε αυτούς τους λόγους στον Μωυσή για
τους υιούς Ισραήλ για να δώσει έμφαση στην σοβαρότητα της ανυπακοής των εντολών
Του, και να τους βεβαιώσει για τις ευλογίες Του όταν υπακούν. Τους είπε ότι
πρέπει να φτιάχνουν τα θυσιαστήριά τους από την γη ή από απελέκητη πέτρα για να
τους διδάξει ότι δεν μπορούσαν να δικαιώσουν τους εαυτούς τους με τα δικά τους
έργα.
Στο εδ.26 ο Θεός φαίνεται να έχει δείξει ότι
η ανυπακοή τους θα ήταν σαν την γυμνότητα, ή την ενοχή, πιθανόν αναφερόμενος
στην ανυπακοή του Αδάμ και της Εύας.
Ο Θεός έδωσε πολλούς νόμους και οδηγίες στον
Μωυσή για τον λαό. Όπως αναφέρεται στην Έξοδο κα-κγ, (κδ:4), ο Μωυσής έγραψε
όλους τους λόγους Του στο βιβλίο της διαθήκης, έπειτα έφτιαξε ένα θυσιαστήριο
και μάζεψε τον λαό.
Έστειλε νεανίσκους να προσφέρουν ολοκαυτώματα
και ειρηνικές θυσίες στον Κύριο. Κράτησε το μισό του αίματος των θυσιών σε λεκάνες
και ράντισε το άλλο μισό στο θυσιαστήριο (Έξοδ.κδ:4-6).
Μετά διάβασε στο λαό όλους τους λόγους του
Κυρίου από το βιβλίο της διαθήκης. Όταν αυτοί υποσχέθηκαν να υπακούσουν (Έξοδ.κδ:7-8),
ράντισε το εναπολειφθέν αίμα πάνω τους και είπε “Ιδού το αίμα της διαθήκης,
την οποία ο Κύριος έκαμε προς εσάς κατά πάντας τούτους τους λόγους”.
