Τα χαρακτηριστικά του αναγεννημένου Χριστιανού.

 

Η πρώτη επιστολή του Ιωάννη ασχολείται με το θέμα της αναγέννησης από τη σκοπιά αυτών που έχουν ήδη αναγεννηθεί.

Ο Ιωάννης δεν έγραψε αυτή την επιστολή για να διδάξει τους αμαρτωλούς πως να σωθούν, αλλά για να πει στους βαπτισμένους στο νερό και το Άγιο Πνεύμα πιστούς, ότι μπορούν να αισθάνονται ασφάλεια τώρα, αλλά και πως να ζήσουν σαν αναγεννημένοι Χριστιανοί.

Τίποτα, στην επιστολή του Ιωάννη, δεν ακυρώνει την ανάγκη της γέννησης εξ ύδατος και Πνεύματος όπως αναφέρεται στο ευαγγέλιό του.

Η Α’ Ιωάννου μας δίνει τα παρακάτω χαρακτηριστικά που πρέπει να φανερώνει ένας αναγεννημένος αν υπακούει στην οδηγία της νέας του φύσης.

Ο αναγεννημένος πιστός....	Α’ Ιωάννου
1. Ομολογεί ότι ο Ιησούς Χριστός ήρθε εν σαρκί	δ:2
2. Έχει αγάπη	δ:7
3. Ομολογεί ότι ο Ιησούς είναι ο Γιος του Θεού	δ:15
4. Πιστεύει ότι ο Ιησούς είναι ο Χριστός	ε:1
5. Νικά τον κόσμο	ε:4
6. Δεν αμαρτάνει	γ:9 & ε:18
7. Φυλάει τις εντολές του Θεού	γ:24
8. Έχει το Άγιο Πνεύμα	γ:24 & δ:13
9. Έχει τη μαρτυρία του Πνεύματος του νερού και του αίματος	ε:8-10

 

 Οι άγιοι της Παλαιάς Διαθήκης δεν ήταν αναγεννημένοι όπως είμαστε εμείς

 

Οι πιστοί, κάτω από την Π. Διαθήκη, δεν ήταν αναγεννημένοι έτσι όπως ο Ιησούς δίδαξε, γιατί η αναγέννηση είναι εμπειρία της Καινής Διαθήκης.

Ένα μέρος της Καινής Διαθήκης, είναι η υπόσχεση του Θεού να γράψει το νόμο Του στις καρδιές του λαού Του (Ιερεμ.λα:31-34) και να του δώσει ένα νέο Πνεύμα (Ιεζεκ.ια:19).

Η Παλαιά Διαθήκη φανέρωσε τον ηθικό νόμο του Θεού, αλλά δεν έδωσε πνευματική δύναμη ώστε να μπορέσει ο άνθρωπος να υψωθεί πάνω από την αμαρτωλή του φύση και να εκπληρώσει τον νόμο (Ρωμ.ζ:7-25 & η:3).

Στην νέα διαθήκη, όμως, ο λαός του Θεού παίρνει μια καινούρια φύση - το Πνεύμα του Θεού - που  υπερνικά τον νόμο και μεταδίδει δύναμη κατά της αμαρτίας σε καθημερινή βάση (Ρωμ.η:2-4 & Γαλ.ε:16-18).

Σαν αποτέλεσμα, τώρα υπηρετούμε τον Θεό «κατά το νέον πνεύμα και ουχί κατά το παλαιόν γράμμα» (Ρωμ.ζ:6).

Κατά τον ίδιο τρόπο, δεν υπήρχε μόνιμη συγχώρεση των αμαρτιών κάτω από τον νόμο, παρά μόνο μια αναβολή της αμαρτίας προς το μέλλον, μέχρι τον θάνατο του Χριστού (Ρωμ.γ:24, 25).

Αιματηρές θυσίες έπρεπε να προσφέρονται συνέχεια προκειμένου να μεταθέτουν τον μισθό της αμαρτίας μέχρι τον καιρό της Καινής Διαθήκης, που ο Χριστός με μία θυσία έκανε την άφεση των αμαρτιών μια αιώνια πραγματικότητα (Εβρ.ι:1-18).

Μόνο στην Καινή Διαθήκη έχουμε μόνιμη και άμεση άφεση των αμαρτιών (Ιερεμ.λα:31-34  Εβρ.ι:14-18).

Για να συνοψίσουμε, οι άγιοι της Παλαιάς Διαθήκης δεν ήταν αναγεννημένοι με την έννοια της Καινής Διαθήκης γιατί ούτε (1) μόνιμη συγχώρεση των αμαρτιών, ούτε (2) μόνιμη κατοίκηση του Αγίου Πνεύματος ήταν διαθέσιμη τότε. Αυτό αντιστοιχεί με το γεγονός ότι ούτε (1) βάπτισμα στο όνομα του Ιησού για άφεση των αμαρτιών ούτε (2) το βάπτισμα του Αγίου Πνεύματος υπήρχε στην Παλαιά Διαθήκη.

 

Συμπέρασμα

 

Είμαι αναγεννημένος, σημαίνει έχω μετανοήσει, είμαι βαπτισμένος στο νερό στο όνομα του Ιησού Χριστού καθώς και με Πνεύμα Άγιο.