Χρειαζόμαστε απεγνωσμένα τον καλό τύπο φόβου: τον φόβο του Θεού.
Όταν φοβάσαι τον Θεό, δεν φοβάσαι τίποτα άλλο, ενώ αν δεν
φοβάσαι τον Θεό, φοβάσαι όλα τα άλλα.
Η αγάπη του Θεού ξεπερνά ένα είδος φόβου: οι Χριστιανοί δεν
φοβούνται την καταδίκη (Α ́ Ιωάν.δ:18):
Φόβος δεν είναι εν τη αγάπη, αλλ' η τελεία αγάπη έξω διώκει τον φόβον, διότι ο φόβος έχει κόλασιν· και ο φοβούμενος δεν είναι τετελειωμένος εν τη αγάπη.
Η αγάπη Του εμπνέει ένα άλλο είδος φόβου: έναν συνδυασμό υπόληψης,
σεβασμού, τιμής και δέους.
«Αρχή σοφίας φόβος Κυρίου» και «Ο Κύριος ηδύνεται
εις τους φοβουμένους αυτόν» (Ψαλμ.ρια:10· Παρ.θ:10, Ψαλμ.ρμζ:10-11).
Είναι σαν την αγάπη και την υπακοή που εμπνέει ένας
στοργικός πατέρας στα παιδιά του.
Ψαλμ.ργ:13 Καθώς σπλαγχνίζεται ο πατήρ τα τέκνα, ούτως ο
Κύριος σπλαγχνίζεται τους φοβουμένους αυτόν.
Είναι σαν τον φόβο που εμπνέει ένας αστυνομικός. Τόσο οι
καλοί όσο και οι κακοί καταλαβαίνουν την εξουσία του αστυνομικού. Ο ένας
αντιτίθεται, ο άλλος είναι ευγνώμων.
Εβρ.ιβ:28,29 Διά τούτο παραλαμβάνοντες βασιλείαν
ασάλευτον, ας κρατώμεν την χάριν, διά της οποίας να λατρεύωμεν ευαρέστως τον
Θεόν με σέβας και ευλάβειαν. Διότι ο Θεός ημών είναι πυρ καταναλίσκον.
Όταν φοβόμαστε τον Θεό, δεν χρειάζεται να φοβόμαστε τίποτα
άλλο (Ματθ.ι:28).
4 αποτελέσματα του φόβου του Κυρίου:
1. Ο φόβος του Κυρίου οδηγεί στην σοφία.
Παρ.θ:10 Αρχή σοφίας φόβος Κυρίου· και επίγνωσις αγίων
φρόνησις.
2. Όταν φοβόμαστε τον Κύριο αγαπάμε τις εντολές
Του.
Ψαλμ.ριβ:1 Αινείτε τον Κύριον. Μακάριος ο άνθρωπος ο
φοβούμενος τον Κύριον· εις τας εντολάς αυτού ηδύνεται σφόδρα.
3. Ο φόβος του Κυρίου μας κρατάει μακριά από
μπελάδες.
Παρ.ις:6 …διά του φόβου του Κυρίου εκκλίνουσιν οι
άνθρωποι από του κακού.
4. Ο φόβος του Κυρίου μας παρακινεί να μοιραστούμε
την αγάπη Του με άλλους.
Β’ Κορ.ε:11 Εξεύροντες λοιπόν τον φόβον του Κυρίου, τους
μεν ανθρώπους καταπείθομεν, εις τον Θεόν δε είμεθα φανεροί, ελπίζω δε ότι και
εις τας συνειδήσεις σας είμεθα φανεροί.
