«Δεν δύνασθε να ήσθε
μέτοχοι της τραπέζης του Κυρίου και της τραπέζης των δαιμονίων» (Α΄
Κορινθίους ι:21)
Μιλάμε για το θέμα της αμαρτίας με πολύ μελανά χρώματα και
βαθιές αναλύσεις, και είναι πολύ σωστό να το κάνουμε. Η αμαρτία σκοτώνει την
ψυχή και το σώμα, δηλητηριάζει και πυρπολεί τη σχέση του ανθρώπου με το Θεό.
Η ζωή της αμαρτίας συνοδεύεται από αιώνια, αμετάκλητη
απώλεια. Φέρνουμε παραδείγματα, προσπαθούμε να περιγράψουμε γλαφυρά και
ανάγλυφα με πολλές εικόνες και παραδείγματα, υψώνουμε τη φωνή μας, καλούμε τους
ανθρώπους να απέχουν, να ξυπνήσουν, να προσέχουν τον κόσμο της αμαρτίας.
