Ιούδ.α:3 Αγαπητοί, επειδή καταβάλλω πάσαν σπουδήν να σας γράψω περί της κοινής σωτηρίας, έλαβον ανάγκην να σας γράψω, προτρέπων εις το να αγωνίζησθε δια την πίστιν, ήτις άπαξ παρεδόθη εις τους αγίους.

Τρίτη 2 Ιανουαρίου 2024

Αντιμετωπίζοντας ένα Καινούργιο Χρόνο



Ταξίδι με πλοίο παρομοιάζεται πολλές φορές η ζωή μας. Χθες, το πλοίο μας ξεκίνησε για το ταξίδι του 2024.

Ποια η αποστολή μας; Πώς θα φτάσουμε στο λιμάνι του προορισμού μας; Πόσες τρικυμίες θα συναντήσουμε; Από πόσους άγνωστους κινδύνους θα περάσουμε;

Κάποτε ένας Ρωμαίος πολίτης, κάτοικος Παλαιστίνης, κατηγορήθηκε άδικα και φυλακίσθηκε. Η δίκη θα γινόταν σε μια μακρινή επαρχία της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Επειδή ο απόστολος Παύλος δεν είχε εμπιστοσύνη για δίκαιη απόφαση των διεφθαρμένων τότε ηθικά δικαστών, θέλησε να δικαστεί στη Ρώμη μπροστά στον αυτοκράτορα Καίσαρα.

Διορίσθηκε ένας εκατόνταρχος για να τον συνοδεύσει. Στο ταξίδι αυτό ο απόστολος Παύλος και η ακολουθία του πέρασαν καλές, αλλά και κακές μέρες. Είχαν γαλήνη, αλλά και τρικυμία. Το πλοίο κτυπιόταν από τα άγρια κύματα. Άρχισαν όλοι τους να ανησυχούν εκτός από έναν.

Η θάλασσα αγρίευε. Για να μην πέσουν στα βράχια ρίξανε τέσσερες άγκυρες και περίμεναν να ξημερώσει. Τότε μερικοί ναύτες αποφάσισαν να σωθούν, αδιαφορώντας για όλους τους άλλους. Μπήκαν σε μια βάρκα και θέλανε να φύγουν. Ο απόστολος Παύλος το κατάλαβε, και είπε στον εκατόνταρχο και τους στρατιώτες του: «Εάν ούτοι δεν μείνωσιν εν τω πλοίω, σεις δεν δύνασθε να σωθήτε».

«Τότε οι στρατιώται απέκοψαν τα σχοινία της λέμβου και αφήκαν αυτήν να πέση έξω». Έμειναν, και έτσι σώθηκαν όλοι.

Η αρχαία αυτή ιστορία, μας διδάσκει σπουδαία μαθήματα. Ήδη βρισκόμαστε σε έναν καινούργιο χρόνο. Αρχίσαμε ένα καινούργιο ταξίδι. Θα έχουμε τρικυμίες. Υπάρχει ο κίνδυνος στο χρόνο αυτό κατά τη διάρκεια των τρικυμιών να αφήσουμε να μας φύγουν μερικοί ναύτες που μας είναι απαραίτητοι στο ταξίδι μας. Ας προσπαθήσουμε να τους κρατήσουμε. Με αυτούς θα περάσαμε τις τρικυμίες της ζωής. Χωρίς αυτούς θα ναυαγήσουμε. Ποιοι είναι αυτοί δεν είναι δύσκολο να ονομάσουμε.

Ένας τέτοιος ναύτης πρώτος στη σειρά είναι το θάρρος. Η ζωή μας, δεν είναι πάντοτε ήρεμη. Αλλοίμονο αν ο ναύτης αυτός του πνεύματος μας φύγει. Τότε ο φόβος παίρνει στα χέρια του το τιμόνι, και η δειλία νικά όλο το πλήρωμα του πλοίου. Εφ' όσον στο ταξίδι μας έχουμε μαζί μας το ναύτη αυτό που λέγεται θάρρος, μην φοβόμαστε. Οι τρικυμίες της ζωής πιθανόν να αφαιρέσουν την ελευθερία μας, τους γονείς μας, τα αδέλφια μας, τα παιδιά μας, τη γυναίκα μας, τα κτήματα και τα χρήματά μας. Αν κρατήσουμε γερά στο κλυδωνιζόμενο σκάφος το ναύτη αυτό που λέγεται θάρρος, δεν θα νικηθούμε.

Οι δυνάμεις του σκότους που ορμούν άγρια επάνω μας θα υποχωρήσουν. Όποιος χάνει τα χρήματά του χάνει πολλά, όποιος χάνει τους φίλους του χάνει περισσότερα, αλλά εκείνος που χάνει το θάρρος του χάνει τα πάντα. Εμπρός λοιπόν, φίλοι μου, ταξιδιώτες του 2024. Να αρχίσουμε τη νέα χρονιά χωρίς φόβους, με θάρρος και τόλμη και καλό μας ταξίδι.

Δεύτερος απαραίτητος ναύτης στο ταξίδι μας είναι η τιμιότητα. Ο ναύτης αυτός κρατά το τιμόνι και προστατεύει το πλοίο από τις τρικυμίες των πειρασμών. Απευθύνομαι στους νέους και τις νέες μας. Έχετε το ναύτη αυτό ενώ πλέετε τον ωκεανό της ζωής σας. Αν τον αφήσετε να φύγει θα καταστραφείτε. Μην αφήνετε την τιμιότητα να φύγει από την ψυχή σας. Αρχίστε τη νέα χρονιά με το ναύτη αυτό και σας εύχομαι καλό ταξίδι.

Τρίτος ναύτης της ψυχής μας είναι η ελπίδα, η αισιοδοξία. Η μελαγχολία, το παράπονο είναι εχθροί του ανθρώπου. Όταν έρχονται οι δυσκολίες στη ζωή μας και κτυπούν το σκάφος μας, τότε υπάρχει ο κίνδυνος να φύγει ο ναύτης αυτός που δίνει το χαμόγελο και την ελπίδα.

Παρατηρείτε τον απόστολο Παύλο με όλες τις δυσκολίες στη ζωή του. Πόσο ήσυχος είναι. Ακούστε τον:

"Κατά πάντα θλιβόμενοι, αλλά ουχί στενοχωρούμενοι. Διωκόμενοι αλλά ουχί εγκαταλειπόμενοι. Καταβαλόμενοι, αλλά ουχί απολλύμενοι. Δια τούτο δεν αποκάμνομε, αλλά εάν ο εξωτερικός ημών άνθρωπος φθείρεται, ο εσωτερικός όμως ανανεούται καθ' εκάστην ημέραν" (Β΄Κορ.δ:9).

Γιατί Παύλε; Πώς τα καταφέρνεις; Γιατί το πλοίο είναι η ελπίδα, η αισιοδοξία, η χαρά. Ας φυλάξουμε το ναύτη αυτό του πνεύματός μας στο ταξίδι της νέας χρονιάς, και ας ευχηθούμε καλό ταξίδι ο ένας στον άλλον.

Υπάρχει και άλλος ναύτης σπουδαίος. Η πίστη. Άφησε την πίστη να φύγει από το πλοίο και τα πάντα χάνονται. Πόσα πλοία, πόσες ψυχές χάθηκαν γιατί έλειψε η πίστη, και μπήκε η αμφιβολία.

Ας κρατήσουμε στερεά την πίστη μας πάνω στο πλοίο, ας πιστεύουμε στο Δημιουργό του σύμπαντος, στον Ουράνιο πατέρα μας, και καλό μας ταξίδι.

Και τέλος υπάρχει και ο ναύτης με το όνομα υπομονή. Είναι μεγάλη αρετή η υπομονή. Καταδικάζει τις δυσκολίες και φέρνει επιτυχία. Το μεγαλύτερο λάθος στη ζωή μας είναι να απελπιζόμαστε, να εγκαταλείπουμε το έργο για το οποίο αγωνιστήκαμε, και να υποχωρούμε σε κάτι που αρχίσαμε. Δεν υπάρχει, στον άνθρωπο αποτυχία που επιμένει.

Μπορεί να χάσαμε τη δουλειά μας, να αποτύχουμε στην αγάπη μας, στην εκλεκτή της καρδιάς μας, να χάσουμε την υγεία μας, οι φίλοι μας να μας εγκαταλείψουν, οι συγγενείς μας να μας ξεχάσουν. Να μην απογοητευόμαστε. Μην υποχωρούμε. Μην αφήνουμε την υπομονή να φύγει από το ταξίδι της ζωής μας.

Θάρρος, τιμιότητα, ελπίδα, πίστη, υπομονή, και πηγή όλων αυτών των αρετών είναι ο Θεός.

 

«Ο χρόνος είναι σαν το νερό που χάνεται στην άμμο, δε μπορείς να το ξαναμαζέψεις».

Ο χρόνος είναι ένα πολύτιμο αγαθό μέσα σε ένα εύθραυστο αγγείο το οποίο μπορεί να σπάσει οποιαδήποτε στιγμή και να το χάσουμε.

Έχουμε μόνο τη στιγμή αυτή. Δεν ξέρουμε τι θα συμβεί τα επόμενα 5 λεπτά – 1 ώρα – το βράδυ – αύριο – στο μέλλον.

Έτσι ο λόγος του Θεού διδάσκει «Ιδού καιρός ευπρόσδεκτος, Ιδού ημέρα σωτηρίας!» και «Σήμερον, εάν ακούσητε της φωνής αυτού, μη σκληρύνητε τας καρδίας σας».

Επειδή η ζωή είναι τόσο απρόβλεπτη χρειάζεται να εκμεταλλευτούμε όλο το χρόνο που έχουμε. Οι σχέσεις μας είναι τόσο εύθραυστες και τόσο ευάλωτες. Πολλές φορές προκαλούμε πόνο και θλίψη μεταξύ αγαπητών προσώπων με την απροσεξία, την απόρριψη, την οργή, την πικρία κτλ.

Χρειάζεται να εκμεταλλευτούμε το χρόνο για ν’ αναπτύξουμε σχέσεις αγάπης και σεβασμού, ώστε οι σχέσεις μας να είναι θετικές και εποικοδομητικές.

«Η ζωή είναι πολύ σύντομη, έτσι μην κρατάτε πικρίες και λύπες. Να αγαπάτε τους ανθρώπους που σας φέρονται καλά και να συγχωρείτε εκείνους που σας ενοχλούν, επειδή μπορείτε. Θεωρήστε ότι όλα συμβαίνουν για κάποιο λόγο. Εάν σας δοθεί μια δεύτερη ευκαιρία να την αρπάξετε και με τα δυο σας χέρια. Εάν αυτό αλλάξει τη ζωή σας, προσαρμοστείτε. Σκεφτείτε για λίγα λεπτά πριν ενεργήσετε όταν είστε οργισμένοι.  Να συγχωρείτε γρήγορα. Ο Θεός δεν είπε ποτέ ότι η ζωή θα ήταν εύκολη, απλά υποσχέθηκε ότι αξίζει να τη ζεις».

Ας προσπαθήσουμε μέσα στο Νέο Χρόνο να γίνουμε πιο ευαίσθητοι στις ανάγκες των άλλων γύρω μας. Να στηρίξουμε αντί να αγνοήσουμε, να αποδεχτούμε παρά να απορρίψουμε, να υψώσουμε αντί να υποβιβάσουμε τους άλλους.

Ας προσπαθήσουμε, με τη δύναμη του Θεού, να υπηρετήσουμε και να βοηθήσουμε όσους βρεθούν στο διάβα μας τη χρονιά αυτή και ιδιαιτέρα τους οικείους μας.