Ιούδ.α:3 Αγαπητοί, επειδή καταβάλλω πάσαν σπουδήν να σας γράψω περί της κοινής σωτηρίας, έλαβον ανάγκην να σας γράψω, προτρέπων εις το να αγωνίζησθε δια την πίστιν, ήτις άπαξ παρεδόθη εις τους αγίους.

Παρασκευή 3 Νοεμβρίου 2023

Συγκεχυμένες απόψεις για το δέκατο κεφάλαιο των Πράξεων

 

Οι γκέι αναθεωρητές ισχυρίζονται κάποια πράγματα γι’ αυτό το κεφάλαιο που είναι ανακριβή. Θα δούμε τι διδάσκει η Αγία Γραφή.

Αυτοί ισχυρίζονται ότι ο Θεός θέλει η σύγχρονη εκκλησία να ξεπεράσει την προκατάληψη της εναντίον των ομοφυλοφίλων, όπως η πρώτη εκκλησία έπρεπε να ξεπεράσει την προκατάληψη της εναντίον των εθνικών.

Βασίζουν αυτόν τον ισχυρισμό τους στις Πράξ.ι όπου ο Θεός έδειξε στον Πέτρο ένα όραμα για να τον προετοιμάσει για την διακονία του στον Εθνικό Κορνήλιο.

Ας δούμε το πλαίσιο αυτού του αποσπάσματος:

Όταν ο Θεός κάλεσε τους Εβραίους, τους ξεχώρισε από τα άλλα έθνη για να τους προετοιμάσει για την αποστολή τους να μοιραστούν το ευαγγέλιο σε όλη την ανθρωπότητα.

Ένας από τους σκοπούς του Θεού στην Παλαιά Διαθήκη ήταν να προετοιμάσει το Ισραήλ για να γίνει ευλογία σε όλα τα έθνη (Γέν.ιβ:1-3, Γέν.ιη:18 και Γαλ.γ:14).

Για το λόγο αυτό, ο Θεός ήθελε να χωριστούν από τα ειδωλολατρικά έθνη, τις ειδωλολατρικές πρακτικές και τις τροφές που προσφέρονται στα είδωλα.

Στο Πράξ.ι, ο Πέτρος χρειαζόταν κάποια προτροπή για να εγκαταλείψει τις εβραϊκές προκαταλήψεις του. Η Καινή Διαθήκη συνέχισε να επιβεβαιώνει αυτή την πτυχή του σχεδίου του Θεού (Μεγάλη Αποστολή, Γαλ.γ:28, Α ́ Κορ.ιβ:13). Οι Πράξ.ι δεν άλλαξαν τα σχέδια του Θεού, τα εκπλήρωσαν.

Αλλά οι Εβραίοι παρεξήγησαν. Πίστευαν ότι η σωτηρία ήταν διαθέσιμη μόνο στους Εβραίους.

Ο απόστολος Παύλος διαδραμάτισε τον σημαντικότερο ρόλο στη διόρθωση αυτού του εβραϊκού λάθους (Πράξ.θ:1-15, Γαλ.α:13-17). Αλλά οι Πράξ.η:26-40 και Πράξ.ι ήταν επίσης μέρος αυτής της εξελισσόμενης αποκάλυψης.

Ωστόσο, το να χρησιμοποιείς το Πράξ.ι για την υποστήριξη της ομοφυλοφιλίας είναι εντελώς αβάσιμη. Να γιατί:

Πρώτον, η εθνικότητα δεν είναι το ίδιο με τη σεξουαλική συμπεριφορά.

Η εθνικότητα καθορίζεται από την τοποθεσία, τη χώρα και τη φυλή μας. Δεν έχει να κάνει με τη συμπεριφορά μας. Η ομοφυλοφιλία είναι συμπεριφορά.

Οι Γραφές λένε ότι η εθνικότητά μας είναι μέρος του σχεδίου του Θεού για εμάς (Πράξ.ιζ:24-28). Λέει ότι η ομοφυλοφιλία έρχεται σε αντίθεση με τα σχέδια του Θεού και το σχέδιό Του.

Το Ρωμ.α:24-27 αποκαλεί την ομοφυλοφιλία «αφύσικη» και συμπεριφορά που δεν σέβεται τον Θεό. Δεν υπάρχει σύγκριση.

Δεύτερον, το Πράξ.ι επιβεβαιώνει ότι μπορεί να προσφερθεί σωτηρία στους Εθνικούς. Δεν επιβεβαιώνει ότι είναι δίκαιοι ή σωσμένοι.

Αν θέλετε να δώσετε έμφαση στην ομοφυλοφιλία όταν διαβάζετε αυτό το απόσπασμα, θα μπορούσατε να πείτε με ακρίβεια ότι αυτό το απόσπασμα καθιστά σαφές ότι οι Εθνικοί ομοφυλόφιλοι μπορούν να σωθούν με τον ίδιο τρόπο που μπορούν να σωθούν οι Εβραίοι ομοφυλόφιλοι: μετανοώντας και εγκαταλείποντας τις αμαρτίες τους (που περιλαμβάνει και την ομοφυλοφιλική συμπεριφορά) και ζώντας για τον Χριστό. Δες Πράξ.γ:19 και Α ́ Κορ.ς:9-11.

Ο λόγος που η ομοφυλοφιλία έχει χαρακτηριστεί αμαρτία από τους Χριστιανούς σε όλη την ιστορία είναι επειδή η Αγία Γραφή διδάσκει σαφώς ότι είναι αμαρτία. Δεν είναι προκατάληψη. Είναι μια επιβεβαίωση του λόγου του Θεού.

Ο Θεός προσκαλεί τους ομοφυλόφιλους να δεχτούν την προσφορά Σωτηρίας Του. Θέλει να τους ελευθερώσει από αμαρτίες που βλάπτουν τις καρδιές, τις ψυχές και τα σώματά τους.

 

Σύντομη ανασκόπηση αντιφάσεων

 

Προσέξτε αυτόν τον παραπλανητικό τρόπο που χρησιμοποιείται συχνά η Βίβλος, για να αντικρούσει την ελευθερία της Καινής Διαθήκης.

 

3 μέθοδοι των ψευδοδιδασκάλων.

    1.     Άρνηση του προφανούς

    2.     Άρνηση του συνολικού μηνύματος

    3.     Διαψεύδουν το απόσπασμα

 

Για παράδειγμα:

Στις Πράξ.ι ο Θεός θέλει ο Πέτρος να καταλάβει ότι ο Χριστός εκπλήρωσε τους νόμους της Παλαιάς Διαθήκης όταν χύθηκε το αίμα Του για τις αμαρτίες μας (Α’ Ιωάν.α:7, Εβρ.ι:19-22, Ματθ.ε:17, Ματθ.ιε:11, Κολ.β:16-17).

Τρεις φορές ο Θεός λέει στον Πέτρο να «Πέτρε, σφάξον και φάγε» ζώα που θεωρούνται «ακάθαρτα» στην Παλαιά Διαθήκη. Όταν ο Πέτρος αντιτίθεται, ο Θεός λέει: «Όσα ο Θεός εκαθάρισε, συ μη λέγε βέβηλα».

Ο Θεός χρησιμοποίησε την πείνα του Πέτρου (εδ.10) για να ξεκαθαρίσει ένα σημαντικό σημείο που περιλάμβανε το φαγητό, αλλά πήγαινε πολύ πιο πέρα από το φαγητό. Για τον Εβραίο, η ιδέα των καθαρών και ακάθαρτων τροφών ήταν στενά συνδεδεμένη με την ιδέα των καθαρών και ακάθαρτων ανθρώπων και ο Θεός προετοίμαζε τον Πέτρο να διακονήσει σε ένα Εθνικό σπίτι.

Ωστόσο, υπάρχει ένα κίνημα στο Χριστιανισμό που διδάσκει ότι το Πράξ.ι δεν έχει καμία σχέση με το φαγητό και οι Χριστιανοί πρέπει να συνεχίσουν να υπακούν στους διαιτητικούς νόμους της Παλαιάς Διαθήκης.

Αγαπητοί Χριστιανοί, αν δεν μπορούμε να εμπιστευτούμε τις άμεσες εντολές του Θεού, δεν μπορούμε να εμπιστευτούμε τίποτα στις Γραφές. Προσέξτε κάθε διδασκαλία που αρνείται, προσθέτει ή έρχεται σε αντίθεση με την έννοια ενός αποσπάσματος της Γραφής!

Σημειώσεις: Θα παρατηρήσετε ότι στο Λευιτ.ια, ο Θεός απαγορεύει να τρώνε και να αγγίζουν ορισμένα νεκρά ζώα. Λέει ότι αυτά τα ζώα/τροφές καθιστούν κάποιον «ακάθαρτον έως εσπέρας» (εδ.31), που σημαίνει ότι δεν μπορούν να συμμετάσχουν στην λατρεία μέχρι να γίνουν και πάλι «καθαροί».

Αυτό συμβόλιζε το γεγονός ότι γεννιόμαστε αμαρτωλοί και ζούμε σε έναν πεσμένο κόσμο. Είμαστε ακάθαρτοι ενώπιον του Θεού. Στην Παλαιά Διαθήκη, ο Θεός χρησιμοποίησε εξωτερικούς νόμους για να αποδείξει αυτό το σημείο.

Τα Εβρ.ι:19-22 εξηγούν γιατί αυτές οι τροφές δεν έχουν πλέον σημασία: «Έχοντες λοιπόν, αδελφοί, παρρησίαν να εισέλθωμεν εις τα άγια διά του αίματος του Ιησού, διά νέας και ζώσης οδού, την οποίαν καθιέρωσεν εις ημάς διά του καταπετάσματος, τουτέστι της σαρκός αυτού, και έχοντες ιερέα μέγαν επί τον οίκον του Θεού, ας πλησιάζωμεν μετά αληθινής καρδίας εν πληροφορία πίστεως, έχοντες τας καρδίας ημών κεκαθαρμένας από συνειδήσεως πονηράς και λελουμένοι το σώμα με ύδωρ καθαρόν».

Και ο Ιησούς επιβεβαίωσε αυτή την αλήθεια πολύ συγκεκριμένα:

Ματθ.ιε:11 Δεν μολύνει τον άνθρωπον το εισερχόμενον εις το στόμα, αλλά το εξερχόμενον εκ του στόματος τούτο μολύνει τον άνθρωπον.