Ένα
δευτερόλεπτο πριν και μετά την αρπαγή
Ένα από τα πιο πολυσυζητημένα
θέματα στην Αγία Γραφή είναι η Αρπαγή.
Οι άνθρωποι έχουν πολλές απόψεις για το θέμα, αυτό είναι σίγουρο. Από τον μύθο στην πραγματικότητα, από το
κυριολεκτικό στο αλληγορικό – και όλα τα ενδιάμεσα.
Ωστόσο, όταν πιστεύεται ότι είναι κυριολεκτικό, στη συνέχεια τοποθετείται σε όλο το εσχατολογικό φάσμα. Συνέβη ήδη; Θα συμβεί πριν από τη θλίψη; Κατά τη διάρκεια της θλίψης; Μετά;
Με άλλα λόγια... υπάρχουν
περισσότερες απόψεις για την αρπαγή από ό, τι μπορούμε να φανταστούμε. Δεν σκοπεύω να υποστηρίξω την προ-Θλίψης
αρπαγή.
Απλά θα δηλώσω τη θέση μου από
την αρχή και θα ισχυριστώ ότι η Αρπαγή θα συμβεί πριν αρχίσει ο Καιρός της στεναχωρίας
του Ιακώβ (η Θλίψη).
Παρεμπιπτόντως, υπάρχουν
περισσότερες από μία Αρπαγές που αναφέρονται στην Αγία Γραφή.
Συμπεριλαμβανομένης της Αρπαγής των Πιστών, υπάρχουν πιθανώς οκτώ διαφορετικές
Αρπαγές.
Ο Ενώχ αρπάχτηκε στη Γέν.ε:24,
ο Ηλίας ο Θεσβίτης αναλήφθηκε στη Β' Βας.β:11-12. Ο Φίλιππος (Πράξ.η:39-40) και
ο Παύλος (Β ́ Κορ.ιβ:3) αρπάχτηκαν προσωρινά. Ο Ιωάννης πιθανότατα αρπάχτηκε
στην Αποκ.δ:1-2, οι πιστοί θα αρπαχτούν σύμφωνα με την Α ́ Θες.δ:13-18 και
τέλος, οι δύο μάρτυρες στην Αποκ.ια:11-12.
Έτσι, η μελλοντική Αρπαγή των
πιστών είναι μία από τις πολλές, αλλά σίγουρα η πιο σημαντική στην ιστορία της
ανθρωπότητας.
Παίρνοντας μια προ-Θλίψης
θέση, όταν διαβάζουμε την Α ́ Κορ.ιε:52, «εν μιά στιγμή, εν ριπή οφθαλμού,
εν τη εσχάτη σάλπιγγι· διότι θέλει σαλπίσει, και οι νεκροί θέλουσιν αναστηθή
άφθαρτοι, και ημείς θέλομεν μεταμορφωθή», διαβάζουμε για μια «τελευταία
σάλπιγγα».
Πολλοί υποστηρίζουν ότι αυτή
είναι μια αναφορά στην τελευταία σάλπιγγα που βλέπουμε στην Αποκ.ια:15.
Στην Α ́ Κορ.ιε:52, το θέμα
είναι η Εκκλησία που αρπάζεται στον ουρανό για να είναι με τον Ιησού. Η
σάλπιγγα της χάρης του Θεού ακούγεται για να αναγγείλει αυτό το γεγονός.
Συνδέεται επίσης με την τελευταία σάλπιγγα της γιορτής «Ρος Χασανα» (αυτό δεν σημαίνει
ότι θα συμβεί η Αρπαγή στο «Ρος Χασάνα». Θα μπορούσε, αλλά δεν είναι απαραίτητο.
Από την άλλη, η σάλπιγγα στην
Αποκ.ια:15 βρίσκεται μέσα σε ένα διαφορετικό πλαίσιο. Σχετίζεται με έναν
πεπτωκότα, επαναστατικό κόσμο και την κρίση των αμαρτωλών. Αποτελεί μέρος μιας
προοδευτικής σειράς κρίσεων κατά τη διάρκεια της Θλίψης. Δεν υπάρχει θεματική
σύνδεση μεταξύ της Α ́ Κορ.ιε:52 και της Αποκ.ια:15.
Πρέπει να
απαντηθούν ακόμη δύο πιεστικά ερωτήματα:
Τι συμβαίνει
ένα δευτερόλεπτο ΠΡΙΝ από την Αρπαγή;
Εφόσον η Αρπαγή είναι
επικείμενη (Ιωάν.ιδ:1-3, Α ́ Θες.α:9-10, ε:4-9, Α ́ Κορ.α:7, Α ́ Ιωάν.γ:2-3),
οτιδήποτε μπορεί να συμβεί ένα δευτερόλεπτο πριν από την Αρπαγή. Δεν υπάρχει
απολύτως κανένα ακριβές σημάδι που μπορούμε να περιμένουμε πριν από την Αρπαγή.
Θα μπορούσε να συμβεί ανά πάσα στιγμή.
Είναι βέβαιο ότι ο Ιησούς μπορεί
να έρθει ανά πάσα στιγμή. Η αβεβαιότητα έχει να κάνει με το χρόνο αυτής της
άφιξης και το γεγονός ότι καμία προφητεία δεν υπάρχει μεταξύ του πιστού και
εκείνης της ώρας.
Άλλα γεγονότα μπορεί να
συμβούν πριν από την Αρπαγή, αλλά σίγουρα όχι επειδή πρέπει να συμβούν. Πολύ
συχνά, εκείνοι που πιστεύουν στην αρπαγή της εκκλησίας πριν από την Χιλιετή
Βασιλεία, προσπαθούν να εντοπίσουν πότε ακριβώς αναμένεται αυτό. Ωστόσο, μάλλον έχουν μπερδέψει την Αρπαγή με
τη Δεύτερη Έλευση.
Είναι εύκολο να προσδιοριστεί
ο χρόνος της Δεύτερης Έλευσης, καθώς θα συμβεί στο τέλος της Επταετούς Θλίψης.
Στην Αρπαγή, ο Ιησούς παίρνει τους πιστούς στον Ουρανό και δεν αγγίζει καθόλου το
έδαφος. Κατά τη Δεύτερη Έλευση, πατάει στη γη και χωρίζει το Όρος των Ελαιών
(Ζαχ.ιδ:4) καθώς επιστρέφει με τους πιστούς.
Με άλλα λόγια, κανείς δεν
γνωρίζει τη στιγμή της Αρπαγής, οπότε καλύτερα να είμαστε έτοιμοι. Ζήστε σαν να
συνέβαινε το επόμενο δευτερόλεπτο, αλλά σχεδιάστε σαν να μην συμβεί. Όσοι από
εμάς πιστεύουμε σε μια επικείμενη Αρπαγή πριν από τη Θλίψη δεν θα πρέπει να
υιοθετήσουμε μια στάση φυγής, αλλά θα πρέπει να διπλασιάσουμε τις προσπάθειές
μας να πούμε την αλήθεια του Ευαγγελίου σε εκείνους που δεν έχουν ακόμη
προσωπική σχέση με τον Ιησού.
Τι συμβαίνει
ένα δευτερόλεπτο ΜΕΤΑ την Αρπαγή;
Αυτό είναι το πραγματικό
ερώτημα στο οποίο πρέπει να εστιάσετε επειδή η «Αρπαγή Airlines» έχει μόνο μία πτήση
προς τα πάνω, και αυτό είναι. Μόλις πετάξουμε ψηλά, όποιος μείνει πίσω θα
πρέπει να αντιμετωπίσει τις συνέπειες που θα προκληθούν από τη Θλίψη με τον ένα
ή τον άλλο τρόπο.
Η Θλίψη, γνωστή και σαν ο καιρός
της στεναχωρίας του Ιακώβ (Ιερ.λ:7), θα διαρκέσει επτά χρόνια (Δαν.θ:26-27).
Είναι μια περίοδος που ο Θεός θα εστιάσει ξανά το πρόγραμμά Του στον Ισραήλ και
τον εβραϊκό λαό.
Δυστυχώς, το αποτέλεσμα αυτής
της περιόδου είναι ότι τα δύο τρίτα του εβραϊκού λαού θα χαθούν (Ζαχ.ιγ:8-9).
Το πιο σοβαρό πρόβλημα δεν ξεκινά μέχρι το μέσο της Θλίψης, όταν ο Αντίχριστος
αποκαλύπτει την αληθινή του φύση και απαιτεί να λατρεύεται.
Η θλιβερή αλήθεια για εκείνη
την εποχή είναι ότι ένα δευτερόλεπτο μετά την Αρπαγή, είναι πολύ αργά για τους
ανθρώπους να ξεφύγουν από την επερχόμενη οργή του Θεού. Δεν είναι πολύ αργά για
να αρνηθούν το σημάδι του θηρίου και να μην προσκυνήσουν τον Αντίχριστο, αλλά
αυτό σίγουρα θα έχει σαν αποτέλεσμα να πεθάνουν σαν μάρτυρες της Θλίψης. Όλα θα
μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί αν είχαν αρπαχτεί.
Τελικά η επιλογή είναι δική
μας. Δεν εξαναγκαζόμαστε σε τίποτα. Καλούμαστε απλά να εμπιστευτούμε ότι ο Ιησούς
είναι ο Μεσσίας, ο Υιός του ζώντος Θεού και ο Σωτήρας του κόσμου.
Ένα δευτερόλεπτο πριν ή ένα
δευτερόλεπτο μετά φαίνεται σαν τίποτα, αλλά κάνει όλη τη διαφορά στον κόσμο.
Θα είσαι στην πτήση ή θα
περάσεις από τη Θλίψη; Αυτή είναι μια πτήση που δεν πρέπει να χάσεις, αλλά αν
την χάσεις, θα μπεις σε μια φρικιαστική μάχη που μπορεί να μην κερδίσεις!
