Ιούδ.α:3 Αγαπητοί, επειδή καταβάλλω πάσαν σπουδήν να σας γράψω περί της κοινής σωτηρίας, έλαβον ανάγκην να σας γράψω, προτρέπων εις το να αγωνίζησθε δια την πίστιν, ήτις άπαξ παρεδόθη εις τους αγίους.

Δευτέρα 2 Οκτωβρίου 2023

ΜΕΛΕΤΗ ΣΤΗ ΣΚΗΝΗ ΤΟΥ ΜΑΡΤΥΡΙΟΥ (25)

 


ΟΙ ΣΤΥΛΟΙ ΤΗΣ ΣΚΗΝΗΣ

 

Υπήρχαν τρεις ομάδες στύλων. Μία στην Πύλη της αυλής (κζ:16), μία στην είσοδο της Σκηνής (κς:37) και μία στην είσοδο προς τα Άγια των Αγίων (κς:32). Ο Ιησούς είναι η οδός, η αλήθεια και η ζωή. Είναι ο δρόμος για την Αυλή (τη Βασιλεία), είναι η Αλήθεια που εκφράζει η Σκηνή του Μαρτυρίου, αλλά και η Ζωή που φαίνεται στη δόξα πίσω από το παραπέτασμα.

Το ότι οι στύλοι έχουν συγκεκριμένη σημασία, φαίνεται από τα ονόματα που είχαν οι δύο στύλοι στο ναό του Σολομώντα (Α’ Βας.ζ:21). Ο ένας ονομαζόταν Ιαχείν που σημαίνει «Αυτός θα στηρίξει» και ο άλλος Βοάζ που σημαίνει «Δύναμη». Στους στύλους βλέπουμε ότι η δύναμη του Θεού ανήκει νόμιμα στον άνθρωπο Ιησού Χριστό (Ματθ.κη:18  Α’ Πέτρ.γ:22  Εφες.α:18-19). 

Στον Ιησού βρίσκεται η δύναμη για να στηριχτεί ολόκληρο το σχέδιο του Θεού, αρκετή για να στηρίξει κάθε πιστό (Έξ.ιε:2  Ψαλμ.κθ:11). Στον Ψαλμό 96 (κόπα):6 ο Δαβίδ βλέπει τη δύναμη και την ωραιότητα του Κυρίου στο «αγιαστήριο». Στο όνομα «Ιαχείν» βλέπουμε μια άλλη πλευρά του έργου του Χριστού, να στηρίξει τους πιστούς (Α’ Πέτρ.ε:10  Ρωμ.α:11).

 

ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΣΤΥΛΟΙ ΣΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟ

Ο αριθμός τέσσερα χρησιμοποιείται σε σχέση με την ιδιότητα του Χριστού σαν Υιού. Υπάρχουν τέσσερα ευαγγέλια που μιλάνε για την προσωρινή παραμονή του Θεού στη γη στο πρόσωπο του Γιου Του. Στα ευαγγέλια βρίσκουμε ότι ο Ιησούς ήταν (1) Γιος του Δαβίδ, (2) Γιος του Αβραάμ, (3) Γιος του ανθρώπου και (4) Γιος του Θεού. 

Σαν γιος του Δαβίδ, ο Χριστός είναι ο νόμιμος κληρονόμος του θρόνου του Δαβίδ (Ματθ.α:1  Ψαλμ.ρλβ:11  Λουκ.α:32). Σαν γιος του Αβραάμ είναι κληρονόμος της Παλαιστίνης (Γέν.ιε:18 με Ιερεμ.γ:17). 

Ο Ιησούς θα βασιλέψει στην Παλαιστίνη την περίοδο της χιλιετούς βασιλείας (Γαλ.γ:16). Σαν Γιος του ανθρώπου έχει το δικαίωμα να κρίνει τον κόσμο (Ιωάν.ε:27  Πράξ.ιζ:31). Ακόμα σαν Γιος ανθρώπου έχει τη δύναμη να συγχωρεί αμαρτίες (Μάρκ.β:10  Ιωάν.α:29). Σαν Γιος του Θεού, είναι κληρονόμος όλων όσων ανήκουν στο Θεό (Εβρ.α:2  Ματθ.κη:18). Στην Α’ Κορ.α:30 βλέπουμε ότι o Χριστός γεννήθηκε σαν Γιος για μας για να γίνει (1) η σοφία μας (2) η δικαιοσύνη μας (3) ο αγιασμός μας και (4) η απολύτρωσή μας.

 

ΠΕΝΤΕ ΣΤΥΛΟΙ ΣΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟ ΤΗΣ ΣΚΗΝΗΣ

Ο αριθμός πέντε μέσα στο λόγο του Θεού, συμβολίζει τη χάρη του Θεού. Στον Ης.θ:6 δίδονται πέντε ονόματα στον Ιησού: «Διότι παιδίον εγεννήθη εις ημάς, υιός εδόθη εις ημάς· καί η εξουσία θέλει είσθαι επί τόν ώμον αυτού· καί τό όνομα αυτού θέλει καλεσθή Θαυμαστός, Σύμβουλος, Θεός ισχυρός, Πατήρ τού μέλλοντος αιώνος,  Άρχων ειρήνης»

Είναι η Χ-Α-Ρ-Ι-Σ που μας Ε-Σ-Ω-Σ-Ε με την Π-Ι-Σ-Τ-Η στην Α-Γ-Α-Π-Η του Ι-Η-Σ-Ο-Υ . 

Ακόμα ας προσέξουμε τις πέντε πέτρες που ο Δαβίδ πήρε από το χείμαρρο (Α’ Σαμ.ιζ:40), καθώς και τα πέντε χαρίσματα της διακονίας (Εφες.δ:11).

 

ΟΙ ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΣΤΥΛΟΙ ΤΟΥ ΚΑΤΑΠΕΤΑΣΜΑΤΟΣ

Αντίθετα με τους άλλους στύλους που είχαν αργυρά κιονόκρανα, αυτοί οι στύλοι ήταν αποκομμένοι, τοποθετημένοι ακριβώς πριν μπει κανείς στη δόξα της παρουσίας του Θεού, στα Άγια των Αγίων. 

Στον Ης.νγ:8 βρίσκουμε μια προφητεία που λέει ότι λίγο πριν ο Χριστός μπει στη δόξα απεκόπη (αυτή είναι η σωστή Εβραϊκή λέξη αντί «εσηκώθη»).  

«Από καταθλίψεως καί κρίσεως ανηρπάχθη· τήν δέ γενεάν αυτού τίς θέλει διηγηθή; διότι εσηκώθη από τής γής τών ζώντων· διά τάς παραβάσεις τού λαού μου ετραυματίσθη».

Πρόθυμα υπέφερε το σταυρό, καταφρόνησε την αισχύνη προκειμένου να απολαύσει την προκείμενη δόξα (Εβρ.ιβ:2).

 

Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΩΝ ΣΤΥΛΩΝ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ

Α’ Τιμ.γ:15 «αλλ' εάν βραδύνω, διά νά εξεύρης πώς πρέπει νά πολιτεύησαι εν τώ οίκω τού Θεού, όστις είναι η εκκλησία τού Θεού τού ζώντος, ο στύλος καί τό έδραίωμα τής αληθείας».

Όσο αφορά στον οίκο του ζωντανού Θεού στις μέρες μας, στην εκκλησία, στύλοι είναι οι νικητές (Αποκ.γ:12  Ιερεμ.α:18  Γαλ.β:9). Όπως οι στύλοι συγκρατούσαν και επιδείκνυαν το λινό καταπέτασμα, έτσι και οι νικητές φανερώνουν τη δικαιοσύνη του Χριστού (Εφες.δ:24 Α’ Πέτρ.β:9). 

Οι «καλοπερασάκηδες» Χριστιανοί είναι το αντίθετο των «στύλων» Χριστιανών (Αμώς ς:1  Σοφ.α:12).