Ακόμη και σε δύσκολες καταστάσεις, μέσα στην ταραχή και στο χάος, μπορείς να παραμένεις κρυμμένος μέσα στον Χριστό, προστατευμένος και ασφαλής μέσα σ’ ένα αδιαπέραστο φρούριο φτιαγμένο από τοίχους πολύ μεγάλου πάχους.
Ο Κύριος είναι ένας ήσυχος κλειστός κήπος,
ενώ έξω απ’ αυτόν υπάρχει χάος, ταραχή, ακαταστασία.
Μπορεί να κρατήσει το πνεύμα σου σταθερό,
σαν να μην ήσουν ποτέ πραγματικά κάτω απ’ αυτήν την εξαιρετικά δύσκολη
κατάσταση.
«δεν θέλουσι πεινάσει ουδέ διψήσει· δεν θέλει προσβάλλει αυτούς ούτε καύσων ούτε ήλιος· διότι ο ελεών αυτούς θέλει οδηγήσει αυτούς και διά πηγών υδάτων θέλει φέρει αυτούς» (Ησαΐας μθ:10).
Πώς μπορεί να γίνει αυτό; Πώς γίνεται ενώ
είμαστε ευάλωτοι, να είμαστε ταυτόχρονα προστατευμένοι και σταθεροί;
Διότι «Ο
Θεός είναι καταφυγή ημών και δύναμις, βοήθεια ετοιμοτάτη εν ταις θλίψεσι» (Ψαλμ.μς:1).
«Ο
κατοικών υπό την σκέπην του Υψίστου υπό την σκιάν του Παντοκράτορος θέλει
διατρίβει. Θέλω λέγει προς τον Κύριον, Συ είσαι καταφυγή μου και φρούριόν μου·
Θεός μου· επ' αυτόν θέλω ελπίζει. Διότι αυτός θέλει σε λυτρόνει εκ της παγίδος
των κυνηγών και εκ θανατηφόρου λοιμού. Με τα πτερά αυτού θέλει σε σκεπάζει, και
υπό τας πτέρυγας αυτού θέλεις είσθαι ασφαλής· η αλήθεια αυτού είναι πανοπλία
και ασπίς. Δεν θέλεις φοβείσθαι από φόβου νυκτερινού, την ημέραν από βέλους
πετωμένου. Από θανατικού, το οποίον περιπατεί εν σκότει· από ολέθρου, όστις
ερημόνει εν μεσημβρία· Χιλιάς θέλει πίπτει εξ αριστερών σου και μυριάς εκ
δεξιών σου· πλην εις σε δεν θέλει πλησιάζει. Μόνον με τους οφθαλμούς σου θέλεις
θεωρεί και θέλεις βλέπει των ασεβών την ανταπόδοσιν. Επειδή συ τον Κύριον, την
ελπίδα μου, τον Ύψιστον έκαμες καταφύγιόν σου, δεν θέλει συμβαίνει εις σε
κακόν, και μάστιξ δεν θέλει πλησιάζει εις την σκηνήν σου» (Ψαλμ.91:1-10).
Σκέψου κάτι. Πότε ήταν η πρώτη φορά που ο
Θεός υποσχέθηκε ότι θα είναι μαζί με τον λαό Του; Πότε στερέωσε την παρουσία
Του μαζί τους; Πότε έδωσε συγκεκριμένες οδηγίες για το χτίσιμο της σκηνής Του
στη μέση του στρατοπέδου τους; Στην έρημο!
Εκείνη ακριβώς την περίοδο διάλεξε, για να
εγκαινιάσει την προσωπική, μόνιμη παρουσία Του μέσα στον Ισραήλ. Αυτήν την
ημέρα οι Εβραίοι γιορτάζουν τη «γιορτή της σκηνοπηγίας», μια γιορτή για την
εποχή που έμεναν σε σκηνές μέσα στην έρημο και ο Θεός έμενε ανάμεσά τους,
επίσης, σε μια σκηνή.
Η έρημος δεν είναι ο τόπος απ’ όπου
απουσιάζει ο Θεός. Είναι ο τόπος όπου ο Θεός φέρνει την παρουσία Του μ’ έναν
νέο τρόπο. Η παρουσία Του είναι μαζί σου! Ακριβώς εκεί που είσαι εσύ – Αυτός
είναι το καταφύγιο και το φρούριό σου.
Οι άνθρωποι λένε ότι πολλές φορές, στις
δύσκολες ώρες, η παρουσία του Θεού είναι πιο πραγματική στην ψυχή τους, απ’ ότι
συνήθως.
Μέσα σε μεγάλο πόνο και θλίψη,
παρακινούνται να γνωρίσουν την παρουσία του Χριστού μ’ έναν πιο βαθύ, δυνατό
και προσωπικό τρόπο, απ’ ό,τι είχαν πειραματιστεί πριν.
Δεν έχει σημασία πόσο απογοητευμένος
αισθάνεσαι – σήκω και εκζήτησε τον Κύριο. Κάνε την πιστότητά Του ασπίδα και
καταφυγή σου. Ντύσου με την αλήθεια και την αγάπη Του. Ξόδεψε χρόνο στην
παρουσία Του και στον λόγο Του. Μάθε ότι είσαι μέσα σ’ ένα ισχυρό φρούριο, που
κανένα σκοτάδι δεν μπορεί να το διαπεράσει.
«Και
εν κοιλάδι σκιάς θανάτου εάν περιπατήσω, δεν θέλω φοβηθή κακόν· διότι συ είσαι
μετ' εμού· η ράβδος σου και η βακτηρία σου, αύται με παρηγορούσιν. Ητοίμασας έμπροσθέν
μου τράπεζαν απέναντι των εχθρών μου· ήλειψας εν ελαίω την κεφαλήν μου· το
ποτήριόν μου υπερχειλίζει. Βεβαίως χάρις και έλεος θέλουσι με ακολουθεί πάσας
τας ημέρας της ζωής μου· και θέλω κατοικεί εν τω οίκω του Κυρίου εις μακρότητα
ημερών» (Ψαλμ.κγ:4-6).
