Ορθοτομούντες...

 

Εβρ.θ:24 Διότι ο Χριστός δεν εισήλθεν εις χειροποίητα άγια, αντίτυπα των αληθινών, αλλ' εις αυτόν τον ουρανόν, διά να εμφανισθή τώρα ενώπιον του Θεού υπέρ ημών·

Ενώ νομίζουν ότι αποδεικνύουν την πολλαπλότητα ξεχωριστών προσώπων μέσα στην θεότητα, στην πραγματικότητα φέρνουν στην επιφάνεια εδάφια που ασχολούνται με τη διπλή φύση του Χριστού.

Το πλαίσιο μιλάει για την θυσία του Χριστού, τον θάνατό Του την έκχυση του αίματός Του, πράγματα που έχουν να κάνουν με την ανθρώπινη φύση Του.

Η «παρουσία του Θεού» δείχνει την αντίθεση μεταξύ της ανθρώπινης και θείας φύσης Του. Το αναστημένο, ένδοξο ανθρώπινο σώμα του Χριστού μπήκε στην παρουσία του αιώνιου Πνεύματος.

Οι τριαδικοί πρέπει να απαντήσουν: Ο Ιησούς ήταν Θεός; Θεός μπήκε στην παρουσία Θεού; Ήταν Θεός στην γη, αλλά δεν έχει ακόμα την δική του παρουσία (την παρουσία του Θεού);

Η απάντησή τους οδηγεί σε πολλαπλότητα θεών. Ένας Θεός στην γη, και ένα ξεχωριστό πρόσωπο που είναι ο Θεός στον ουρανό.

Α’ Κορ.ιε:24-28 Ύστερον θέλει είσθαι το τέλος, όταν παραδώση την βασιλείαν εις τον Θεόν και Πατέρα, όταν καταργήση πάσαν αρχήν και πάσαν εξουσίαν και δύναμιν. Διότι πρέπει να βασιλεύη εωσού θέση πάντας τους εχθρούς υπό τους πόδας αυτού. Έσχατος εχθρός καταργείται ο θάνατος· διότι πάντα υπέταξεν υπό τους πόδας αυτού. Όταν δε είπη ότι πάντα είναι υποτεταγμένα, φανερόν ότι εξαιρείται ο υποτάξας εις αυτόν τα πάντα. Όταν δε υποταχθώσιν εις αυτόν τα πάντα, τότε και αυτός ο Υιός θέλει υποταχθή εις τον υποτάξαντα εις αυτόν τα πάντα, διά να ήναι ο Θεός τα πάντα εν πάσιν.

Ο Γιος παραδίδει την Βασιλεία, ο Γιος είναι υποκείμενος στον Πατέρα. Έχουν ένα ισότιμο θείο πρόσωπο, αιώνια υποκείμενο σε ένα άλλο θεϊκό ισότιμο πρόσωπο. Πού είναι η ισότητα των προσώπων της Τριαδικής ιδέα για τον ένα Θεό, αν το θείο πρόσωπο #2 (ο θεός γιος) πρόκειται να είναι αιωνίως υποκείμενο στο θεϊκό πρόσωπο #1 (ο θεός πατέρας);

Πώς μπορούν να εναρμονίσουν την ιδέα ότι ο θεός γιος είναι ίσος με τον θεό πατέρα (Φιλιπ.β:6), και έχουν την ίδια στιγμή τον γιό αιώνια υποκείμενο στον πατέρα;

Ο Χριστός παύει να βασιλεύει; Η Βασιλεία Του τελειώνει; Έχουν το 2^ο πρόσωπο να παραδίδει την Βασιλεία του στο 1^ο πρόσωπο, όμως η Βίβλος λέει ότι ο Ιησούς θα βασιλεύει για πάντα και ότι της «βασιλείας αυτού δεν θέλει είσθαι τέλος» (Λουκ.α:33, Εβρ.α:8).

Η βιβλική αλήθεια είναι ότι έρχεται μια μέρα που θα σταματήσει η «υική» διακονία του Ιησού. Αυτό σημαίνει ότι ο Υιός θα υποταχθεί, όχι ο Ιησούς, επειδή ο Ιησούς είναι κάτι περισσότερο από Υιός. Είναι η υπέρτατη θεότητα.

Ιησούς είναι το όνομα του Πατέρα και του Υιού. Όταν οι λόγοι της υικής σχέσης παύουν να υφίστανται, όπως η λύτρωση, η μεσιτεία, η χιλιετής Βασιλεία, η κρίση, κλπ..., ο Ιησούς θα πάψει να ενεργεί σαν Υιός και θα είναι για πάντα ο Θεός. Δεν θα είναι αιώνια γνωστός σαν ο υποκείμενος Γιος, αλλά θα είναι αιώνια γνωστός σαν ο ισχυρός Θεός και αιώνιος Πατέρας.

Σύμφωνα με την Εφες.ε:27, «διά να παραστήση αυτήν εις εαυτόν ένδοξον εκκλησίαν...». Ο Ιησούς στο ρόλο του Γιου, και σαν τελική πράξη Του σαν Γιός, θα παραστήσει την εκκλησία στον Εαυτό Του, σαν ο Πατέρας. Ο Ιησούς θα βασιλεύει για πάντα σαν ο Θεός.

Εβρ.α:13 Προς τίνα δε των αγγέλων είπε ποτε· Κάθου εκ δεξιών μου, εωσού θέσω τους εχθρούς σου υποπόδιον των ποδών σου;

Πράξ.ζ:55-60 Ο δε Στέφανος, πλήρης ων Πνεύματος Αγίου, ατενίσας εις τον ουρανόν, είδε την δόξαν του Θεού και τον Ιησούν ιστάμενον εκ δεξιών του Θεού και είπεν· Ιδού, θεωρώ τους ουρανούς ανεωγμένους και τον Υιόν του ανθρώπου ιστάμενον εκ δεξιών του Θεού. Τότε φωνάξαντες μετά φωνής μεγάλης, έφραξαν τα ώτα αυτών και ώρμησαν ομοθυμαδόν επ' αυτόν, και εκβαλόντες έξω της πόλεως ελιθοβόλουν. Και οι μάρτυρες απέθεσαν τα ιμάτια αυτών εις τους πόδας νεανίου τινός ονομαζομένου Σαύλου. Και ελιθοβόλουν τον Στέφανον, επικαλούμενον και λέγοντα· Κύριε Ιησού, δέξαι το πνεύμά μου. Και γονατίσας εφώναξε μετά φωνής μεγάλης· Κύριε, μη λογαριάσης εις αυτούς την αμαρτίαν ταύτην. Και τούτο ειπών εκοιμήθη.

Πιστεύω ότι είναι μεγάλο κατόρθωμα ένας Γιος να κάθεται κυριολεκτικά στα δεξιά του Πατέρα Του (Εβρ.α:13), την ίδια στιγμή να στέκεται στα δεξιά του Πατέρα Του (Πράξ.ζ:55) και συγχρόνως να είναι στην αγκαλιά του Πατέρα Του (Ιωάν.α:18).

Ίσως θα μπορούσε κάποιος τριαδικός να μας το εξηγήσει αυτό; Θα πρέπει επίσης να εξηγήσει πώς ο Στέφανος «είδε» τον Θεό, όταν η Αγία Γραφή δηλώνει «Ουδείς (συμπεριλαμβανομένου του Στέφανου) είδε ποτέ τον Θεόν» (Ιωάν.α:18), και πάλι «τον οποίον ουδείς των ανθρώπων είδεν ουδέ δύναται να ίδη» (Α’ Τιμ.ς:16).

Ο Στέφανος δεν είπε, «Βλέπω τον Ιησού και τον Θεό». Αυτό το ήξερε πολύ καλά, επειδή ο Θεός είναι Πνεύμα και ως εκ τούτου είναι αόρατος. Είναι αδύνατο να δούμε κάτι που είναι αόρατο. Ο Στέφανος προσευχήθηκε στον Ιησού, αγνοώντας οποιονδήποτε άλλο, διότι δεν είδε, ούτε υπήρχε περίπτωση να δει δύο πρόσωπα.

Μια άλλη σκέψη: ο Θεός σαν άπειρος, «ο ουρανός και ο ουρανός των ουρανών δεν είναι ικανοί να σε χωρέσωσι» (Α’ Βας.η:27), δεν μπορεί να έχει δεξί μέρος, γιατί πληροί τα πάντα και αυτή η λογική Τον δεσμεύει!

Άρα, ο Στέφανος δεν είδε κάποιο πρόσωπο και δεξιά του ένα άλλο πρόσωπο, δεν γίνεται αυτό, έχοντας μια απλή γνώση των ιδιοτήτων του Θεού!

Τι σημαίνει η έκφραση «στα δεξιά του Θεού;» Νομίζω ότι όλοι ξέρουν ότι αυτό απεικονίζει την δύναμη και την εξουσία του Θεού. Στην Έξοδ.η:19, όταν ο Θεός κτυπούσε την Αίγυπτο με πληγές, φανερώνοντας μέσω του Μωυσή και του Ααρών αυτά τα θαύματα, οι μάγοι του Φαραώ είπαν, «Δάκτυλος Θεού είναι τούτο».

Οι μάγοι είδαν πραγματικά ένα δάχτυλο του Θεού, ή εννοούσαν ότι αυτά μαρτυρούν την δύναμη και την εξουσία του Θεού;

Στην Έξοδ.ιε:6, ο Μωυσής και οι Ισραηλίτες, στην ασφαλή πλευρά της Ερυθράς Θάλασσας, αναφώνησαν «Η δεξιά σου, Κύριε, εδοξάσθη εις δύναμιν· η δεξιά σου, Κύριε, συνέτριψε τον εχθρόν», όταν τα νερά έπεσαν πάνω στο στρατό της Αιγύπτου και τους έπνιξαν.

Ουσιαστικά τι μαρτύρησαν; Ότι είδαν κυριολεκτικά το δεξί χέρι του Θεού να κατεβαίνει και να διαχωρίζει τα νερά, ή μια τεράστια εκδήλωση της δύναμης του Θεού;

Στο Λουκ.ια:20, ο Ιησούς εκβάλει τα δαιμόνια, έχοντας ένα κυριολεκτικό δάκτυλο από το χέρι του άλλου προσώπου της θεότητας, αφήνοντάς το στον ουρανό με ένα δάχτυλο λιγότερο; Ή, ο Ιησούς έκβαλε τα δαιμόνια με την εξουσία και την δύναμη του Θεού;

Τι είδε στην πραγματικότητα ο Στέφανος; Είδε τον υψωμένο Χριστό. Ο Στέφανος είδε την δόξα του Θεού, όταν είδε τον Ιησού. Είδε τον Ιησού, να ακτινοβολεί την δόξα του Θεού, που κατείχε σαν Θεός, με όλη την δύναμη και την εξουσία του Θεού.

Γι’ αυτό οι γραφές επιβεβαιώνουν, ότι επικαλέστηκε τον Θεό λέγοντας, «Κύριε Ιησού, δέξαι το πνεύμά μου». Μόνο στον Θεό, τον Πατέρα, επιστρέφουν τα πνεύματα των ανθρώπων όταν πεθάνουν (Εκκλ.ιβ:7, Εβρ.ιβ:9). Ο Στέφανος το ήξερε αυτό κι όμως επικαλέστηκε τον Ιησού να δεχτεί το πνεύμα του. Ο Στέφανος πίστευε ότι ο Ιησούς ήταν ο Θεός, ο Πατέρας που φανερώθηκε εν σαρκί. Αν η άποψη των τριαδικών είναι σωστή, τότε ο Στέφανος παραχώρησε το πνεύμα του σε λάθος πρόσωπο της Τριάδας!

Ιωάν.ιζ:21 διά να ήναι πάντες εν, καθώς συ, Πάτερ, είσαι εν εμοί και εγώ εν σοι, να ήναι και αυτοί εν ημίν εν, διά να πιστεύση ο κόσμος ότι συ με απέστειλας.

Όχι, ο Ιησούς δεν προσευχόταν για όλους τους πιστούς να γίνουν ένα άτομο,  όπως ο Ιησούς σαν Θεός δεν προσευχόταν σε ένα άλλο Θεό. Σε αυτό το απόσπασμα, ο Ιησούς μιλάει σαν άνθρωπος, σαν ο Γιος. Αυτό είναι εμφανές, επειδή ο Ιησούς προσευχόταν στον Πατέρα. Ο Θεός δεν χρειάζεται να προσευχηθεί.

Πώς θα μπορούσε ένας Θεός να προσεύχεται σ’ έναν άλλο Θεό, χωρίς να ζημιώνεται ο Θεός που κάνει την προσευχή; Γιατί έπρεπε ο Θεός να προσεύχεται σε Θεό; Γιατί έπρεπε ένας Θεός να απαντήσει σ’ έναν άλλο Θεό;

Ο Ιησούς ποτέ δεν προσευχήθηκε σαν Θεός. Προσευχήθηκε σαν άνθρωπος, ο Γιος, στον Πατέρα. Έχοντας κατά νου την ανθρώπινη φύση, μπορούμε να δούμε τον Ιησού να είναι ένα με τον Πατέρα. Με αυτή την έννοια της ενότητας στον σκοπό, το νου και το θέλημα, οι Χριστιανοί μπορούν να είναι ένα με τον Θεό και ο ένας με το άλλο (Πράξ.δ:32, Α’ Κορ.γ:8-9).

Άλλα εδάφια της Αγίας Γραφής περιγράφουν την ενότητα του Ιησού με τον Πατέρα, με έναν τρόπο που υπερβαίνει την απλή ενότητα του σκοπού, με ένα τρόπο που αναγνωρίζει τον Ιησού σαν τον Πατέρα. Αυτό το επίπεδο ενότητας, είναι πέρα από τη δική μας σχέση, γιατί μιλάει για την απόλυτη θεότητα (Ιωάν.ι:30-33, ιδ:9). Μπορώ εγώ να πω, όποιος είδε εμένα είδε τον Γιώργο; Νομίζω πως όχι, αλλά ο Ιησούς είπε ότι έτσι Αυτός και ο Πατέρας ήταν ένα.