Ο ναός του Θεού!

ΥΠΗΡΧΕ ΠΑΝΤΟΤΕ ΝΑΟΣ;

Λατρεία ναι, όχι όμως ναός! Ήταν η περίοδος της αθωότητας. Τότε που «η αμαρτία δεν είχε ακόμη υψώσει μεσότοιχο φραγμού» (Εφες.β:14), ανάμεσα στον Θεό και τον άνθρωπο.

Στην Εδέμ υπάρχουν τα πάντα, έκτος από Ναό. Υπήρχε η ελεύθερη επικοινωνία του ανθρώπου με τον Θεό. Ο Θεός «περπατούσε στον Παράδεισο» (Γέν.γ:8) και ο άνθρωπος πρόσφερε απευθείας την λατρεία του σ’ Αυτόν.

 

ΘΥΣΙΑΣΤΗΡΙΑ / ΟΙ ΠΡΩΤΟΙ ΝΑΟΙ

Τα θυσιαστήρια του Άβελ και Κάιν, είναι οι πρώτοι μνημονευόμενοι ανθρωπόφτιαχτοι ναοί (Γέν.δ).

Αργότερα οι πατριάρχες Νώε (η:20,21), Αβραάμ (ιγ:18), Ισαάκ (κς:25), Ιακώβ (λγ:20) κλπ., οικοδομούν θυσιαστήρια για να λατρεύσουν τον Θεό.

Παντού δε, μία η κυρίαρχη στάση. Ο άνθρωπος συντριμμένος από τη συναίσθηση της αμαρτωλότητάς του, προσφέρει ιλαστήριο θυσία στον Θεό. Η απευθείας επικοινωνία με τον Θεό, είναι - λόγω της αμαρτίας - ανέφικτη πιά.

 

Η ΚΑΘΙΕΡΩΣΗ ΤΟΥ ΝΑΟΥ

Η Σκηνή του Μαρτυρίου, ο πρώτος καθιερωμένος τόπος συλλογικής λατρείας, σύμφωνα με το σχέδιο του Θεού στον Μωυσή.

Πράξ.ζ:44-49 Η σκηνή του μαρτυρίου ήτο μετά των πατέρων ημών εν τη ερήμω, καθώς διέταξεν εκείνος, όστις ελάλει προς τον Μωϋσήν, να κατασκευάση αυτήν κατά τον τύπον τον οποίον είχεν ιδεί· την οποίαν και παραλαβόντες οι πατέρες ημών, έφεραν μετά του Ιησού εις την κατακτηθείσαν γην των εθνών, τα οποία ο Θεός έξωσεν απ' έμπροσθεν των πατέρων ημών, έως των ημερών του Δαβίδ· όστις εύρε χάριν ενώπιον του Θεού και ηυχήθη να εύρη κατοικίαν διά τον Θεόν του Ιακώβ. Ο Σολομών δε ωκοδόμησεν εις αυτόν οίκον. Αλλ' ο Ύψιστος δεν κατοικεί εν χειροποιήτοις ναοίς, καθώς ο προφήτης λέγει· Ο ουρανός είναι θρόνος μου, η δε γη υποπόδιον των ποδών μου· ποίον οίκον θέλετε οικοδομήσει δι' εμέ, λέγει Κύριος, ή ποίος ο τόπος της αναπαύσεώς μου;

Ησ.ξς:1 Ούτω λέγει Κύριος· Ο ουρανός είναι θρόνος μου και η γη υποπόδιον των ποδών μου· ποίος είναι ο οίκος, τον οποίον ηθέλετε οικοδομήσει δι' εμέ; και ποίος είναι ο τόπος της αναπαύσεώς μου;

Έξοδ.κε:1-9 Και ελάλησε Κύριος προς τον Μωϋσήν, λέγων, Ειπέ προς τους υιούς Ισραήλ να φέρωσι προς εμέ προσφοράν· παρά παντός ανθρώπου προαιρουμένου εν τη καρδία αυτού θέλετε λάβει την προσφοράν μου. Και αύτη είναι η προσφορά, την οποίαν θέλετε λάβει παρ' αυτών· χρυσίον και αργύριον και χαλκός, και κυανούν και πορφυρούν και κόκκινον και βύσσος και τρίχες αιγών, και δέρματα κριών κοκκινοβαφή και δέρματα θώων και ξύλον σιττίμ, έλαιον διά το φως, αρώματα διά το έλαιον του χρίσματος και διά το ευώδες θυμίαμα, λίθοι ονυχίται και λίθοι διά να εντεθώσιν εις το εφόδ και εις το περιστήθιον. Και ας κάμωσιν εις εμέ αγιαστήριον, διά να κατοικώ μεταξύ αυτών. Κατά πάντα όσα εγώ δεικνύω προς σε, κατά το παράδειγμα της σκηνής, και κατά το παράδειγμα πάντων των σκευών αυτής, ούτω θέλετε κάμει.

Έξοδ.κς:30-33 Και θέλεις ανεγείρει την σκηνήν κατά το σχέδιον αυτής το δειχθέν εις σε επί του όρους. Και θέλεις κάμει καταπέτασμα εκ κυανού και πορφυρού και κοκκίνου και βύσσου κεκλωσμένης, εντέχνου εργασίας· με χερουβείμ θέλει είσθαι κατεσκευασμένον. Και θέλεις κρεμάσει αυτό επί τεσσάρων στύλων εκ σιττίμ περικεκαλυμμένων με χρυσίον· τα άγκιστρα αυτών θέλουσιν είσθαι χρυσά, επί των τεσσάρων αργυρών υποβασίων. Και θέλεις κρεμάσει το καταπέτασμα υπό τας περόνας, διά να φέρης εκεί, έσωθεν του καταπετάσματος, την κιβωτόν του μαρτυρίου· και το καταπέτασμα θέλει κάμνει εις εσάς χώρισμα μεταξύ του αγίου και του αγίου των αγίων.

Έξοδ.κε:22 και εκεί θέλω γνωρισθή προς σέ· και επάνωθεν του ιλαστηρίου, εκ του μέσου των δύο χερουβείμ, των επί της κιβωτού του μαρτυρίου, θέλω λαλήσει προς σε περί πάντων όσα θέλω προστάξει εις σε να είπης προς τους υιούς Ισραήλ.

Έξοδ.κς:14 Και θέλεις κάμει κατακάλυμμα διά την σκηνήν εκ δερμάτων κριών κοκκινοβαφών και επικάλυμμα υπεράνωθεν εκ δερμάτων θώων.

Έξοδος λα-λγ

Εβρ.θ:21 και την σκηνήν δε και πάντα τα σκεύη της υπηρεσίας με το αίμα ομοίως ερράντισε. Και σχεδόν με αίμα καθαρίζονται πάντα κατά τον νόμον, και χωρίς χύσεως αίματος δεν γίνεται άφεσις.

Εβρ.η:5 οίτινες λειτουργούσιν εις υπόδειγμα και σκιάν των επουρανίων, καθώς ελαλήθη προς τον Μωϋσήν ότε έμελλε να κατασκευάση την σκηνήν· διότι Πρόσεχε, λέγει, να κάμης πάντα κατά τον τύπον τον δειχθέντα εις σε εν τω όρει.

Μαζί της καθιερώνεται το ιερατείο (Αριθ.γ:10, ιη:3,5, Εβρ.θ:6, η:2).

Με την εγκατάσταση στη γη της Επαγγελίας, έχουμε τον Ναό του Σολομώντα (4^ο έτος βασιλείας του).

Στοίχισε 490.000.000 χρυσές λίρες, 3.000 φοίνικες (δέντρα Λιβάνου) και 150.000 Χαναναίοι λατόμοι, μεταφορείς κλπ.

Λεηλατήθηκε το 587 από τους Βαβυλώνιους

Δεύτερος Ναός, του Ζοροβάβελ (537-515), έπειτα από διάταγμα του Κύρου, βασιλιά Περσίας. Απλούστερος του πρώτου. Άγια άγιων αδειανά, αφού η Κιβωτός της Διαθήκης είχε εξαφανιστεί.

Ναός, του Ηρώδη (8ο έτος Ηρώδη -19 π. X.). Σέ ½ χρόνο υπό ιερέων και το υπόλοιπο σέ 8 χρόνια. Άγια άγιων πάλι κενά. Το 70 μ.Χ. Ρωμαίος στρατιώτης, παρά την διαταγή του Τίτου, έβαλε φωτιά. Σε τούτον, το περιστατικό του Ιωάν.β:20 και Ματθ.κα:12,13.

Α’ Χρον.κθ:1-3 Τότε είπεν ο βασιλεύς Δαβίδ προς πάσαν την σύναξιν, Σολομών ο υιός μου, τον οποίον μόνον εξέλεξεν ο Θεός, είναι έτι νέος και απαλός· το δε έργον μέγα· διότι δεν είναι διά άνθρωπον η οικοδομή, αλλά διά Κύριον τον Θεόν. Εγώ λοιπόν ητοίμασα καθ' όλην την δύναμίν μου διά τον οίκον του Θεού μου, τον χρυσόν διά τα χρυσά και τον άργυρον διά τα αργυρά και τον χαλκόν διά τα χάλκινα, τον σίδηρον διά τα σιδηρά και ξύλα διά τα ξύλινα, ονυχίτας λίθους και λίθους ενθέσεως, λίθους λαμπρούς και ποικίλους και παντός είδους πολυτίμους λίθους και μάρμαρα άφθονα. Και έτι διά τον πόθον μου εις τον οίκον του Θεού μου, και εκ των ιδίων μου υπαρχόντων έδωκα περιπλέον χρυσίον και αργύριον διά τον οίκον του Θεού μου, εκτός παντός εκείνου το οποίον ητοίμασα διά τον οίκον τον άγιον·

Α’ Βασ.ε:1-5 Και απέστειλεν ο Χειράμ βασιλεύς της Τύρου τους δούλους αυτού προς τον Σολομώντα, ακούσας ότι έχρισαν αυτόν βασιλέα αντί του πατρός αυτού· διότι ο Χειράμ ηγάπα πάντοτε τον Δαβίδ. Και απέστειλεν ο Σολομών προς τον Χειράμ, λέγων, Συ εξεύρεις ότι Δαβίδ ο πατήρ μου δεν ηδυνήθη να οικοδομήση οίκον εις το όνομα Κυρίου του Θεού αυτού, εξ αιτίας των πολέμων των περικυκλούντων αυτόν πανταχόθεν, εωσού ο Κύριος έβαλε τους εχθρούς αυτού υπό τα ίχνη των ποδών αυτού· αλλά τώρα Κύριος ο Θεός μου έδωκεν εις εμέ ανάπαυσιν πανταχόθεν· δεν υπάρχει ούτε επίβουλος ούτε απάντημα κακόν· και ιδού, εγώ λέγω να οικοδομήσω οίκον εις το όνομα Κυρίου του Θεού μου, καθώς ο Κύριος ελάλησε προς τον Δαβίδ τον πατέρα μου, λέγων, Ο υιός σου, τον οποίον θέλω βάλει αντί σου επί τον θρόνον σου, ούτος θέλει οικοδομήσει τον οίκον εις το όνομά μου·

Α’ Βασ.η:17-19 Και ήλθεν εις την καρδίαν Δαβίδ του πατρός μου να οικοδομήση οίκον εις το όνομα Κυρίου του Θεού του Ισραήλ. Αλλ' ο Κύριος είπε προς Δαβίδ τον πατέρα μου, Επειδή ήλθεν εις την καρδίαν σου να οικοδομήσης οίκον εις το όνομά μου, καλώς μεν έκαμες ότι συνέλαβες τούτο εν τη καρδία σου· πλην συ δεν θέλεις οικοδομήσει τον οίκον· αλλ' ο υιός σου, όστις θέλει εξέλθει εκ της οσφύος σου, ούτος θέλει οικοδομήσει τον οίκον εις το όνομά μου.

B΄Χρον:β (όλο)

Α’ Βασ.ς:7 Και ο οίκος, ενώ ωκοδομείτο, ωκοδομήθη με λίθους προητοιμασμένους πριν μετακομισθώσιν εκεί· ώστε ούτε σφύρα ούτε πέλεκυς ουδέν σιδηρούν εργαλείον δεν ηκούσθη εν τω οίκω ενώ ωκοδομείτο.

(Έξοδ.κ:25, Δευτ.κζ:5,6 Α’ Βας.ε:17, Α’ Βας.ς:7).

 

Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΝΑΟΥ

Στην Παλαιά Διαθήκη, ήταν τόπος επικοινωνίας με τον Θεό, μέσω του ιερέα και της προσφερόμενης θυσίας. Ήταν άγιος χώρος, αφού τον επισκίαζε η παρουσία του άγιου Θεού.

Όμως, στην εποχή του Χριστού, υπήρχε ένας ηθικός και πνευματικός ξεπεσμός. Γινόταν μια απαίσια εκμετάλλευση της θρησκευτικότητας του λαού (αργυραμοιβοί, έμποροι, μεσάζοντες). Ο οίκος προσευχής, είχε γίνει οίκος εμπορίου. «Ο οίκος μου, σπήλαιο ληστών».

 

Ο ΝΑΟΣ ΣΤΗΝ ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ

Στην Εδέμ, Ναός είναι ο Θεός. Στην Π. Διαθήκη, υπάρχει ο τυπικός Ναός. Στην Καινή, ο Χριστός «καταργεί το μεσότοιχο του φραγμού και διά του καταπετάσματος τουτέστι της σαρκός Του, παρουσιαζόμαστε μπροστά στον Θεό» (Εφες.β:14, Εβρ.ι:19,20).

Απόδειξη, το σχίσιμο του καταπετάσματος στο Ναό, κατά τη σταύρωση του Χριστού (Ματθ.κζ:51).

Μάρκ.ιε:37,38 Ο δε Ιησούς, εκβαλών φωνήν μεγάλην, εξέπνευσε. Και το καταπέτασμα του ναού εσχίσθη εις δύο από άνωθεν έως κάτω.

Η πρώτη επικοινωνία, που χάλασε η ανθρώπινη αμαρτία, αποκαταστάθηκε από «την εφάπαξ» προσφορά του Χριστού (Εβρ.θ:12).

Ήρθε η ώρα... που «πνεύματι και αληθεία» (Ιωάν.δ:21).

Γι’ αυτό και τα:

«ούκ έν χειροποιήτοις ναοίς κατοικεί» (Πράξ.ιζ:24)...

«το Πνεύμα του Θεού οικεί έν υμίν» (Α’ Κορ.ς:19)...

«ημείς γάρ ναός Θεού έσμέν» (Β’ Κορ.ς:16).

Α΄Κορ.γ:16 Δεν εξεύρετε ότι είσθε ναός Θεού και το Πνεύμα του Θεού κατοικεί εν υμίν;

 

ΝΑΟΣ Ο ΠΙΣΤΟΣ

Το ένδοξο μήνυμα του Ευαγγελίου, είναι τούτο: Η καρδιά η γεννημένη στην αμαρτία, η δουλωμένη στη δύναμή της, καθοριζόμενη στο αίμα του Χριστού, γίνεται κατοικητήριο του Θεού διά του Πνεύματος (Εφες.β:22).

Πρόκειται για μια παρουσία, ουσιαστική όσο και πνευματική. Η υμνωδία, η προσευχή, η μελέτη του λόγου, η μαρτυρία, η υπηρεσία, τελούνται πρώτα μέσα στο ναό της λυτρωμένης ψυχής κι έπειτα στον Οίκο του Θεού, που αποδεικνύεται τέτοιος, από την ύπαρξη των παραπάνω πνευματικών στοιχείων.

Υπό μια έννοια η Εκκλησία δεν είναι ναός, είναι άθροισμα πνευματικών ναών, που ’ναι οι λυτρωμένες ψυχές.

Στην Κ.Δ. (πράξεις επιστολές) και οι 7 φορές που μνημονεύεται ο ναός, αφορά με τον ένα η τον άλλο τρόπο, το «ημείς ναός Θεού εσμέν».

 

Ο ΝΑΟΣ ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ... .

Δεν υπάρχει, όπως δεν υπήρχε στην Εδέμ. Η επικοινωνία έχει πλήρως αποκατασταθεί. Έτσι, που «ναόν δεν είδον έν αυτή, ο γάρ Κύριος ο Θεός ο Παντοκράτωρ ναός αυτής εστίν και το Αρνίον» (Αποκ.κα:22).

Σχηματικά, θα το αποδίδαμε ως εξής:

ΕΔΕΜ	Π. ΔΙΑΘΗΚΗ	ΧΑΡΗ	ΟΥΡΑΝΟΣ
Ναός, Ο ΘΕΟΣ	ΝΑΟΙ Τυπικοί	Ναός, Ο ΠΙΣΤΟΣ	Ναός, Ο ΘΕΟΣ
Προσωπική επικοινωνία ΟΨΗ	Συμβολική επικοινωνία ΤΥΠΟΣ	Πνευματική Επικοινωνία ΠΙΣΤΗ	Προσωπική επικοινωνία ΟΨΗ

 

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ

Ο Θεός είναι Άγιος και η λατρεία μας σ’ Αυτόν πρέπει να είναι άγια.

Οι ανθρωπόχτιστοι ναοί, μιλάνε για την αδυναμία του αμαρτωλού ανθρώπου, να συναντήσει και να επικοινωνήσει με τον Άγιο Θεό.

Στην περίοδο της Καινής Διαθήκης που ζούμε, ναός είναι ο πιστός.

Αυτός που το αίμα του Χριστού τον καθάρισε (Α’ Ιωάν.α:7) και το άγιο Πνεύμα ήλθε να κατοικήσει μέσα του.

Αυτό τον ναό καλούμαστε να τον κρατάμε καθαρό και αφιερωμένο στην απόλυτη χρήση του Θεού (Α’ Κορ.γ:11,17, ς:19, Β’ Κορ.ς:16, Εφες.β:21).

Η λατρεία μας τώρα είναι πνευματική και άγια. Ώσπου, στην άγια παρουσία του Θεού θα λατρεύουμε και θα υμνούμε, στον Ναό που θα 'ναι «ο Παντοκράτωρ και το Αρνίον».

Αποκ.κα:22 Και ναόν δεν είδον εν αυτή· διότι ναός αυτής είναι ο Κύριος ο Θεός ο παντοκράτωρ και το Αρνίον.

Αποκ.κα:1-5 Και είδον ουρανόν νέον και γην νέαν· διότι ο πρώτος ουρανός και η πρώτη γη παρήλθε, και η θάλασσα δεν υπάρχει πλέον. Και εγώ ο Ιωάννης είδον την πόλιν την αγίαν, την νέαν Ιερουσαλήμ καταβαίνουσαν από του Θεού εκ του ουρανού, ητοιμασμένην ως νύμφην κεκοσμημένην διά τον άνδρα αυτής. Και ήκουσα φωνήν μεγάλην εκ του ουρανού, λέγουσαν· Ιδού, η σκηνή του Θεού μετά των ανθρώπων, και θέλει σκηνώσει μετ' αυτών, και αυτοί θέλουσιν είσθαι λαοί αυτού, και αυτός ο Θεός θέλει είσθαι μετ' αυτών Θεός αυτών· και θέλει εξαλείψει ο Θεός παν δάκρυον από των οφθαλμών αυτών, και ο θάνατος δεν θέλει υπάρχει πλέον, ούτε πένθος ούτε κραυγή ούτε πόνος δεν θέλουσιν υπάρχει πλέον· διότι τα πρώτα παρήλθον. Και είπεν ο καθήμενος επί του θρόνου· Ιδού, κάμνω νέα τα πάντα. Και λέγει προς εμέ· Γράψον, διότι ούτοι οι λόγοι είναι αληθινοί και πιστοί.

Πράξ.β:1-4 Και ότε ήλθεν η ημέρα της Πεντηκοστής, ήσαν άπαντες ομοθυμαδόν εν τω αυτώ τόπω. Και εξαίφνης έγεινεν ήχος εκ του ουρανού ως ανέμου βιαίως φερομένου, και εγέμισεν όλον τον οίκον όπου ήσαν καθήμενοι· και εφάνησαν εις αυτούς διαμεριζόμεναι γλώσσαι ως πυρός, και εκάθησεν επί ένα έκαστον αυτών, και επλήσθησαν άπαντες Πνεύματος Αγίου, και ήρχισαν να λαλώσι ξένας γλώσσας, καθώς το Πνεύμα έδιδεν εις αυτούς να λαλώσιν.

Κολ.α:26,27 το μυστήριον, το οποίον ήτο αποκεκρυμμένον από των αιώνων και από των γενεών, τώρα δε εφανερώθη εις τους αγίους αυτού, εις τους οποίους ηθέλησεν ο Θεός να φανερώση τις ο πλούτος της δόξης του μυστηρίου τούτου εις τα έθνη, όστις είναι ο Χριστός εις εσάς, η ελπίς της δόξης·

Εφεσ.β:19-22 Άρα λοιπόν δεν είσθε πλέον ξένοι και πάροικοι αλλά συμπολίται των αγίων και οικείοι του Θεού, εποικοδομηθέντες επί το θεμέλιον των αποστόλων και προφητών, όντος ακρογωνιαίου λίθου αυτού του Ιησού Χριστού· εν τω οποίω πάσα η οικοδομή συναρμολογουμένη αυξάνεται εις ναόν άγιον εν Κυρίω· εν τω οποίω και σεις συνοικοδομείσθε εις κατοικητήριον του Θεού διά του Πνεύματος.

Β΄Κορ.ζ:1 Έχοντες λοιπόν, αγαπητοί, ταύτας τας επαγγελίας, ας καθαρίσωμεν εαυτούς από παντός μολυσμού σαρκός και πνεύματος, εκπληρούντες αγιωσύνην εν φόβω Θεού.

Ρωμ.η:5-11 διότι οι ζώντες κατά την σάρκα τα της σαρκός φρονούσιν, οι δε κατά το πνεύμα τα του πνεύματος. Επειδή το φρόνημα της σαρκός είναι θάνατος, το δε φρόνημα του πνεύματος ζωή και ειρήνη· διότι το φρόνημα της σαρκός είναι έχθρα εις τον Θεόν· επειδή εις τον νόμον του Θεού δεν υποτάσσεται· αλλ' ουδέ δύναται· όσοι δε είναι της σαρκός δεν δύνανται να αρέσωσιν εις τον Θεόν. Σεις όμως δεν είσθε της σαρκός, αλλά του πνεύματος, εάν το Πνεύμα του Θεού κατοική εν υμίν. Αλλ' εάν τις δεν έχη το Πνεύμα του Χριστού, ούτος δεν είναι αυτού. Εάν δε ο Χριστός ήναι εν υμίν, το μεν σώμα είναι νεκρόν διά την αμαρτίαν, το δε πνεύμα ζωή διά την δικαιοσύνην. Εάν δε κατοική εν υμίν το Πνεύμα του αναστήσαντος τον Ιησούν εκ νεκρών, ο αναστήσας τον Χριστόν εκ νεκρών θέλει ζωοποιήσει και τα θνητά σώματα υμών διά του Πνεύματος αυτού του κατοικούντος εν υμίν.

Πράξ.β:36-39 Βεβαίως λοιπόν ας εξεύρη πας ο οίκος του Ισραήλ ότι ο Θεός Κύριον και Χριστόν έκαμεν αυτόν τούτον τον Ιησούν, τον οποίον σεις εσταυρώσατε. Αφού δε ήκουσαν ταύτα, ήλθεν εις κατάνυξιν η καρδία αυτών, και είπον προς τον Πέτρον και τους λοιπούς αποστόλους· Τι πρέπει να κάμωμεν, άνδρες αδελφοί; Και ο Πέτρος είπε προς αυτούς· Μετανοήσατε, και ας βαπτισθή έκαστος υμών εις το όνομα του Ιησού Χριστού εις άφεσιν αμαρτιών, και θέλετε λάβει την δωρεάν του Αγίου Πνεύματος. Διότι προς εσάς είναι η επαγγελία και προς τα τέκνα σας και προς πάντας τους εις μακράν, όσους αν προσκαλέση Κύριος ο Θεός ημών.

Ιωάν.ιδ:1-3 Ας μη ταράττηται η καρδία σας· πιστεύετε εις τον Θεόν, και εις εμέ πιστεύετε. Εν τη οικία του Πατρός μου είναι πολλά οικήματα· ει δε μη, ήθελον σας ειπεί· υπάγω να σας ετοιμάσω τόπον· και αφού υπάγω και σας ετοιμάσω τόπον, πάλιν έρχομαι και θέλω σας παραλάβει προς εμαυτόν, διά να είσθε και σεις, όπου είμαι εγώ.

Αποκ.κα:1-5 Και είδον ουρανόν νέον και γην νέαν· διότι ο πρώτος ουρανός και η πρώτη γη παρήλθε, και η θάλασσα δεν υπάρχει πλέον. Και εγώ ο Ιωάννης είδον την πόλιν την αγίαν, την νέαν Ιερουσαλήμ καταβαίνουσαν από του Θεού εκ του ουρανού, ητοιμασμένην ως νύμφην κεκοσμημένην διά τον άνδρα αυτής. Και ήκουσα φωνήν μεγάλην εκ του ουρανού, λέγουσαν· Ιδού, η σκηνή του Θεού μετά των ανθρώπων, και θέλει σκηνώσει μετ' αυτών, και αυτοί θέλουσιν είσθαι λαοί αυτού, και αυτός ο Θεός θέλει είσθαι μετ' αυτών Θεός αυτών· και θέλει εξαλείψει ο Θεός παν δάκρυον από των οφθαλμών αυτών, και ο θάνατος δεν θέλει υπάρχει πλέον, ούτε πένθος ούτε κραυγή ούτε πόνος δεν θέλουσιν υπάρχει πλέον· διότι τα πρώτα παρήλθον. Και είπεν ο καθήμενος επί του θρόνου· Ιδού, κάμνω νέα τα πάντα. Και λέγει προς εμέ· Γράψον, διότι ούτοι οι λόγοι είναι αληθινοί και πιστοί.

Τι λες, σήμερα που εσύ είσαι ο ναός του ζωντανού Θεού, μπορείς να λες ότι θες, να ντύνεσαι όπως θες, να κάνεις ότι θες, να πηγαίνεις όπου θες…..;