Από τη στιγμή που ο κορωνοϊός άρχισε να εξαπλώνεται στον πλανήτη, κυβερνητικοί αξιωματούχοι και ειδικοί του κλάδου της υγείας μας ζήτησαν να τηρούμε «αποστάσεις ασφαλείας» μεταξύ μας.
Πιστεύω ότι είναι σημαντικό να μείνουμε
συνδεμένοι σε ένα επίπεδο ο ένας με τον άλλο μέσα στο σώμα του Χριστού – τώρα
είναι πιο αναγκαίο από ποτέ.
Ευτυχώς, μπορούμε να επικοινωνούμε με
διάφορους τρόπους που έχουμε διαθέσιμους μέσω της τεχνολογίας. Είναι ζωτικής
σημασίας κάθε πιστός να έχει φίλους μέσα στο σώμα του Χριστού.
Εβρ.γ:13 αλλά προτρέπετε αλλήλους καθ' εκάστην ημέραν, ενόσω ονομάζεται το
σήμερον, διά να μη σκληρυνθή τις εξ υμών διά της απάτης της αμαρτίας·
Όταν ένα άτομο είναι απομονωμένο, γίνεται ιδιαίτερα ευάλωτο στην απογοήτευση και στην παραπλάνηση του εχθρού.
Έχετε παρακολουθήσει ντοκιμαντέρ άγριων
ζώων, με λιοντάρια που κυνηγούν; Δείχνουν το λιοντάρι που περιμένει ποιο από τα
δύστυχα πλάσματα που βρίσκονται στην άκρη, θα μείνει πίσω από την αγέλη. Το
λιοντάρι θα εντοπίσει το ζώο που απομακρύνεται από την ομάδα, γιατί ξέρει ότι
υπάρχει ασφάλεια στο πλήθος – και ο διάβολος το γνωρίζει.
Η Αγία Γραφή μας λέει ότι ο διάβολος
τριγυρίζει σαν λιοντάρι που ωρύεται και ψάχνει ποιον να καταπιεί. Αυτοί που
απομονώνονται γίνονται ένα εύκολο γεύμα για τον εχθρό. Σε στιγμές πόνου και
δυσκολιών, αν δεν έχουμε την υποστήριξη του σώματος, ξέρει ότι θα είμαστε
εύκολη λεία στους πειρασμούς και στις παγίδες του.
Μια μέρα καθώς διάβαζα για την «πανοπλία
του Θεού» στην Εφες.ς, πρόσεξα κάτι. Το κείμενο λέει ότι ο Θεός μας προμήθευσε
μια πανοπλία που καλύπτει το κεφάλι, τα πόδια, τον θώρακα και την οσφύ. Μας
έδωσε επίσης ασπίδα και σπαθί. Αλλά είδα κάτι που δεν είχα προσέξει πριν – όλη
η προστασία αφορά το μπροστινό μέρος του σώματος – δεν υπάρχει πανοπλία που να
προστατεύει το πίσω μέρος του σώματος!
Στην αρχή, μου φάνηκε πολύ παράξενο και
τότε ήρθε μπροστά μου το εδ.18: «προσευχόμενοι εν παντί καιρώ μετά πάσης
προσευχής και δεήσεως διά του Πνεύματος, και εις αυτό τούτο αγρυπνούντες με
πάσαν προσκαρτέρησιν και δέησιν υπέρ πάντων των αγίων».
Το εδάφιο αυτό αναφέρεται μαζί με την πανοπλία
του Θεού, και λέει ότι στη μάχη πρέπει ο ένας να προστατεύει τον άλλο. Δεν
υπάρχει προστασία στο πίσω μέρος του σώματος γιατί υποτίθεται ότι ο ένας
καλύπτει την πλάτη του άλλου. Εάν ο Θεός μας έχει εξοπλίσει με τέτοιον τρόπο,
ώστε να χρειαζόμαστε τους άλλους για να προστατεύσουμε τα νώτα μας, αυτό
σημαίνει ότι ο Θεός ποτέ δε σκόπευε να μας στείλει στη μάχη μόνους μας.
Ο Θεός μας έπλασε με τέτοιο τρόπο ώστε να
έχουμε ανάγκη ο ένας τον άλλον. Γι’ αυτό εάν πρόκειται να περάσεις μέσα από μια
δοκιμασία, μάχη, κρίση, ή δύσκολη περίοδο, πρέπει να περικυκλώσεις τον εαυτό
σου με αδελφούς και αδελφές που θα προσεύχονται με επιμονή ειδικά για σένα και
θα σε προσέχουν.
Όλοι χρειαζόμαστε ο ένας τον άλλον, ειδικά
αυτές τις έσχατες μέρες που μας οδηγούν στον ερχομό του Ιησού! Θέλω να σας
ενθαρρύνω να βρείτε τρόπους να μείνετε συνδεμένοι με ανθρώπους που ο Θεός έχει
θέσει στην ζωή σας.
