Τι μπορούμε να πούμε για το Θεό;

Εμείς ξέρουμε ότι υπάρχει ένας Θεός που είναι αόρατος (Δευτ.ς:4). 

Ο Θεός είναι Πνεύμα (Ιωάν.δ:24) και γι’ αυτό είναι αόρατος από τον άνθρωπο (Ιωάν.α:18  Α’ Τιμ.ς:16). 

Είναι παντογνώστης, πανταχού παρών και Παντοδύναμος (Ψαλμ.ρλθ  Αποκ.ιθ:6). 

Στην Παλαιά Διαθήκης ο Θεός φανερώθηκε πολλές φορές με διάφορους τρόπους (Γέν.ιη:1  Έξ.λγ:22-23  Εβρ.α:1). 

Στην Καινή Διαθήκη ο Θεός φανερώθηκε εν σαρκί στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού, του Γιου Του (Ιωάν.α:1,14  Α’ Τιμ.γ:16).

Στην Παλαιά Διαθήκη ο Θεός αποκαλύφθηκε με το όνομα Γιάχβε που κυριολεκτικά σημαίνει «Αυτός είναι» κι έχει την έννοια του Αυθύπαρκτου, του Αιώνιου.

Η Καινή Διαθήκη συχνά περιγράφει τον ένα Θεό σαν τον Πατέρα. Αυτός ο τίτλος τονίζει το ρόλο Του σαν Δημιουργό και Πατέρα των πάντων (Μαλαχ.β:10), σαν Πατέρα των αναγεννημένων πιστών (Ρωμ.η:14-16) και σαν Πατέρα του Μονογενή Υιού (Ιωάν.γ:16).

Η Βίβλος ακόμα χρησιμοποιεί τον όρο «Άγιο Πνεύμα» για να αναφερθεί στον Θεό. Μ’ αυτό τον όρο περιγράφει τι είναι ο Θεός και δίνει έμφαση στη δράση Του (Γέν.α:2) και ιδιαίτερα σε δραστηριότητες που έχουν να κάνουν με τον άνθρωπο όπως αναγέννηση, βάπτιση, πλήρωμα και χρίσμα (Πράξ.α:4-8  β:1-4).

Χρησιμοποιεί ακόμα η Γραφή τον όρο «Λόγος» για ν’ αναφερθεί στον ένα Θεό, ιδιαίτερα στη σκέψη, το σχέδιο ή την έκφραση του Θεού (Ιωάν.α:1, 14).

Στην Καινή Διαθήκη ο Θεός φανερώθηκε εν σαρκί στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού. 

Αυτή η φανέρωση ονομάζεται ο Υιός του Θεού (όχι Θεός Υιός) γιατί κυριολεκτικά συνελήφθη στη μήτρα γυναίκας με τη θαυματουργική ενέργεια του Πνεύματος του Θεού (Ματθ.α:18-20  Λουκ.α:35). 

Έτσι, η λέξη Υιός ποτέ δεν δηλώνει θεότητα, αλλά πάντοτε περιγράφει τον Θεό που φανερώθηκε εν σαρκί στον Χριστό (Ματθ.κε:31) και κάποιες φορές περιγράφει μόνο την ανθρώπινη φύση του Χριστού (Ρωμ.ε:10). 

Δεν λέμε ότι ο Πατέρας είναι ο Υιός, αλλά ότι ο Πατέρας είναι μέσα στον Υιό. Ο Θεός φανερώθηκε εν σαρκί στο πρόσωπο του Γιου Του, ο οποίος γεννήθηκε σε συγκεκριμένη χρονική στιγμή (Γαλ.δ:4). Ο Υιός δεν προϋπήρχε της ενσάρκωσης παρά μόνο σαν σχέδιο στο νου του Θεού, ήταν δηλαδή ο Λόγος του Θεού.

Ο Ιησούς Χριστός είναι ο Γιος του Θεού – ο Θεός εν σαρκί (Ματθ.α:21-23). Ο Ιησούς έχει διπλή φύση, είναι ο Θεός και άνθρωπος, είναι Πνεύμα και σάρκα. Με άλλα λόγια, δύο τέλειες φύσεις αχώριστα ενωμένες στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού. Σαν άνθρωπος, ο Ιησούς είναι ο γιος της Μαρίας. Η θεία φύση του Ιησού όμως είναι ο ίδιος ο Θεός (Β’ Κορ.ε:19  Κολ.β:9  Α’ Τιμ.γ:16). Ο Ιησούς είναι ο Πατέρας (Ησ.θ:6  Ιωάν.ι:30  ιδ:6-11), είναι ο Γιάχβε (Ιερ.κγ:6), είναι ο Λόγος (Ιωάν.α:14), είναι το Άγιο Πνεύμα (Πράξ.ις:7 [Κριτ. κείμενο]  Β΄Κορ.γ:17  Γαλ.δ:6  Εφες.γ:16-17).

Η Βίβλος πολύ καθαρά διδάσκει το Μονοθεϊσμό και την απόλυτη θεότητα του Ιησού Χριστού. Οι πρώτοι Χριστιανοί πίστευαν αυτή τη θαυμαστή αλήθεια και πολλοί άνθρωποι έχουν προσκολληθεί σ’ αυτή δια μέσου των αιώνων. Αν και στην πορεία της ιστορίας η θεωρία της Τριάδας έγινε η επικρατούσα διδασκαλία στο Χριστιανισμό, η Αγία Γραφή δεν διδάσκει κάτι τέτοιο.

Στην πραγματικότητα, η Βίβλος πουθενά δεν αναφέρει ούτε υπαινίσσεται τη λέξη τριάδα ή τις φράσεις «τρία πρόσωπα», «τρεις υποστάσεις», «τρία πρόσωπα σε μια υπόσταση», «τρία πρόσωπα σε ένα Θεό». Μπορούμε να ερμηνεύσουμε επαρκώς όλα τα εδάφια και στις δύο Διαθήκες, χωρίς να χρειαστεί να καταφύγουμε στη θεωρία της Τριάδας.

Αυτή η διδασκαλία αντιφάσκει και μειώνει την αξία σημαντικών Βιβλικών διδασκαλιών. Αφαιρεί την έμφαση που η Βίβλος δίνει στην απόλυτη Μονότητα του Θεού (ΕΙΣ ΚΥΡΙΟΣ), και την απόλυτη θεότητα του Ιησού Χριστού. Η διδασκαλία αυτή, όπως υπάρχει σήμερα, δεν εμφανίστηκε πλήρως ούτε η πλειονότητα των Χριστιανών την αποδεχόταν πλήρως, παρά μόνο μετά τον 4^ο αιώνα μ.Χ.

Παρακάτω, θα δούμε πέντε σαφείς λόγους για τους οποίους η Βιβλική διδασκαλία του Μονοθεϊσμού διαφέρει από τη θεωρία της Τριάδας όπως εμφανίζεται σήμερα:

1.    Η Βίβλος πουθενά δεν αναφέρει κάποιον προαιώνια υπάρχοντα «Θεό Υιό», γιατί ο όρος Υιός συνδέεται μόνο με την ενσάρκωση.

2.    Η φράση «τρία πρόσωπα σ’ ένα Θεό» είναι ανακριβής γιατί δεν υπάρχει διαχωρισμός προσώπων στο Θεό. Αν «πρόσωπα» σημαίνει πλειονότητα προσωπικοτήτων, θέλω, γνωμών, υπάρξεων ή ορατών σωμάτων, τότε αυτό είναι λάθος γιατί ο Θεός είναι μία ύπαρξη με μία προσωπικότητα, ένα θέλω, μία γνώμη. Έχει μόνο ένα ορατό σώμα – το δοξασμένο ανθρώπινο σώμα του Ιησού Χριστού.

3.    Ο όρος «τρία πρόσωπα» είναι λάθος γιατί δεν υπάρχει τέτοια ανάγκη για τον Θεό. Ο μόνος αριθμός που είναι κατάλληλος για τον Θεό είναι το απόλυτο αριθμητικό της Ελληνικής γλώσσας «ΕΙΣ» όπως βγήκε από το στόμα του Ιησού Χριστού (Μάρκ.ιβ:29 [Κύριος εις εστίν]). Έχει πολλούς διαφορετικούς ρόλους, τίτλους, φανερώσεις, σχέσεις και δεν μπορούμε να τους περιορίσουμε σε τρεις.

4.    Ιησούς είναι το όνομα του Πατέρα, του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, γιατί αυτό είναι το αποκαλυμμένο όνομα του Θεού στην Καινή Διαθήκη (Ιωάν.ε:43  Ματθ.α:21  Ιωάν.ιδ:26). Γι΄ αυτό ακριβώς το λόγο, κάνουμε το σωστό βάπτισμα όταν χρησιμοποιούμε το όνομα του Ιησού (Πράξ.ιβ:38).

5.    Ο Ιησούς είναι η ενσάρκωση του πληρώματος της θεότητας. Είναι ο Πατέρας που φανερώθηκε εν σαρκί (ο Λόγος, το Πνεύμα, ο Γιάχβε) κι όχι κάποιο πρόσωπο που ονομάζεται «Θεός Υιός».

Ποια είναι η ουσία της διδασκαλίας περί Θεού όπως φανερώνεται μέσα στην Αγία Γραφή, αυτό που ονομάσαμε Μονοθεϊσμό;

Ø Πρώτο, υπάρχει ένας Θεός που είναι αόρατος και δεν χωρίζεται σε πρόσωπα.

Ø Δεύτερο, Ο Ιησούς Χριστός είναι η ενσάρκωση του πληρώματος της θεότητας. Είναι ο Πατέρας Θεός – ο Γιάχβε της Παλαιάς Διαθήκης – που φανερώθηκε εν σαρκί. Κάθε τι που έχει να κάνει με το Θεό είναι εν Χριστώ και μπορούμε να βρούμε σ’ Αυτόν οτιδήποτε χρειαζόμαστε. Ο μόνος Θεός που θα δούμε στον ουρανό είναι ο Ιησούς Χριστός.

Έχοντας αναφέρει όλα αυτά, γιατί είναι τόσο σημαντικό να καταλάβει και να πιστέψει κανείς αυτή τη διδασκαλία; Θα δούμε τέσσερις λόγους:

1.    Είναι σημαντικό γιατί ολόκληρη η Βίβλος την διδάσκει και μάλιστα δίνει έμφαση σ’ αυτήν.

2.    Ο Ιησούς έδωσε βαρύτητα στο πόσο σημαντικό είναι να καταλάβουμε ποιος είναι στην πραγματικότητα – ότι είναι ο Γιάχβε της Παλαιάς Διαθήκης: «θέλετε αποθάνει εν ταις αμαρτίαις υμών διότι εάν δεν πιστεύσητε ότι εγώ είμαι, θέλετε αποθάνει εν ταις αμαρτίαις υμών» (Ιωάν.η:24). Ο Ιησούς εδώ ονόμασε τον εαυτό Του ΕΓΩ ΕΙΜΙ, το όνομα που ο Θεός χρησιμοποίησε στην Έξοδο γ:14-15 (Εχγέ ασέρ Εχγέ = Εγώ είμαι αυτός που Εγώ είμαι). Δεν είναι υποχρεωτικό κάποιος να ξέρει όλες τις απαντήσεις που έχουν να κάνουν με τη θεότητα για να σωθεί, αλλά πρέπει να πιστεύει ότι υπάρχει μόνο ένας Θεός κι αυτός ο Θεός είναι ο Ιησούς Χριστός.

3.    Το μήνυμα του Μονοθεϊσμού προσδιορίζει το σωστό τρόπο βαπτίσματος στο νερό – στο όνομα του Ιησού (Πράξ.β:38).

4.    Ο Μονοθεϊσμός μας διδάσκει πόσο σημαντικό είναι στην πραγματικότητα το βάπτισμα με το Άγιο Πνεύμα. Εφόσον υπάρχει μόνο ένα Πνεύμα του Θεού κι εφόσον το Άγιο Πνεύμα είναι το Πνεύμα του Χριστού, ο Μονοθεϊσμός μας δείχνει ότι όταν πληρωνόμαστε ή βαπτιζόμαστε με το Άγιο Πνεύμα λαμβάνουμε το Χριστό στη ζωή μας (Ρωμ.η:9).

Εφόσον η Βίβλος τόσο καθαρά διδάσκει ότι υπάρχει μόνο ένας Θεός και την πλήρη θεότητα του Ιησού Χριστού, γιατί αυτή η αλήθεια είναι συγκαλυμμένη σε τόσους πολλούς ανθρώπους και ιδιαίτερα ανάμεσα στους Χριστιανούς; Η απάντηση είναι ότι η αλήθεια αυτή δεν προέρχεται από απλή διανοητική μελέτη, αλλά από θεία αποκάλυψη των Γραφών. Πηγάζει από μελέτη που συνοδεύεται από πολύ προσευχή, φιλόπονη αναζήτηση και σφοδρή επιθυμία για την αλήθεια. Όταν ο Πέτρος έκανε αυτή τη θαυμαστή ομολογία σχετικά με τη θεότητα του Ιησού, ο Κύριος του είπε: «Σαρξ και αίμα δεν σοι απεκάλυψε τούτο, αλλ’ ο Πατήρ μου ο εν τοις ουρανοίς» (Ματθ.ις:16-17). Επομένως, αν θέλουμε να κατανοήσουμε τον Παντοδύναμο Θεό εν Χριστώ Ιησού, πρέπει ν’ αφήσουμε κατά μέρος τις ανθρώπινες διδασκαλίες, παραδόσεις, φιλοσοφίες και θεωρίες. Στη θέση τους πρέπει να βάλουμε τον αγνό και καθαρό λόγο του Θεού. Πρέπει να ζητήσουμε από το Θεό να μας αποκαλύψει αυτή τη θαυμαστή αλήθεια μέσα από το λόγο Του. Πρέπει να ζητήσουμε από το Πνεύμα Του να διασαφηνίσει το λόγο Του και να μας οδηγήσει «εις πάσαν την αλήθειαν» (Ιωάν.ιδ:26  ις:13). Δεν είναι αρκετό να βασιζόμαστε και να εμπιστευόμαστε τη διδασκαλία κάποιας εκκλησίας, γιατί όποια διδασκαλία δεν διδάσκεται μέσα στην Αγία Γραφή δεν είναι έγκυρη. Πρέπει να γυρίσουμε πίσω, στο λόγο του Θεού, να τον μελετήσουμε, ζητώντας από το Θεό να τον φωτίζει με το Πνεύμα Του.

Για να κλείσουμε αυτό το θέμα, τα πιο κατάλληλα εδάφια βρίσκονται στην Κολ.β:8-10. Θαυμαστά εδάφια προειδοποίησης, οδηγίας και έμπνευσης σχετικά με την πολύτιμη αλήθεια του Μονοθεϊσμού και της απόλυτης θεότητας του Ιησού Χριστού:

«Βλέπετε μή σάς εξαπατήση τις διά τής φιλοσοφίας καί τής ματαίας απάτης, κατά τήν παράδοσιν τών ανθρώπων, κατά τά στοιχεία τού κόσμου καί ουχί κατά Χριστόν· διότι εν αυτώ κατοικεί πάν τό πλήρωμα τής θεότητος σωματικώς, καί είσθε πλήρεις εν αυτώ, όστις είναι η κεφαλή πάσης αρχής καί εξουσίας».

Αμήν!