Σαν Χριστιανοί, μπορούμε να συγχωρεθούμε για αμαρτίες που έγιναν μετά το βάπτισμα (Α’ Ιωάν.β:1).
Ο Θεός απλά περιμένει να μετανοήσουμε
και να ομολογήσουμε τις αμαρτίες μας:
«Εάν ομολογώμεν τάς αμαρτίας ημών,
είναι πιστός καί δίκαιος, ώστε νά συγχωρήση εις ημάς τάς αμαρτίας καί καθαρίση ημάς
από πάσης αδικίας» (Α’ Ιωάν.α:9).
Δεν απαιτεί δεύτερο βάπτισμα, το βάπτισμα που κάναμε στο νερό συνεχίζει να μας καλύπτει, αρκεί να μετανοούμε και να ομολογούμε τις αμαρτίες αυτές στο Θεό.
Καθώς θα βαδίσουμε μέσα στο καταπληκτικό βιβλίο της Αποκάλυψης, που μας αποκαλύπτει τις κρίσεις που θα έρθουν στη γη πριν από την επιστροφή του Κυρίου μας, θα σας ενθάρρυνα να κρατήσετε μια στάση θαυμασμού, όχι καταστροφής και κατήφειας, γιατί πιστεύω με όλη μου την καρδιά ότι η Εκκλησία θα αρπαχτεί πριν απ’ όλα αυτά και σε αντίθεση με το σκοτάδι της οργής του Θεού που εκχέεται στον κόσμο μπορούμε να χαρούμε με το φως της χάρης Του που μας έσωσε.
Αληθινή πίστη στο Θεό και το λόγο Του
θα οδηγήσει στο βάπτισμα στο νερό. Χωρίς πίστη στο Θεό, το βάπτισμα δεν έχει
κανένα νόημα.
Χωρίς πίστη δεν μπορούμε να
ευαρεστήσουμε το Θεό και το βάπτισμα δεν αποτελεί εξαίρεση (Εβρ.ια:6).
Το βάπτισμα στο όνομα του Ιησού είναι
άκαρπο εκτός αν ο υποψήφιος πιστεύει πραγματικά στον Ιησού και στη δύναμη που αντιπροσωπεύει
το όνομά Του (Πράξ.ι:43).
Ο Φίλιππος είπε στον Αιθίοπα ότι πρέπει να πιστεύει στον Ιησού πριν μπορέσει να βαπτιστεί (Πράξ.η:37).
Ο Παύλος δίδαξε ότι το βάπτισμα είναι ταφή μαζί με το Χριστό (Ρωμ.ς:3-4, Κολ.β:12). Ο παλαιός άνθρωπος είναι αυτός που θάβεται στο βάπτισμα. Ο παλαιός άνθρωπος είναι ο παλιός τρόπος ζωής, οι αμαρτίες του παρελθόντος και η εξουσία της αμαρτίας στη ζωή μας. Μετά το βάπτισμα, δεν υπάρχει λόγος να ασχοληθούμε ξανά με τις αμαρτίες που διαπράξαμε στο παρελθόν.
Για να βαπτιστεί κάποιος είναι απαραίτητη η κυριολεκτική χρήση νερού (Ιωάν.γ:23, Πράξ.η:36, ι:47-48). Η λέξη βάπτισμα προέρχεται από το ρήμα βάπτω που σημαίνει: βυθίζω στο νερό (γεν. σε υγρό), καταβυθίζω.
Η καταβύθιση λοιπόν είναι ο μόνος
τρόπος βαπτίσματος που αναφέρει η Βίβλος.
Ο Ιωάννης βάπτιζε στον ποταμό Ιορδάνη
(Μάρκ.α:5,9) και «εν Αινών πλησίον τού Σαλείμ, διότι ήσαν εκεί ύδατα πολλά,
καί ήρχοντο καί εβαπτίζοντο» (Ιωάν.γ:23).
Χρειαζόταν πηγές και ποτάμια αρκετά μεγάλα για να μπορεί να βυθίζει τους ανθρώπους στο νερό κι όχι για να τους ρίχνει λίγο νερό με το χέρι.
Αν μετά που θα αναγεννηθούμε αμαρτήσουμε, υπάρχει ακόμα μια λεωφόρος συγχώρεσης όταν ομολογούμε τις αμαρτίες μας στον Ιησού:
Α’ Ιωάν.α:8,9 Εάν είπωμεν ότι αμαρτίαν δεν έχομεν, εαυτούς πλανώμεν
και η αλήθεια δεν είναι εν ημίν. Εάν ομολογώμεν τας αμαρτίας ημών, είναι πιστός
και δίκαιος, ώστε να συγχωρήση εις ημάς τας αμαρτίας και καθαρίση ημάς από
πάσης αδικίας.
Α’ Ιωάν.β:1 Τεκνία μου, ταύτα σας γράφω διά να μη αμαρτήσητε. Και
εάν τις αμαρτήση, έχομεν παράκλητον προς τον Πατέρα, τον Ιησούν Χριστόν τον
δίκαιον·
Δεν χρειάζεται να ξαναβαπτιστούμε, γιατί υπάρχει μόνο ένα βάπτισμα, το οποίο είναι αποτελεσματικό για όλες τις αμαρτίες που έχουν ομολογηθεί, όποτε κι αν έγιναν, πριν ή μετά το βάπτισμα. Δεν υπάρχουν όρια στη συγχωρητικότητα του Θεού σ’ αυτή τη ζωή, εφόσον μετανοούμε γνήσια.
«Όστις πιστεύση καί βαπτισθή θέλει
σωθή, όστις όμως απιστήση θέλει κατακριθή»
(Μάρκ.ις:16).
«Καί ο Πέτρος είπε πρός αυτούς·
Μετανοήσατε, καί άς βαπτισθή έκαστος υμών εις τό όνομα τού Ιησού Χριστού εις άφεσιν αμαρτιών, καί θέλετε
λάβει τήν δωρεάν τού Αγίου Πνεύματος» (Πράξ.β:38).
Ορισμός του βαπτίσματος στο νερό.
Το χριστιανικό βάπτισμα στο νερό είναι
μια τελετή κατά την οποία κάποιος που έχει μετανοήσει για τις αμαρτίες του
βυθίζεται σε νερό στο όνομα του Ιησού Χριστού για την άφεση αυτών των αμαρτιών.
Είναι μια πράξη πίστης στον Ιησού Χριστό.
Σ’ αυτό το κεφάλαιο θα μελετήσουμε διάφορους βαπτισμούς που βλέπουμε στη Βίβλο, θα εδραιώσουμε το γεγονός ότι ο Θεός θέλει όλοι οι ακόλουθοι του Χριστού να βαπτίζονται και θα αναλύσουμε κάθε μέρος χωριστά του ορισμού που δώσαμε παραπάνω.
Είναι πολύ σημαντικό, αυτοί που ασχολούνται μ’ αυτό το θέμα, να έχουν κατανοήσει πολύ καλά, τι σημαίνει μετάνοια.
Πρέπει να δίνουμε έμφαση στην κίνηση
του Πνεύματος του Θεού κι όχι σε κόλπα και τεχνικές. Κάποιες παπαγαλίστικες
εκφράσεις τυποποιημένα λόγια και κινήσεις δεν αντικαθιστούν το έργο του Αγίου
Πνεύματος για μετάνοια.
Πρέπει να προσπαθούμε να διακρίνουμε πότε το άτομο βρίσκεται σε πραγματική πνευματική κατάσταση. Αν δεν έχει μετανοήσει πλήρως, δεν πρέπει να το πιέζουμε πρόωρα να εκφράσει χαρά ή ν’ αρχίσει να ζητά το Άγιο Πνεύμα. Μόλις μετανοήσει, τότε μπορούμε να το ενθαρρύνουμε ν’ αρχίσει να δοξάζει το Θεό και να περιμένει το δώρο του Αγίου Πνεύματος.
