Επιστολές (41)

 

Η ΠΡΩΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΠΕΤΡΟΥ

ΜΕΡΟΣ ΙΙ

 

 

Α. ΤΑ ΚΑΘΗΚΟΝΤΑ ΤΩΝ ΣΥΖΥΓΩΝ

Α΄ Πέτρου γ:1-7

Οι γυναίκες πρέπει να υποτάσσονται στους άνδρες τους (εδ.1 & 2).  Εάν οι σύζυγοι (άνδρες) δεν υπακούν στον λόγο του Θεού, μπορούν να κερδηθούν στον Κύριο, όχι με καυγάδες, αλλά με την αξιοσέβαστη, καθαρή διαγωγή. Οι άγιες ζωές των γυναικών μιλούν καλύτερα από τα λόγια.

Οι γυναίκες δεν πρέπει να ενδιαφέρονται για την εξωτερική ομορφιά, για κοσμήματα, όμορφα ρούχα ή περίπλοκα χτενίσματα. Πρέπει να είναι όμορφες μέσα στις καρδιές τους, «με την αφθαρσίαν του πράου και ησυχίου πνεύματος, το οποίον ενώπιον του Θεού είναι πολύτιμον» (εδ.3-5).

Στο εδάφιο 6, δίνεται σαν παράδειγμα η Σάρα, η οποία τιμούσε τον άνδρα της σαν κεφαλή του σπιτιού. Αποκαλούσε τον Αβραάμ “κύριο” ή “αφέντη”. Σαν κόρες της Σάρας, οι Χριστιανές γυναίκες πρέπει να ακολουθούν το παράδειγμα της και να δείχνουν απόλυτο σεβασμό στους άνδρες τους.

Στο εδάφιο 7, ο Πέτρος μίλησε στους άνδρες. Τους λέει ότι πρέπει να είναι ευγενείς με τις γυναίκες τους, και να τις τιμούν σαν ασθενέστερα σκεύη. Εάν δεν συμπεριφέρονται στις γυναίκες τους, όπως πρέπει, τότε οι προσευχές τους εμποδίζονται.

Κ α λ η μ έ ρ α

 

 

Χολαργός

 

Κήρυγμα

 

Επιστολές (40)

 

Η ΠΡΩΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΠΕΤΡΟΥ

ΜΕΡΟΣ Ι

Α. Ο ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ

Το πραγματικό όνομα του αποστόλου Πέτρου ήταν «Σίμων». Στην πρώτη καταγραμμένη συνάντηση με τον Κύριο μας, ο Ιησούς τον ονόμασε «Κηφά» (Ιωάν.α:40-43). Το νέο του όνομα ήταν «Πέτρος» (Ελληνικά) ή «Κηφάς» (Αραμαϊκά), που σημαίνει «βράχος».

Τρία χρόνια αργότερα ο Ιησούς το επαναβεβαίωσε αυτό (Ματθ.ις:18). Εδώ, ο Ιησούς χρησιμοποίησε δύο λέξεις, “Πέτρος” και “Πέτρα”. “Πέτρος”, ένα απλό κομμάτι του βράχου, ήταν ο Πέτρος. “Πέτρα”, ένα μεγάλο κομμάτι του βράχου, ήταν η ομολογία του Πέτρου, ή η αλήθεια της θεότητας του Ιησού, πάνω στην οποία θα χτιζόταν η Εκκλησία.

Ο Πέτρος ήταν γηγενής της Βηθσαϊδά (Ιωάν.α:45) και είχε ένα σπίτι στην Καπερναούμ (Μαρκ.α:29). Είχε μια γυναίκα (Μαρκ.α:30), η οποία τον συνόδευε στην διακονία του (Α΄Κορ.θ:5).

Ο Πέτρος ήταν γεννημένος αρχηγός, ενθουσιώδης και αυθόρμητος. Είναι ένας πολυαγαπημένος χαρακτήρας της Βίβλου, εξαιτίας της ανθρώπινης φύσης του. Ο Ιησούς του έδωσε τα κλειδιά της Βασιλείας. Ο Πέτρος κήρυξε το πρώτο μήνυμα του ευαγγελίου, όπως καταγράφεται στο δεύτερο κεφάλαιο των Πράξεων. Παρόλο που μια φορά αρνήθηκε τον Κύριο του και μια φορά επίσης κρύφτηκε στην Αντιόχεια, δεν φοβόταν καθόλου τον διωγμό. Ο Πέτρος υπέφερε μαρτύρια από τον Νέρωνα στην Ρώμη. Η παράδοση λέει, ότι σταυρώθηκε με το κεφάλι προς τα κάτω, επειδή δεν αισθανόταν άξιος να σταυρωθεί, όπως ο Κύριος του.

Κ α λ η μ έ ρ α

 

Χολαργός

 

Κήρυγμα

 

Γιατί πιστεύουμε στην αρπαγή πριν από την Θλίψη

Η Αγία Γραφή διδάσκει ότι η Αρπαγή του σώματος του Χριστού θα συμβεί πριν από την έναρξη της Θλίψης.

Στην Β’ Τιμ:γ, βλέπουμε ότι ο απόστολος Παύλος μας έδωσε κάποιες οδηγίες για τις τελευταίες μέρες.

Κάνει μια αναδρομή στο πώς θα είναι τα πράγματα τις τελευταίες μέρες, και αν είσαι ειλικρινής, μπορείς να το δεις να συμβαίνει στην κοινωνία σήμερα. Λοιπόν, τι πρέπει να κάνουμε;

Κ α λ η μ έ ρ α

 

Χολαργός

 

Κήρυγμα

 

Επιστολές (39)

 

Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΙΑΚΩΒΟΥ

ΜΕΡΟΣ ΙΙΙ

 

Α. ΚΟΣΜΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΘΕΟΣΕΒΕΙΑ

Ιάκωβος δ:1-10

Αφού ο Ιάκωβος έκανε την δήλωση του ως προς την ειρήνη, εξήγησε τους λόγους, στους οποίους οφείλονται οι μάχες και οι πόλεμοι - είναι αποτέλεσμα των ηδονών.

Είπε στους Ιουδαίους Χριστιανούς, ότι επιθυμούν αυτό, που δεν μπορούν να έχουν, γι’ αυτό μισούν και είναι έτοιμοι για φόνο. Δεν αποκτούν αυτά που επιθυμούν επειδή δεν προσεύχονται.  Και όταν προσεύχονται, οι προσευχές τους δεν απαντώνται, γιατί παρακινούνται από λάθος επιθυμίες.

Δύο λόγοι δίνονται για τις αναπάντητες προσευχές:

1.     Δεν ζητούν.

2.     Ζητούν με λανθασμένα κίνητρα (κακώς ζητούν).

Κ α λ η μ έ ρ α

 

 

Κήρυγμα

 

Επιστολές (38)

 

Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΙΑΚΩΒΟΥ

ΜΕΡΟΣ ΙΙ

 

Α. ΧΩΡΙΣ ΠΡΟΣΩΠΟΛΗΨΙΑ

Ιάκωβος β:1-7

Φαινομενικά, στην πρώτη Εκκλησία υπήρξε μια τάση διάκρισης μεταξύ πλούσιου και φτωχού. Ο Ιάκωβος τους επίπληξε γι’ αυτό και τους έγραψε, ότι δεν μπορούν να ισχυρίζονται, ότι ανήκουν στον Κύριο Ιησού, και συγχρόνως να δείχνουν προσωποληψία. Ήταν ανάρμοστο από μέρους τους να δείχνουν προσωποληψία.

Σε έναν άνθρωπο με χρυσό δαχτυλίδι και ακριβά ρούχα θα δινόταν θέση τιμής. Στον φτωχό, με τα κουρελιασμένα ρούχα θα δινόταν η πιο ευτελής θέση, ή ίσως και να καθόταν στο πάτωμα. Η λέξη “ρυπαρό” στο εδάφιο 2 σημαίνει “φθαρμένο” ή “κουρελιασμένο”.

Ο Θεός ασχολείται όμοια με όλους τους ανθρώπους. Ο Θεός δεν βλέπει τα ρούχα, που φορούν οι άνθρωποι, ή τα αυτοκίνητα, που οδηγούν. Έχει εκλέξει τους φτωχούς του κόσμου αυτού, αλλά πλούσιους στην πίστη, ώστε να είναι κληρονόμοι της βασιλείας.

Το γεγονός, που τους χαρακτηρίζει κληρονόμους της βασιλείας δεν είναι η φτώχεια τους, αλλά το γεγονός ότι αγαπούν Αυτόν (εδ.5).

Κ α λ η μ έ ρ α

 

Χολαργός

 

Κήρυγμα

 

Επιστολές (37)

 

Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΙΑΚΩΒΟΥ

ΜΕΡΟΣ Ι

Α.  ΙΑΚΩΒΟΣ

Δύο από τους μαθητές του Κυρίου μας είχαν αυτό το όνομα. Ο αδελφός του Ιωάννη, ο Ιάκωβος, ήταν ο γιος του Ζεβεδαίου. Ήταν ψαράδες, και ζούσαν στην Καπερναούμ. Ο Ιάκωβος ήταν ο μεγαλύτερος απ' τους δύο αδελφούς επειδή πάντα αναφέρεται πρώτος. Πάντα βλέπουμε, ο Ιάκωβος και ο Ιωάννης.

Το έτος 44 μ.Χ., αποκεφαλίστηκε από τον Ηρώδη Αγρύπα τον πρώτο, που σημαίνει ότι ήταν ο πρώτος απόστολος, ο οποίος μαρτύρησε.

Ο άλλος μαθητής που ονομαζόταν Ιάκωβος, ήταν ο γιος του Αλφαίου. Ήταν ένας από τους αποστόλους, αλλά γνωρίζουμε πολύ λίγα για την διακονία του.

Ο συγγραφέας της επιστολής αυτής ήταν ο μεγαλύτερος ετεροθαλής αδελφός του Ιησού (Ματθ.ιγ:55). Ήταν ποιμένας στην εκκλησία της Ιουδαίας για τριάντα χρόνια. Σύμφωνα με τον Κλήμη της Αλεξάνδρειας, ο Πέτρος, ο Ιάκωβος και ο Ιωάννης επέλεξαν τον Ιάκωβο, τον αδελφό του Κυρίου, να είναι επίσκοπος της Ιερουσαλήμ μετά την ανάληψη του Κυρίου.

Κ α λ η μ έ ρ α

 

Beautiful Instrumental Hymns, Peaceful instrumental Music, Piano and Flu...

Χολαργός

 

Κήρυγμα

 

Α΄ Τιμοθέου (1)

Α’ Τιμ.α:1,2

Στο χαιρετισμό του ο απόστολος Παύλος βεβαιώνει ότι είναι αυτός ο συγγραφέας της επιστολής και διακηρύττει την αποστολική του εξουσία. Είναι απόστολος κατ' επιταγήν Θεού.

Καθώς απευθύνεται στον Τιμόθεο, αυτό που καταλαβαίνει κανείς να βγαίνει από τον Παύλο είναι τρυφερότητα και αγάπη.

Μπορεί ο Τιμόθεος να είναι πνευματικό παιδί του Παύλου, όμως αυτός τον βλέπει και σαν φυσικό του παιδί - ίσως το είχε ανάγκη λόγω έλλειψης οικογένειας.

Κ α λ η μ έ ρ α

 

Χολαργός

 

Κήρυγμα

 

Επιστολές (36)

 

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ

ΜΕΡΟΣ V

 

 

Α. ΑΠΟΒΛΕΠΟΝΤΕΣ ΕΙΣ ΤΟΝ ΙΗΣΟΥΝ

ιβ:1-4

Προτρεπόμαστε να τρέχουμε με υπομονή τον προκείμενο σ’ εμάς αγώνα χωρίς να βαρύνουμε. Οι ήρωες της πίστης που είδαμε στο προηγούμενο κεφάλαιο, τώρα περιγράφονται σαν ένα μεγάλο νέφος μαρτύρων.

Αυτοί οι μάρτυρες είναι τώρα θεατές σ’ ένα μεγάλο στάδιο και παρακολουθούν με μεγάλο ενδιαφέρον τον δικό μας αγώνα. Αυτοί έτρεξαν και νίκησαν και τώρα ενθαρρύνουν κι εμάς να κάνουμε το ίδιο.

Για να κερδίσουμε σ’ αυτό τον αγώνα, πρέπει ν’ αδειάσουμε τους εαυτούς μας απ’ οτιδήποτε περιττό και αμαρτωλό. Κάθε τι που μπορεί να εμποδίσει πρέπει ν’ απορριφθεί. Κάθε Χριστιανός έχει τα αδύνατά του σημεία και κάποιες αμαρτίες που τον πειράζουν, ενώ άλλες δεν τον ενοχλούν.

Σ’ αυτή την περίπτωση πρέπει ν’ αναγνωρίσει αυτές τις αμαρτίες που τον ενοχλούν και του βάζουν τρικλοποδιές και να τις απορρίψει αμέσως.

Καθώς τρέχουμε τον αγώνα μας, τα μάτια μας δεν πρέπει να είναι στο πλήθος των θεατών αλλά μάλλον στον Ιησού. Αυτός είναι ο αρχηγός και ο τελειωτής της πίστης μας.

Αυτός ακόμα είναι το τέλειο παράδειγμά μας. Ο Ιησούς υπέμεινε το σταυρό και καταφρόνησε την αισχύνη. Εξαιτίας αυτής της στάσης Του, τώρα βρίσκεται στη θέση της δόξας και της δύναμης.

«Συλλογίσθητε», σημαίνει να συγκρίνουμε τους εαυτούς μας μ’ Αυτόν. Όταν συγκρίνεις τον εαυτό σου με τον Ιησού, δεν θα αποκάμεις γιατί δεν έχεις ακόμα αντισταθεί υποφέροντας μαρτύριο πολεμώντας κατά της αμαρτίας.

Κ α λ η μ έ ρ α

 

Χολαργός