Γιατί πιστεύουμε στην αρπαγή πριν από την Θλίψη

Η Αγία Γραφή διδάσκει ότι η Αρπαγή του σώματος του Χριστού θα συμβεί πριν από την έναρξη της Θλίψης.

Στην Β’ Τιμ:γ, βλέπουμε ότι ο απόστολος Παύλος μας έδωσε κάποιες οδηγίες για τις τελευταίες μέρες.

Κάνει μια αναδρομή στο πώς θα είναι τα πράγματα τις τελευταίες μέρες, και αν είσαι ειλικρινής, μπορείς να το δεις να συμβαίνει στην κοινωνία σήμερα. Λοιπόν, τι πρέπει να κάνουμε;

Β’ Τιμ.γ:1 Γίνωσκε δε τούτο, ότι εν ταις εσχάταις ημέραις θέλουσιν ελθεί καιροί κακοί·

γ:2 διότι θέλουσιν είσθαι οι άνθρωποι φίλαυτοι, φιλάργυροι, αλαζόνες, υπερήφανοι, βλάσφημοι, απειθείς εις τους γονείς, αχάριστοι, ανόσιοι,

γ:3 άσπλαγχνοι, αδιάλλακτοι, συκοφάνται, ακρατείς, ανήμεροι, αφιλάγαθοι,

γ:4 προδόται, προπετείς, τετυφωμένοι, φιλήδονοι μάλλον παρά φιλόθεοι,

γ:5 έχοντες μεν μορφήν ευσεβείας, ηρνημένοι δε την δύναμιν αυτής. Και τούτους φεύγε.

γ:6 Διότι εκ τούτων είναι εκείνοι, οίτινες εισχωρούσιν εις τας οικίας και αιχμαλωτίζουσι τα γυναικάρια τα πεφορτισμένα αμαρτίας, συρόμενα υπό διαφόρων επιθυμιών,

γ:7 τα οποία πάντοτε μανθάνουσι και ποτέ δεν δύνανται να έλθωσιν εις την γνώσιν της αληθείας.

γ:8 Και καθ' ον τρόπον ο Ιαννής και Ιαμβρής αντέστησαν εις τον Μωϋσήν, ούτω και αυτοί ανθίστανται εις την αλήθειαν, άνθρωποι διεφθαρμένοι τον νούν, αδόκιμοι εις την πίστιν.

γ:9 Αλλά δεν θέλουσι προκόψει πλειότερον· διότι η ανοησία αυτών θέλει γείνει κατάδηλος εις πάντας, καθώς και η εκείνων έγεινε.

γ:10 Συ όμως παρηκολούθησας την διδασκαλίαν μου, την διαγωγήν, την πρόθεσιν, την πίστιν, την μακροθυμίαν, την αγάπην, την υπομονήν,

γ:11 τους διωγμούς, τα παθήματα, οποία μοι συνέβησαν εν Αντιοχεία, εν Ικονίω, εν Λύστροις· οποίους διωγμούς υπέφερα, και εκ πάντων με ηλευθέρωσεν ο Κύριος.

γ:12 Και πάντες δε οι θέλοντες να ζώσιν ευσεβώς εν Χριστώ Ιησού θέλουσι διωχθή.

γ:13 Πονηροί δε άνθρωποι και γόητες θέλουσι προκόψει εις το χείρον, πλανώντες και πλανώμενοι.

γ:14 Αλλά συ μένε εις εκείνα, τα οποία έμαθες και επιστώθης, εξεύρων παρά τίνος έμαθες,

γ:15 και ότι από βρέφους γνωρίζεις τα ιερά γράμματα, τα δυνάμενα να σε σοφίσωσιν εις σωτηρίαν διά της πίστεως της εν Χριστώ Ιησού.

γ:16 Όλη η γραφή είναι θεόπνευστος και ωφέλιμος προς διδασκαλίαν, προς έλεγχον, προς επανόρθωσιν, προς εκπαίδευσιν την μετά της δικαιοσύνης,

γ:17 διά να ήναι τέλειος ο άνθρωπος του Θεού, ητοιμασμένος εις παν έργον αγαθόν

Ο Παύλος δεν μας αφήνει σ’ αυτά, μας δίνει σαφείς οδηγίες να ακολουθήσουμε.

Πρώτον, μας υπενθυμίζει το παράδειγμα του: τι έκανε αυτός εν μέσω των διώξεων και των ταλαιπωριών του; Τα υπέμεινε, όπως πρέπει να κάνουμε κι εμείς. Μην νομίζετε ότι το να είστε υπό διωγμό είναι παράξενο πράγμα, θα πρέπει να το περιμένουμε.

Πρέπει να συνεχίσουμε όπως έκανε ο Παύλος, πρέπει να παίρνουμε διδασκαλία μόνο μέσα από τις γραφές, πρέπει να πάρουμε τον τρόπο ζωής μας από τις γραφές, πρέπει να πάρουμε τον σκοπό μας από τις γραφές και πρέπει να πάρουμε ενθάρρυνση για την πίστη μας από τις γραφές.

Αυτό είναι που θέλει να κάνει αυτό το άρθρο, να δώσει κάποια ενθάρρυνση στην διδασκαλία της προ-Θλίψης αρπαγή της εκκλησίας.

Άσμ.β:8 Φωνή του αγαπητού μου Ιδού, αυτός έρχεται πηδών επί τα όρη, σκιρτών επί τους λόφους.

β:9 Ο αγαπητός μου είναι όμοιος με δορκάδα ή με σκύμνον ελάφου· ιδού, ίσταται όπισθεν του τοίχου ημών, κυττάζει έξω διά των θυρίδων, προκύπτει διά των δικτυωτών.

β:10 Αποκρίνεται ο αγαπητός μου και λέγει προς εμέ, Σηκώθητι, αγαπητή μου, ώραία μου, και ελθέ·

β:11 Διότι ιδού, ο χειμών παρήλθεν, η βροχή διέβη, απήλθε·

β:12 τα άνθη φαίνονται εν τη γή· ο καιρός του άσματος έφθασε, και η φωνή της τρυγόνος ηκούσθη εν τη γη ημών·

β:13 η συκή εξέφερε τους ολύνθους αυτής, και αι άμπελοι με τα άνθη της σταφυλής διαδίδουσιν ευωδίαν· σηκώθητι, αγαπητή μου, ώραία μου, και ελθέ·

Η αρπαγή της εκκλησίας είναι ένα από τα μυστήρια της Αγίας Γραφής, η ανάσταση των πιστών δεν ήταν μυστήριο, η ανάσταση των πιστών την τελευταία μέρα ήταν κάτι που χρονολογείται από τον Αβραάμ (Γέν.κβ:5, Εβρ.ια:17-19) και ομολογήθηκε από τη Μάρθα, την αδελφή του Λάζαρου.

Ιωάν.ια:24 Λέγει προς αυτόν η Μάρθα· Εξεύρω ότι θέλει αναστηθή εν τη αναστάσει εν τη εσχάτη ημέρα.

ια:25 Είπε προς αυτήν ο Ιησούς· Εγώ είμαι η ανάστασις και η ζωή· ο πιστεύων εις εμέ, και αν αποθάνη, θέλει ζήσει·

ια:26 και πας όστις ζη και πιστεύει εις εμέ δεν θέλει αποθάνει εις τον αιώνα. Πιστεύεις τούτο;

Ως εκ τούτου, το μυστήριο που περιγράφει ο Παύλος στην Α ́ Κορ.ιε και στην Α ́ Θες.δ, είναι κάτι διαφορετικό:

Α' Κορ.ιε:51 Ιδού, μυστήριον λέγω προς εσάς· πάντες μεν δεν θέλομεν κοιμηθή, πάντες όμως θέλομεν μεταμορφωθή,

ιε:52 εν μιά στιγμή, εν ριπή οφθαλμού, εν τη εσχάτη σάλπιγγι· διότι θέλει σαλπίσει, και οι νεκροί θέλουσιν αναστηθή άφθαρτοι, και ημείς θέλομεν μεταμορφωθή.

ιε:53 Διότι πρέπει το φθαρτόν τούτο να ενδυθή αφθαρσίαν, και το θνητόν τούτο να ενδυθή αθανασίαν.

ιε:54 Όταν δε το φθαρτόν τούτο ενδυθή αφθαρσίαν και το θνητόν τούτο ενδυθή αθανασίαν, τότε θέλει γείνει ο λόγος ο γεγραμμένος· Κατεπόθη ο θάνατος εν νίκη.

Α’ Θεσ.δ:13 Δεν θέλω δε να αγνοήτε, αδελφοί, περί των κεκοιμημένων, διά να μη λυπήσθε καθώς και οι λοιποί οι μη έχοντες ελπίδα.

δ:14 Διότι εάν πιστεύωμεν ότι ο Ιησούς απέθανε και ανέστη, ούτω και ο Θεός τους κοιμηθέντας διά του Ιησού θέλει φέρει μετ' αυτού.

δ:15 Διότι τούτο σας λέγομεν διά του λόγου του Κυρίου, ότι ημείς οι ζώντες, όσοι απομένομεν εις την παρουσίαν του Κυρίου, δεν θέλομεν προλάβει τους κοιμηθέντας·

δ:16 επειδή αυτός ο Κύριος θέλει καταβή απ' ουρανού με κέλευσμα, με φωνήν αρχαγγέλου και με σάλπιγγα Θεού, και οι αποθανόντες εν Χριστώ θέλουσιν αναστηθή πρώτον,

δ:17 έπειτα ημείς οι ζώντες όσοι απομένομεν θέλομεν αρπαχθή μετ' αυτών εν νεφέλαις εις απάντησιν του Κυρίου εις τον αέρα, και ούτω θέλομεν είσθαι πάντοτε μετά του Κυρίου.

δ:18 Λοιπόν παρηγορείτε αλλήλους με τους λόγους τούτους.

Και στα δύο αυτά μέρη, μαθαίνουμε την διδασκαλία της αρπαγής της εκκλησίας, και βλέπουμε ότι ο Κύριος θα επιστρέψει στα σύννεφα και θα αρπάξει την νύφη Του, αυτή τη στιγμή θα λάβουμε τα νέα μας σώματα που είδαμε στην Α ́ Κορ.ιε:52, κάτι που περιγράφεται και στα ακόλουθα αποσπάσματα:

Ρωμ.η:21 επ' ελπίδι ότι και αυτή η κτίσις θέλει ελευθερωθή από της δουλείας της φθοράς και μεταβή εις την ελευθερίαν της δόξης των τέκνων του Θεού.

η:22 Επειδή εξεύρομεν ότι πάσα η κτίσις συστενάζει και συναγωνιά έως του νύν·

η:23 και ουχί μόνον αυτή, αλλά και αυτοί οίτινες έχομεν την απαρχήν του Πνεύματος, και ημείς αυτοί στενάζομεν εν εαυτοίς περιμένοντες την υιοθεσίαν, την απολύτρωσιν του σώματος ημών.

η:24 Διότι με την ελπίδα εσώθημεν· ελπίς δε ήτις βλέπεται δεν είναι ελπίς· διότι εκείνο, το οποίον βλέπει τις, διά τι και ελπίζει;

Α’ Ιωάν.γ:1 Ίδετε οποίαν αγάπην έδωκεν εις ημάς ο Πατήρ, ώστε να ονομασθώμεν τέκνα Θεού. Διά τούτο ο κόσμος δεν γνωρίζει ημάς, διότι δεν εγνώρισεν αυτόν.

γ:2 Αγαπητοί, τώρα είμεθα τέκνα Θεού, και έτι δεν εφανερώθη τι θέλομεν είσθαι· εξεύρομεν όμως ότι όταν φανερωθή, θέλομεν είσθαι όμοιοι με αυτόν, διότι θέλομεν ιδεί αυτόν καθώς είναι.

γ:3 Και πας όστις έχει την ελπίδα ταύτην επ' αυτόν καθαρίζει εαυτόν, καθώς εκείνος είναι καθαρός.

Ο Παύλος είπε ότι δεν ήθελε να αγνοούμε την Αρπαγή, και αφού γνωρίζουμε ότι ο Κύριος πρόκειται να μας αρπάξει, εμείς σαν Χριστιανοί, υποτίθεται ότι περιμένουμε τον Κύριο, όχι τον Αντίχριστο, όπως κάνουν πολλοί «Χριστιανοί» αυτές τις μέρες.

Δεν μπορείς να βρεις ούτε ένα εδάφιο των γραφών που να λέει  στον Χριστιανό να περιμένει τον αντίχριστο, αλλά έχουμε αρκετά που μας λένε να περιμένουμε τον Ιησού:

Φιλ.γ:20 Διότι το πολίτευμα ημών είναι εν ουρανοίς, οπόθεν και προσμένομεν Σωτήρα τον Κύριον Ιησούν Χριστόν,

γ:21 όστις θέλει μετασχηματίσει το σώμα της ταπεινώσεως ημών, ώστε να γείνη σύμμορφον με το σώμα της δόξης αυτού κατά την ενέργειαν, διά της οποίας δύναται και να υποτάξη τα πάντα εις εαυτόν.

Τίτ.β:13 προσμένοντες την μακαρίαν ελπίδα και επιφάνειαν της δόξης του μεγάλου Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού,

Β’ Τιμ.δ:8 του λοιπού μένει εις εμέ ο της δικαιοσύνης στέφανος, τον οποίον ο Κύριος θέλει μοι αποδώσει εν εκείνη τη ημέρα, ο δίκαιος κριτής, και ου μόνον εις εμέ, αλλά και εις πάντας όσοι επιποθούσι την επιφάνειαν αυτού.

 

Αντίπαλοι της Αρπαγής

Οι αντίπαλοι της Αρπαγής θα υποστηρίξουν ότι η Αρπαγή της εκκλησίας πριν από την Θλίψη, είναι μια αρκετά νέα διδασκαλία. Ισχυρίζονται ότι αυτή η διδασκαλία δεν εμφανίστηκε μέχρι το έτος 1820 από τον John Darby και, ως εκ τούτου, θα πρέπει να αγνοηθεί.

Υπάρχουν πολλά ζητήματα με αυτό το επιχείρημα. Πρώτο και κύριο, σαν πιστοί της Αγίας Γραφής, πιστεύουμε ότι ο λόγος του Θεού είναι ένα ζωντανό βιβλίο, με άλλα λόγια, ο Κύριος εξακολουθεί να ασχολείται με τον άνθρωπο και να μας δείχνει πράγματα στην Βίβλο κάθε μέρα.

Άρα, δεν είναι παράξενο αν ο Κύριος σας δείξει κάτι που δεν είχατε παρατηρήσει ποτέ πριν, εφόσον αυτή η «νέα» διδασκαλία δεν έρχεται σε αντίθεση με τις άλλες γραφές!

Το επόμενο θέμα με το επιχείρημά τους ότι την αρπαγή πριν από την Θλίψη δεν την πίστευαν ούτε την δίδασκαν μέχρι το 1820, είναι ότι αυτό απλά δεν είναι αλήθεια.

Ο Εφραΐμ ο Σύριος έζησε από το 306 έως το 373 μ.Χ. κήρυξε κήρυγμα με τίτλο: «Έσχατοι καιροί, Αντίχριστος και το Τέλος του Κόσμου».

Αυτό το κήρυγμα σαφώς τεκμηριώνει το γεγονός ότι η άποψη της αρπαγής πριν από την Θλίψη υπήρχε τουλάχιστον από τον τέταρτο αιώνα.

 

Η Μεγάλη Θλίψη

Θα ρίξουμε μια ματιά στην Θλίψη για να δούμε τι είναι και τι δεν είναι. Στον Ιερεμία περιγράφεται σαν «καιρός της στενοχωρίας του Ιακώβ» (Ιερ.λ:7).

Η Θλίψη θα διαρκέσει 7 χρόνια, και το χειρότερο μέρος της (η μεγάλη Θλίψη) θα διαρκέσει 3 1/2 χρόνια σύμφωνα με τα παρακάτω αποσπάσματα:

 

Δαν.θ:24 Εβδομήκοντα εβδομάδες διωρίσθησαν επί τον λαόν σου και επί την πόλιν την αγίαν σου, διά να συντελεσθή η παράβασις και να τελειώσωσιν αι αμαρτίαι, και να γείνη εξιλέωσις περί της ανομίας και να εισαχθή δικαιοσύνη αιώνιος και να σφραγισθή όρασις και προφητεία και να χρισθή ο Άγιος των αγίων.

θ:25 Γνώρισον λοιπόν και κατάλαβε ότι από της εξελεύσεως της προσταγής του να ανοικοδομηθή η Ιερουσαλήμ έως του Χριστού του ηγουμένου θέλουσιν είσθαι εβδομάδες επτά και εβδομάδες εξήκοντα δύο· θέλει οικοδομηθή πάλιν η πλατεία και το τείχος, μάλιστα εν καιροίς στενοχωρίας.

θ:26 Και μετά τας εξήκοντα δύο εβδομάδας θέλει εκκοπή ο Χριστός, πλην ουχί δι' εαυτόν· και ο λαός του ηγουμένου, όστις θέλει ελθεί, θέλει αφανίσει την πόλιν και το αγιαστήριον· και το τέλος αυτής θέλει ελθεί μετά κατακλυσμού, και έως του τέλους του πολέμου είναι διωρισμένοι αφανισμοί.

θ:27 Και θέλει στερεώσει την διαθήκην εις πολλούς εν μιά εβδομάδι· και εν τω ημίσει της εβδομάδος θέλει παύσει η θυσία και η προσφορά, και επί το πτερύγιον του Ιερού θέλει είσθαι το βδέλυγμα της ερημώσεως, και έως της συντελείας του καιρού θέλει δοθή διορία επί την ερήμωσιν.

Δαν.ζ:25 Και θέλει λαλήσει λόγους εναντίον του Υψίστου, και θέλει κατατρέχει τους αγίους του Υψίστου, και θέλει διανοηθή να μεταβάλλη καιρούς και νόμους· και θέλουσι δοθή εις την χείρα αυτού μέχρι καιρού και καιρών και ημίσεος καιρού.

Δαν.ιβ:7 Και ήκουσα τον άνδρα τον ενδεδυμένον λινά, όστις ήτο επάνωθεν των υδάτων του ποταμού, ότε ύψωσε την δεξιάν αυτού και την αριστεράν αυτού εις τον ουρανόν και ώμοσεν εις τον ζώντα εις τον αιώνα, ότι θέλει είσθαι εις καιρόν, καιρούς και ήμισυ καιρού· και όταν συντελεσθή ο διασκορπισμός της δυνάμεως του αγίου λαού, πάντα ταύτα θέλουσιν εκπληρωθή.

Αποκ.ιβ:14 Και εδόθησαν εις την γυναίκα δύο πτέρυγες του αετού του μεγάλου, διά να πετά εις την έρημον εις τον τόπον αυτής, όπου τρέφεται εκεί καιρόν και καιρούς και ήμισυ καιρού από προσώπου του όφεως.

Η Θλίψη θα ξεκινήσει όταν ο Αντίχριστος «στερεώσει» μια 7ετή διαθήκη με τους Εβραίους (Δαν.θ:27), θα σπάσει όμως αυτή τη διαθήκη στα μισά του δρόμου (Δαν.θ:27) όταν θα πάει στον ναό και «παύσει την θυσία και την προσφορά, και επί το πτερύγιον του Ιερού θέλει είσθαι το βδέλυγμα της ερημώσεως.

Και πάλι, οι αντίπαλοι της προ-θλίψης αρπαγής, λένε ότι οι Χριστιανοί πάντα περνούσαν μέσα από θλίψεις, και συνεχίζουν να το κάνουν, το οποίο φυσικά είναι σωστό, αν το δεις όμως όπως διδάσκεται από τον απόστολο Παύλο:

Ρωμ.η:35 Τις θέλει μας χωρίσει από της αγάπης του Χριστού; θλίψις ή στενοχωρία ή διωγμός ή πείνα ή γυμνότης ή κίνδυνος ή μάχαιρα;

Β’ Κορ.δ:9 διωκόμενοι αλλ' ουχί εγκαταλειπόμενοι, καταβαλλόμενοι αλλ' ουχί απολλύμενοι,

Β’ Θεσ.α:4 ώστε ημείς αυτοί καυχώμεθα διά σας εν ταις εκκλησίαις του Θεού διά την υπομονήν σας και πίστιν εν πάσι τοις διωγμοίς υμών και ταις θλίψεσι, τας οποίας υποφέρετε,

Β’ Τιμ.γ:12 Και πάντες δε οι θέλοντες να ζώσιν ευσεβώς εν Χριστώ Ιησού θέλουσι διωχθή.

Ενώ είναι αλήθεια ότι ο Χριστιανός θα υποστεί θλίψεις, βάσανα, ακόμη και διώξεις, δεν είναι το ίδιο με την Θλίψη που θα συμβεί στο μέλλον. Η Θλίψη είναι διαφορετική στο ότι είναι μια εποχή όπου η οργή του Θεού θα ξεσπάσει στην ανθρωπότητα, ειδικά για να αναγκάσει το έθνος του Ισραήλ στο σύνολό του, να γυρίσει πίσω στον Θεό.

Δαν.ιβ:1 Και εν τω καιρώ εκείνω θέλει εγερθή Μιχαήλ, ο άρχων ο μέγας, ο ιστάμενος υπέρ των υιών του λαού σου· και θέλει είσθαι καιρός θλίψεως, οποία ποτέ δεν έγεινεν αφού υπήρξεν έθνος, μέχρις εκείνου του καιρού· και εν τω καιρώ εκείνω θέλει διασωθή ο λαός σου, πας όστις ευρεθή γεγραμμένος εν τω βιβλίω.

Ματθ.κδ:21 Διότι τότε θέλει είσθαι θλίψις μεγάλη, οποία δεν έγεινεν απ' αρχής κόσμου έως του νυν, ουδέ θέλει γείνει.

Ενώ γνωρίζουμε από τις γραφές και την προσωπική μας εμπειρία ότι όλοι πρέπει να περάσουμε περιόδους πόνου και θλίψεων, μας έχει δοθεί η υπόσχεση ότι δεν θα βιώσουμε την οργή του Θεού. Σύμφωνα με τα ακόλουθα αποσπάσματα, η Θλίψη συνδέεται με την οργή του Θεού:

Αποκ.ιδ:10 και αυτός θέλει πίει εκ του οίνου του θυμού του Θεού του κεκερασμένου ακράτου εν τω ποτηρίω της οργής αυτού, και θέλει βασανισθή με πυρ και θείον ενώπιον των αγίων αγγέλων και ενώπιον του Αρνίου.

Αποκ.ιε:7 Και εν εκ των τεσσάρων ζώων έδωκεν εις τους επτά αγγέλους επτά φιάλας χρυσάς, πλήρεις του θυμού του Θεού του ζώντος εις τους αιώνας των αιώνων.

Αποκ.ις:1 Και ήκουσα φωνήν μεγάλην εκ του ναού λέγουσαν προς τους επτά αγγέλους· Υπάγετε και εκχέατε εις την γην τας φιάλας του θυμού του Θεού.

Θυμηθείτε όταν μιλάμε για την Αρπαγή, ο απόστολος Παύλος μας ενθαρρύνει να παρηγορούμε ο ένας τον άλλον με τη σκέψη της επιστροφής του Κυρίου. Δεν υπάρχει παρηγοριά στην αναζήτηση της οργής του Θεού.

Σαν Χριστιανοί, δεν μας έχει δοθεί πνεύμα του φόβου (Β ́ Τιμ.α:7), αλλά μάλλον έχουμε ελευθερωθεί από την οργή του Θεού που έρχεται:

Α’ Θεσ.α:10 και να προσμένητε τον Υιόν αυτού εκ των ουρανών, τον οποίον ανέστησεν εκ νεκρών, τον Ιησούν, όστις ελευθερόνει ημάς από της μελλούσης οργής.

Α’ Θεσ. ε:9 διότι ο Θεός δεν προσδιώρισεν ημάς εις οργήν, αλλ' εις απόλαυσιν σωτηρίας διά του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού,

 

Πώς γνωρίζουμε ότι η Αρπαγή συμβαίνει πριν από την Θλίψη

Αποκ.δ:1 Μετά ταύτα είδον, και ιδού, θύρα ανεωγμένη εν τω ουρανώ, και η φωνή η πρώτη, την οποίαν ήκουσα ως σάλπιγγος λαλούσης μετ' εμού, έλεγεν· Ανάβα εδώ και θέλω σοι δείξει όσα πρέπει να γείνωσι μετά ταύτα.

δ:2 Και ευθύς ήλθον εις πνευματικήν έκστασιν· και ιδού, θρόνος έκειτο εν τω ουρανώ, και επί του θρόνου ήτο τις καθήμενος.

Στο βιβλίο της Αποκάλυψης, μπορούμε να δούμε ότι η Εκκλησία είναι ακόμα στην γη κατά την διάρκεια των δύο πρώτων κεφαλαίων, η εκκλησία βρίσκεται στον ουρανό στο κεφάλαιο 4 και 5 και στη συνέχεια η εκκλησία δεν αναφέρεται ξανά και η μόνη αναφορά μετά το κεφάλαιο 5, βρίσκεται στο κεφάλαιο 19 όταν η εκκλησία επιστρέφει με τον Κύριο σαν τα στρατεύματα από τον ουρανό:

Β’ Θεσ.α:7 εις εσάς δε τους θλιβομένους άνεσιν μεθ' ημών, όταν ο Κύριος Ιησούς αποκαλυφθή απ' ουρανού μετά των αγγέλων της δυνάμεως αυτού

α:8 εν πυρί φλογός, κάμνων εκδίκησιν εις τους μη γνωρίζοντας Θεόν και εις τους μη υπακούοντας εις το ευαγγέλιον του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού,

α:9 οίτινες θέλουσι τιμωρηθή με όλεθρον αιώνιον από προσώπου του Κυρίου και από της δόξης της δυνάμεως αυτού,

α:10 όταν έλθη να ενδοξασθή εν τοις αγίοις αυτού, και να θαυμασθή εν πάσι τοις πιστεύουσιν, επειδή σεις επιστεύσατε εις την μαρτυρίαν ημών, εν τη ημέρα εκείνη.

Η θλίψη περιγράφεται στα κεφάλαια 6 έως 18, όπως μπορείτε να δείτε καθαρά, η εκκλησία δεν βρίσκεται πουθενά σ’ αυτά τα κεφάλαια.

Ο λόγος που η εκκλησία δεν αναφέρεται σ’ αυτά τα κεφάλαια είναι απλά ότι η εκκλησία θα είναι στον ουρανό κατά τη διάρκεια των γεγονότων που συμβαίνουν κατά την διάρκεια της Θλίψης.

Οι υποσχέσεις που μας έχουν δοθεί ότι δεν θα υποστούμε την οργή του Θεού, η υπόσχεση του ερχομού Του, το γεγονός ότι μας καλεί πριν από την έναρξη της Θλίψης, όλα δείχνουν ότι η αρπαγή της εκκλησίας θα συμβεί πριν από τη Θλίψη.

Ως εκ τούτου, η προ-θλίψης αρπαγή της εκκλησίας είναι γεγονός, βασισμένο στις γραφές.

Προσευχηθείτε, σε αυτούς τους τρελούς καιρούς που βρισκόμαστε, ότι θα έχετε ανοιχτές πόρτες για να μοιραστείτε τα καλά νέα του ευαγγελίου της χάρης του Θεού με όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους, ώστε να μπορέσουν να εκφύγουν από την οργή του Θεού.