Κ α λ η μ έ ρ α

 

 

Σκέψεις για την Αρπαγή της εκκλησίας

Αμεσότητα

Ένα από τα πιο ισχυρά επιχειρήματα ότι η Αρπαγή θα γίνει πριν αρχίσει η Μ. Θλίψη, είναι η επικείμενη επιστροφή του Χριστού για την Εκκλησία Του. Τα εδάφια για την Αρπαγή (Ιωάν.ιδ:1–4, Α’ Κορ.ιε:51-58, Α’ Θες.δ: 13-18) δεν παρέχουν καμία ένδειξη ότι κάτι θα συμβεί πριν από την Αρπαγή.

Αλλά, όταν εξετάζουμε τα εδάφια της Δεύτερης Έλευσης (Ζαχ.ιδ:1–12, Ματθ.κδ:29–31, Μάρκ.ιγ:24–27, Λουκ.κα:25–27, Αποκ.ιθ), συμβαίνουν πάρα πολλά πράγματα πριν ο Ιησούς επιστρέψει στην γη - η αποκάλυψη του Αντίχριστου, παγκόσμια καταστροφή, μια παγκόσμια κυβέρνηση, και ούτω καθεξής. Η αμεσότητα της Αρπαγής απαιτεί να συμβεί πριν από την Μ. Θλίψη.

Κ α λ η μ έ ρ α

 

 

Περιμένοντας τον Κύριο

Ξεκινάμε με την γνώση ότι είμαστε ο λαός του Θεού, η εκκλησία, αυτοί που ο Θεός αναγέννησε με το Πνεύμα Του και μας κάλεσε να κληρονομήσουμε αιώνια ζωή.

Περιμένουμε τον Κύριο να έρθει να μας πάρει για να είμαστε πάντοτε μαζί Του, πριν ξεκινήσουν τα γεγονότα της Μ. Θλίψης!

Μία γενιά ζωντανών πιστών, θα αρπαχτεί μαζί με τους νεκρούς εν Χριστώ, οι οποίοι θα αναστηθούν.

Α’ Κορ.ιε:52 εν μιά στιγμή, εν ριπή οφθαλμού, εν τη εσχάτη σάλπιγγι· διότι θέλει σαλπίσει, και οι νεκροί θέλουσιν αναστηθή άφθαρτοι, και ημείς θέλομεν μεταμορφωθή.

Α’ Θεσ.δ:17 έπειτα ημείς οι ζώντες όσοι απομένομεν θέλομεν αρπαχθή μετ' αυτών εν νεφέλαις εις απάντησιν του Κυρίου εις τον αέρα, και ούτω θέλομεν είσθαι πάντοτε μετά του Κυρίου.

Κ α λ η μ έ ρ α

 

 

Η προέλευση της έννοιας «Αρπαγή πριν από την Θλίψη».

 Είναι ανθρώπινη ή Βιβλική διδασκαλία;

 

«Η Αρπαγή πριν από την Θλίψη είναι μία τελευταία ιδέα που είναι πολύ νέα για να είναι αλήθεια». Αυτό είναι το πιο κοινό επιχείρημα που συναντά κανείς, ενάντια στην έννοια της Αρπαγής της Εκκλησίας πριν από την έναρξη της Θλίψης.

Υπάρχουν πολλά προβλήματα με αυτό το επιχείρημα. Το πρώτο είναι ότι αγνοεί το γεγονός που η Αγία Γραφή διδάσκει, ότι οι προφητείες του τέλους δεν θα γίνουν κατανοητές μέχρι να έρθει η ώρα που τα προβλεπόμενα γεγονότα θα αρχίσουν να συμβαίνουν.

Όταν δόθηκαν στον προφήτη Δανιήλ κάποιες συγκεκριμένες προφητείες για τους έσχατους καιρούς, παραπονέθηκε στον Κύριο ότι δεν τις καταλάβαινε. Ο Κύριος απάντησε με αυτά τα λόγια: «Ύπαγε, Δανιήλ· διότι οι λόγοι είναι κεκλεισμένοι και εσφραγισμένοι έως του εσχάτου καιρού» (Δαν.ιβ:9). Στον Ιερεμία είχε ειπωθεί το ίδιο πράγμα από τον Κύριο σε δύο περιπτώσεις (Ιερ.κγ:20 και λ:24).

 

Κ α λ η μ έ ρ α

 

 

Πρεσβύτερος, Επίσκοπος, Διάκονος

Υπάρχουν τρεις όροι που χρησιμοποιούνται στην Καινή Διαθήκη για να περιγράψουν τους ρόλους της εκκλησιαστικής διακονίας. Δεν μπορούμε να καταλάβουμε το ένα χωρίς να κατανοήσουμε τα άλλα δύο, αφού όλοι συνεργάζονται για να υπηρετήσουν τον λαό του Θεού. Ποια είναι η διαφορά μεταξύ ενός ποιμένα, ενός πρεσβύτερου, ενός επισκόπου και ενός διακόνου;

 

Κήρυγμα

Κ α λ η μ έ ρ α

 

 

Γιατί υπάρχουν τόσες πολλές διαφορετικές ομολογίες και δόγματα στην εκκλησία;

Γιατί τα δόγματα των εκκλησιών διαφέρουν όταν υπάρχει μόνο μία Βίβλος, οπότε θα πρέπει να υπάρχει μόνο μία πίστη;

Το γεγονός των πολλών δογμάτων και πεποιθήσεων μέσα στον Χριστιανισμό είναι συνέπεια δύο δυνάμεων: του εχθρού (Σατανά) και της αμαρτωλής φύσης του ανθρώπου. Ο εχθρός εργάζεται συνεχώς δημιουργώντας πλάνες, επιδιώκοντας να μπερδέψει και να παραπλανήσει τους πιστούς. Ο Ιησούς αποκαλεί τον Σατανά πατέρα του ψεύδους και λέει ότι η αλήθεια δεν είναι μέσα του.

Κ α λ η μ έ ρ α

 

 

Γιατί ο Θεός επέτρεψε την πολυγαμία/διγαμία στην Βίβλο;

Το θέμα της πολυγαμίας είναι ενδιαφέρον, γιατί οι περισσότεροι άνθρωποι σήμερα βλέπουν την πολυγαμία σαν κάτι ανήθικο, ενώ η Βίβλος πουθενά δεν την καταδικάζει ρητά. 

Η πρώτη περίπτωση πολυγαμίας/διγαμίας στην Βίβλο ήταν αυτή του Λάμεχ στη Γέν.δ:19: «Και έλαβεν εις εαυτόν ο Λάμεχ δύο γυναίκας· το όνομα της μιας, Αδά, και το όνομα της άλλης, Σιλλά». Αρκετοί εξέχοντες άνδρες στην Παλαιά Διαθήκη ήταν πολυγαμικοί. Ο Αβραάμ, ο Ιακώβ, ο Δαβίδ, ο Σολομών και άλλοι είχαν πολλές συζύγους. Ο Σολομών είχε 700 συζύγους και 300 παλλακίδες, σύμφωνα με το Α’ Βας.ια:3. Τι θα κάνουμε με αυτές τις περιπτώσεις πολυγαμίας στην Παλαιά Διαθήκη; Υπάρχουν τρεις ερωτήσεις που πρέπει να απαντηθούν:

Κ α λ η μ έ ρ α

 

 

Άλλος Ιησούς;

 

Ο νους του ανθρώπου διαφθείρεται!

Το αποτέλεσμα είναι η πτώση από την απλότητα «της εις τον Χριστόν»!

Έτσι, κάποιοι έρχονται και κηρύττουν «άλλον Ιησούν», τον οποίον οι απόστολοι δεν κήρυξαν!

Ο φόβος ή το ενδεχόμενο του Παύλου για «άλλον Ιησούν» που ίσως μερικοί κηρύττουν, είναι μια αλήθεια και μια πραγματικότητα.

Εξωτερικά έχει τα ίδια ιστορικά χαρακτηριστικά, μα είναι ακρωτηριασμένος με μια ύποπτη διάθεση, που Τον στερεί από το μεγαλείο της ζωής, που θα επιθυμούσε τόσο πολύ να προσφέρει.

 

Κ α λ η μ έ ρ α

 

Κάνε το «αδύνατον»

Ματθ.ε:44 Εγώ όμως σας λέγω, Αγαπάτε τους εχθρούς σας, ευλογείτε εκείνους, οίτινες σας καταρώνται, ευεργετείτε εκείνους, οίτινες σας μισούσι, και προσεύχεσθε υπέρ εκείνων, οίτινες σας βλάπτουσι και σας κατατρέχουσι,

Ο Θεός ζητάει τα «αδύνατο» - καλώντας μας πέρα από τους εαυτούς μας και τη δύναμή μας σε ενέργειες που απαιτούν τη δική Του δύναμη.

 

Κ α λ η μ έ ρ α

 

 

Θα μπει η εκκλησία στην Μ. Θλίψη; (2)

Α' Κορ.ιβ:13 «διότι ημείς πάντες διά του ενός Πνεύματος εβαπτίσθημεν εις εν σώμα». 

Αυτή ήταν η αρχή της εκκλησίας, το σώμα του Χριστού. Ένα νέο πράγμα διαμορφώθηκε, και ο Πέτρος αναγνώρισε ότι είχε μια αρχή, και η αρχή ήταν την Πεντηκοστή.

Και ξέρεις, υπάρχει μια σαφής διάκριση μεταξύ της εκκλησίας και του Ισραήλ ακόμα και από εδώ και πέρα.

Α' Κορ.ι:32, ένα εδάφιο που πρέπει να εξοικειωθείς, γιατί είναι πολύ βασικό σ’ αυτή τη μελέτη:

«Μη γίνεσθε πρόσκομμα μήτε εις Ιουδαίους μήτε εις Έλληνας μήτε εις την εκκλησίαν του Θεού».

Κ α λ η μ έ ρ α

 

 

Θα μπει η εκκλησία στην Μ. Θλίψη; (1)

Η εκκλησία θα αρπαχτεί, δεν υπάρχει αμφιβολία γι’ αυτό. Είναι πολύ σαφές στην Αγία Γραφή. Ο Ιησούς έρχεται για την εκκλησία Του. Το ερώτημα είναι: «Έρχεται για την εκκλησία Του πριν από την εποχή που είναι γνωστή σαν Μεγάλη Θλίψη, θα έρθει μετά την Μ. Θλίψη, ή μήπως στην μέση της Μεγάλης Θλίψης;»

Ο λόγος του Θεού παρουσιάζει ξεκάθαρα την Μ. Θλίψη στο βιβλίο της Αποκάλυψης.

Το ερώτημα είναι: «Η εκκλησία, δηλαδή εμείς που γνωρίζουμε και αγαπάμε τον Ιησού Χριστό και είμαστε το σώμα Του, θα μπούμε μέσα σ’ αυτή την περίοδο ή θα αρπαχτούμε λίγο πριν ξεκινήσει;». Αυτή είναι μια πολύ σημαντική ερώτηση. Είναι η Αρπαγή το επόμενο γεγονός ή είναι η Θλίψη το επόμενο γεγονός; Θα μας αρπάξει ο Ιησούς και θα μας γλιτώσει από όλα αυτά που πρόκειται να συμβούν ή πρέπει να τα περάσουμε όλα αυτά;

Κ α λ η μ έ ρ α

 

 

Θα μπορούσε το «χάραγμα του θηρίου» να είναι ένα εμφυτευμένο τσιπ;

 

Το χάραγμα του αντίχριστου περιγράφεται έτσι στην Αγία Γραφή:

Αποκ.ιγ:16-18 Και έκαμνε πάντας, τους μικρούς και τους μεγάλους και τους πλουσίους και τους πτωχούς και τους ελευθέρους και τους δούλους, να λάβωσι χάραγμα επί της χειρός αυτών της δεξιάς ή επί των μετώπων αυτών, και να μη δύναται μηδείς να αγοράση ή να πωλήση, ειμή ο έχων το χάραγμα, ή το όνομα του θηρίου ή τον αριθμόν του ονόματος αυτού. Εδώ είναι η σοφία· όστις έχει τον νούν, ας λογαριάση τον αριθμόν του θηρίου, διότι είναι αριθμός ανθρώπου· και ο αριθμός αυτού είναι χξς'.

Κ α λ η μ έ ρ α

 

 

Γιατί ο Παύλος απαγορεύει στις γυναίκες να κηρύττουν στους άνδρες στην Α’ Τιμ.β:12;

Η επιστολή αυτή χωρίζεται σε δύο μέρη, με ένα «διάλειμμα» μεταξύ τους. Το πρώτο μέρος μας λέει ποια πρέπει να είναι η διακονία της εκκλησίας (Α’ Τιμ.α:3 - γ:13). Το δεύτερο μέρος μας λέει πώς η διακονία της εκκλησίας πρέπει να λειτουργεί (Α’ Τιμ.δ:6 - ς:19). Αλλά το «διάλειμμα» (Α΄Τιμ.γ:14 - δ:5) είναι το πιο σημαντικό μέρος, επειδή καθορίζει τον σκοπό του βιβλίου και τον σκοπό της εκκλησίας.

Ειδικότερα, στα εδάφια 14-15, ο απόστολος Παύλος δηλώνει ξεκάθαρα:

«Ταύτα σοι γράφω, ελπίζων να έλθω προς σε ταχύτερον· αλλ' εάν βραδύνω, διά να εξεύρης πως πρέπει να πολιτεύησαι εν τω οίκω του Θεού, όστις είναι η εκκλησία του Θεού του ζώντος, ο στύλος και το εδραίωμα της αληθείας»

Πλαισιώνει το σκοπό της εκκλησίας γύρω από τρεις τίτλους που ο καθένας καθορίζει μια συγκεκριμένη πτυχή αυτού του σκοπού, και ταυτόχρονα αποτελούν μια σύνθετη δήλωση της αποστολής της εκκλησίας.

Κ α λ η μ έ ρ α

 

 

Ο ΑΔΙΚΟΣ ΚΡΙΤΗΣ

Λουκ.ιη:1-8 Έλεγε δε και παραβολήν προς αυτούς περί του ότι πρέπει πάντοτε να προσεύχωνται και να μη αποκάμνωσι, λέγων· Κριτής τις ήτο εν τινί πόλει, όστις τον Θεόν δεν εφοβείτο και άνθρωπον δεν εντρέπετο. Ήτο δε χήρα τις εν εκείνη τη πόλει και ήρχετο προς αυτόν, λέγουσα· Εκδίκησόν με από του αντιδίκου μου. Και μέχρι τινός δεν ηθέλησε· μετά δε ταύτα είπε καθ' εαυτόν· Αν και τον Θεόν δεν φοβώμαι και άνθρωπον δεν εντρέπωμαι, τουλάχιστον επειδή με ενοχλεί η χήρα αύτη, ας εκδικήσω αυτήν, διά να μη έρχηται πάντοτε και με βασανίζη. Και είπεν ο Κύριος· Ακούσατε τι λέγει ο άδικος κριτής· ο δε Θεός δεν θέλει κάμει την εκδίκησιν των εκλεκτών αυτού των βοώντων προς αυτόν ημέραν και νύκτα, αν και μακροθυμή δι' αυτούς; σας λέγω ότι θέλει κάμει την εκδίκησιν αυτών ταχέως. Πλην ο Υιός του ανθρώπου, όταν έλθη, άρα γε θέλει ευρεί την πίστιν επί της γης;