Οσο κι αν θέλουμε να το ξεχνάμε, η ολυμπιακή φλόγα δεν έχει καμιά σχέση με την περίφημη «αρχαία ελληνική κληρονομιά». Η έμπνευση, η οργάνωση της τελετής και η εκτέλεση της πρώτης λαμπαδηδρομίας ανήκει εξολοκλήρου στο ναζιστικό καθεστώς και ειδικότερα στον δαιμόνιο υπουργό προπαγάνδας του Τρίτου Ράιχ, τον Γιόζεφ Γκέμπελς που επιμελήθηκε την Ολυμπιάδα του Βερολίνου το 1936.
Πράγματα γνωστά και χιλιοειπωμένα, όμως δυσάρεστα και απωθημένα. Το 1936, όμως, δεν είχε κανείς αμφιβολία για το ρόλο του Γκέμπελς στην αναβίωση του «αρχαιοελληνικού» ολυμπιακού πνεύματος. Ηδη ένα χρόνο πριν από την έναρξη της Ολυμπιάδας του Βερολίνου, τον Αύγουστο του 1935, η «Εστία» κυκλοφόρησε με ολοσέλιδο άρθρο που έφερε τον εύγλωττο τίτλο «Ολυμπιακή Φλόγα. Μια θαυμάσια ιδέα του Δρος Γκέμπελς». Αλλά τώρα πια, ο καημένος ο Γκέμπελς είναι κόκκινο πανί ακόμα και για τους παράγοντες του διεθνούς ολυμπιακού κινήματος. Κανένας δεν τολμάει να τον μνημονεύσει, πολύ περισσότερο να τον συνδέσει με την «ιερή» τελετή. Βρέθηκε λοιπόν ο «πραγματικός» εμπνευστής της ολυμπιακής φλόγας στο πρόσωπο ενός άλλου ιστορικού παράγοντα του γερμανικού ολυμπισμού, του Καρλ Ντιμ.
