Ιούδ.α:3 Αγαπητοί, επειδή καταβάλλω πάσαν σπουδήν να σας γράψω περί της κοινής σωτηρίας, έλαβον ανάγκην να σας γράψω, προτρέπων εις το να αγωνίζησθε δια την πίστιν, ήτις άπαξ παρεδόθη εις τους αγίους.

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ολυμπισμός. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ολυμπισμός. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Παρασκευή 20 Ιουλίου 2012

Ολυμπιακή Φλόγα. Μια "θαυμάσια" ιδέα του δρος Γκέμπελς

Το πνεύμα του Τρίτου Ράιχ επιζεί στις τελετές αφής της Ολυμπίας και τη λαμπαδηδρομία που ξεκινησε πριν λίγες μέρες. Ο άνθρωπος που στη Γερμανία θεωρείται συνεργάτης του Γκέμπελς, τιμάται στην Ελλάδα ως θεμελιωτής του σύγχρονου ολυμπισμού.

Οσο κι αν θέλουμε να το ξεχνάμε, η ολυμπιακή φλόγα δεν έχει καμιά σχέση με την περίφημη «αρχαία ελληνική κληρονομιά». Η έμπνευση, η οργάνωση της τελετής και η εκτέλεση της πρώτης λαμπαδηδρομίας ανήκει εξολοκλήρου στο ναζιστικό καθεστώς και ειδικότερα στον δαιμόνιο υπουργό προπαγάνδας του Τρίτου Ράιχ, τον Γιόζεφ Γκέμπελς που επιμελήθηκε την Ολυμπιάδα του Βερολίνου το 1936.
Πράγματα γνωστά και χιλιοειπωμένα, όμως δυσάρεστα και απωθημένα. Το 1936, όμως, δεν είχε κανείς αμφιβολία για το ρόλο του Γκέμπελς στην αναβίωση του «αρχαιοελληνικού» ολυμπιακού πνεύματος. Ηδη ένα χρόνο πριν από την έναρξη της Ολυμπιάδας του Βερολίνου, τον Αύγουστο του 1935, η «Εστία» κυκλοφόρησε με ολοσέλιδο άρθρο που έφερε τον εύγλωττο τίτλο «Ολυμπιακή Φλόγα. Μια θαυμάσια ιδέα του Δρος Γκέμπελς». Αλλά τώρα πια, ο καημένος ο Γκέμπελς είναι κόκκινο πανί ακόμα και για τους παράγοντες του διεθνούς ολυμπιακού κινήματος. Κανένας δεν τολμάει να τον μνημονεύσει, πολύ περισσότερο να τον συνδέσει με την «ιερή» τελετή. Βρέθηκε λοιπόν ο «πραγματικός» εμπνευστής της ολυμπιακής φλόγας στο πρόσωπο ενός άλλου ιστορικού παράγοντα του γερμανικού ολυμπισμού, του Καρλ Ντιμ.

Πέμπτη 10 Μαΐου 2012

Οι ολυμπιάδες της αρχαιότητας

Για να καταδειχτεί η ουσία των διοργανώσεων, -αλλά και ποια είναι στη πραγματικότητα η «χαμένη τους αίγλη», όπως πολλοί τιμητές τους υποστηρίζουν-, καλό είναι να κατατεθούν τα, προς αντιπαραβολή, γεγονότα και απόψεις με μια συγκεκριμένη χρονική σειρά.
Αυτοί, στους οποίους είχε ανατεθεί το έργο της αποχαύ­νωσης των ανθρώπων, ήθελαν να προσδώσουν μια ιδιαίτε­ρη αίγλη στο νεοσύστατο -τότε- μηχανισμό τους. Χρη­σιμοποιώντας τη πίστη των ανθρώπων στις δοξασίες -τις οποίες ασφαλώς οι ίδιοι, για πολλαπλούς λόγους είχαν ε­πιβάλλει- ανέτρεξαν στη μυθολογία, προκειμένου να πε­ριβάλουν με αληθοφάνεια την «αγνότητα» των σκοπών τους. Χρέωσαν στον μυθικό Ηρακλή την πρώτη ολυμπιά­δα, κάνοντας έτσι τους καταπιεσμένους -ή τουλάχιστον ένα κομμάτι από αυτούς- να δεχτούν με «ιερό» δέος την απαρχή μιας νέας σειράς αλυσιδωτών εγκλημάτων, εναντί­ον τους.
Η αρχή τους προσδιορίζεται στο 776 π.Χ. στην αρχαία Ο­λυμπία, οι εξουσιαστές της οποίας είχαν αποκομίσει τερά­στια πολιτικά οφέλη που προέκυπταν από την τέλεση τους, μέσα από την διασφάλιση της φήμης τους σε ολόκληρο τον ελλαδικό, τότε, χώρο. Και οι οικονομικές απολαβές δεν ήταν λίγες, αφού υπολογίζεται ότι ένα πλήθος σαράντα με πενήντα χιλιάδων ανθρώπων συνέρεαν στην περιοχή, κα­τασκηνώνοντας μάλιστα εκεί. Στη συγκομιδή του πλούτου προστίθοταν και τα ιδιαίτερα πλούσια αφιερώματα, που προέρχονταν από όλες τις περιοχές της Μεσογείου και τα οποία καρπώνονταν οι διοργανωτές των αγώνων.

Δευτέρα 24 Μαρτίου 2008

σβήστε τη φλόγα!

αποσπάσματα απο την ελευθεροτυπία 24/3/08 :
              
"...Μεθαύριο το μεσημέρι θα επαναληφθεί για ακόμα μια φορά στην Αρχαία Ολυμπία η περιβόητη «τελετή αφής» της Ολυμπιακής Φλόγας και θα ξεκινήσει η καθιερωμένη λαμπαδηδρομία που θα καταλήξει στο Πεκίνο.
 Για ακόμα μια φορά, αυτή η «θαυμάσια ιδέα του δρος Γκέμπελς» -όπως έγραφε η «Εστία» ήδη από τον Αύγουστο του 1935- θα προσβάλει βάναυσα την αισθητική και την ιστορία του τοπίου της Ολυμπίας με ένα κακόγουστο τελετουργικό που δεν έχει καμιά σχέση με την αρχαιότητα, απλά μας υπενθυμίζει την ιδέα που είχαν οι ναζί του μεσοπολέμου για την Κλασική Ελλάδα: παρέλαση παρθένων, ύμνοι στον ήλιο, βωμοί, ιέρειες και πρωθιέρειες, χιτώνες και εσθήτες, κάτοπτρα και δάδες. Μια επαναλαμβανόμενη καταστροφή, χειρότερη κι από την πυρκαγιά που μαύρισε τον Κρόνιο λόφο το περασμένο καλοκαίρι.