Ματθ.ι:16 Ιδού, εγώ σας αποστέλλω ως πρόβατα εν
μέσω λύκων· γίνεσθε λοιπόν φρόνιμοι ως οι όφεις και απλοί ως αι περιστεραί.
Ο Ιησούς στέλνει τους δώδεκα μαθητές Του σαν απόστολους.
Έχουν μια συγκεκριμένη αποστολή: να κηρύξουν τον ερχομό της Βασιλείας των Ουρανών
από πόλη σε πόλη στην περιοχή της Γαλιλαίας (Ματθ.ι:5–8).
Εδώ, ο Ιησούς αρχίζει να περιγράφει μια πιο μακροπρόθεσμη αποστολή. Πιθανότατα, αυτή τη στιγμή, οι μαθητές δεν θα το κατάλαβαν πλήρως αυτό. Αυτό στο οποίο αναφέρεται ο Χριστός θα συμβεί κυρίως μετά τον θάνατο, την ανάσταση και την ανάληψή Του στον ουρανό. Κατά την διάρκεια του τελευταίου δείπνου, ο Ιησούς θα τους δώσει παρόμοιες προειδοποιήσεις και ενθαρρύνσεις (Ιωάν.ιε:18–20, ις:1–4).
Η μεταφορά που χρησιμοποιεί ο Χριστός εδώ είναι μια
εντυπωσιακή εικόνα. Αλλού, ο Ιησούς μίλησε για τον Εαυτό Του σαν τον «Καλό
Ποιμένα» που θα πέθαινε για να προστατεύσει το ποίμνιό Του (Ιωάν.ι:11),
συγκεκριμένα από επιτιθέμενους λύκους (Ιωάν.ι:12–14). Η ριζική διαφορά μεταξύ
των πιστών του Χριστού και του υπόλοιπου κόσμου αποτυπώνεται στον συμβολισμό
του να είσαι πρόβατο «σταλμένο» εν μέσω λύκων.
Στην αρχή, αυτό μπορεί να φαίνεται αντιφατικό: η δουλειά
ενός βοσκού είναι να κρατήσει τα πρόβατα μακριά από τον κίνδυνο. Ο Ιησούς,
όμως, εξουσιοδοτεί αυτή την ομάδα των δώδεκα μαθητών να ενεργούν για λογαριασμό
Του. Θα είναι εξοπλισμένοι για να αντιμετωπίσουν τους κινδύνους που συνοδεύουν
τέτοιες ενέργειες.
Οι Εβραίοι θα είχαν συνηθίσει να θεωρούν τους εαυτούς τους
πρόβατα περιτριγυρισμένα από εθνικούς λύκους. Ο Ιησούς, όμως, διεκδικεί αυτή τη
μεταφορά για τους δικούς Του. Θα αντιμετωπίσουν τόσο τους Ιουδαίους όσο και
τους εθνικούς λύκους καθώς κάνουν το επικίνδυνο έργο της ανακήρυξης του Ιησού και
της βασιλείας Του στον κόσμο.
Στην κουλτούρα αυτής της εποχής, τα φίδια ήταν συμβολικά της
εξυπνάδας και της πονηριάς. Τα περιστέρια ήταν τόσο αθώα ώστε συχνά φαίνονταν
εντελώς ανίδεα στον κίνδυνο.
Ο Ιησούς λέει στους δικούς Του να ασκήσουν όποια σοφή
πονηριά μπορούν για να αποφύγουν τη σύγκρουση και τον κίνδυνο χωρίς να χάσουν
την αθωότητα του περιστεριού που θα τους επιτρέψει να συνεχίσουν να
διακηρύσσουν την αλήθεια χωρίς φόβο. Θα είναι δύσκολο να κρατηθεί μια τέτοια ισορροπία,
αλλά είναι απαραίτητο η αποστολή να πετύχει.
Ενώ αυτά τα λόγια λέγονται σε μια μοναδική ομάδα ανθρώπων,
εξακολουθούν να έχουν νόημα για τους χριστιανούς πιστούς, σήμερα. Ο Ιησούς δεν
υποστηρίζει την αφελή, ρηχή πίστη. Ούτε επιτρέπει στους πιστούς να είναι
πικρόχολοι κυνικοί ή πνευματικοί καβγατζήδες. Άλλα εδάφια των Γραφών τονίζουν
την ανάγκη να ενημερώνονται και να είναι λογικοί οι χριστιανοί στην πνευματική
τους ζωή:
Α’ Πέτρ.γ:15,16 αλλά αγιάσατε Κύριον τον Θεόν εν
ταις καρδίαις υμών, και εστέ πάντοτε έτοιμοι εις απολογίαν μετά πραότητος και
φόβου προς πάντα τον ζητούντα από σας λόγον περί της ελπίδος της εν υμίν,
έχοντες συνείδησιν αγαθήν, ίνα, ενώ σας καταλαλώσιν ως κακοποιούς,
καταισχυνθώσιν οι συκοφαντούντες την καλήν σας εν Χριστώ διαγωγήν.
Κολ.β:8 Βλέπετε μη σας εξαπατήση τις διά της
φιλοσοφίας και της ματαίας απάτης, κατά την παράδοσιν των ανθρώπων, κατά τα
στοιχεία του κόσμου και ουχί κατά Χριστόν·
