Α. «ΣΩΤΗΡΙΑ» Η ΘΑΥΜΑΣΤΗ ΛΕΞΗ ΠΟΥ
ΠΕΡΙΚΛΕΙΕΙ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ
Ρωμ.α:16 “Διότι δεν αισχύνομαι το ευαγγέλιον
του Χριστού, επειδή είναι δύναμις Θεού προς σωτηρίαν εις πάντα τον πιστεύοντα.”
Αυτή η
θαυμαστή λέξη, σωτηρία, είναι το θέμα ολόκληρης της Γραφής και το θέμα κάθε
κηρύγματος του ευαγγελίου. Οι υπέροχοι ύμνοι της εκκλησίας υμνούν τη μεγάλη σωτηρία
που μας χαρίστηκε απ’ τον Ιησού Χριστό.
Η
Εβραϊκή και η Ελληνική λέξη για τη σωτηρία περικλείουν την έννοια της απελευθέρωσης, της ασφάλειας, της διατήρησης, της θεραπείας
και της πληρότητας. Η σωτηρία είναι η μεγάλη περιεκτική λέξη του ευαγγελίου που
περικλείει όλες τις λυτρωτικές ενέργειες και διαδικασίες, όπως τη δικαίωση, την
απολύτρωση, τη χάρη, τον εξιλασμό, τη συγχώρεση, τον αγιασμό και τη μελλοντική δόξα..”
Β.
Η ΣΩΤΗΡΙΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΔΕΚΤΗ ΑΠ’ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ
Ο,τι έκανε
ο Θεός για να σώσει τον άνθρωπο, βρίσκεται στα τέσσερα ευαγγέλια, ενώ ό,τι πρέπει
να κάνει ο άνθρωπος για να σωθεί, βρίσκεται στο βιβλίο των Πράξεων. Χρειάστηκε
ο θάνατος, η ταφή και η ανάσταση του Χριστού για να μας χαριστεί η σωτηρία κι ο
άνθρωπος πρέπει να ταυτιστεί με το Χριστό στο θάνατο, την ταφή και την ανάσταση
για να γευτεί την πλήρη σωτηρία.
Γ.
Η ΣΩΤΗΡΙΑ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΑΠ’ ΤΟΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟ
Γέν.γ:15 “Και έχθραν θέλω στήσει αναμέσον σου
και της γυναικός, και αναμέσον του σπέρματός σου και του σπέρματος αυτής, αυτό
θέλει σου συντρίψει την κεφαλήν, και συ θέλεις κεντήσει την πτέρναν αυτού.”
Λουκ.ιθ:10 “Διότι ο Υιός του ανθρώπου ήλθε να ζητήση και να σώση το
απολωλός.”
Ρωμ.ς:23
“Διότι ο μισθός της αμαρτίας είναι θάνατος, το δε χάρισμα του Θεού, ζωή
αιώνιος διά Ιησού Χριστού του Κυρίου ημών.”`
Πράξ.δ:12 “Και δεν υπάρχει
δι’ ουδενός άλλου η σωτηρία, διότι ούτε όνομα άλλο είναι υπό τον ουρανόν
δεδομένον μεταξύ των ανθρώπων, διά του οποίου πρέπει να σωθώμεν.”
Απ’
αυτές τις Γραφές βλέπουμε ότι αμέσως μόλις ο άνθρωπος αμάρτησε, ο Θεός έκανε
γνωστό το θαυμαστό σχέδιό Του για τη
σωτηρία. Η σωτηρία είναι ένα δώρο απ’ το Θεό κι είναι μόνο διά Ιησού Χριστού.
Δ.
Η ΣΩΤΗΡΙΑ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ
Ματθ.η:17 “Αυτός τάς ασθενείας ημών έλαβε, και τάς
νόσους εβάστασεν.”
Ρωμ.η:21-23 ”Επ’ ελπίδι ότι και αυτή η κτίσις θέλει ελευθερωθεί από της
δουλείας της φθοράς, και μεταβή εις την ελευθερίαν της δόξης των τέκνων του
Θεού... περιμένοντες την υιοθεσίαν, την
απολύτρωσιν του σώματος ημών.”
Ησ.ια:6-9 “Και ο λύκος θέλει συγκατοικεί μετά του αρνίου...διότι
η γη θέλει είσθαι πλήρης της γνώσεως του Κυρίου, καθώς τα ύδατα σκεπάζουσι την
θάλασσαν.”
Η
σωτηρία δεν είναι μόνο συγχώρεση των αμαρτιών και δικαίωση, αλλά περικλείει και
τον καθαρισμό, τη διατήρηση, την αναγέννηση, τη θεραπεία του σώματος, τη
μελλοντική ανάσταση και δόξα. Η σωτηρία περικλείει τα παρακάτω:
1.
Θεραπεία των ασθενειών μας
2.
Απολύτρωση του σώματος
3.
Σήκωμα της κατάρας απ’ τη γη
Τα δύο
τελευταία είναι ακόμα μελλοντικά, αλλά το τίμημα έχει ήδη πληρωθεί. Στο πλήρωμα
του χρόνου θα γίνουν κι αυτά πραγματικότητα.
Ε.
ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΧΡΟΝΟΙ ΣΤΗ ΣΩΤΗΡΙΑ
Οι
άγιοι μπορούν να κοιτάξουν πίσω στο παρελθόν το τέλειο έργο της χάρης στις
καρδιές και τις ζωές τους, ενώ την ίδια στιγμή βιώνουν αυτό το έργο της χάρης
καθημερινά και προσμένουν με λαχτάρα την αρπαγή. Η σωτηρία όπως βιώνεται στη
ζωή του ανθρώπου, είναι μία πράξη, μία διαδικασία και μία ολοκλήρωση. Έχουμε
σωθεί, σωζόμαστε και θα σωθούμε. Στην πραγματικότητα κανείς δεν είναι πλήρως
σωσμένος μέχρι την μελλοντική ανάσταση και δόξα.
Η
σωτηρία μπορεί να θεωρηθεί ότι λαμβάνει χώρα σε τρεις χρόνους ως εξής:
1. Παρελθόν:
Έχουμε σωθεί απ’ την ενοχή και την τιμωρία της αμαρτίας.
Εφεσ.α:7 “Διά του οποίου έχομεν την απολύτρωσιν
διά του αίματος αυτού, την άφεσιν των αμαρτημάτων, κατά τον πλούτον της χάριτος
αυτού.”
Εφεσ.β:8
“Διότι κατά χάριν είσθε σεσωσμένοι διά της πίστεως.”
Τιτ.γ:5
“Κατά το έλεος αυτού έσωσεν ημάς.”
2. Παρόν: Σωζόμαστε απ’ τη συνήθεια, τη δύναμη και την εξουσία της
αμαρτίας.
Ρωμ.ς:14
“Διότι η αμαρτία δεν θέλει σας κυριεύσει.”
Φιλιπ.β:12-13 “Μετά φόβου και
τρόμου εργάζεσθε την εαυτών σωτηρίαν.”
Β’ Κορ.γ:18 “Μεταμορφούμεθα
εις την αυτήν εικόνα από δόξης εις δόξαν.”
3. Μέλλον:
Σωθήκαμε απ’ τις συνέπειες της αμαρτίας.
Ρωμ.ιγ:11 “Είναι
πλησιεστέρα εις ημάς η σωτηρία παρ’ ότε επιστεύσαμεν.”
Α’ Πέτρ.α:5 “Εις σωτηρίαν
ετοίμην να αποκαλυφθή εν τω εσχάτω καιρώ.”
Φιλιπ.γ:21 “Όστις θέλει
μετασχηματίσει το σώμα της ταπεινώσεως ημών.”
Ζ.
ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΤΡΕΙΣ ΠΛΕΥΡΕΣ ΣΤΗ ΣΩΤΗΡΙΑ
Υπάρχουν
τρεις πλευρές στη σωτηρία: δικαίωση, αναγέννηση και αγιασμός. Οι τρεις αυτοί
όροι περιγράφουν την ίδια εμπειρία της σωτηρίας που ξεκινάει με το άκουσμα του
Ευαγγελίου. Δεν αναφέρονται απαραίτητα σε διαφορετικές εμπειρίες αλλά μάλλον
μας δίνουν διαφορετικές εικόνες της ίδιας θαυμαστής εμπειρίας της σωτηρίας. Οι
τρεις αυτές ευλογίες της χάρης προήλθαν απ’ τον εξιλαστήριο θάνατο του Ιησού
και μεταδόθηκαν στον άνθρωπο δια του Αγίου Πνεύματος. Μέσω της δικαίωσης ο
άνθρωπος θεωρείται δίκαιος.
Μέσω
της αναγέννησης ο άνθρωπος γίνεται παιδί του Θεού, μέλος του σώματος του Χριστού
και μέλος της βασιλείας του Θεού. Μέσω του αγιασμού ο άνθρωπος γίνεται άγιος.
1. Δικαίωση: Είναι δικαστικός
όρος που μας φέρνει στο νου μία σκηνή από
δικαστήριο. Ο άνθρωπος, ένοχος
και καταδικασμένος μπροστά στο Θεό, αθωώνεται και κηρύσσεται δίκαιος, δηλαδή
δικαιωμένος.
2. Αναγέννηση και Υιοθεσία: Αυτό μας φέρνει στο
νου μία οικογενειακή σκηνή. Η ψυχή, νεκρή στις παραβάσεις και τις αμαρτίες,
χρειάζεται μία νέα ζωή, η οποία της μεταδίδεται με τη Θεία ενέργεια της
αναγέννησης. Ο άνθρωπος τότε γίνεται παιδί του Θεού και μέλος της οικογένειάς
Του.
3. Αγιασμός: Εδώ έχουμε μία σκηνή
απ’ το ναό, γιατί η λέξη αυτή συνδέεται βασικά με τη λατρεία του Θεού. Έχοντας πάρει τη σωστή στάση απέναντι στο
νόμο του Θεού κι αφού έχει αναγεννηθεί σε μια νέα ζωή, ο άνθρωπος, απ’ αυτή τη
στιγμή, αφιερώνεται στην υπηρεσία του Θεού. Αγορασμένος με τιμή δεν ανήκει πια
στον εαυτό του και δεν απομακρύνεται από το ναό (μεταφορικά μιλώντας) αλλά
υπηρετεί το Θεό ημέρα και νύχτα. Είναι αγιασμένος απ’ το Θεό και έχει με τη
θέλησή του παραχωρηθεί σ’ Αυτόν.
Η.
ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΤΡΙΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΣΤΗ ΣΩΤΗΡΙΑ
Α’ Ιωάν.ε:8 “Και τρεις είναι
οι μαρτυρούντες εν τη γη, το Πνεύμα, και το ύδωρ και το αίμα, και οι τρεις
ούτοι αναφέρονται εις το εν.”
Υπάρχουν
τρία στοιχεία στη σωτηρία: αίμα, νερό, πνεύμα. Αυτά συνδέονται μεταξύ τους
πολλές φορές μέσα στη Γραφή. Δεν αντικρούει το ένα το άλλο, αλλά και τα τρία “αναφέρονται στο εν”. Στο σχέδιο
της σωτηρίας είναι εν Ιησού Χριστώ και προσφέρονται στον αμαρτωλό στ’ όνομα του Ιησού.
Η
σπουδαιότητα αυτών των τριών στοιχείων θα φανεί καθώς θα δούμε πόσο συχνά συνδέονται
στενά μεταξύ τους.
|
ΑΙΜΑ
|
ΝΕΡΟ
|
ΠΝΕΥΜΑ
|
Στη
Δημιουργία
|
Αποκ.ιγ:8
|
Γεν.α:2
|
Γεν.α:2
|
Στον
Κατακλυσμό
|
Γεν.η:20
|
Γεν.ς-θ
|
Γεν.η
|
Πάσχα
|
Εξ.ιβ
|
Εξ.ιδ:20-31
|
Εξ.ιγ:20-22
|
Όρος
Κάρμηλος
|
Α’
Βασ.ιη:36
|
Α’
Βασ.ιη:33-35
|
Α’
Βασ.ιη:38
|
Σκηνή
Μαρτυρίου
|
Εξ.κθ:12-46
|
Εξ.λ:18-21
|
Εξ.κς:33-34
|
Στο
Νικόδημο
|
Ιωάν.γ:14
|
Ιωάν.γ:5
|
Ιωάν.γ:5-8
|
Στο
Γολγοθά
|
Ιωάν.ιθ:34
|
Ιωάν.ιθ:34
|
Ιωάν.ιθ:30
|
Στην
Πεντηκοστή
|
Πρ.β:36
|
Πρ.β:41
|
Πρ.β:2-4
|
Μπορούμε
να πούμε ότι κάποιο από αυτά τα στοιχεία δεν είναι απαραίτητο; Φυσικά όχι. Αν αυτό είναι αλήθεια, τότε
καθένα απ’ αυτά είναι σημαντικό και κάνει ένα συγκεκριμένο έργο στη σωτηρία. Ας
μη πούμε ότι κάποιο απ’ αυτά μπορεί να παραληφθεί. Επίσης, ας μην πούμε ότι
κάποιος δεν έχει λάβει τίποτα όταν έχει προχωρήσει μέχρι κάποιο σημείο και έχει
γευτεί μόνο ένα απ’ αυτά τα στοιχεία. Ας θυμόμαστε ότι είναι τρία κι ότι
συνδέονται στο ένα έργο της σωτηρίας.
Θ.
ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΓΡΑΦΙΚΗ ΣΕΙΡΑ
Συχνά
γίνεται η ερώτηση: Πότε το αίμα καλύπτει τον αμαρτωλό; Για ν’ απαντήσουμε σ’ αυτό
πρέπει να μείνουμε πιστοί στη Γραφή. Ποια ήταν η σειρά στο Πάσχα; Στη Σκηνή του
Μαρτυρίου; Στο Όρος Κάρμηλος; Σε κάθε περίπτωση ήταν αίμα, νερό, πνεύμα. Φυσικά,
το αίμα δεν καλύπτει τον αμαρτωλό κυριολεκτικά. Είναι θέμα πίστης στην
εξιλέωση. Είναι η ΠΙΣΤΗ ΠΡΟΣ ΥΠΑΚΟΗ που λαμβάνει και οικειοποιείται την εξιλεωτική
χάρη του αίματος που χύθηκε.
Ι.
Η ΣΩΤΗΡΙΑ ΠΑΡΑΜΕΛΕΙΤΑΙ ΜΕ ΦΟΒΕΡΟ ΚΟΣΤΟΣ
Υπάρχει
μόνο ένα σχέδιο σωτηρίας που μας προσφέρθηκε με το θάνατο, την ταφή και την ανάσταση
του Ιησού Χριστού. Απιστία και απόρριψη του Ιησού Χριστού σημαίνουν αιώνια απώλεια
της ψυχής του ανθρώπου στη λίμνη του πυρός που έχει ετοιμαστεί για τον διάβολο
και τους αγγέλους του.
Αναφορές:Ιωάν.γ:18-21, Εβρ.β:1-4, Εβρ.ι:28-29, Α’ Ιωάν.ε:10