Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ

Α. Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΕΧΕΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΕΙ ΚΑΤ’ ΕΙΚΟΝΑ ΘΕΟΥ.

Γέν.α:27  Και εποίησεν ο Θεός τον άνθρωπον κατ’ εικόνα εαυτού

Γέν.θ:6  Διότι κατ’ εικόνα Θεού εποίησεν ο Θεός τον άνθρωπον

Οι Γραφές είναι πολύ καθαρές όσον αφορά τη δημιουργία του ανθρώπου. Κύριος ο Θεός μόρφωσε τον άνθρωπο από χώμα της γης και φύσηξε στους μυκτήρες του πνοή ζωής. Ο άνθρωπος ήταν το τελειότερο δημιούργημα του Θεού.

Β. ΣΕ ΤΙ ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ Η «ΕΙΚΟΝΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ»;

1. Η ηθική φύση του ανθρώπου.

Πιθανώς εκεί που μοιάζει περισσότερο από κάθε τι άλλο ο άνθρωπος στο Δημιουργό του, είναι η ηθική φύση. Ο άνθρωπος δημιουργήθηκε χωρίς αμαρτία, με μια τέλεια καθαρότητα και αγιότητα. Στην πραγματικότητα ήταν ντυμένος με τη δικαιοσύνη του Θεού. Εξ αιτίας αυτού του γεγονότος μπορούσε να έχει κοινωνία με το Θεό. Αυτό ήταν που έχασε με την πτώση του και μετά αισθανόταν γυμνός!

2. Η διανοητική φύση του ανθρώπου.

Οι διανοητικές ικανότητες του ανθρώπου από την αρχή της δημιουργίας αποδεικνύουν ότι δεν «εξελίχθηκε» από μια κατώτερη κατάσταση, αλλά δημιουργήθηκε κατ’ εικόνα του δημιουργού του! Του είχε δοθεί η απαραίτητη νοημοσύνη για να ονομάσει κάθε ζωντανό δημιούργημα και να έχει εξουσία πάνω σ’ όλη τη γη. Του είχε δοθεί η ικανότητα να κρίνει και να παίρνει αποφάσεις. Πλάστηκε σαν ένας ηθικός αντιπρόσωπος ελεύθερης βούλησης και εξαιτίας αυτού είχε την ικανότητα να πάρει τη λάθος απόφαση και να αμαρτήσει διαπράττοντας την αρχική παράβαση.

3. Η φυσική εμφάνιση του ανθρώπου.

Ο Θεός είναι πνεύμα και αόρατος αλλά ήταν στο σχέδιο και στο σκοπό της Θεότητας να φανερωθεί εν σαρκί. Εάν η «εικόνα» του Θεού έχει κάποια αναφορά στην φυσική εμφάνιση του ανθρώπου ήταν στην ομοιότητα του ανθρώπου Ιησού Χριστού ο οποίος ήταν να γεννηθεί στην Βηθλεέμ. Ας θυμηθούμε όσο αφορά το χρόνο, η έλευση του Χριστού έλαβε χώρα σε μια συγκεκριμένη στιγμή στην ιστορία, αλλά όσο αφορά το Θεό που κατοικεί στην αιωνιότητα, Αυτός το είχε σχεδιάσει και δει από την αρχή.

4. Η τριάδα του ανθρώπου.

Α’ Θεσ.ε:23 «Και να διατηρηθή ολόκληρον το πνεύμα σας, και η ψυχή και το σώμα...»

Ο άνθρωπος είναι σώμα, ψυχή και πνεύμα. Δεν θα ασχοληθούμε κανονικά μ’ αυτή τη σκέψη εδώ. Το κάνουμε έτσι επειδή κάποιοι θα χρησιμοποιήσουν αυτό για να προσπαθήσουν να αποδείξουν ότι ο άνθρωπος είχε δημιουργηθεί κατά την εικόνα της τριάδας, και έτσι έχουμε άλλη μια απόδειξη ότι υπάρχουν τρία πρόσωπα στην Θεότητα. Παρ’ όλα αυτά, το ακριβώς αντίθετο είναι το σωστό και το αποδεδειγμένο. Έστω κι αν ο άνθρωπος είναι σώμα, ψυχή και πνεύμα, όμως είναι ένα πρόσωπο που φέρει ένα όνομα κι έτσι είναι και ο Δημιουργός, Πατήρ, Υιός και Άγιο Πνεύμα, ένα πρόσωπο που φέρει ένα όνομα, ΙΗΣΟΥΣ.

5. Το απεριόριστο δυναμικό του ανθρώπου

Ο Θεός έχει δώσει στον άνθρωπο απεριόριστο δυναμικό. Ο άνθρωπος μπορεί να πάει ψηλά και να πέσει πολύ χαμηλά από οποιοδήποτε άλλο πλάσμα του Θεού. Στο Ευαγγέλιο του Μάρκου, κεφ.ε., έχουμε την ιστορία ενός ανθρώπου που ήταν κατειλημμένος από μια λεγεώνα δαιμονίων. Αυτός ο ένας άνθρωπος ήταν ικανός να έχει μέσα του περισσότερη δαιμονική δύναμη από ότι δύο χιλιάδες χοίροι μπορούσαν ν’ αντέξουν. Φαίνεται να μην υπάρχει τέλος στα βάθη όπου ένας άνδρας ή μια γυναίκα μπορεί να πέσει. Αντίστοιχα, ο άνθρωπος έχει την δυνατότητα να παραχωρηθεί στο Θεό και να γίνει ένα σκεύος γεμάτο με το Πνεύμα του Θεού. Φαίνεται να μην υπάρχουν όρια στα ύψη που ο άνθρωπος μπορεί να υψωθεί από το Θεό.

Μόνο ο Ίδιος ο Θεός γνωρίζει το δυναμικό του ανθρώπου και προς το κακό και προς το καλό. Κανένα άλλο από τα πλάσματα του Θεού δεν μπορεί να προσεγγίσει το δυναμικό του ανθρώπου.

Γ. Η ΑΡΧΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ

Εβρ.β:6-7 «Εμαρτύρησε δε τις εν τινι μέρει, λέγων, «Τι είναι ο άνθρωπος, ώστε να ενθυμήσαι αυτόν...και κατέστησας αυτόν επί τα έργα των χειρών σου.»

Ο άνθρωπος είχε στεφανωθεί με δόξα και τιμή και είχε δημιουργηθεί λίγο κατώτερος από τους αγγέλους. Δεν δημιουργήθηκε σαν αδαής ή βάρβαρος, αλλά ένα πλάσμα ανώτερων διανοητικών δυνάμεων και υψηλής ηθικής φύσης. Η θεωρία ότι ο άνθρωπος εξελίχθηκε από μια χαμηλότερη τάξη όπως ένας πίθηκος, είναι απλά μια φαντασία, ψεύτικη επιστήμη, χωρίς ούτε ένα γεγονός για να τη στηρίζει.

Δ. ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΝΑΣ ΘΕΙΟΣ ΣΚΟΠΟΣ ΣΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ

Εφεσ.α:5-6 «Προορίσας ημάς εις υιοθεσίαν δια Ιησού Χριστού εις εαυτόν...δια του ηγαπημένου αυτού.»

Ο άνθρωπος δεν βρίσκεται πάνω στη γη απλά από μια ιδιοτροπία της φύσης, ένα παιδί δεν γεννιέται από ένα ατύχημα της φύσης, ο άνθρωπος δεν είναι απλά το αποτέλεσμα μιας βιολογικής παρόρμησης μόνο. Υπάρχει ένας συγκεκριμένος σκοπός του Θεού να εκπληρωθεί στην ύπαρξη του κάθε ανθρώπου. Ο άνθρωπος μπορεί να ξέρει γιατί βρίσκεται εδώ πάνω στη γη, το σκοπό της ύπαρξής του, και τον αιώνιο προορισμό του.

Ο πρωταρχικός λόγος για την ανήσυχη και την ανικανοποίητη διάθεση του ανθρώπου σήμερα είναι το γεγονός ότι έχει διδαχτεί ότι είναι απλά ένα βιολογικό δημιούργημα. Αυτή η διδασκαλία ότι ο άνθρωπος διαφέρει μόνο από τα πρωτόγονα τέρατα στο ότι έχει πιο πολύ εξυπνάδα, αφήνει τον άνθρωπο σε ένα πνευματικό κενό χωρίς κανένα αληθινό προορισμό.

Πριν την θεμελίωση του κόσμου ο Θεός είχε σχεδιάσει ένα συγκεκριμένο σκοπό για την ύπαρξη του ανθρώπου.

1.      Ότι θα μπορούσε να υιοθετηθεί δια Ιησού Χριστού προς τον Εαυτό Του.

2.      Ότι θα μπορούσε να είναι εις έπαινο της δόξας της χάρης Του.

Ε. Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΗΘΙΚΟΣ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΟΣ ΜΙΑΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΒΟΥΛΗΣΗΣ

Γεν.β:16-17 «Προσέταξε δε Κύριος ο Θεός εις τον Αδάμ, λέγων, Από παντός δένδρου του Παραδείσου θέλεις τρώγει...θέλεις εξάπαντος αποθάνει.»

Αποκ.κβ:17 «Και το Πνεύμα, και η νύμφη λέγουσι, Ελθέ, και όστις ακούει... ας λαμβάνει δωρεάν το ύδωρ της ζωής.»

Απ’ την αρχή ο Θεός δίνει στον άνθρωπο μια καθαρή επιλογή. Τοποθετεί μέσα στον κήπο πριν να φτιάξει τον άνθρωπο το δέντρο της γνώσης του καλού και του κακού. Στον άνθρωπο δόθηκαν αυστηρές οδηγίες να μην φάει από τον καρπό του. Παρόλα αυτά, ο άνθρωπος είχε μια επιλογή. Είχε δημιουργηθεί με το δικαίωμα από το Θεό, να παίρνει αποφάσεις και να κάνει επιλογές για τον εαυτό του.

Ο Θεός ποθούσε την κοινωνία με το πλάσμα που είχε δημιουργήσει κατά την εικόνα Του. Όμως, για να έχει αξία μια σχέση θα πρέπει να είναι ελεύθερης επιλογής. Μια σχέση που είναι δια της βίας είναι άχρηστη. Γι’ αυτό το λόγο ο Θεός έφτιαξε τον άνθρωπο όμοιο με τον εαυτό Του, με την ικανότητα να επιλέγει. Ο Θεός δεν ενδιαφερόταν καθόλου να έχει μια μαριονέτα ή ένα ρομπότ για άνθρωπο.

Στο τέλος της Βίβλου βλέπουμε ξεκάθαρα ότι ο άνθρωπος ακόμα έχει αυτήν την δύναμη της επιλογής. Το νερό της ζωής είναι για «όποιον θέλει». Ο Θεός ποτέ δεν πήρε από τον άνθρωπο αυτό το θαυμαστό προνόμιο.

Πρέπει να κατανοηθεί καθαρά ότι ο Θεός στην ανώτατη κυριαρχία Του ποτέ δεν θα παραβιάσει αυτή την θεϊκά δοσμένη δυνατότητα επιλογής. Ο άνθρωπος είναι «ένας ηθικός αντιπρόσωπος ελεύθερης βούλησης» πριν να αναγεννηθεί, και εξακολουθεί να είναι «ένας ηθικός αντιπρόσωπος ελεύθερης βούλησης» αφού περάσει από την εμπειρία της σωτηρίας.

Αυτή η αλήθεια τακτοποιεί μια και καλή όλες τις ερωτήσεις αυτού που ονομάζεται ανέγγιχτη αιώνια ασφάλεια. Όλο το θέμα του αιώνιου προορισμού θα εξαρτηθεί από τις επιλογές του στη ζωή. Ο άνθρωπος έχει το προνόμιο να επιλέξει αιώνια ζωή ή θάνατο.