Κήρυγμα

 

Ποιος πρέπει να ξυπνήσει;

 

Ησαΐας να

 

Υπήρχε ένας ύμνος που ήταν ιδιαίτερα αγαπητός πριν κάποια χρόνια:

«Άκουσα πολλές φορές τον κόσμο να ρωτά

που είναι πια τα θαύματα που γίνονταν παλιά

η δύναμη τι έγινε μίκρυνε ο Θεός

μ’ ακούει σαν προσεύχομαι ή άλλαξε και πώς».

Και μετά ακολουθούσε η επωδός:

«ο Θεός θα το κάνει ξανά και ξανά

δυνατός είναι Αυτός τώρα όπως και χθες

κι αν αργεί δεν ξεχνά να απαντά προσευχές

κάθε θαύμα του χθες θα το δούμε ξανά»

Κ α λ η μ έ ρ α

 

 

Κήρυγμα

 

Η ΤΕΛΕΙΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΦΥΣΗ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

Α. Ο ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ ΗΤΑΝ ΤΕΛΕΙΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ

Εβρ.β:14   “Επεί ουν τα παιδιά κεκοινώνηκεν αίματος και σαρκός, και αυτός παραπλησίως μετέχειν των αυτών, ίνα δια του θανάτου καταργήση τον το κράτος έχοντα του θανάτου, τουτ’ έστιν τον διάβολον.”

Βλέπουμε την τέλεια ανθρώπινη φύση του Ιησού Χριστού. Ήταν ο Θεός και τέλειος άνθρωπος.  Δεν χρησιμοποιούμε την λέξη τέλειος στην θεότητα, επειδή δεν υπάρχουν βαθμίδες τελειότητας στον Θεό. Υπάρχουν όμως βαθμίδες τελειότητας στον άνθρωπο. Επομένως, λέμε ότι ο Ιησούς ήταν ο Θεός και τέλειος άνθρωπος.

Ο Ιησούς ήταν ένας τέλειος άνθρωπος, αλλά εκφράσεις όπως, “η Μαρία ήταν η μητέρα του Παντοδύναμου Θεού” και ότι “το αίμα στο Γολγοθά ήταν το αίμα του Θεού” είναι λανθασμένες. Υπάρχει κάποια αλήθεια που έχει να κάνει μ’ αυτές τις τοποθετήσεις, ότι ο Θεός φανερώθηκε στην σάρκα η οποία γεννήθηκε και η οποία αργότερα πέθανε, και ότι ο ενσαρκωμένος λόγος ήταν ο Θεός.  Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι ο Παντοδύναμος Θεός θα μπορούσε ποτέ να γεννηθεί ή να πεθάνει. Δεν υπάρχει κανένα εδάφιο που να αποδεικνύει ότι η σάρκα του Ιησού δεν ήταν ίδια με τη δική μας, εκτός από το αναμφισβήτητο γεγονός ότι ήταν αναμάρτητος. Οι Γραφές το ξεκαθαρίζουν ότι ο Ιησούς μετείχε σε σάρκα και αίμα όπως και τα  παιδιά Του (Εβρ.β:14). Το εδάφιο αυτό αποδεικνύει ότι ο Πατέρας, το Αιώνιο Πνεύμα, φανέρωσε τον Εαυτό Του σε σάρκα με σκοπό να σώσει τα παιδιά Του.

 

Κ α λ η μ έ ρ α

 

 

Κήρυγμα

 

Η ΕΝΣΑΡΚΩΣΗ

Α. ΣΤΗΝ ΕΝΣΑΡΚΩΣΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ Ο ΛΟΓΟΣ ΕΓΙΝΕ ΣΑΡΚΑ

Ιωάν.α:14 “Και ο λόγος σάρξ εγένετο και εσκήνωσεν εν ημίν”

Η ερμηνεία της λέξης «ενσαρκώνω», στο λεξικό, αποδίδεται σαν το ότι «προσδίδω σε κάτι σάρκινη υπόσταση». Στην ενσάρκωση ο λόγος έγινε σάρκα (Ιωάν.α:14 ) και «ο Θεός εφανερώθη εν σαρκί» (Α’ Τιμ.γ:16). Αυτή είναι η σωστή Βιβλική ορολογία. Ο Θεός δεν μπορούσε να γεννηθεί από την Μαρία, αλλά φανέρωσε τον Εαυτό Του στην σάρκα που γεννήθηκε από την Μαρία. Το σώμα αυτό που γεννήθηκε ήταν ο ενσαρκωμένος λόγος. Αυτό όμως δεν αποδεικνύει δύο πρόσωπα, γιατί ο λόγος ήταν ο Θεός.

 

Κ α λ η μ έ ρ α

 

 

Κήρυγμα

 

Η ΘΕΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

Α. Ο ΙΗΣΟΥΣ ΟΝΟΜΑΣΤΗΚΕ ΘΕΟΣ.

Ιωάν.κ:28 “Ο Κύριός μου και Θεός μου”

Ρωμ.θ:5 “Θεός ευλογητός εις τους αιώνας”

Τίτ.β:13 “του μεγάλου Θεού και σωτήρος ημών Ιησού Χριστού”

Εβρ.α:8 “προς δε τον υιόν ο θρόνος σου ο Θεός εις τον αιώνα του αιώνος”

Α’ Ιωάν.ε:20 “ούτος εστίν ο αληθινός Θεός και ζωή αιώνιος”

Ιούδας 25 “μόνω Θεώ σωτήρι ημών”

Εάν ο Ιησούς δεν ήταν ο Θεός, τότε δεν θα υπήρχε και αυτή η καταπληκτική μαρτυρία της Αγίας Γραφής γι’ αυτή την ένδοξη αλήθεια. Ποιος μπορεί να αμφισβητήσει την θεότητά Του όταν τόσα πολλά εδάφια Τον ονομάζουν Θεό;

Κ α λ η μ έ ρ α

 

Κήρυγμα

 

Οι πλειοψηφίες είναι συχνά λάθος

Παραδείγματα τραγικών απόψεων της πλειοψηφίας και τι λέει η Βίβλος.

Γνωρίζατε ότι η πλειοψηφία των γιατρών απέρριπτε κάποτε την ιδέα ότι θα πρέπει να πλένουν τα χέρια τους μεταξύ των εξετάσεων των ασθενών; (https://www.history.com/news/hand-washing-disease-infection)

Η άποψη της πλειοψηφίας μπορεί να είναι εξαιρετικά ανόητη, πεισματάρα και επικίνδυνη.

Αλλά, πουθενά δεν είναι η γνώμη της πλειοψηφίας τόσο τραγική, όσο όταν αναφέρεται σε πνευματικές αλήθειες.

Οι περισσότεροι άνθρωποι στον κόσμο μας δεν είναι χριστιανοί, και ασκούν μεγάλη επιρροή στην κοινή γνώμη.

Κ α λ η μ έ ρ α

 

 

Κήρυγμα

 

Ο ΘΕΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΠΡΟΣΩΠΟ

Α. Ο ΘΕΟΣ ΕΧΕΙ ΕΝΑ ΠΡΟΣΩΠΟ ΚΑΙ ΜΙΑ ΥΠΟΣΤΑΣΗ.

Γέν.γ:8 “Και ήκουσαν την φωνήν του Κυρίου του Θεού περιπατούντος εν τω παραδείσω προς το δειλινόν και εκρύφθησαν ο Αδάμ και η γυνή αυτού από ΠΡΟΣΩΠΟΥ του Κυρίου του Θεού....”

Έξοδ.λγ:20 “Και είπε, δεν δύνασαι να ίδης ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟΝ ΜΟΥ διότι άνθρωπος δεν θέλει με ιδεί και ζήσει”

Εβρ.α:1-3 “Ο Θεός αφού ελάλησε το πάλαι προς τους πατέρας ημών διά των προφητών πολλάκις και πολυτρόπως, εν ταις εσχάταις ταύταις ημέραις ελάλησε προς ημάς διά του Υιού τον οποίον έθεσεν κληρονόμον πάντων, δι’ ού έκαμε και τους αιώνας όστις ών απαύγασμα της δόξης και χαρακτήρ ΤΗΣ ΥΠΟΣΤΑΣΕΩΣ ΑΥΤΟΥ”

Ακόμα: Ψαλμ.ις:11, ρμγ:7 Θρήν.γ:35 Ζαχ.ζ:2

Αυτή είναι η κοινή ομολογία των αγίων της Π.Δ. Όλες οι αναφορές τους στον Θεό, ακόμα και όταν ο Ίδιος ο Θεός αναφέρεται στο πρόσωπό Του, είναι στον ενικό αριθμό. Όλοι λάτρευαν, έβλεπαν και πίστευαν Θεό μονοπρόσωπο. Το ίδιο βλέπουμε να γίνεται και από τους αγίους της Κ.Δ. που όπως ξέρουμε ήταν Ισραηλίτες, τέκνα του Αβραάμ και λάτρευαν τον Θεό των πατέρων τους. Στην Π.Δ. η λέξη “πρόσωπο” αναφέρεται στον Θεό περίπου 90 φορές, και στην Κ.Δ. 8 φορές.

Κ α λ η μ έ ρ α

 

 

Κήρυγμα

 

Ο ΘΕΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ

Α. ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΟΝΟ ΕΝΑΣ ΑΛΗΘΙΝΟΣ ΘΕΟΣ

 

Δευτ.ς:4 “Άκουε Ισραήλ Κύριος ο Θεός ημών είναι εις Κύριος.”

Ησ.μδ:6-8 “Εγώ είμαι ο πρώτος και εγώ ο έσχατος, και εκτός εμού δεν υπάρχει Θεός .......εκτός εμού υπάρχει Θεός; βεβαίως δεν υπάρχει βράχος δεν γνωρίζω ουδένα.”

Ησ.με:5  “Εγώ είμαι ο Κύριος, και δεν είναι άλλος δεν υπάρχει εκτός εμού Θεός.”

Ιάκ.β:19 “συ πιστεύεις ότι εις έστιν Θεός, καλώς ποιείς και τα δαιμόνια πιστεύουσιν και φρίττουσιν.

Α’ Τιμ.β:5 “Εις γαρ Θεός, εις και μεσίτης Θεού και ανθρώπων, άνθρωπος Χριστός Ιησούς.”

Υπάρχουν παραπάνω από πενήντα εδάφια στη Βίβλο που υποστηρίζουν ότι ο Θεός είναι ένας και δεν υπάρχει άλλος. Καμία αλήθεια στην Βίβλο δεν έχει αυτή την εξέχουσα θέση όπως η μοναδικότητα του Θεού. Το να πιστεύει κανείς ότι υπάρχουν περισσότεροι θεοί από ένας, είναι η αντίθεση. Μπορεί να υπάρχει μόνο ένα Υπέρτατο Ον. Μπορεί να υπάρχει μόνο ένας Θεός.

Κ α λ η μ έ ρ α

 

 

Κήρηγμα

 

Θέληση και Θέλημα

Πολλές φορές, εμείς που υπηρετούμε και διδάσκουμε τις αλήθειες του λόγου του Θεού, υπερβάλλουμε. Πηγαίνουμε ακόμα πιο μακριά, ακόμα πιο ψηλά, ακόμα πιο πάνω από αυτά που ζητάει ο Ίδιος ο Κύριος. Όχι από πρόθεση, αλλά συνήθως από ζήλο, κάποιες φορές και από άγνοια. Αυτό το δεύτερο είναι σοβαρό.

Αυτό είναι το σημείο μας. Βέβαια, είναι περιοχές, που όταν γίνεται αυτό το λάθος, μπορεί να οδηγήσει σε καλά αποτελέσματα. Το θέμα της αγάπης, της πίστης, της υπομονής, της ελπίδας, του Ουρανού, της άγιας και καθαρής ζωής.

Όσο κι αν επιμείνουμε εδώ, όσο μακριά κι αν πάμε, τα αποτελέσματα είναι συνήθως ευλογημένα. Κάποιες φορές όμως, σε κάποιες πολύ σοβαρές και ειδικές περιοχές, οδηγούμε τις ψυχές και οδηγούμαστε και εμείς σε αδιέξοδο και σε επικίνδυνα λάθη.

Μιλάμε συχνά, γράφουμε και διδάσκουμε, αλλά και ποθούμε και προσπαθούμε να νεκρώσουμε το θέλημά μας, να μην έχουμε θέλημα, να μην ζούμε πια εμείς για να ζει ο Χριστός μέσα μας. Πέρα για πέρα σωστά όλα αυτά, αλλά κάποιες φορές υπερβάλλουμε, κάνουμε λανθασμένες προεκτάσεις, προσθέτουμε και δικά μας, που κάνουν αδύνατη την εφαρμογή τους και οδηγούν σε αδιέξοδο.

Κ α λ η μ έ ρ α