Ιωάν.α:12-13 Όσοι δε εδέχθησαν αυτόν, εις αυτούς έδωκεν
εξουσίαν να γείνωσι τέκνα Θεού, εις τους πιστεύοντας εις το όνομα αυτού·
οίτινες ουχί εξ αιμάτων ουδέ εκ θελήματος σαρκός ουδέ εκ θελήματος ανδρός, αλλ'
εκ Θεού εγεννήθησαν.
Ρωμ.η:16 Αυτό το Πνεύμα συμμαρτυρεί με το πνεύμα ημών
ότι είμεθα τέκνα Θεού.
Η Αγία Γραφή είναι σαφής ότι όλοι οι άνθρωποι είναι
δημιουργία του Θεού (Κολ.α:16) και ότι ο Θεός αγαπάει ολόκληρο τον κόσμο.
Αλλά δεν είμαστε παιδιά του Θεού εκ φύσεως!
Ψαλμ.λβ:9 Μη γίνεσθε ως ίππος, ως ημίονος, εις τα οποία δεν υπάρχει
σύνεσις· των οποίων το στόμα πρέπει να κρατήται εν κημώ και χαλινώ, άλλως
δεν ήθελον πλησιάζει εις σε.
Συνετός
είναι ο φρόνιμος, ο σοφός.
Παρ.η:12 Εγώ η σοφία κατοικώ μετά της φρονήσεως, και εφευρίσκω γνώσιν συνετών
βουλευμάτων.
Παρ.ιβ:16 Ο άφρων φανερόνει ευθύς την οργήν αυτού· ο δε φρόνιμος σκεπάζει το
όνειδος αυτού.
Παρ.ιδ:8 Η σοφία του φρονίμου είναι να γνωρίζη την οδόν αυτού· η δε μωρία των αφρόνων αποπλάνησις.
Γέν.κε:27-34
Ο Ησαύ ήταν σαρκικός, ήθελε να
ικανοποιήσει την επιθυμία του «τώρα»!
Οι Ιουδαίοι, πούλησαν τα πρωτοτόκια στους Εθνικούς, για πρόσκαιρα πράγματα. Τώρα, έχουν το τείχος των δακρύων, ενώ οι Εθνικοί έχουν το Άγιο Πνεύμα.
Ψαλμ.μδ
Δεν υπάρχει αμφιβολία, ότι ο
Αβραάμ θα μιλούσε στα μικρά παιδιά για τον κατακλυσμό, το Νώε, την κιβωτό.
Οι αρχαίοι Ισραηλίτες θα μιλούσαν
στα παιδιά τους για την Ερυθρά θάλασσα, τις πληγές, το Φαραώ (Δευτ.ς:6).
Τι ωραία θα ήταν να άκουγαν και σήμερα τέτοιες ιστορίες τα παιδιά.
Κάποτε ο Δαβίδ αμάρτησε, αλλά δεν
το κατάλαβε αμέσως και έτσι δεν έδειξε μεταμέλεια.
Γι’ αυτό ο Θεός του έστειλε τον
Νάθαν, μ’ ένα δυνατό κήρυγμα, αλλά ούτε αυτό άγγιξε τον Δαβίδ.
Έπρεπε η φωνή και το ύφος του προφήτη να αλλάξει για να ταρακουνηθεί ο Δαβίδ: «Συ είσαι ο άνθρωπος»!! (Β’ Σαμ.ιβ:7).
«Αλλά
ζητείτε πρώτον την βασιλείαν του Θεού και την δικαιοσύνην αυτού, και ταύτα
πάντα θέλουσι σας προστεθή» (Ματθ.ς:33).
«πλην ενός είναι χρεία· η Μαρία όμως εξέλεξε την αγαθήν μερίδα, ήτις δεν θέλει αφαιρεθή απ' αυτής» (Λουκ.ι:42).
«τότε είπεν· Ιδού, έρχομαι διά να κάμω, ω Θεέ, το θέλημά σου. Αναιρεί το πρώτον, διά να συστήση το δεύτερον» (Εβρ.ι:9).
Μέσω της πίστης, της ανθεκτικότητας και της χάρης του Θεού, μπορούμε να αποκατασταθούμε στη θέση τιμής που είναι η αληθινή μας ταυτότητα.
Είναι διαδικασία, όχι
«έργο»!
Παρ.ια:30 Ο καρπός του δικαίου είναι δένδρον ζωής· και
όστις κερδίζει ψυχάς, είναι σοφός.
Είναι βασικό καθήκον κάθε χριστιανού.
Πράξ.ιγ:22 και μεταστήσας αυτόν, ανέστησεν εις αυτούς βασιλέα τον Δαβίδ, περί του οποίου και είπε μαρτυρήσας· Εύρον Δαβίδ τον του Ιεσσαί, άνδρα κατά την καρδίαν μου, όστις θέλει κάμει πάντα τα θελήματά μου.
.jpg)
