Κήρυγμα

 

ΠΟΙΟΣ ΑΝΕΣΤΗΣΕ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΝΕΚΡΟΥΣ;

Οι τριαδικοί αδυνατούν να εξηγήσουν ακριβώς ποιος ανέστησε τον Ιησού από τους νεκρούς.

Ήταν ο Πατέρας Θεός, ή ο Ιησούς, σαν ένα ξεχωριστό πρόσωπο, που ανέστησε τον εαυτό Του από τον τάφο; Ένας νεκρός θεός ανέστησε τον εαυτό του; Σίγουρα δεν πιστεύουν ότι δύο πρόσωπα ανέστησαν τον Ιησού από τον τάφο.

Αν ο Πατέρας ανέστησε τον Ιησού, ο Χριστός εσκεμμένα μας εξαπατά στο Ιωάν.β:19-21;

Αν ο Ιησούς ανέστησε τον εαυτό Του, μήπως ο Πατέρας Θεός καυχήθηκε για κάτι που δεν μπορούσε να κρατήσει;

Κάθε τριαδικός, θα πρέπει κάποια στιγμή στη ζωή του, να αναρωτηθεί πόσο πολύ Θεός είναι ο Ιησούς;

Ο Ιησούς είναι ένα μέρος της θεότητας, ή όλη η θεότητα είναι μέσα στον Ιησού (Κολ.β:9), όπως διδάσκει ο μονοθεισμός;

Κ α λ η μ έ ρ α

 

 

Κήρυγμα

 

Ο ΘΕΟΣ ΕΦΑΝΕΡΩΘΗ ΕΝ ΣΑΡΚΙ

Α΄Τιμ.γ:16 Και αναντιρρήτως το μυστήριον της ευσεβείας είναι μέγα· ο Θεός εφανερώθη εν σαρκί, εδικαιώθη εν πνεύματι, εφάνη εις αγγέλους, εκηρύχθη εις τα έθνη, επιστεύθη εις τον κόσμον, ανελήφθη εν δόξη.

Ο Θεός φανερώθηκε στην σάρκα του ανθρώπου Ιησού Χριστού. Πού είναι το εδάφιο που λέει ότι ο Θεός φανερώθηκε σε τρία πρόσωπα; Ειλικρινά τρομάζω όταν ακούω κήρυκες να λένε ότι κηρύττουν το αληθινό ευαγγέλιο και την ίδια στιγμή να απογυμνώνουν την θεότητα του Χριστού, απλά επειδή οι Γραφές δεν συμφωνούν με τις προκατειλημμένες ιδέες της ομάδας τους.

Βεβαιώνουν ότι ο Ιησούς είναι Θεός και στην συνέχεια, επιχειρούν να διαψεύσουν την θεότητά Του λόγω της άρνησης να πιστέψουν ό, τι ο Ιησούς είπε σχετικά με τον Πατέρα.

Η θεότητα που κατοικούσε στον Χριστό, ήταν του Πατέρα (Ιωάν.ιδ:9-10) και αυτό τον έκανε Θεό. Έτσι, το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι να προτείνουν μια εναλλακτική λύση.

Κ α λ η μ έ ρ α

 

 

Κήρυγμα

ΤΟ ΠΛΗΡΩΜΑ ΤΗΣ ΘΕΟΤΗΤΟΣ

Κολ.β:9-10 διότι εν αυτώ κατοικεί παν το πλήρωμα της θεότητος σωματικώς, και είσθε πλήρεις εν αυτώ, (ΟΧΙ ΕΝ ΑΥΤΟΙΣ) όστις είναι η κεφαλή πάσης αρχής και εξουσίας,

Αυτά τα εδάφια αποδεικνύουν χωρίς αμφιβολία την θεότητα του Ιησού Χριστού. Τώρα το μόνο που χρειάζεται να κάνει κάθε τριαδικός, είναι να πιστέψει σε ό, τι ο Ιησούς είπε όσον αφορά στην θεότητα που ήταν μέσα Του. Ο Ιησούς είπε ότι είναι «ο Πατήρ ο μένων εν εμοί» (Ιωάν.ιδ:10) και όχι ένας ξεχωριστός θεός υιός.

Στους τριαδικούς δεν αρέσει και τόσο η λέξη «σωματικώς», επειδή εδώ βρίσκεται όλη η ουσία του θέματος. Είναι η σωματική εκδήλωση κάθε πτυχής του Θεού, ό, τι ο Θεός είναι. Όλα τα χαρακτηριστικά της θεότητας, ή η υπόσταση του Θεού, ήταν μέσα στον Ιησού.

Κ α λ η μ έ ρ α

 

 

Κήρυγμα

 

12 ΛΟΓΟΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΟΠΟΙΟΥΣ ΠΙΣΤΕΥΩ ΣΤΗΝ ΑΡΠΑΓΗ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΘΛΙΨΗ

Γνωρίζουμε ότι όταν ο Ιησούς δίνει μια εντολή, πρέπει να δώσουμε πολύ μεγάλη προσοχή σε αυτήν. Θέλουμε να βεβαιωθούμε ότι την υπακούμε προσεκτικά (Ιωάν.ιε:10). Είναι ιδιαίτερα σημαντικό για τον Χριστιανό που αναζητά και σπεύδει για τον ερχομό του Κυρίου (Β’ Πέτρ.γ:11-12).

Ένας άγρυπνος πιστός γνωρίζει τους χρόνους και τους καιρούς μέσα στους οποίους ζει. Ακριβώς όπως τα σύννεφα προμηνύουν μια επερχόμενη καταιγίδα, έτσι και τα γεγονότα δείχνουν την σύντομη επιστροφή του Ιησού Χριστού (Λουκ.ιβ:54-56).

Πάνω από 300 φορές διδασκόμαστε στην Βίβλο ότι ο Ιησούς έρχεται ξανά. Ενώ ο κόσμος βυθίζεται συνεχώς στο σκοτάδι, πρόκειται να συμβεί το πιο ένδοξο και υπέροχο γεγονός που συνέβη ποτέ στη ζωή μας, η Αρπαγή της Εκκλησίας! 

Το ερώτημα που μαστίζει την εκκλησία εδώ και χρόνια είναι, πότε; Πότε θα συμβεί; Θα είναι πριν από το την Θλίψη, στην μέση της Θλίψης, πριν από την οργή, μετά την Θλίψη, ή μήπως δεν θα γίνει καθόλου!; Πιστεύω ότι η Αγία Γραφή διδάσκει ξεκάθαρα ότι η αρπαγή της εκκλησίας θα συμβεί πριν από την 7ετή περίοδο της Θλίψης.

 

Ακολουθούν 12 λόγοι για τους οποίους το πιστεύω:

 

Κ α λ η μ έ ρ α

 

 

Κήρυγμα

 

Η ιστορική εξέλιξη του Δόγματος της Τριάδας (7)

 

Ο τριαδικός ιστορικός Neander σημειώνει: «Αν και ο Βασίλειος Καισαρείας φημισμένος τριαδικός επίσκοπος στα τέλη του 4^ου αιώνα - ένας από τους τρεις Καππαδόκες οι οποίοι έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην περαιτέρω ανάπτυξη του δόγματος της τριάδας στην τελική του μορφή - επιθυμούσε να διδάξει την προσωπικότητα του Αγίου Πνεύματος στην εκκλησία του, το μόνο που τόλμησε ήταν να την εισαγάγει σταδιακά».

Υπήρξε ένας πολύ καλός λόγος για την απροθυμία των πρώτων Χριστιανών να αποδεχτούν αυτό το νέο δόγμα του Πνεύματος: «Στην Κ.Δ. δεν υπάρχει άμεση υπόδειξη του δόγματος της Τριάδας. Το Πνεύμα κατανοείται σαν μια απρόσωπη δύναμη με την οποία ο Θεός εκτελεί το θέλημά Του μέσω του Χριστού» - An Encyclopedia of Religion, Ferm (ed.), 1945, p. 344.

Κ α λ η μ έ ρ α

 

 

Κήρυγμα

 

Ο ΙΗΣΟΥΣ ΚΛΗΡΟΝΟΜΗΣΕ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ

Εμείς δεν διδάσκουμε ότι ο Πατέρας «είναι» ο Γιος, αλλά ότι ο Πατέρας είναι «μέσα» στον Γιο. Σας παρακαλούμε καταλάβετέ το.

Πώς μπορούν οι τριαδικοί να ισχυρίζονται ειλικρινά, ότι ο «Πατέρας Θεός» ποτέ δεν αναφέρεται σαν Ιησούς στην Καινή Διαθήκη; Λοιπόν, πρώτα θα πρέπει να εξηγήσουν που είναι το λάθος με τις αναφορές της Παλαιάς Διαθήκης. Ποιο είναι το πρόβλημα με το Ης.θ:6; Αυτή είναι μία σαφής αναφορά της Παλαιάς Διαθήκης όπου ο Θεός ονομάζεται πατέρας αναφορικά με το γιο Του. Εδώ ο Ησαΐας λέει ότι ο Ιησούς είναι ο Πατέρας. Αυτό δεν είναι ένα θανάσιμο πλήγμα στην θεωρία, ότι ο Υιός είναι ξεχωριστό πρόσωπο, αιώνια διακριτό από τον Πατέρα; Η Καινή Διαθήκη επισφραγίζει αυτό το γεγονός (Ιωάν.ι:30, ιδ:9-19, Κολ.β:9, Α’ Ιωάν.ε:20).

Εβρ.α:4 τοσούτον ανώτερος των αγγέλων γενόμενος, όσον εξοχώτερον υπέρ αυτούς όνομα εκληρονόμησε.

Κ α λ η μ έ ρ α

 

Μουσική υπόκρουση πιάνου

Κήρυγμα

 

Η φασιστική "Μεγάλη Επανεκκίνηση" του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ. Δ' μέρος:

 

Το "αφήγημα" COVID, ιδανικό εφαλτήριο της Επανεκκίνησης

- Οκτωβρίου 29, 2020

 

Διαβάστε εδώ το Α' μέρος: Η κοινωνία ως επιχείρηση

το Β' μέρος: Η cyborg υπερανθρωπότητα

Στο βιβλίο του, του 2018, ο Schwab συζητά το πρόβλημα των ενοχλητικών ρυθμίσεων και πώς θα μπορούσαν καλύτερα "να ξεπεράσουν αυτούς τους περιορισμούς" σε σχέση με τα δεδομένα και την ιδιωτικότητα.

Καταλήγει στην πρόταση να υπάρξουν:

"συμφωνίες μεταξύ δημόσιου και ιδιωτικού τομέα για το μοίρασμα των δεδομένων, οι οποίες θα είναι όπως λέμε "σπάστε το τζάμι, σε επείγουσα περίπτωση". Δηλαδή θα ενεργοποιούνται μόνο υπό προσυμφωνημένες επείγουσες καταστάσεις (όπως μια πανδημία) και θα μπορούν να μειώσουν τις καθυστερήσεις και να βελτιώσουν τη συνεργασία μεταξύ των φορέων άμεσης αντιμετώπισης, επιτρέποντας προσωρινά το μοίρασμα των δεδομένων που θα ήταν παράνομο υπό κανονικές συνθήκες." [1]

Περιέργως, δύο χρόνια μετά, εμφανίστηκε πράγματι μια "πανδημία" και αυτές οι "προσυμφωνημένες επείγουσες καταστάσεις" έγιναν πραγματικότητα.

 

Διότι έτι ολίγον καιρόν, και θέλει ελθεί ο ερχόμενος και δεν θέλει βραδύνει.

Σε κανέναν δεν αρέσει να έχει εχθρούς. Αλλά αν έχεις, τότε το χειρότερο που μπορείς να κανείς είναι να τους αγνοείς. Αντίθετα, το καλύτερο είναι να γνωρίζει κανείς τον εχθρό του και τις πρακτικές του έτσι ώστε να μπορεί να αμυνθεί.

Ο δικός μας εχθρός, που η Βίβλος μιλάει, είναι ο διάβολος ή Σατανάς.

Ο Θεός θέλει να γνωρίζουμε αυτόν τον εχθρό:

Β΄Κορ.β:11 "διά να μην υπερισχύση καθ' ημών ο Σατανάς, διοτι δεν αγνοούμεν τα διανοήματα αυτού"

Κ α λ η μ έ ρ α

 

 

Κήρυγμα

Η φασιστική "Μεγάλη Επανεκκίνηση" του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ. Γ' Μέρος:

 

Η κατασκευή του "αφηγήματος" για την προπαγάνδιση της παγκόσμιας διακυβέρνσης

- Οκτωβρίου 25, 2020

 

Διαβάστε εδώ το Α' μέρος: Η κοινωνία ως επιχείρηση

το Β' μέρος: Η cyborg υπερανθρωπότητα

Πώς, λοιπόν, θα μπορέσει ένας τίμιος τεχνοκράτης να ξεδιπλώσει το μέλλον που προτιμά για τον κόσμο, χωρίς τη σύμφωνη γνώμη του παγκόσμιου κοινού;

Πώς θα μπορέσει ο Schwab και οι δισεκατομμυριούχοι φίλοι του να επιβάλλουν τον κόσμο που προτιμούν σε όλους εμάς τους υπόλοιπους;

Μια απάντηση είναι η αδιάκοπη πλύση εγκεφάλου με την προπαγάνδα που αναπαράγεται από τα ΜΜΕ και τον ακαδημαϊκό χώρο, ιδιοκτησία της ελίτ του 1% - αυτό που είθισται να ονομάζεται "αφήγημα".

Για τον Schwab, η απροθυμία της πλειοψηφίας της ανθρωπότητας να επιβιβαστεί με ενθουσιασμό στην ταχεία της «4^ης Βιομηχανικής Επανάστασης» αντανακλά το τραγικό γεγονός ότι:

"ο κόσμος δεν διαθέτει ένα σταθερό, θετικό, κοινό αφήγημα, που θα υπογραμμίζει τις ευκαιρίες και τις προκλήσεις της 4ης Β.Ε, ένα αφήγημα που είναι ουσιώδες προκειμένου να ενδυναμώσουμε ένα ποικίλο σύνολο ατόμων και κοινοτήτων και να αποφύγουμε τις λαϊκές αντιδράσεις ενάντια στις εν εξελίξει, θεμελιώδεις αλλαγές." [2]