Κήρυγμα

 

Την χρειαζόμαστε: Συνείδηση

 

Όλοι έχουν. Μερικοί την αναπτύσσουν και μερικοί την καταστρέφουν.

Όλοι, είτε σωσμένοι είτε αμαρτωλοί έχουν συνείδηση. Είναι η έμφυτη αίσθηση του σωστού και του λάθους:

Ρωμ.β:14,15 Επειδή όταν οι εθνικοί οι μη έχοντες νόμον πράττωσιν εκ φύσεως τα του νόμου, ούτοι νόμον μη έχοντες είναι νόμος εις εαυτούς, οίτινες δεικνύουσι το έργον του νόμου γεγραμμένον εν ταις καρδίαις αυτών, έχοντες συμμαρτυρούσαν την συνείδησιν αυτών και τους λογισμούς κατηγορούντας ή και απολογουμένους μεταξύ αλλήλων.

Αλλά οι άνθρωποι είμαστε ειδικοί στο να «καταστέλλουμε» την αλήθεια και να χάνουμε κάθε «αίσθηση ντροπής» για τις αμαρτίες μας: (Ρωμ.α:18-32, Α ́ Τιμ.δ:1-2, Εφες.δ:19).

Κ α λ η μ έ ρ α

 

 

Κήρυγμα

 

Η γκαρνταρόμπα του Χριστιανού

 

Κολ.γ:12,13 Ενδύθητε λοιπόν, ως εκλεκτοί του Θεού άγιοι και ηγαπημένοι, σπλάγχνα οικτιρμών, χρηστότητα, ταπεινοφροσύνην, πραότητα, μακροθυμίαν, υποφέροντες αλλήλους και συγχωρούντες εις αλλήλους, εάν τις έχη παράπονον κατά τινος· καθώς και ο Χριστός συνεχώρησεν εις εσάς, ούτω και σείς·

«Σπλάγχνα» είναι μάλλον τα ευγενέστερα σωθικά και όχι τα έντερα. Η χρήση αυτής της εικόνας, που βρίσκεται τρεις φορές στην επιστολή προς  Φιλήμονα, είναι Εβραϊσμός (Λουκ.α:78, Β ́ Κορ.ς:12, Φιλήμ.ς:7,12,20, Ιάκ. ε:11, Α’ Ιωάν.γ:17), αν και παρόμοιες εκφράσεις υπάρχουν και στους Έλληνες ποιητές.

Ο απόστολος, έχοντας ελέγξει τους πιστούς στις Κολοσσαίς, για τα βρώμικα κουρέλια της παλιάς τους ζωής, τους φέρνει μπροστά στην «χριστιανική ντουλάπα» και τους δείχνει μερικά από τα ρούχα της δικαιοσύνης, τις ομορφιές της αγιότητας, τα κοσμήματα της χάρης, με τα οποία μπορούν να στολιστούν.

Κ α λ η μ έ ρ α

 

 

Κήρυγμα

 

Η εντολή για μετάνοια.

Η μετάνοια είναι απόλυτα αναγκαία για την σωτηρία. Η Βίβλος λέει ότι όλοι πρέπει να μετανοήσουν. Όταν αμάρτησε ο Αδάμ, ο Θεός τον ρώτησε και περίμενε κάποια ομολογία (Γέν.γ:9-13).

Στις μέρες του Νώε, ο Θεός κατέστρεψε τους πάντες και τα πάντα εκτός από οχτώ ψυχές, επειδή οι άνθρωποι δεν μετανοούσαν. Λυπήθηκε όμως κι έκανε έλεος στην αμαρτωλή Νινευή μόνο και μόνο επειδή οι κάτοικοί της μετανόησαν όταν τους κήρυξε ο Ιωνάς.

Στον Ιεζεκιήλ, ο Θεός ικετεύει τον Ισραήλ για μετάνοια (Ιεζ.ιη:30-32, λγ:11).

Σ’ αυτά τα εδάφια φαίνεται η συμπόνια του Θεού, η ανάγκη για μετάνοια και ο ορισμός της μετάνοιας, ότι είναι η επιστροφή από την αμαρτία στον Θεό.

Ο Ιωάννης ο Βαπτιστής κήρυξε δυναμικά την μετάνοια (Ματθ.γ:1-11  Μάρκ.α:4-5  Λουκ.γ:3-9) και το ίδιο έκανε ο Ιησούς λέγοντας:

«Μετανοείτε διότι επλησίασεν η βασιλεία τών ουρανών» (Ματθ.δ:17).

«μετανοείτε καί πιστεύετε εις τό ευαγγέλιον» (Μάρκ.α:15).

«Ουχί, σάς λέγω, αλλ' εάν δέν μετανοήτε, πάντες ομοίως θέλετε απολεσθή» (Λουκ.ιγ:3, 5). 

Κ α λ η μ έ ρ α

 

 

Κήρυγμα

 

Καθρέφτη, καθρεφτάκι

 

 

Πώς ο σύγχρονος πολιτισμός ακολούθησε τους τρόπους της κακιάς μητριάς στην Χιονάτη.

«Καθρέφτη, καθρεφτάκι στον τοίχο πάνω τώρα, Ποια είναι η ωραιότερη σ' ολόκληρη την χώρα;»

Το 1937, όταν η Disney έκανε το ντεμπούτο της στην Χιονάτη, οι άνθρωποι κατάλαβαν ότι η μητριά ήταν κακιά λόγω της ναρκισσιστικής εμμονής της με την εικόνα της.

Κ α λ η μ έ ρ α

 

 

Κήρυγμα

 

ΣΤΑΣΟΥ ΣΤΟΝ ΒΡΑΧΟ !

Η κοινή λογική του κόσμου μας υπαγορεύει να μην είμαστε απόλυτοι με τα πιστεύω μας και το πώς ερμηνεύουμε τον λόγο του Θεού.

Μας λένε να μην είμαστε δογματικοί. Κάποιοι δεν έχουν πρόβλημα να επιλέγουν ποια εδάφια θα πιστεύουν ή να αλλάζουν το νόημά τους και το κύρος τους!

Άλλοι συνηθίζουν να χρησιμοποιούν μόνο τα μέρη του λόγου του Θεού που είναι δημοφιλή και με τα οποία συμφωνεί το ακροατήριο. Αυτό είναι πέρα για πέρα λάθος!

Αυτή είναι μια φιλελεύθερη άποψη  που υπονοεί ότι, «ποτέ δε μπορείς να είσαι σίγουρος», και ακόμη χειρότερα ότι, «εάν κάτι δε σου αρέσει στον λόγο του Θεού, μπορείς να το αλλάξεις».

Ποια είναι η αξία του λόγου του Θεού, εάν ο καθένας μπορεί να τον αλλάξει; Ποια η αξία της πίστης στην αλήθεια, εάν η αλήθεια μεταβάλλεται;

Κ α λ η μ έ ρ α

 

 

I Surrender All, Contemporary Instrumental

Κήρυγμα

 

Ο ΘΕΟΣ ΔΕΝ ΚΡΥΒΕΤΑΙ !

Κάποιοι πιστεύουν ότι ο Θεός κρατάει την ανθρωπότητα σε απόσταση. Θεωρούν ότι έχει αποσυρθεί, είναι αμέτοχος και στέκεται απαθής απέναντι στην δημιουργία Του.

Είναι πολύ γνωστή η ερώτηση που τόσο συχνά ακούγεται: «Που είναι ο Θεός;».

Η Γραφή μας λέει:

Α’ Τιμ.γ:16 Και αναντιρρήτως το μυστήριον της ευσεβείας είναι μέγα· ο Θεός εφανερώθη εν σαρκί, εδικαιώθη εν πνεύματι, εφάνη εις αγγέλους, εκηρύχθη εις τα έθνη, επιστεύθη εις τον κόσμον, ανελήφθη εν δόξη.

Κάποτε ο Φίλιππος ρώτησε τον Κύριο:

Κ α λ η μ έ ρ α

 

 

Κήρυγμα

 

Παραδείγματα μετάνοιας

Η παραβολή του άσωτου γιου απεικονίζει όλα τα στοιχεία της μετάνοιας (Λουκ.ιε:11-32).

Στην ιστορία αυτή, ο πλανεμένος γιος κάποια στιγμή αναγνωρίζει την αμαρτία του και την απελπιστική κατάσταση στην οποία βρίσκεται:

«Ελθών δέ εις έαυτόν» (Λουκ.ιε:17).

Μετά πήρε την απόφαση να επιστρέψει στο σπίτι και να ζητήσει συγχώρεση:

«Σηκωθείς θέλω υπάγει πρός τόν πατέρα μου καί θέλω ειπεί πρός αυτόν· Πάτερ, ήμαρτον εις τόν ουρανόν καί ενώπιόν σου· καί δέν είμαι πλέον άξιος νά ονομασθώ υιός σου· κάμε με ως ένα τών μισθωτών σου» (Λουκ.ιε:18-19).

Τελικά, όντως άφησε το μέρος που βρισκόταν, επίστρεψε στο σπίτι του πατέρα του και συντριμμένος ομολόγησε την αμαρτία του (Λουκ.ιε:20-21).

Κ α λ η μ έ ρ α

 

 

Κήρυγμα

 

Αποκατάσταση

Σαν μέρος της εγκατάλειψης των αμαρτιών, το άτομο που ειλικρινά μετανοεί, θα προσπαθήσει να διορθώσει τις επιπτώσεις των προηγούμενων αμαρτιών του, όσο αυτό είναι δυνατόν.

Αυτή η πράξη ονομάζεται αποκατάσταση. Για παράδειγμα, αν είχε κλέψει χρήματα, να τα επιστρέψει (Λουκ.ιθ:8). Αν είχε αδικήσει κάποιους να πάει και να τους ζητήσει συγνώμη. Αν είχε βλάψει κάποιον λέγοντας ψέματα ή με κουτσομπολιό, καλό είναι να αποκαταστήσει την αλήθεια.

Ο Ιησούς δίδαξε: «Εάν λοιπόν προσφέρης τό δώρόν σου εις τό θυσιαστήριον καί εκεί ενθυμηθής ότι ο αδελφός σου έχει τι κατά σού, άφες εκεί τό δώρόν σου έμπροσθεν τού θυσιαστηρίου, καί ύπαγε πρώτον φιλιώθητι μέ τόν αδελφόν σου, καί τότε ελθών πρόσφερε τό δώρόν σου» (Ματθ.ε:23-24).

Όταν ο Θεός μας συγχωρεί, δεν μας επιτρέπει να συνεχίσουμε ν’ απολαμβάνουμε τα γήινα οφέλη των αμαρτιών μας χωρίς αποκατάσταση, ούτε αυτό εξαλείφει την ανάγκη να ζητήσουμε συγνώμη από κάποιον που αδικήσαμε.