Μετά από το θάνατο: Τι;

Εισαγωγή

Μπορεί κανείς να σκεφτεί μια πιο σημαντική ερώτηση; Όλοι μας – μέχρι τη στιγμή της αρπαγής -περνάμε μέσα από το στενό πέρασμα που οδηγεί από αυτή τη ζωή στην επόμενη. Το πέρασμα αυτό το ονομάζουμε θάνατο. Όλοι θα δοκιμάσουμε τη μετάβαση σε μια νέα σφαίρα, μια άλλη ζωή πέρα απ’ αυτή τη ζωή και τον κόσμο που ξέρουμε σήμερα.

Για μια στιγμή ας συλλογιστούμε την προσωπική εμπειρία που θα έχουμε με το θάνατο. Μια μέρα τα χέρια μας θα διπλωθούν πάνω στο άψυχο στήθος μας και τα μάτια μας θα κλείσουν καθώς το σώμα μας θα κάνει το τελευταίο του ταξίδι προς το νεκροταφείο. Ο θάνατος δεν κάνει διάκριση σε πρόσωπα.

Καλημέρα

Εκταφή νεκρού

Κανονικά, εκταφή του νεκρού ΔΕΝ γίνεται, εκτός αν υπάρχει σοβαρός λόγος….

Εκταφή δεν γινότανε ούτε παλιά και αυτό πιστοποιείται από τις αρχαιολογικές ανασκαφές που ακόμα και σήμερα φέρνουν στο φως χριστιανικούς τάφους πολλών αιώνων που ουδέποτε ανοίχτηκαν.

Ουράνια ανάπαυση

Δευτ.ιβ:9 Διότι δεν ήλθετε έτι εις την ανάπαυσιν και εις την κληρονομίαν, την οποίαν δίδει εις εσάς Κύριος ο Θεός σας.

Μιχ.β:10 Σηκώθητε και αναχωρήσατε, διότι αύτη δεν είναι η ανάπαυσίς σας· επειδή εμιάνθη, θέλει σας αφανίσει, μάλιστα εν σκληρώ αφανισμώ.

Ιστορικός ΑΤΛΑΣ

Ο Ιησούς είναι ο Γιάχβε

Γιάχβε		Ιησούς
Ψαλμ.κδ:7,10 Ιερεμ.κγ:5-6	Βασιλεύς της δόξης Δικαιοσύνη	Α΄Κορ.β:8 Α’ Κορ.α:30
Ψαλμ.97:9  Μιχαίας δ:1,7	Ύψιστος	Ιωάν.γ:31
Ης.μδ:6, μη:12,16	Πρώτος και έσχατος	Αποκ.α:17-18, κβ:13
Ζαχ.ιγ:7, Ης.ς:3, η:13,14	Κύριος των δυνάμεων	Φιλιπ.β:5-6, Ιωάν.ιβ:14, Α’ Πέτρ.β:8
Ψαλμ.ρι:1, Ης.με:23	Κύριος	Ματθ.κβ:42-45,  Φιλιπ.β:11
Ης.μ:10-11	Ποιμένας	Εβρ.ιγ:20
Ιωήλ β:32	Το αντικείμενο των προσευχών μας	Α’ Κορ.α:2,  Ρωμ.ι:13
Δευτ.ς:4	Εις	Α’ Κορ.η:6
Γέν.α:1, Ψαλμ.ρβ:24-27, ρμη:2-5, Παρ.ις:4, Νεεμ.θ:6, Ης.μ:28	Δημιουργός	Ιωάν.α:1-3, Κολ.α:16-17, Εβρ.α:3,8,10-12
Ης.μγ:11, με:21	Σωτήρας	Ιωάν.δ:42, Β’ Τιμ.α:10
Ψαλμ.ρλθ:7-10  Ιερεμ.κγ:23-24  Ψαλμ.ρλθ:2-4  Παρ.η:14	Παντοδύναμος Πανταχού παρών Πάνσοφος	ΜΑτθ.ιη:20  κη:20  Κολ.α:17  Ματθ.ιβ:25  Ιωάν.β:24-25 ς:64
Μαλαχ.γ:6	Αναλλοίωτος	Εβρ.ιγ:8
Ης.μβ:8,  μη:11	Ίδια δόξα	Ιωάν.ιζ:1,5
Ης.μη:17,  μθ:26,  Ιερεμ.ν:34	Λυτρωτής	Γαλ.γ:13, Εβρ.θ
Ψαλμ.ιη:2	Βράχος	Α’ Κορ.ι:4
Ης.ξβ:5,  Ως.β:16	Νυμφίος	Αποκ.ιθ:7,  Ματθ.κε:1
Ιωήλ γ:12 Ης.ξ:19-21	Κριτής πάντων Φως	Ματθ.κε:31-32 Ιωάν.ε:27 Ιωάν.η:12
Έξοδ.γ:14	Ο μέγας ΕΓΩ ΕΙΜΙ	Ιωάν.η:58
Ψαλμ.ρμη:2	Δημιουργός των αγγέλων	Κολ.α:16
Έξοδ.γ:14	ΕΓΩ ΕΙΜΙ	Ιωάν.η:58
Ψαλμ.ρμη:5	Λατρεύεται από τους αγγέλους	Εβρ.α:6
Α’ Σαμ.β:6	Ανασταίνει νεκρούς	Ιωάν.ε:21

ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ

Ο Θεός έχει μόνο μια θεία φύση, υπόσταση, ή ουσία που είναι αόρατη,  και δεν μπορεί να χωριστεί ή να διαιρεθεί σε πολλά πρόσωπα. Εάν υπάρχει μόνο ένας Θεός, και Αυτός ο Θεός είναι ο πατέρας (Μαλ.β:10), και εάν ο Ιησούς είναι Θεός, η λογική κατάληξη είναι ότι ο Ιησούς είναι ο Πατέρας.

Στην πραγματικότητα, δεν υπάρχει κανένας άλλος τρόπος να δεις τον Ιησού σαν Θεό, εκτός από το να Τον δεις σαν τον Πατέρα (Α’ Κορ.η:6).

Καλημέρα

Ιστορικός ΑΤΛΑΣ

Γένεσις

Το λεξικό του Ιωάν. Δρ. Σταματάκου, καθηγητή της αρχαίας Ελληνικής φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών – Ακαδημαϊκού, γράφει για τη λέξη «Γένεσις»: Αρχή, πηγή, γέννησις, γένος, ράτσα, καταγωγή

Η Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας των H.G. Liddell & R. Scott  (εκδ. Πελεκάνος 2007) γράφει:

γένεσις, -εως, ἡ (γίγνομαι), I. αρχή, καταγωγή, προέλευση, παραγωγική αιτία, σε Ομήρ. Ιλ.· ξεκίνημα· στον δυϊκ., τοῖν γενεσίοιν, σε Πλάτ. II. τρόπος γέννησης, σε Ηρόδ.· καταγωγή, γενιά, στον ίδ.· γένεσιν, από καταγωγή, σε Σοφ. III. παραγωγή, δημιουργία, αντίθ. προς το φθορά, σε Πλάτ. κ.λπ. IV.δημιούργημα, δημιουργημένα πράγματα, στον ίδ. V. γενιά, φυλή, οικογένεια, στον ίδ. VI.γενιά, ηλικία, εποχή, στον ίδ.

Καύση νεκρών

Ιστορικά, η αποτέφρωση θεωρείται ειδωλολατρική μέθοδος διάθεσης του ανθρώπινου σώματος,  ενώ ο λαός του Θεού πάντα χρησιμοποιούσε την ταφή για το νεκρό σώμα.

Σήμερα, ωστόσο, η ανθρώπινη λογική, τι είναι πολιτιστικά αποδεκτό και οικονομικοί λόγοι καθορίζουν τι είναι σωστό και τι είναι λάθος σχετικά με την κηδεία, αντί του λόγου του Θεού.

Σε σχετικές συζητήσεις, ακούγεται η άποψη: «ναι, ο λαός του Θεού στην Αγία Γραφή ενταφιαζόταν. Τα παραδείγματα είναι τελείως ξεκάθαρα. Αλλά εμείς δεσμευόμαστε να ακολουθήσουμε αυτά τα παραδείγματα, αφού δεν υπάρχει σαφής εντολή;».

Καλημέρα

Προς Ρωμαίους (037)

Ρωμ.ζ:9 Πριν ενεργοποιηθεί οποιαδήποτε αρχή του Νόμου στη ζωή μας, ήμασταν ζωντανοί, που σημαίνει ότι δεν είχαμε συναίσθηση της αμαρτίας και κατά συνέπεια, δεν υπήρχε κατάκριση. Ο Παύλος εδώ μπορεί να μιλάει για προσωπική του εμπειρία από την παιδική του ηλικία, ή θεωρητικά για όλη την ανθρωπότητα πριν το Νόμο.

Ιστορικός ΑΤΛΑΣ

Χάρις

Ο άνθρωπος είναι αδύνατον να ξεχρεώσει το χρέος του απέναντι στον Θεό.

Ό, τι κάνουμε είναι αναγνώριση αυτού του γεγονότος και ευγνωμοσύνη απέναντι στον Θεό.

Ρωμ.α:14 Χρεώστης είμαι προς Ελληνάς τε και βαρβάρους, σοφούς τε και ασόφους·

Α΄Κορ.θ:16 Διότι εάν κηρύττω το ευαγγέλιον, δεν είναι εις εμέ καύχημα· επειδή ανάγκη επίκειται εις εμέ· ουαί δε είναι εις εμέ εάν δεν κηρύττω·

Καλημέρα

Ιστορικός ΑΤΛΑΣ

Οδηγία…

Ψαλμ.ρζ:7 Και ωδήγησεν αυτούς δι' ευθείας οδού, διά να υπάγωσιν εις πόλιν κατοικίας.

Δευτ.λβ:10-12 Εν γη ερήμω εύρηκεν αυτόν, και εν ερημία φρίκης και ολολυγμού· περιωδήγησεν αυτόν, επαιδαγώγησεν αυτόν, εφύλαξεν αυτόν ως κόρην οφθαλμού αυτού. Καθώς ο αετός σκεπάζει την φωλεάν αυτού, περιθάλπει τους νεοσσούς αυτού, εξαπλόνων τας πτέρυγας αυτού αναλαμβάνει αυτούς, και σηκόνει αυτούς επί των πτερύγων αυτού, ούτως ο Κύριος μόνος ώδήγησεν αυτόν, και δεν ήτο μετ' αυτού ξένος Θεός.

Βιβλικός Μονοθεϊσμός

Εν αρχή:

Οι ρίζες της πίστης του Μονοθεϊσμού βρίσκονται πολύ πίσω, στην αρχή της καταγεγραμμένης ιστορίας, στη Γέν.α:1: Εν αρχή εποίησεν ο Θεός….!

Αυτή η πρωταρχική δήλωση είναι ο ακρογωνιαίος λίθος του μονοθεϊσμού. Το πνεύμα του Θεού οδήγησε το Μωυσή να γράψει ο Θεός και όχι οι θεοί.

Για την ανθρωπότητα, αυτή ήταν η πρώτη μεγάλη αποκάλυψη που ξεκίνησε με τον Αδάμ και την Εύα  στον κήπο της Εδέμ και αργότερα αποκαλύφθηκε στον Αβραάμ, μέσα σ’ ένα κόσμο που λάτρευε χιλιάδες ειδωλολατρικούς θεούς.

Καλημέρα

Ιστορικός ΑΤΛΑΣ