Καθώς ακουμπούσα τη χύτρα με το νερό στο
μάτι της κουζίνας, χτύπησε το τηλέφωνο. Έτρεξα στο χολ να το σηκώσω κι αφού
κουβεντιάσαμε για λίγο με τον σύζυγό
μου, γιατί αυτός ήταν, μετά γύρισα στην κουζίνα. Το νερό είχε αρχίσει να βράζει κι έριξα μέσα
τα μακαρόνια. Όταν έβγαλα ένα να το
δοκιμάσω, μετά από λίγα λεπτά, ήταν τελείως άνοστο. Είχα ξεχάσει να ρίξω αλάτι.
Τότε το Πνεύμα του Θεού μου θύμισε τα λόγια
του Κυρίου μας: «Σεις είσθε το άλας της
γης, εάν το άλας διαφθαρή με τι θέλει αλατισθεί» Ματθ.ε:13.