Ιωάν.α:18 Θεὸν οὐδεὶς ἑώρακεν πώποτε· μονογενὴς θεὸς ὁ ὢν είς τὸν κόλπον τοῦ πατρὸς ἐκεῖνος ἐξηγήσατο.
Σ’ αυτό το εδάφιο, το να
«βλέπεις το Θεό» εννοεί να βλέπεις το Θεό με φυσική, κυριολεκτική έννοια.
Ο Θεός επέλεξε να αποκαλύψει
τον εαυτό Του με ορισμένες μορφές στο παρελθόν, αλλά είναι ουσιαστικά Πνεύμα
(Ιωάν.δ:24).
Το ευαγγέλιο του Ιωάννη περιγράφει τον Ιησού σαν τον «Λόγο» του Θεού.
Ο Ιησούς είναι το μήνυμα, ή ο
ορισμός, του Θεού. Οι λέξεις είναι απτά σύμβολα ιδεών, τόσο για τα μάτια όσο
και για τα αυτιά μας.
Το γεγονός ότι ο Θεός
εφανερώθη εν σαρκί (Α’ Τιμ.γ:16) είναι κρίσιμο.
Ο Ιησούς είναι ο άνθρωπος που πειράσθηκε
κατά πάντα καθ' ομοιότητα ημών (Εβρ.δ:15), κάποιος σαν εμάς.
Ο Ιησούς είναι το μήνυμα από
τον Θεό, σε μια γλώσσα που όλοι καταλαβαίνουμε. Μας εξηγεί τον Θεό με έναν
τρόπο που δεν θα μπορούσαμε ποτέ να καταλάβουμε διαφορετικά.
Αν ποτέ κανείς δεν είδε το
Θεό, πώς ο «μονογενής θεός» (όρος αντιγραφικός, που αντιφάσκει με τον εαυτό
του) μας Τον εξήγησε; Γιατί δεν το έκανε ο Πατέρας; Γιατί ο ένας θεός έπρεπε να
εξηγήσει τον άλλο και δεν το έκανε ο ίδιος;
Η Γραφή μας λέει ότι ο
άνθρωπος Χριστός, ο μονογενής υιός, όχι μονογενής θεός, μας φανέρωσε τον
Πατέρα!
Η έννοια της γέννησης δεν
ισχύει για το Θεό, γιατί τότε ΔΕΝ είναι Θεός!
Ας προσπαθήσουμε να βάλουμε τα
πράγματα σε μία σειρά:
Συγκρίνουμε όμοια και όχι
ανόμοια πράγματα.
Δεν μπορώ να συγκρίνω το αμάξι
μου με την ηλεκτρική σκούπα που έχεις στο σπίτι σου.
Δεν μπορώ να συγκρίνω τον
άνθρωπο Ιησού Χριστό που γεννήθηκε εκ γυναικός με τον Θεό που είναι πνεύμα,
αόρατος, άναρχος,…..
Ο Θεός που είναι πνεύμα και
είναι «εις» στη φύση Του, υπήρχε πάντοτε και γι’ αυτό η Βίβλος ξεκινάει με τα
λόγια: «Εν αρχή εποίησεν ο Θεός τον ουρανόν και την γην». Τον δέχεται
σαν αυθύπαρκτο και δημιουργό.
Αντίθετα, η Γραφή μας λέει ότι
ο Ιησούς Χριστός γεννήθηκε σε συγκεκριμένο χρόνο, στο πλήρωμα του χρόνου
(Γαλ.δ:4) και στην προκειμένη περίπτωση δεν μιλάμε για Θεό, αλλά για άνθρωπο.
