Ιούδ.α:3 Αγαπητοί, επειδή καταβάλλω πάσαν σπουδήν να σας γράψω περί της κοινής σωτηρίας, έλαβον ανάγκην να σας γράψω, προτρέπων εις το να αγωνίζησθε δια την πίστιν, ήτις άπαξ παρεδόθη εις τους αγίους.

Παρασκευή 8 Δεκεμβρίου 2023

Η Αρπαγή: Ένα μήνυμα που χρειάζεται απεγνωσμένα η Εκκλησία


Κάπου στο παρελθόν, συνέβη ένα τραγικό διαζύγιο. Οι θεολόγοι αποφάσισαν ότι πρέπει να διαχωρίσουμε την επιστροφή του Ιησού για την εκκλησία Του από το κήρυγμα του Ευαγγελίου.

Τα αποτελέσματα αυτού του πρόωρου διαζυγίου έχουν οδηγήσει σε έλλειψη κατανόησης μεταξύ των πιστών σχετικά με την εμφάνιση του Ιησού και τη χαρούμενη προσμονή που συνεπάγεται αυτή η επίγνωση.

Οι μπερδεμένοι πιστοί ακούνε ότι σίγουρα θα πεθάνουν αντί να συναντήσουν τον Ιησού στον αέρα, κάτι που έρχεται σε άμεση αντίθεση με την Καινή Διαθήκη σε περικοπές όπως:

Α’ Κορ.ιε:51 Ιδού, μυστήριον λέγω προς εσάς· πάντες μεν δεν θέλομεν κοιμηθή, πάντες όμως θέλομεν μεταμορφωθή,

Α’ Θεσ.δ:17 έπειτα ημείς οι ζώντες όσοι απομένομεν θέλομεν αρπαχθή μετ' αυτών εν νεφέλαις εις απάντησιν του Κυρίου εις τον αέρα, και ούτω θέλομεν είσθαι πάντοτε μετά του Κυρίου.

Ο απόστολος Παύλος πίστευε ότι θα υπήρχαν πολλοί άγιοι ζωντανοί τον καιρό της Αρπαγής.

Πολλά κείμενα της Καινής Διαθήκης συνδέουν την επικείμενη εμφάνιση του Ιησού για την εκκλησία Του με την ελπίδα του ευαγγελίου για τους πιστούς

Τίτ.β:11-14 Διότι εφανερώθη η χάρις του Θεού η σωτήριος εις πάντας ανθρώπους, διδάσκουσα ημάς να αρνηθώμεν την ασέβειαν και τας κοσμικάς επιθυμίας και να ζήσωμεν σωφρόνως και δικαίως και ευσεβώς εν τω παρόντι αιώνι, προσμένοντες την μακαρίαν ελπίδα και επιφάνειαν της δόξης του μεγάλου Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού, όστις έδωκεν εαυτόν υπέρ ημών, διά να μας λυτρώση από πάσης ανομίας και να μας καθαρίση εις εαυτόν λαόν εκλεκτόν, ζηλωτήν καλών έργων.

Φιλ.γ:20-21 Διότι το πολίτευμα ημών είναι εν ουρανοίς, οπόθεν και προσμένομεν Σωτήρα τον Κύριον Ιησούν Χριστόν, όστις θέλει μετασχηματίσει το σώμα της ταπεινώσεως ημών, ώστε να γείνη σύμμορφον με το σώμα της δόξης αυτού κατά την ενέργειαν, διά της οποίας δύναται και να υποτάξη τα πάντα εις εαυτόν.

 Α ́ Κορ.α:7 ώστε δεν μένετε οπίσω εις ουδέν χάρισμα, προσμένοντες την αποκάλυψιν του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού·

Α ́ Θεσ.α:8-10 Διότι από σας εξήχησεν ο λόγος του Κυρίου ουχί μόνον εν τη Μακεδονία και Αχαΐα, αλλά και εν παντί τόπω έφθασεν η φήμη της προς τον Θεόν πίστεώς σας, ώστε ημείς δεν έχομεν χρείαν να λαλώμέν τι. Διότι αυτοί διηγούνται περί ημών οποίαν είσοδον ελάβομεν προς εσάς, και πως επεστρέψατε προς τον Θεόν από των ειδώλων, διά να δουλεύητε Θεόν ζώντα και αληθινόν, και να προσμένητε τον Υιόν αυτού εκ των ουρανών, τον οποίον ανέστησεν εκ νεκρών, τον Ιησούν, όστις ελευθερόνει ημάς από της μελλούσης οργής.

Α ́ Κορ.ιε:51-551 Ιδού, μυστήριον λέγω προς εσάς· πάντες μεν δεν θέλομεν κοιμηθή, πάντες όμως θέλομεν μεταμορφωθή, εν μιά στιγμή, εν ριπή οφθαλμού, εν τη εσχάτη σάλπιγγι· διότι θέλει σαλπίσει, και οι νεκροί θέλουσιν αναστηθή άφθαρτοι, και ημείς θέλομεν μεταμορφωθή. Διότι πρέπει το φθαρτόν τούτο να ενδυθή αφθαρσίαν, και το θνητόν τούτο να ενδυθή αθανασίαν. Όταν δε το φθαρτόν τούτο ενδυθή αφθαρσίαν και το θνητόν τούτο ενδυθή αθανασίαν, τότε θέλει γείνει ο λόγος ο γεγραμμένος· Κατεπόθη ο θάνατος εν νίκη. Που, θάνατε, το κέντρον σου; που, άδη, η νίκη σου;

Ρωμ.η:23-25 και ουχί μόνον αυτή, αλλά και αυτοί οίτινες έχομεν την απαρχήν του Πνεύματος, και ημείς αυτοί στενάζομεν εν εαυτοίς περιμένοντες την υιοθεσίαν, την απολύτρωσιν του σώματος ημών. Διότι με την ελπίδα εσώθημεν· ελπίς δε ήτις βλέπεται δεν είναι ελπίς· διότι εκείνο, το οποίον βλέπει τις, διά τι και ελπίζει; Εάν δε ελπίζωμεν εκείνο, το οποίον δεν βλέπομεν, διά της υπομονής περιμένομεν αυτό.

Η επικείμενη εμφάνιση του Ιησού και η παραλαβή των αθάνατων, άφθαρτων σωμάτων ήταν βασικά στοιχεία του Ευαγγελίου που κηρύχθηκε στους πρώτους αγίους. Γιατί αυτό έχει αλλάξει τόσο δραστικά στην εποχή μας;

Οι συνέπειες αυτής της αμέλειας ήταν τραγικές. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα:

 

1. ΜΙΑ ΣΧΕΔΟΝ ΣΥΓΚΑΛΥΨΗ ΤΗΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ «ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΕΛΠΙΔΑ» ΜΑΣ.

Το διαζύγιο της Αρπαγής από το Ευαγγέλιο είχε σαν αποτέλεσμα μια σχεδόν συγκάλυψη της διδασκαλίας για την «ευλογημένη ελπίδα» μας στις εκκλησίες σήμερα.

Αυτό επηρεάζει αρνητικά τους νέους πιστούς καθώς και τους παλιούς αγίους, καθώς τους αφήνει απροετοίμαστους να ζήσουν σε μια κοινωνία γεμάτη φόβο, επειδή μια τέτοια διδασκαλία δεν παρέχει κανένα προφητικό πλαίσιο στο οποίο μπορούν να τοποθετήσουν τη βία και την ανομία της εποχής μας ή την ώθηση για μια Νέα Παγκόσμια Τάξη.

Οι μεσοθλίψηοι, αντί να χαίρονται που ο Ιησούς θα έρθει να μας φυλάξει εκ της ώρας του πειρασμού, ήτις μέλλει να έλθη επί της οικουμένης όλης, διά να δοκιμάση τους κατοικούντας επί της γης, δεν μπορούν να χαρούν γιατί αυτοί περιμένουν τον Αντίχριστο για να τους ετοιμάσει πριν έρθει ο Κύριος!!

Η Α’ Θεσσαλονικείς αποκαλύπτει ότι η ελπίδα της σύντομης εμφάνισης του Ιησού ήταν μια ουσιαστική πτυχή του ευαγγελικού μηνύματος που κήρυξε ο Παύλος κατά τη διάρκεια της σύντομης παραμονής του στη Θεσσαλονίκη. Παρατηρήστε τι έγραψε ο απόστολος για την υποδοχή του από νέους πιστούς:

Α΄Θεσ.α:8-10 Διότι από σας εξήχησεν ο λόγος του Κυρίου ουχί μόνον εν τη Μακεδονία και Αχαΐα, αλλά και εν παντί τόπω έφθασεν η φήμη της προς τον Θεόν πίστεώς σας, ώστε ημείς δεν έχομεν χρείαν να λαλώμέν τι. Διότι αυτοί διηγούνται περί ημών οποίαν είσοδον ελάβομεν προς εσάς, και πως επεστρέψατε προς τον Θεόν από των ειδώλων, διά να δουλεύητε Θεόν ζώντα και αληθινόν, και να προσμένητε τον Υιόν αυτού εκ των ουρανών, τον οποίον ανέστησεν εκ νεκρών, τον Ιησούν, όστις ελευθερόνει ημάς από της μελλούσης οργής.

Μόλις στράφηκαν στον Ιησού, οι νέοι πιστοί, άρχισαν αμέσως να περιμένουν την εμφάνισή Του, γνωστή σαν Αρπαγή.

Ο Παύλος συμπεριέλαβε την επιστροφή του Ιησού για την εκκλησία Του στο κήρυγμά του από την αρχή. Γι’ αυτό απάντησαν στο μήνυμά του με μια ανυπόμονη προσδοκία γι’ αυτό.

Οι νέοι πιστοί στη Θεσσαλονίκη ήταν τόσο βέβαιοι για την άμεση αναχώρησή τους από τη γη, που όταν κάποιοι ανάμεσά τους πέθαναν, θρηνούσαν χωρίς λόγο νομίζοντας ότι θα έχαναν την Αρπαγή (Α ́ Θεσ.δ:13-19).

Σε απάντηση, ο Παύλος τόνισε την πρωταρχική θέση των «νεκρών εν Χριστώ» κατά τη διάρκεια της Αρπαγής λέγοντας στους νέους πιστούς ότι ο Ιησούς θα τους αναστήσει πρώτα όταν κατέβει (δ:16).

Αν το ζήτημα ήταν η δυσκολία να πιστέψουν σε μια μελλοντική ανάσταση, η απάντηση του Παύλου θα ήταν παρόμοια με αυτή που έγραψε στην Α ́ Κορ.ιε.

Αντίθετα, τόνισε το ρόλο των «νεκρών εν Χριστώ» στην Αρπαγή, επειδή αυτή ήταν η αιτία της θλίψης τους.

Στη Ρωμ.η:23, ο απόστολος προσδιορίζει μια βασική πτυχή της εμφάνισης του Ιησού, «την απολύτρωσιν του σώματος ημών» και στο εδ.24 λέει, «Διότι με την ελπίδα εσώθημεν».

Ο Παύλος θεώρησε το γεγονός που ονομάζουμε «Αρπαγή» σαν βασική πτυχή του κηρύγματός του, επειδή σήμαινε την «ελπίδα» που περιέχεται στο σωτήριο μήνυμα του Ευαγγελίου.

Ο Ιησούς υπόσχεται αιώνια ζωή σε όλους όσους πιστεύουν σε Αυτόν.

Η εμπειρία μας σ’ αυτό, αρχίζει με την επιστροφή Του για μας, στην Αρπαγή, όταν μας δώσει αθάνατα σώματα (Α ́ Κορ.ιε:51-55) και μας μεταφέρει στον τόπο που έχει ετοιμάσει για μας (Ιωάν.ιδ:2-3).

Η Αρπαγή είναι το χαρούμενο μέλλον του Ευαγγελίου. Είναι το μήνυμα που οι άνθρωποι χρειάζονται απεγνωσμένα να ακούσουν.

 

2. ΕΚΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΕΣΤΙΑΣΗΣ ΤΩΝ ΠΙΣΤΩΝ ΣΕ ΓΗΙΝΕΣ ΦΙΛΟΔΟΞΙΕΣ

Ένα άλλο θλιβερό αποτέλεσμα αυτού του διαζυγίου είναι το εξής: Απομακρύνει τα μάτια των πιστών από την απόλυτη ελπίδα τους, σε μια εποχή που χρειάζονται μια τέτοια εστίαση. Αντίθετα, τα μάτια τους παραμένουν στραμμένα σε γήινες φιλοδοξίες.

Πολύ λίγοι ποιμένες μιλάνε για το τι θα συμβεί τη στιγμή που ο Ιησούς θα επιστρέψει για την εκκλησία Του (Α ́ Κορ.ιε:51-55, Φιλ.γ:20-21, Α ́ Θεσ.δ:16-17).

Ακόμη και εκείνοι που πιστεύουν αυτά τα πράγματα δεν αναφέρουν ποτέ την ελπίδα των πιστών για αθάνατα σώματα από φόβο μήπως το κήρυγμα για την Αρπαγή ελαττώσει το ακροατήριο.

Αν υπήρξε ποτέ μια στιγμή που οι άγιοι πρέπει να ακούσουν για την «ευλογημένη ελπίδα» τους, είναι τώρα.

Πλήθος νέων ανθρώπων πεθαίνουν ξαφνικά σε όλο τον κόσμο. Οι φυσικές καταστροφές, η ανθρώπινη αδιαφορία και αμέλεια, τα ανθρώπινα λάθη, στοιχίζουν πολλές ζωές και αυξάνουν τα επίπεδα του φόβου.

Οι απειλές για πυρηνικό πόλεμο αφθονούν. Η Αμερική και η Ρωσία βρίσκονται ήδη σε πόλεμο μεταξύ τους στη σύγκρουση δι' αντιπροσώπων στην Ουκρανία.

Οι παγκοσμιοποιητές προειδοποιούν για νέες πανδημίες και μελλοντικές κρίσεις, οι οποίες τρομάζουν πολλούς λόγω του ιστορικού πρόβλεψης τέτοιων πραγμάτων.

Δεν θα μπορούσα να αντιμετωπίσω όλα όσα έρχονται σαν ειδήσεις, αν δεν είχα την προφητική διαβεβαίωση ότι ο Θεός ελέγχει κυρίαρχα τα πάντα και ότι ο Ιησούς έρχεται για μένα πριν από την Ημέρα του Κυρίου, όπως υποσχέθηκε στην Α ́ Θες.ε:1-11.

Εκτός από αυτή τη χαρούμενη προσδοκία, πρέπει να αγνοήσω όλες τις απειλές που επικρατούν στον κόσμο μας και με κάποιο τρόπο να προσποιηθώ ότι δεν υπάρχουν.

Η βιβλική προφητεία θέτει τα τρέχοντα γεγονότα σαν φυσιολογική εξέλιξη των ημερών μας και προσφέρει χαρούμενη ελπίδα τόσο για εκείνους που βρίσκονται εν Χριστώ όσο και γι’ αυτούς που δεν έχουν σωθεί ακόμα.

Τα κηρύγματα που δίνουν έμφαση σ’ αυτή τη ζωή εις βάρος του μελλοντικού χρόνου του Ευαγγελίου κάνουν μεγάλο κακό στη ζωή πολλών στο σώμα του Χριστού.

 

3. ΜΙΑ ΑΝΟΙΧΤΗ ΠΟΡΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΦΥΠΝΙΣΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗ ΔΙΑΒΡΩΣΗ ΤΗΣ ΚΑΘΑΡΟΤΗΤΑΣ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

Η υπεράσπιση της Αρπαγής πριν από τη Θλίψη, της επταετούς παγκόσμιας Θλίψης, της Χιλιετούς Βασιλείας του Ιησού, της κρίσης του λευκού Θρόνου, είναι μια μακροπρόθεσμη υπεράσπιση της καθαρότητας του Ευαγγελίου και μια προστασία κατά της συμπεριφοράς και της στάσης αυτών που είναι ευαίσθητοι στην κοινωνική και πολιτική αδικία, στην εκκλησία.

Κατά τη διάρκεια του πέμπτου αιώνα μ.Χ., η πλειοψηφία των μελών της εκκλησίας μεταπήδησε από την πίστη ότι ο Ιησούς θα επιστρέψει και θα κυβερνήσει πραγματικά τη γη για χίλια χρόνια (προχιλιασμός), στην άποψη που υποστήριζε ο Αυγουστίνος, ότι αυτό δεν θα συμβεί ποτέ στη γη κι ότι τα χίλια χρόνια που αναφέρει η Αποκάλυψη είναι συμβολικά, και το βάσιζε στην αλληγορία πολλών προφητικών κειμένων στο λόγο του Θεού καθώς και στον Πλατωνισμό.

Αργότερα, η εκκλησία εφάρμοσε τη μεθοδολογία του Αυγουστίνου για την ερμηνεία προφητικών κειμένων σε περικοπές των Γραφών που σχετίζονται με το Ευαγγέλιο και η καθαρότητα του μηνύματος εξαφανίστηκε από την οργανωμένη εκκλησία κατά τη διάρκεια των «σκοτεινών αιώνων».

Η εγκατάλειψη της δικαίωσης δια πίστεως στην εκκλησία ξεκίνησε αιώνες νωρίτερα με την αλληγορία βιβλικών κειμένων που σχετίζονται με τις υποσχέσεις για τη Χιλιετή Βασιλεία που έδωσε ο Θεός στον Ισραήλ.

Μόλις ένας ποιμένας, εκκλησία ή δόγμα, υποβιβάσει μια προφητική περικοπή σε αλληγορία, άλλοι εφαρμόζουν την ίδια μεθοδολογία σε άλλες βιβλικές περικοπές και έτσι ξεκινάει η ψευδοδιδασκαλία.

Είτε για χάρη των νέων πιστών είτε για εκείνους που είναι ήδη στην πίστη, πρέπει να επανενώσουμε το μήνυμα του Ευαγγελίου με την «ευλογημένη ελπίδα» μας. Το διαζύγιο των δύο έχει κάνει μεγάλη ζημιά στην καθαρότητα του Ευαγγελίου σε όλη την ιστορία της εκκλησίας.

 

4. ΣΙΩΠΗ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗ ΧΑΡΟΥΜΕΝΗ «ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΕΛΠΙΔΑ» ΜΑΣ

Το μήνυμα του Ευαγγελίου είναι το εξής: Ο Ιησούς πέθανε στο σταυρό για τις αμαρτίες μας, θάφτηκε, αναστήθηκε την τρίτη ημέρα, αναλήφθηκε στους ουρανούς και έρχεται ξανά για να μας δώσει άφθαρτα, αθάνατα σώματα και να μας πάει στον τόπο που έχει ετοιμάσει για εμάς.

Η ανάσταση του Ιησού σημαίνει ότι και εμείς θα ζούμε για πάντα με σώματα που δεν θα γεράσουν ποτέ, δεν θα αρρωστήσουν ή δεν θα πεθάνουν. Η εκκλησία σιωπά πάρα πολύ σε αυτό το πολύ σημαντικό θέμα.

Ο Τίτος β:11-14 τοποθετεί την «ευλογημένη ελπίδα» μας, γνωστή σαν Αρπαγή, σαν το αποτέλεσμα της ανταπόκρισης στο μήνυμα του Ευαγγελίου:

«Διότι εφανερώθη η χάρις του Θεού η σωτήριος εις πάντας ανθρώπους, διδάσκουσα ημάς να αρνηθώμεν την ασέβειαν και τας κοσμικάς επιθυμίας και να ζήσωμεν σωφρόνως και δικαίως και ευσεβώς εν τω παρόντι αιώνι, προσμένοντες την μακαρίαν ελπίδα και επιφάνειαν της δόξης του μεγάλου Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού, όστις έδωκεν εαυτόν υπέρ ημών, διά να μας λυτρώση από πάσης ανομίας και να μας καθαρίση εις εαυτόν λαόν εκλεκτόν, ζηλωτήν καλών έργων».

Η αποφυγή αναφοράς της «Αρπαγής» έχει οδηγήσει πολλές εκκλησίες στην απόκρυψη του αληθινού νοήματος της «ευλογημένης ελπίδας» μας.

Δεν είναι η Δεύτερη Έλευση, αλλά μάλλον η συνάντηση όλων των αγίων της οικονομίας της εκκλησίας με τον Ιησού στον αέρα πριν από την περίοδο της Θλίψης (Α ́ Θες.δ:14-17).

Συμπερασματικά, το ξεχώρισμα της «ευλογημένης ελπίδας» μας από το Ευαγγέλιο έχει οδηγήσει τραγικά την εκκλησία σήμερα να εστιάζει στα εγκόσμια, να χάσει την ενθουσιώδη προσμονή της επιστροφής του Ιησού για την εκκλησία και να χάσει τη σωστή όραση σχετικά με τον καιρό της επιστροφής του Ιησού, που δυστυχώς επηρεάζει τις μελλοντικές γενιές που εφαρμόζουν την ίδια μεθοδολογία που χρησιμοποιείται για να αρνηθούν την Αρπαγή πριν από τη Θλίψη, όπως τόσες σαφείς περικοπές του λόγου του Θεού αναφέρουν.