Κήρυγμα

 

Μη αντίσταση

Ματθ.ε:38-42

Η επί του όρους ομιλία, που ξεκίνησε στο πέμπτο κεφάλαιο, περιέχει δύσκολες έννοιες για να τις δεχτεί η ανθρώπινη φύση. Ο Ιησούς θέτει ένα φαινομενικά αδύνατο πρότυπο για εκείνους που θέλουν να μπουν στην βασιλεία των ουρανών:

Ματθ.ε:20 Επειδή σας λέγω ότι εάν μη περισσεύση η δικαιοσύνη σας πλειότερον της των γραμματέων και Φαρισαίων, δεν θέλετε εισέλθει εις την βασιλείαν των ουρανών.

Το να μην έχεις σκοτώσει, δεν είναι αρκετό. Είπε:  «πας ο οργιζόμενος αναιτίως κατά του αδελφού αυτού θέλει είσθαι ένοχος εις την κρίσιν» (Ματθ.ε:21–22).

Το να μην έχεις μοιχεύσει δεν είναι αρκετό, Είπε: «πας ο βλέπων γυναίκα διά να επιθυμήση αυτήν ήδη εμοίχευσεν αυτήν εν τη καρδία αυτού»  (Ματθ.ε:27–28).

Το αποκορύφωμα είναι ότι κανένας δεν είναι αρκετά δίκαιος για να μπει στον ουρανό, με τα καλά του έργα. Όλοι, ανεξάρτητα από το πόσο «άγιοι» μπορεί να φαίνονται, πρέπει να συγχωρεθούν οι αμαρτίες τους και να δικαιωθούν δια πίστεως Ιησού Χριστού, υπακούοντας στο ευαγγέλιο του Χριστού.

Κ α λ η μ έ ρ α

 

 

Κήρυγμα

 

ΑΓΙΑΣΜΟΣ

Α. ΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΑΣΜΟΥ

 

Α’ Θεσ.δ:3  “Επειδή τούτο είναι το θέλημα του Θεού, ο αγιασμός σας, να απέχησθε από της πορνείας.”

Αγιασμός σημαίνει ξεχωρισμός απ’ το κακό και αφιέρωση στον Θεό και την υπηρεσία Του. Η Γραφή κάνει σαφές ότι ο αγιασμός συνδέεται με την απόρριψη όλων όσων είναι αμαρτίες και μολύνουν την ψυχή και το σώμα. Ωστόσο, δεν σημαίνει μόνο ξεχωρισμό “από” αλλά και ξεχωρισμό “προς”. Για να αγιαστεί κάποιος πρέπει να ξεχωρίσει απ’ την αμαρτία αλλά και να ξεχωριστεί σε αγιασμό. Οτιδήποτε ξεχωρίζεται απ’ την κοσμικότητα για μία άγια χρήση και αφιερώνεται αποκλειστικά στην υπηρεσία του Θεού είναι αγιασμένο.

Β’ Χρον.κθ:5,15-18    Εξ.ιθ:20-22    Εβρ.θ:3    Λευιτ.κζ:14-16    Αρ.η:17    Ιεζ.λς:23

Κ α λ η μ έ ρ α

 

 

Κήρυγμα

 

ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ

Α. ΟΡΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗΣ

 

Ιωάν.γ:3  “Απεκρίθη ο Ιησούς και είπε προς αυτόν, Αληθώς, αληθώς σοι λέγω, εάν τις δεν γεννηθή άνωθεν, δεν δύναται να ίδη την βασιλείαν του Θεού.”

Β’ Κορ.ε:17 “Όθεν εάν τις ήναι εν Χριστώ, είναι νέον κτίσμα, τα αρχαία παρήλθον, ιδού τα πάντα έγειναν νέα.”

Εφεσ.δ:24 “Και να ενδυθήτε τον νέον άνθρωπον, τον κτισθέντα κατά Θεόν εν δικαιοσύνη και οσιότητι της αληθείας.”

Με την αναγέννηση μας επιτρέπεται η είσοδος στην Βασιλεία του Θεού. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος να γίνει κανείς παιδί του Θεού, παρά μόνο να γεννηθεί “άνωθεν”. Η αναγέννηση δεν είναι ένα φυσικό βήμα προόδου στην ανάπτυξη του ανθρώπου, είναι μια υπερφυσική ενέργεια του Θεού. Δεν αποτελεί κάποια εξέλιξη, αλλά είναι η μετάδοση νέας ζωής. Είναι μια ολοκληρωτική μεταβολή, μια αλλαγή κατεύθυνσης που απορρέει απ’ αυτή την νέα ζωή.

Κ α λ η μ έ ρ α

 

 

Κήρυγμα

 

Η ΔΙΚΑΙΩΣΗ

Α. ΟΡΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΩΣΗΣ

 

Ψαλμ.λβ:2 “Μακάριος ο άνθρωπος, εις τον οποίον ο Κύριος δεν λογαριάζει ανομίαν.”

Ρωμ.δ:8 “Μακάριος ο άνθρωπος εις τον οποίον ο Κύριος δεν θέλει λογίζεσθαι αμαρτίαν.”

Δικαίωση είναι η αλλαγή της σχέσης του ανθρώπου ή της στάσης του απέναντι στον Θεό. Έχει να κάνει με την προσωπική σχέση του καθένα με τον Θεό που διαταράχτηκε εξαιτίας της αμαρτίας. Σύμφωνα με το Δευτ.κε:1 (Εάν συμβή διαφορά μεταξύ ανθρώπων, και έλθωσιν εις την κρίσιν, και κρίνωσιν αυτούς, τότε θέλουσι δικαιώσει τον δίκαιον και καταδικάσει τον ένοχον) σημαίνει να θεωρείσαι αθώος ή δίκαιος. Είναι θέμα σχέσης και μέσων με τα οποία κάποιος τακτοποιείται με τον Θεό. Μιλώντας απόλυτα, η δικαίωση είναι μία νομική πράξη του Θεού με την οποία όσοι εμπιστεύονται τον Χριστό θεωρούνται δίκαιοι και απαλλάσσονται από την ενοχή και την καταδίκη.

Κ α λ η μ έ ρ α

 

 

Κήρυγμα

 

ΠΙΣΤΗ

Α.  ΟΡΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΠΙΣΤΗΣ

 

Ιάκ.β:20 “Θέλεις όμως να γνωρίσης, ω άνθρωπε μάταιε, ότι η πίστις χωρίς των έργων είναι νεκρά;”

Ρωμ.ι:9  “...Και πιστεύσης εν τη καρδία σου ότι ο Θεός ανέστησε αυτόν εκ νεκρών, θέλεις σωθή.”

Εβρ.ια:1 “Είναι δε η πίστις, ελπιζομένων πεποίθησις, βεβαίωσις πραγμάτων μη βλεπομένων.”

Τί είναι η σώζουσα πίστη; Είναι μια πίστη μέσα απ’ την καρδιά. Πίστη σημαίνει πεποίθηση κι εμπιστοσύνη. Είναι η συναίνεση του νου κι η συγκατάθεση της θέλησης.

Η διανοητική πίστη δεν είναι αρκετή (Ιάκ.β:19, Πρ.η:13-21). Κάποιος μπορεί να συμφωνήσει διανοητικά με το Ευαγγέλιο, χωρίς όμως να παραχωρήσει την ζωή του σ’ αυτό. Η πίστη μέσα απ’ την καρδιά είναι απαραίτητη (Ρωμ.ι:9).

Κ α λ η μ έ ρ α

 

 

Κήρυγμα

 

ΜΕΤΑΝΟΙΑ

Α.  ΟΡΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ

 

Β’ Κορ.ζ:10 “Διότι η κατά Θεόν λύπη γεννά μετάνοιαν προς σωτηρίαν αμεταμέλητον.”

Μετάνοια είναι η κατά Θεό λύπη για την αμαρτία. Ωστόσο, η λύπη για την αμαρτία από μόνη της δεν είναι μετάνοια, αν και μπορεί να εργαστεί μετάνοια. Μετάνοια δεν είναι  μόνο η λύπη αλλά κι ο θάνατος ως προς την αμαρτία  καθώς κι η ολοκληρωτική μεταστροφή που πρέπει να ακολουθήσει. Ένα μικρό αγόρι είπε, “Είναι το να λυπηθείς τόσο ώστε να μην το ξανακάνεις.”

 

Β.  Η ΣΠΟΥΔΑΙΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ

 

Λουκ.ιγ:3 “Ουχί σας λέγω, αλλ’ εάν δεν μετανοήτε, πάντες ομοίως θέλετε απολεσθή.”

Πρ.ιζ:30  “Τους καιρούς λοιπόν της αγνοίας παραβλέψας ο Θεός, τώρα παραγγέλλει εις πάντας τους ανθρώπους πανταχού να μετανοώσι.”

Β’ Πέτρ.γ:9 “Αλλά μακροθυμεί εις ημάς, μη θέλων να απολεσθώσι τινές, αλλά πάντες να έλθωσιν εις μετάνοιαν.”

Κ α λ η μ έ ρ α

 

 

Κήρυγμα

 

Η ΣΩΤΗΡΙΑ

Α. «ΣΩΤΗΡΙΑ» Η ΘΑΥΜΑΣΤΗ ΛΕΞΗ ΠΟΥ ΠΕΡΙΚΛΕΙΕΙ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ

 

Ρωμ.α:16 “Διότι δεν αισχύνομαι το ευαγγέλιον του Χριστού, επειδή είναι δύναμις Θεού προς σωτηρίαν εις πάντα τον πιστεύοντα.”

Αυτή η θαυμαστή λέξη, σωτηρία, είναι το θέμα ολόκληρης της Γραφής και το θέμα κάθε κηρύγματος του ευαγγελίου. Οι υπέροχοι ύμνοι της εκκλησίας υμνούν τη μεγάλη σωτηρία που μας χαρίστηκε απ’ τον Ιησού Χριστό.

Η Εβραϊκή και η Ελληνική λέξη για την σωτηρία περικλείουν την έννοια της απελευθέρωσης, της ασφάλειας, της διατήρησης, της θεραπείας και της πληρότητας. Η σωτηρία είναι η μεγάλη περιεκτική λέξη του ευαγγελίου που περικλείει όλες τις λυτρωτικές ενέργειες και διαδικασίες, όπως την δικαίωση, την απολύτρωση, την χάρη, τον εξιλασμό, την συγχώρεση,  τον αγιασμό και την  μελλοντική δόξα.

 

Κ α λ η μ έ ρ α

 

 

Κήρυγμα

 

Χριστιανοί!

Λέμε κάτι, αλλά ούτε εμείς γνωρίζουμε το βαθύ, πραγματικό του νόημα.

Όταν όμως αναφερόμαστε σε έννοιες σαν και αυτήν, του χριστιανού, τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά ούτε είναι εύκολο να τα προσπερνούμε.

Μέσα στην λέξη χριστιανός υπάρχει ένας ολόκληρος κόσμος, με αιώνιες και αμετάκλητες συνέπειες. Το να λες χριστιανός, χριστιανή, χριστιανοί εύκολα και απλά, δείχνεις πόσο λίγο έχεις καταλάβει το βάθος και την αξία αυτού του ξεχωριστού τίτλου.

 

Ο πραγματικός χριστιανός ξεκινάει από την πραγματική αναγέννηση.

Κ α λ η μ έ ρ α

 

 

Κήρυγμα

 

Αλληλοσυμπλήρωση και ισότητα

 

Ποιο είναι το σωστό;

Υπάρχει η άποψη ότι ο άντρας και η γυναίκα είναι ίσοι και συγκληρονόμοι της σωτηρίας και της αγάπης του Θεού, αλλά με διαφορετικούς ρόλους στην ζωή.

Υπάρχει και η άποψη ότι ο άντρας και η γυναίκα είναι σε όλα ίσοι, ακόμα και στους ρόλους που έχουν.

Ποια είναι η Βιβλική θέση; Ποιο είναι λάθος; Ποιο είναι σωστό;

Συνεχίστε να διαβάζετε!

Ο Θεός δημιούργησε την Εύα επειδή ήθελε ο Αδάμ να έχει «βοηθόν όμοιον με αυτόν» (Γέν.β:18). Η εβραϊκή λέξη για το «όμοιον» είναι «κατάλληλον».

Κ α λ η μ έ ρ α

 

 

Κήρυγμα

 

ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ

Α. ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΗΤΑΝ ΜΥΣΤΙΚΟ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ

 

Κριτ.ιγ:17 ”Και είπεν ο Μανωέ προς τον άγγελον του Κυρίου, Τι είναι το όνομά σου;”

Γεν.λβ:29 “Ηρώτησε δε ο Ιακώβ, λέγων, Φανέρωσόν μοι, παρακαλώ, το όνομά σου.”

Εξοδ.γ:13 “Και εκείνοι μ’ ερωτήσωσι, Τι είναι το όνομα αυτού;”

Παρ.λ:4   “Τι το όνομα αυτού; και τι το όνομα του υιού αυτού;”

Ησ.νβ:6   “Διά τούτο ο λαός μου θέλει γνωρίσει το όνομά μου”

Ο λόγος που βλέπουμε αυτή την συνεχή αναζήτηση του ονόματος του Θεού στην Παλαιά Διαθήκη, είναι γιατί το όνομά Του ήταν κρυμμένο απ’ αυτούς για να αποκαλυφθεί σ’ αυτή την οικονομία.

Κ α λ η μ έ ρ α

 

 

Κήρυγμα

 

Λόγοι για τους οποίους η Δεβόρρα υποστηρίζει την ανδρική ηγεσία!

Οι Κριτές ήταν οι κύριοι ηγέτες του Ισραήλ για σχεδόν τρεισήμισι αιώνες. Διοικούσαν επίσης τον στρατό, κι έτσι μερικοί έγιναν από τους ισχυρότερους ηγέτες της Γραφής. Όμως, τότε, γιατί η Δεβόρρα υπηρέτησε σαν κριτής; Αυτή η θέση της είναι συχνά, αν όχι πάντοτε, η πρώτη που αναφέρεται για την υποστήριξη της γυναικείας ηγεσίας. Έρχεται αυτό σε αντίθεση με το πρότυπο και τις πάγιες θέσεις του Θεού επί του θέματος;

Ας ρίξουμε μια ματιά!

1.     Δεν υπάρχει καμία αναφορά ότι η Δεβόρρα διορίστηκε από τον Θεό.

Σε όλο το βιβλίο των Κριτών, όταν κάποιος άντρας αναλαμβάνει την ηγεσία, τα εδάφια τον προσδιορίζουν σαν επιλεγμένο ή ενδυναμωμένο από τον Θεό:

Κ α λ η μ έ ρ α

 

 

Κήρυγμα

 

Πώς λύνεις ένα θέμα σαν αυτό της Δεβόρρα;

Κάθε φορά που θα γίνει μια συζήτηση στην εκκλησία σχετικά με τον ρόλο των γυναικών στην διακονία, τα επιχειρήματα και από τις δύο πλευρές προβάλλονται  σθεναρά και είναι απόλυτα παγιωμένα. Ένα από τα βασικά παραδείγματα που δίνονται για την ισότητα των δύο φύλων στην διακονία της εκκλησίας, είναι ο χαρακτήρας της Παλαιάς Διαθήκης, Δεβόρρα.

Συχνά φαίνεται ότι Δεβόρρα είναι μια πρόκληση για εκείνους που πιστεύουν ότι ο Θεός έχει διαφορετικούς ρόλους για κάθε φύλο, ενώ αγαπάει και εκτιμά και τους άντρες και τις γυναίκες εξίσου. Βλέπουν την Δεβόρρα σαν πρόβλημα, κι ότι είναι μια τεράστια αδικία, όπως θα δούμε, αλλά νομίζω ότι υπάρχουν κάποιες σοβαρές ερωτήσεις που η Δεβόρρα θέτει και στις δύο πλευρές της συζήτησης.

Κ α λ η μ έ ρ α

 

 

Κήρυγμα