ΟΙ ΤΙΤΛΟΙ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ

Α. Η ΒΙΒΛΟΣ ΔΙΝΕΙ ΜΕΓΑΛΗ ΣΗΜΑΣΙΑ ΣΤΑ ΟΝΟΜΑΤΑ.

 

Γεν:ιζ:5 “Και δεν θέλει καλείσθαι πλέον το όνομά σου Αβραμ, αλλά το όνομά σου θέλει είσθαι Αβραάμ, διότι πατέρα πλήθους εθνών σε κατέστησα.”

Γεν:λβ:28 “Και εκείνος είπε, Δεν θέλει καλεσθή πλέον το όνομά σου Ιακώβ, αλλά Ισραήλ.”

 

Όλα τα ονόματα μέσα στην Βίβλο σήμαιναν κάτι και γι’ αυτό ήταν πολύ σημαντικά. Αυτό φαίνεται καθαρά από την αλλαγή του ονόματος του:

1. Άβραμ σε Αβραάμ

2. Ιακώβ σε Ισραήλ

3. Σαούλ απ’ την Ταρσό σε Παύλο

 

Η μεγάλη σημασία που είχαν τα ονόματα φαίνεται επίσης από την ονοματοδοσία του Ιωάννη του Βαπτιστή και του Κυρίου Ιησού.

 

Β. ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΟΝΟ ΕΝΑ ΟΝΟΜΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΘΕΟ

 

Ζαχαρ:ιδ:9 “Εν τη ημέρα εκείνη θέλει είσθαι Κύριος εις, και το όνομα αυτού εν.”

Ο προφήτης διακήρυξε ότι υπάρχει μόνο ένας Κύριος και το όνομά Του είναι ένα. Αν πιστέψουμε ότι υπάρχουν τρία πρόσωπα στην Θεότητα ή τρεις θεοί, τότε πρέπει να έχουμε τρία ονόματα. ΕΝΑ ΑΤΟΜΟ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΖΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ. Ωστόσο, ο προφήτης δηλώνει ότι το όνομά Του είναι ΕΝΑ. Στο Ματθ.κη:19 το όνομα είναι στον ενικό. Ποιό είναι αυτό; Η απάντηση βρίσκεται στις Πράξ.δ:12. Δεν υπάρχει κανένα άλλο όνομα.. Αυτό αποτελεί πειστική απόδειξη ότι υπάρχει μόνο ένας Κύριος κι Αυτός είναι ο ΙΗΣΟΥΣ.

Υπάρχει διαφορά μεταξύ “τίτλου” και “ονόματος”. Για παράδειγμα, το όνομα ενός ανθρώπου μπορεί να είναι “Γιάννης”, αλλά μπορεί να έχει αρκετούς τίτλους, “Καπετάνιος, Γιατρός, Ποιμένας, Κύριος κλπ”. Έτσι κι ο Θεός έχει πολλούς τίτλους αλλά μόνο ένα όνομα. Κάθε τίτλος εκφράζει ένα συγκεκριμένο χαρακτηριστικό, ιδιότητα ή ποιότητα του Θεού και χρησιμοποιείται για να εκφράσει μία συγκεκριμένη έννοια.

 

Γ. Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΟΝΟΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΗΤΑΝ ΥΠΟΣΧΕΣΗ

 

Ης.νβ:6 “Διά τούτο ο λαός μου θέλει γνωρίσει το όνομά μου”

Ζαχ:ιδ:9 “Εν τη ημέρα εκείνη θέλει είσθαι Κύριος εις, και το όνομα αυτού εν.”

Σ’ αυτές τις προφητείες υπάρχει η ρητή υπόσχεση ότι το όνομα του Ιησού θα αποκαλυφθεί και θα γίνει γνωστό. Πόσο πρέπει να χαιρόμαστε που στις μέρες μας το όνομά Του δεν είναι μυστικό και κρυμμένο, αλλά έχει γίνει γνωστό. Το όνομα του Ιησού βρίσκεται πάνω από κάθε άλλο όνομα (Φιλιπ.β:9).

Στην Παλαιά Διαθήκη οι τύποι και οι σκιές προεικόνιζαν τον Ιησού Χριστό. Ηταν, λοιπόν, φυσικό και οι τίτλοι να προεικονίζουν το όνομά Του ΙΗΣΟΥΣ, το οποίο ήταν ν’ αποκαλυφθεί.

 

Δ. ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΟΛΛΟΙ ΤΙΤΛΟΙ ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΟ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ

 

1. Ελοχίμ, πληθυντ. του Ελόα: Η Ελληνική λέξη Θεός είναι αντίστοιχη με την Εβραϊκή “Ελοχίμ”, η οποία είναι ο πληθυντικός του Ελόα.

 

Η λέξη αναφέρεται στους θεούς των ειδωλολατρών καθώς και στον δικό μας Ελοχίμ (Θεό). Ο πληθυντικός εκφράζει το πλήθος ή το μεγαλείο των δυνάμεων και των ιδιοτήτων του Θεού.

 

2. Ελ Σαντάι: Μία άλλη λέξη είναι το Ελ η οποία εμφανίζεται κυρίως στον Ιώβ, στους Ψαλμούς και τον Ησαία. Η λέξη εκφράζει δύναμη και συνήθως χρησιμοποιείται με κάποιον άλλο περιγραφικό όρο, όπως το Ελ Σαντάι που σημαίνει Θεός Παντοκράτωρ, με τον οποίο ο Θεός ήταν γνωστός κυρίως στους πατριάρχες. Περιγράφει τον Θεό σαν δημιουργό, συντηρητή κι υπέρτατο κυβερνήτη του σύμπαντος.

 

3. Γιάχβε: Το Γιάχβε στα Εβραϊκά αποτελείται από τέσσερα σύμφωνα. «Το τετραγράμματο», «Το μεγάλο και φοβερό όνομα», «Το άγιο όνομα», «Το ξεχωριστό όνομα».

 

Αυτό ήταν το όνομα του Θεού που δεν προφερόταν. Οι ραβίνοι καθώς διάβαζαν τις Γραφές αντικατέστησαν το Γιάχβε με το ΑΔΟΝΑΪ (Κύριος) απ’ το οποίο έχουμε την λέξη Κύριος στις Γραφές μας.

 

Γιάχβε           Εξοδ.ς:3, Ψαλμ.πγ:18, Ησ.ιβ:2, Ησ.κσ:4.

Γιαχ                Αυτό ήταν συντετμημένος τύπος.  Ψαλμ.ξη:4.

 

Ο Θεός έδωσε στον Μωϋσή την αδιαφιλονίκητη σημασία αυτού του τίτλου, αποκαλύπτοντας τον εαυτό Του με τη φράση, “ΕΓΩ ΕΙΜΙ Ο ΩΝ”. Εκφράζει την ουσιαστική, αιώνια, αναλλοίωτη ύπαρξη του Γιάχβε. Η πρωταρχική σημασία του ονόματος Γιάχβε είναι “ο Αυθύπαρκτος”. Κατά λέξη σημαίνει “Αυτός που είναι Αυτός που είναι”, επομένως φανερώνει το αιώνιο “Εγώ ειμί”. Είναι ο Αυθύπαρκτος που αποκαλύπτει τον εαυτό Του.

 

Αξίζει να σημειώσουμε ότι η πρώτη εμφάνιση του ονόματος Γιάχβε στη Γραφή ακολουθεί την δημιουργία του ανθρώπου. Το Γιάχβε είναι καθαρά το λυτρωτικό όνομα του Θεού στην Παλαιά Διαθήκη. Όταν εμφανίστηκε η αμαρτία και η λύτρωση έγινε αναγκαία, ήταν ο Γιάχβε Ελοχίμ που αναζήτησε τους αμαρτωλούς (Γεν:γ:9-13) και τους έντυσε με δέρματα ζώων, το οποίο αποτελεί έναν θαυμαστό τύπο της δικαιοσύνης που μας πρόσφερε ο Κύριος μέσω της θυσίας Του. Η πρώτη καθαρή αποκάλυψη του Εαυτού Του με το όνομά Γιάχβε συνδεόταν με τη λύτρωση του λαού της διαθήκης απ’ την δουλεία στην Αίγυπτο.

 

4. Σύνθετοι Τίτλοι

 

Γεν.κβ:14                 Γιάχβε-Ιρέ                            Ο Κύριος ο προμηθεύων

Εξοδ.ιε:26                 Γιάχβε-Ραφά                       Ο Κύριος ο θεραπεύων

Εξοδ.ιζ:8-15             Γιάχβε-Νισσί                       Ο Κύριος η σημαία μας

Κριτ.ς:24                   Γιάχβε-Σαλόμ                      Ο Κύριος η ειρήνη μας

Ψαλμ.κγ:1                Γιάχβε-Ρα-άχ                       Ο Κύριος ο ποιμήν μας

Ιερεμ.κγ:6                 Γιάχβε-Τσιντκενού            Ο Κύριος η δικαιοσύνη μας

Ιεζεκ.μη:35              Γιάχβε-Σαμάχ                      Ο Κύριος είναι παρών

 

 

Ε. ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΟΛΛΟΙ ΤΙΤΛΟΙ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΓΡΑΦΗ

 

Ένας τίτλος δεν είναι όνομα, εκφράζει, ωστόσο, συγκεκριμένες ιδιότητες και χαρακτηριστικά του Ιησού.  Κάθε τίτλος έχει μία σημασία.  Ένα μέρος των τίτλων Του κι η σημασία τους αναφέρονται παρακάτω:

 

Τα πάντα εν πάσι	Κολ.γ:11
Ο Ων, ο Ην και ο Ερχόμενος, ο Παντοκράτωρ	Αποκ.α:8
το Α και το Ω	Αποκ.α:8
Παράκλητος (κάποιος που καλείται στο πλευρό κάποιου άλλου, μεσίτης)	Α’ Ιωαν.β:1
Παλαιός των Ημερών	Δαν.ζ:22
Αρχή και Τέλος	Αποκ.α:8
Άρτος της Ζωής	Ιωαν.ς:35
Λαμπρός και Ορθρινός Αστήρ	Αποκ.κβ:16
Αρχηγός της Σωτηρίας	Εβρ.β:10
Μεγάλος Ποιμένας	Α’ Πετρ.ε:4
Διακρινόμενος μεταξύ Μυριάδων	Α. Ασμ.ε:10
Σύμβουλος	Ησ.θ:6
Μεσίτης (Κριτής)	Ιώβ:θ:33
Ανατολή (ανατολή του ήλιου, αυγή )	Λουκ.α:78
Εμμανουήλ (Ο Θεός μεθ’ ημών)	Ματθ.α:23
Αιώνιος Πατέρας	Ησ.θ:6
Αιώνια Ζωή	Α’ Ιωάν.ε:20
Πατέρας	Ματθ.κη:19
Πρώτος και Έσχατος	Αποκ.α:17
Πρωτότοκος εκ των νεκρών	Κολ.α:18
Απαρχή των κεκοιμημένων	Α’ Κορ.ιε:20
Φίλος στενότερος αδελφού	Παρ.ιη:24
Μεγάλος Θεός και Σωτήρας	Τιτ.β:13
Καλός Ποιμήν	Ιωάν.ι:11
Άγιο Πνεύμα	Ματθ.κη:19
Κεφαλή του Σώματος	Κολ.α:18
Αρχιερέας	Εβρ.γ:1
Εγώ Ειμί	Εξ.γ:14,  Ιωάν.η:24
Κριτής	Πράξ.ιζ:31
Γιάχβε	Ησ.μ:3
Βασιλιάς Βασιλιάδων	Αποκ.ιθ:16
Κύριος Κυρίων	Αποκ.ιθ:16
Ζωντανός Άρτος	Ιωάν.ς:51
Ο Λέων εκ της φυλής του Ιούδα	Αποκ.ε:5
Μεσσίας	Ιωάν.δ:25
Άνθρωπος Θλίψεων	Ησ.νγ:3
Μεσίτης	Α’ Τιμ.β:5
Ναζωραίος	Ματθ.β:23
Άρχοντας Ειρήνης	Ησ.θ:6
Ιερέας κατά την τάξη Μελχισεδέκ	Εβρ.ε:6
Ανάσταση και Ζωή	Ιωάν.ια:25
Ρίζα και Γένος του Δαβίδ	Αποκ.κβ:16
Ανθός του Σαρών, Κρίνο της Κοιλάδος	Ασμ. Ασμ.β:1
Σπέρμα της Γυναικός	Γεν.γ:15
Ήλιος της Δικαιοσύνης	Μαλ.δ:2
Σιλώ (Ειρηνοποιός, Ανάπαυση )	Γεν.μθ:10
Θεμέλιον Ασφαλές	Ησ.κη:16
Λίθος που απεκόπη άνευ χειρών	Δαν.β:34
Ισχυρός Βράχος	Ψαλμ.λα:2
Σκιά Μεγάλου Βράχου εν γη διψώση	Ησ.λβ:2
Αληθινή Άμπελος	Ιωάν.ιε:1
Αλήθεια	Ιωάν.ιδ:6
Θαυμαστός	Ησ.θ:6
Λόγος	Ιωάν.α:1
Λόγος του Θεού	Αποκ.ιθ:13
Οδός	Ιωάν.ιδ:6

                                                                                 

Υπάρχουν ακόμα πάρα πολλοί τίτλοι του Ιησού, αλλά οι παραπάνω είναι αρκετοί για να γίνει κατανοητό πώς καθένας απ’ αυτούς εκφράζει κάποια  χαρακτηριστικά Του.  Αυτοί είναι όλοι τίτλοι, αλλά το όνομα είναι ΙΗΣΟΥΣ.

Μπορούμε να μιλάμε για τον Σωτήρα μας λέγοντας ο ΚΥΡΙΟΣ ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ, αλλά όταν το κάνουμε, ας θυμόμαστε ότι τα “Κύριος” και “Χριστός” είναι τίτλοι. Το όνομα είναι ΙΗΣΟΥΣ.