Δεν υπήρχε τόπος

"Και εγένησε τον υιόν αυτής τον πρωτότοκον, εσπαργάνωσεν και κατέκλινεν αυτόν εν τη φάτνη, διότι δεν ήτο τόπος δι' αυτούς εν τω καταλύματι" Λουκ.β:7

Δεν υπάρχει μέρος στην Αγία Γραφή που να ξέρουν τόσο καλά οι Χριστιανοί, όσο το μέρος αυτό που περιγράφει τη γέννηση του Ιησού Χριστού. Η μητέρα του και ο Ιωσήφ ζούσαν στην πατρίδα τους την Ναζαρέτ. Η κυβέρνηση της Ρώμης διέταξε σε όλη την επικράτεια του Ρωμαϊκού κράτους απογραφή του πληθυσμού μόνο και μόνο για να γεμίσει τα ταμεία της αυτοκρατορίας με κεφαλικό φόρο. Έτσι και ο Ιωσήφ από την Ναζαρέτ της Γαλιλαίας, βρέθηκε στην Βηθλεέμ της Ιουδαίας δια να απογραφεί με την γυναίκα του Μαριάμ που ήταν έγκυος. 

Στη μικρή αυτή πόλη είχε συγκεντρωθεί πολύς κόσμος λόγω της απογραφής. Όλα τα πανδοχεία και όλα τα χάνια ήταν γεμάτα. Και επειδή δεν υπήρχε χώρος προσωρινής διαμονής, ο πανδοχέας τους τοποθέτησε σε μια άκρη του στάβλου μαζί με τα ζώα.

Δεν υπήρχε τόπος γι' αυτούς εν τω καταλύματι. Και δεν υπήρχε τόπος για το Χριστό σ' όλη τη διάρκεια της ζωής Του. Ήταν ξένος μεταξύ των ανθρώπων. "Εις τα ίδια ήλθεν και οι ίδιοι δεν εδέχθησαν αυτόν".

Ο Χριστός, αγαπητοί μου, δεν ήταν ακοινώνητος. Αγαπούσε να έχει παρέες. Όταν άρχισε το δημόσιο βίο Του, το πρώτο που έκανε ήταν να εκλέξει τους φίλους που θα είχε μαζί Του. Ήταν κοινωνικός ο Χριστός. Όταν οι εχθροί Του ήθελαν να Τον κατηγορήσουν, δεν έλεγαν ότι ήταν ακοινώνητος, αλλά έλεγαν ότι ήταν φίλος των τελωνών και αμαρτωλών, φάγος και οινοπότης.

Και όμως ήταν μόνος. Δεν υπήρχε τόπος για το Χριστό. Όταν κήρυξε στη Ναζαρέτ όπου μεγάλωσε, ξεσηκώθηκαν και Τον έδιωξαν. Στα Γάδαρα θεράπευσε πολλούς, και επειδή ζημίωσε τα συμφέροντά τους, τον παρεκάλεσαν να φύγει. Και οι Σαμαρείτες δεν τον δέχθηκαν, στο χωριό τους.

"Οι αλώπεκες έχουσι κατοικίες, και τα πετεινά του ουρανού φωλεάς, αλλά ο υιός του ανθρώπου δεν είχε πού να κλείνη την κεφαλήν του".

Όταν πήγε στον κήπο για να αντιμετωπίσει το πικρό ποτήρι, πήρε μαζί Του τους τρεις επιστήθιους φίλους Του, αλλά και αυτοί την τελευταία στιγμή Τον εγκατέλειψαν. Πράγματι δεν υπήρχε τόπος για το Χριστό όταν ζούσε στον κόσμο αυτό. Στον κόσμο αυτό υπάρχει τόπος για πολλά πράγματα. Υπάρχει τόπος για πλούτη, για διασκεδάσεις, για φιλοδοξίες, υπάρχει τόπος για το ληστή Βαραβά, αλλά όχι για το Χριστό.

Μήπως το ίδιο δεν συμβαίνει σήμερα; Τι προσφέρει, ο κόσμος σήμερα στο Χριστό αντί μέρος εν τω καταλύματι; Χτίζουμε ωραίες εκκλησίες, ξοδεύοντας εκατομμύρια χρήματα για το Χριστό. Έκπληκτος μένεις όταν επισκέπτεσαι τον καθεδρικό ναό του Μιλάνου στην Ιταλία, την εκκλησία του Αγίου Παύλου στο Λονδίνο, το ναό του Αγίου Πέτρου στη Ρώμη, το ναό του Αγίου Στεφάνου στην Βιέννη, έργα σπουδαία από αρχιτεκτονικής απόψεως. Ώρες ολόκληρες με θαυμασμό και απορία περιεργαζόμουν τις εκκλησίες αυτές που επισκέφθηκα στο παρελθόν.

Όλες αυτές οι εκκλησίες χτίστηκαν προς τιμή του Ιησού Χριστού και ξοδεύτηκαν δισεκατομμύρια χρημάτων. Και φωνάζει ο άνθρωπος: «εδώ είναι το σπίτι που χτίστηκε για σένα ω Ιησού της Ναζαρέτ, Κύριε της δόξας. Εδώ είναι ο οίκος σου». Αν ο άνθρωπος, αγαπητοί μου δεν ήταν βαρήκοος, θα άκουε την απάντηση: «Ποιος είναι ο τόπος της αναπαύσεώς μου; Ο Ύψιστος δεν κατοικεί σε χειροποίητους ναούς. Εγώ κατοικώ στα ψηλά, και σε άγιους τόπους, και μετά του συντετριμμένου την καρδία και του ταπεινού το πνεύμα».

Ο Κύριος της δόξας ζητά το ζεστό πανδοχείο της καρδιάς μας, αλλά εμείς Του προσφέρουμε μια φάτνη από λάσπη.

Τρομερό. Του προσφέρουμε μια καλώς επεξεργασμένη ιεροτελεστία. Σε λίγο, οι καμπάνες των ορθόδοξων (και κάποιων διαμαρτυρόμενων) εκκλησιών θα χτυπούν από το πρωί ως το βράδυ, οι ιεροκήρυκες και οι ιερείς θα είναι περισσότερο απασχολημένοι με τα κηρύγματα και τις λειτουργίες τους. Οι χορωδίες θα ψάλλουν τους καλύτερους ύμνους. Οι άνθρωποι θα φορέσουν καινούργια ρούχα, και θα στολίσουν τα σπίτια τους με δέντρα και ωραίους φωτισμούς. Η ψυχή μας φωνάζει: «Ιησού Χριστέ ετοιμάσαμε για σένα μια ωραία ιεροτελεστία. Μείνε μαζί μας. Πάρε Χριστέ μέρος στη γιορτή αυτή». Αν όμως η καρδιά μας ήταν εντάξει, θα άκουε: «Υιέ μου, δώσε μου την καρδιά σου».

Ο Χριστός, αγαπητοί μου, θέλει το πανδοχείο της ψυχής μας. Εμείς δυστυχώς όμως του προσφέρουμε στάβλο. Υπάρχουν, Χριστιανοί που δεν δυσκολεύονται να σου κάνουν δέκα προσευχές την ώρα, αλλά οι ίδιοι δεν δυσκολεύονται να σου πούνε χίλια δύο ψέματα και βρισιές την ώρα. Τι να τρέχει; αυτοί δίδουν τόπο στο Χριστό στις προσευχές τους, αλλά όχι στην καρδιά τους. Κάποιοι προσφέρουν στο Χριστό ένα καλώς συντεταγμένο «σύμβολο της πίστεως», και καυχώνται γι’ αυτό. Αλλά αν ανοίξουμε τα αυτιά μας θα ακούσουμε: "Όταν ο υιός του ανθρώπου έλθει, θα βρει την πίστιν επί της γης;" Ο Χριστός θέλει από μας ζωή, όχι λόγια. Του αφιερώνουν ένα ωραίο σύμβολο πίστης, αλλά τόπος εν τω καταλύματι δεν υπάρχει. Το κατάλυμα είναι κατειλημμένο με ιδιοτέλεια, κακία, απιστία, αδιαφορία, μίσος, έριδες κ.λπ. κ.λπ. Δεν υπάρχει τόπος για το Χριστό.

Το σώμα μας αυτό, είναι το σπίτι που ζητά ο Χριστός. Αυτό είναι το πανδοχείο της ψυχής. Ας μπούμε στο σπίτι αυτό και ας εξετάσουμε διότι έχει πολλά δωμάτια. Ας μην κάνουμε το λάθος να μπούμε στα σπίτια άλλων. Κάθε ένας από μας στο δικό του σπίτι. Θα δούμε πολλά, αλλά τόπος για το Χριστό δεν θα υπάρχει. Διότι, φίλοι μου, θέλουμε έξω από τη ζωή μας το Χριστό.

Είμαστε απασχολημένοι με τις καθημερινές ανάγκες μας. Και έτσι η επικοινωνία με το Θεό, η προσευχή, σιγά σιγά χάνεται από τη ζωή μας.

Η ζωή μας είναι γεμάτη από μέριμνες και δεν υπάρχει τόπος για το Χριστό, δεν μπορούμε να σκεφθούμε για το Χριστό.

Οι διασκεδάσεις μας απασχολούν τόσο που κρατούν μακριά από μας το Χριστό.

Δεν υπάρχει τόπος για το Χριστό, λόγω των αμαρτιών μας. Ο υπερήφανος, ο πλεονέκτης, ο ιδιοτελής, όλοι αυτοί δεν έχουν τόπο για το Χριστό. Όπου θέλει να μπει ο Χριστός, οι αμαρτίες αυτές δεν έχουν θέση.

Όταν μελετούμε τη διήγηση της γέννησης του Ιησού όπως μας την περιγράφει ο Ευαγγελιστής Λουκάς, λυπούμαστε γιατί δεν υπήρχε τόπος στο πανδοχείο για τη Μαρία, και ο Χριστός γεννήθηκε στο στάβλο με τα ζώα. Αγανακτούμε γιατί ο πανδοχέας δεν ετοίμασε καλύτερο μέρος όπου να γεννηθεί ο Χριστός. Αλλά, αγαπητοί μου φίλοι, σκεφθήκατε ποτέ ότι εμείς είμαστε χειρότεροι όταν δεν αφήνουμε το Χριστό να μπει στη ζωή μας;

Ας εξετάσουμε ο καθένας τη ζωή του και ας δούμε αν υπάρχει τόπος για το Χριστό στη ζωή μας.