ΟΙ ΔΥΟ ΤΡΟΠΟΙ ΞΕΠΕΣΜΟΥ ΑΠΟ ΤΗ ΧΑΡΗ
ΤΟΥ ΘΕΟΥ
1. Ξεπεσμός εξαιτίας πλανεμένης
διδασκαλίας.
Η Καινή Διαθήκη εξηγεί με συγκεκριμένα παραδείγματα, ότι ο πιστός ενδέχεται να αποξενωθεί από τη χάρη του Θεού και να χάσει τη Σωτηρία του πιστεύοντας πλανεμένες δογματικές διδαχές, «άλλο ευαγγέλιο» (Γαλ.α:8).
Ας δούμε τώρα πώς αυτή η ακλόνητη, αλήθεια, για το ενδεχόμενο ξεπεσμό του πιστού από τη χάρη του Θεού, που εξηγείται στα ευαγγέλια με κάθε λογής παραβολές και παραδείγματα, προβάλλεται επίσης και στις αποστολικές επιστολές με προειδοποιήσεις για αγρύπνια, για εγκράτεια, για πιστότητα, για σταθερότητα, για επιμονή και προσευχή.
Να, πως η Αγία γραφή προβάλει και
εξηγεί αυτή τη μεγάλη και κρίσιμη αλήθεια:
ΣΤΑ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ
Ματθαίος ε:13.
«Σείς είσθε το άλας της γης εάν δε
το άλας διαφθαρή, με τι θέλει αλατισθή; εις ουδέν πλέον χρησιμεύει, ειμί να
ριφθή έξω, και να καταπατήται υπό των ανθρώπων».
Το αλάτι προλαμβάνει τη φυσική αποσύνθεση, έτσι και το πνευματικό αλάτι, -η ζωή των πιστών του Χριστού-, προλαμβάνει την πνευματική αποσύνθεση του περιβάλλοντος τους.
Στον αρχαίο κόσμο, η λέπρα ήταν
μια θανατηφόρα ασθένεια επειδή ήταν ανίατη.
Οι πολλές αναφορές της στην Αγία
Γραφή, δείχνουν ότι η ασθένεια ήταν ευρέως διαδεδομένη.
Στο σημερινό κήρυγμα, θα
εξετάσουμε ένα περιστατικό γύρω από τη θαυματουργική θεραπεία ενός τέτοιου
λεπρού που έζησε αιώνες πριν. Το όνομά του είναι Νεεμάν.
Β’ Βας.ε:1-27
Είναι μεγάλη η αδυναμία του
ανθρώπου να πιστεύει αυτό που θέλει. Ακόμα και οι αναγεννημένοι πιστοί δεν
είναι όλοι ελευθερωμένοι απ' αυτό το δυνατό πειρασμό.
Ο απόστολος Παύλος, εξηγεί στο
μαθητή του Τιμόθεο ότι:
«θέλει έλθει καιρός, ότε δεν θέλουσιν υποφέρει την υγιαίνουσαν διδασκαλίαν. αλλά θέλουσιν επισωρεύσει εις εαυτούς διδασκάλους κατά τας ιδίας αυτών επιθυμίας, γαργαλιζόμενοι την ακοήν» (Β' Τιμ.δ:3-4).
Τι λένε οι Γραφές σχετικά με τη σωτηρία και την αιώνια
ασφάλεια;
Το εδάφιο που χρησιμοποιείται πιο συχνά για την υποστήριξη
αυτού του δόγματος είναι το Ιωάν.ι:28: «…και δεν θέλουσιν απολεσθή
εις τον αιώνα, και ουδείς θέλει αρπάσει αυτά εκ της χειρός μου».
Επιφανειακά, μπορεί
να φαίνεται αλήθεια, ότι αν σώθηκες, θα είσαι για πάντα σωσμένος.
Πράγματι, κανείς δεν μπορεί να τα αρπάξει από το χέρι του Ιησού, αλλά μπορούν από μόνα τους να φύγουν από το χέρι Του.
ΔΙΕΥΚΡΙΝΗΣΗ ΑΠΟΡΙΩΝ
Δεν αισθάνομαι ότι είμαι άξιος να σωθώ
Ο Θεός δε σώζει άξιους άλλα ανάξιους. Και ενώ είναι σωστό να νοιώθεις την αναξιότητά σου, γιατί αν είχες την εντύπωση ότι είσαι καλός και ότι ο Θεός πρέπει να σε σώσει, γιατί είσαι καλός ή καλή, τότε θα ήσουνα ένας Φαρισαίος. Αλλά όμως η προσποίηση ταπεινοφροσύνης είναι κι αυτό ένα είδος καμουφλαρισμένου εγωισμού. Η πίστη δοξάζει το Θεό. Η απιστία με οποιαδήποτε δικαιολογία ατιμάζει το Θεό. Όχι λοιπόν, ο Θεός δεν ψάχνει να βρει άξιους, γιατί δεν υπάρχει ούτε ένας, αλλά σώζει δωρεάν τους ανάξιους, που Του ζητούν με ειλικρινή μετάνοια και πίστη.
Η ΒΕΒΑΙΟΤΗΤΑ ΤΗΣ
ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΣΟΥ
Επειδή η σωτηρία είναι δώρο του Θεού, είναι διαθέσιμο για κάθε άνθρωπο, αφού ο Θεός θέλει όλοι οι άνθρωποι ανεξαιρέτως να σωθούν και να έλθουν σε επίγνωση της αλήθειας.
Ο Θεός βεβαιώνει όποιον σώζει. Και σώζει εκείνον, που
μετανοεί και πιστεύει με την καρδιά του στο αίμα του Χριστού.
Αν δεν την έχεις αυτή τη μακάρια βεβαιότητα, φίλε μου, αυτό σημαίνει ότι ακόμη δεν έχεις δεχθεί τον Χριστό μέσα στην καρδιά σου σαν Σωτήρα σου και Λυτρωτή. Τη βεβαιότητα της σωτηρίας του ο κάθε πιστός την στηρίζει σε δυο βάσεις: στο λόγο του Θεού και στο Πνεύμα το Άγιο.
