Κήρυγμα

 

Ταύτιση με το Χριστό

Το βάπτισμα είναι μια προσωπική ταύτιση με τον Ιησού Χριστό, αφού βαπτιζόμαστε «εις Χριστόν Ιησούν» (Ρωμ.ς:3  Γαλ.γ:27). Βαπτιζόμαστε στο όνομά Του για να ταυτιστούμε προσωπικά μαζί Του και να πάρουμε το όνομά Του. Για να γίνει κανείς μέλος του σώματος του Χριστού που είναι η εκκλησία, πρέπει να πάρει το όνομά Του.

Στην Παλαιά Διαθήκη ο Θεός ταυτίστηκε με τον ναό, τοποθετώντας το όνομά Του σ’ αυτόν (Α’ Βας.η:29). Στην Καινή Διαθήκη ο ναός του Θεού είναι η εκκλησία (Α’ Κορ.γ:16-17) και γι’ αυτό πρέπει να φέρει το όνομά Του. Οι άγιοι του Θεού, στο βιβλίο της Αποκάλυψης, έχουν γραμμένο πάνω τους το όνομα του Θεού, σαν σημάδι αναγνώρισης (γ:12, ιδ:1, κβ:4).

Το γεγονός ότι το όνομα μας ταυτίζει με τον Ιησού γίνεται ακόμα πιο φανερό, όταν προσέξουμε την πρόθεση «εις» στην Γαλ.γ:27. Το βάπτισμα, όταν γίνεται στο όνομα του Ιησού, μας ταυτίζει με τον Θεό, μας κάνει κτήμα Του και μας τοποθετεί στο σώμα Του. Δεν πρέπει να είμαστε απρόθυμοι να ταυτιστούμε μ’ Αυτόν που πέθανε για μας και να γίνουμε δικοί Του, επικαλούμενοι το όνομά Του κατά το βάπτισμα στο νερό.

Κ α λ η μ έ ρ α

 

 

Κήρυγμα

 

Ποιον θα τιμήσεις;

Ρωμ.ιβ:3 Διότι λέγω διά της χάριτος της εις εμέ δοθείσης προς πάντα όστις είναι μεταξύ σας, να μη φρονή υψηλότερα παρ' ό,τι πρέπει να φρονή, αλλά να φρονή ώστε να σωφρονή, κατά το μέτρον της πίστεως, το οποίον ο Θεός εμοίρασεν εις έκαστον.

Το παραπάνω εδάφιο μας λέει να έχουμε μια λογική άποψη για τον εαυτό μας. Αυτή η λογική, ειλικρινής, ταπεινή άποψη του εαυτού μας οδηγεί φυσικά στο Ρωμ.ιβ:10:

«γίνεσθε προς αλλήλους φιλόστοργοι διά της φιλαδελφίας, προλαμβάνοντες να τιμάτε αλλήλους»

Ο πολιτισμός μας, μας λέει ότι πρέπει να τιμούμε συνεχώς τους εαυτούς μας ώστε να μπορούμε να αναπτύξουμε μια υψηλή αυτοεκτίμηση, αλλά σαν Χριστιανοί καταλαβαίνουμε ότι μια πραγματικά υγιής εικόνα του εαυτού προέρχεται από την εκτίμηση του Θεού, όχι από εμάς.

Κ α λ η μ έ ρ α

 

 

Κήρυγμα

 

ΤΟ ΒΑΠΤΙΣΜΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΣΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ

«Καί ο Πέτρος είπε πρός αυτούς· Μετανοήσατε, καί άς βαπτισθή έκαστος υμών εις τό όνομα τού  Ιησού Χριστού εις άφεσιν αμαρτιών ………..» (Πράξ.β:38).

 

Το χριστιανικό βάπτισμα πρέπει να διενεργείται «στο όνομα του Ιησού». Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να επικαλείται το όνομα του Ιησού προφορικά κατά το βάπτισμα.

 

Βιβλικές αναφορές.

 

Το βιβλίο των Πράξεων αναφέρει πέντε παραδείγματα βαπτίσματος στο όνομα του Ιησού, ενώ δεν υπάρχει καμία Βιβλική αναφορά που να κάνει λόγο για κάποιο άλλο όνομα ή κάποιο άλλο τρόπο σχετικά με το πραγματικό βάπτισμα. Θα δούμε τώρα έξι αδιαμφισβήτητες αναφορές στην Καινή Διαθήκη που αναφέρονται στο βάπτισμα στο όνομα του Ιησού.

Κ α λ η μ έ ρ α

 

 

Κήρυγμα

 

Γωγ & Μαγώγ

 

Ο Θεός έχει αφιερώσει δύο ολόκληρα κεφάλαια — Ιεζεκιήλ λη-λθ — στην λεπτομερή περιγραφή των συγκλονιστικών γεγονότων που θα μεταμορφώσουν το παγκόσμιο γεωπολιτικό τοπίο όπως το γνωρίζουμε και θα προετοιμάσουν το έδαφος για τη φρίκη του Αντίχριστου και της Θλίψης.

Εισαγωγή

Αν η βιβλική προφητεία μας διδάσκει κάτι, αυτό είναι ότι ο Θεός έχει τον πλήρη έλεγχο της ανθρώπινης ιστορίας, ακόμα και στο αποκορύφωμά της.

Αυτό αναδεικνύει ένα από τα μεγαλύτερα οφέλη της μελέτης του προφητικού λόγου του Θεού – η εκπλήρωση της προφητείας της Βίβλου, παρέχει μια αδιαμφισβήτητη απολογητική για την ύπαρξη του Θεού.

Β’ Πέτρ.α:21 διότι δεν ήλθε ποτέ προφητεία εκ θελήματος ανθρώπου, αλλ' υπό του Πνεύματος του Αγίου κινούμενοι ελάλησαν οι άγιοι άνθρωποι του Θεού.

Κ α λ η μ έ ρ α

 

One Hour of Praise & Worship on Piano - 17 contemporary Christian songs ...

 

Κήρυγμα

 

ΜΕ ΑΓΚΥΡΑ ΤΗΝ ΕΛΠΙΔΑ !

Εβρ.ς:17-20 Εις το οποίον ο Θεός, θέλων να δείξη περισσότερον προς τους κληρονόμους της επαγγελίας το αμετάθετον της βουλής αυτού, μετεχειρίσθη μέσον τον όρκον, ώστε διά δύο πραγμάτων αμεταθέτων, εις τα οποία είναι αδύνατον να ψευσθή ο Θεός, να έχωμεν ισχυράν παρηγορίαν οι καταφυγόντες εις το να κρατήσωμεν την προκειμένην ελπίδα· την οποίαν έχομεν ως άγκυραν της ψυχής ασφαλή τε και βεβαίαν και εισερχομένην εις το εσωτερικόν του καταπετάσματος, όπου ο Ιησούς εισήλθεν υπέρ ημών πρόδρομος, γενόμενος αρχιερεύς εις τον αιώνα κατά την τάξιν Μελχισεδέκ.

Με την άφιξη του κορωνοϊού, μέσα σε πολύ λίγο χρόνο, όλος ο κόσμος αναγκάστηκε να προσαρμοστεί σ’ έναν νέο τρόπο ζωής: καραντίνα, sms, μάσκες, απαγόρευση κυκλοφορίας, κλειστές εκκλησίες, κλειστά μαγαζιά….

Όλοι έχουμε επηρεαστεί από τις αλλαγές στην κοινωνία μας. Βιώνουμε ακυρώσεις προγραμματισμένων εκδηλώσεων, κλείσιμο εστιατορίων και επιχειρήσεων, κλείσιμο σχολείων, τηλεργασία, διαδικτυακή παρακολούθηση εκκλησιών φορώντας τις πιτζάμες μας, αποφυγή μετρητών, πλύσιμο χεριών, απολυμαντικά….. Ακόμη και τα καταστήματα που παραμένουν ανοικτά, είναι πολύ διαφορετικά μετά την κρίση. 

Πράγματι, ήρθαμε αντιμέτωποι με πολλές καινούργιες δυσκολίες, αλλά ανακαλύψαμε ότι μπορούμε να ζήσουμε και χωρίς πολλά από αυτά τα πράγματα!

Κ α λ η μ έ ρ α

 

 

Κήρυγμα

 

Βάπτισμα υπέρ των νεκρών.

 

Τέτοιου είδους βάπτισμα δεν είναι Βιβλικό. Οι νεκροί δεν μπορούν να έχουν σώζουσα πίστη, ούτε μπορούν να μετανοήσουν, γιατί είναι αργά πλέον γι’ αυτούς:

«Καθώς είναι αποφασισμένον εις τούς ανθρώπους άπαξ νά αποθάνωσι, μετά δέ τούτο είναι κρίσις» (Εβρ.θ:27).

Η Βίβλος σε καμία περίπτωση δεν διδάσκει ότι ψυχή μπορεί να σωθεί μετά θάνατο, ιδιαίτερα με πράξεις που γίνονται από άλλους για λογαριασμό της.

Αυτή η σκέψη του βαπτίσματος υπέρ των νεκρών βασίζεται σε μια λάθος ερμηνεία του εδαφίου Α’ Κορ.ιε:29. Σ’ αυτό το κεφάλαιο ο Παύλος διδάσκει την ανάσταση του Ιησού και τη μελλοντική ανάσταση των νεκρών. Σαν μέρος της επιχειρηματολογίας του, ουσιαστικά ρωτάει: «εάν τω όντι οι νεκροί δέν ανασταίνωνται, διά τί καί βαπτίζονται υπέρ τών νεκρών;».

Υπάρχουν διάφορες θεωρίες όσο αφορά στο τι εννοούσε ο Παύλος, αλλά αυτό το εδάφιο δεν διδάσκει ούτε αποδεικνύει το βάπτισμα υπέρ των νεκρών, ιδιαίτερα για τον λόγο ότι θα αντιφάσκει με ολόκληρη την Γραφή.

Κ α λ η μ έ ρ α

 

 

Κήρυγμα

 

Νηπιοβαπτισμός.

 

Όπως είδαμε μέχρι τώρα, ο νηπιοβαπτισμός δεν είναι έγκυρος κι ούτε πρόκειται ποτέ να αναγνωριστεί, εφόσον το μωρό δεν έχει συνείδηση πίστης. Μερικοί λένε ότι ο Θεός δίνει πίστη στο νήπιο, προκειμένου να νομιμοποιήσουν αυτό το βάπτισμα. Ωστόσο, εφόσον ο Θεός είναι η απόλυτη πηγή της πίστης, ο άνθρωπος είναι υπεύθυνος όσο αφορά στην χρήση αυτής της πίστης, έχοντας την ελευθερία της εκλογής να κάνει κάτι ή να μην το κάνει.

Σώζουσα πίστη είναι η συνειδητή και εκούσια ανταπόκριση στον Θεό. Η Βίβλος όταν μιλάει για βάπτισμα, αναφέρεται μόνο σε πιστούς (Μάρκ.ις:16, Πράξ.η:37) και σε όσους έχουν μετανοήσει (Λουκ.γ:8, Πράξ.β:38). Τα μωρά δεν μπορούν ούτε να πιστέψουν ούτε να μετανοήσουν, αλλά ούτε υπάρχουν παραδείγματα νηπιοβαπτισμού μέσα στον λόγο του Θεού.

Κ α λ η μ έ ρ α

 

 

Κήρυγμα

 

Η πίστη είναι απαραίτητη για το βάπτισμα.

 

Αληθινή πίστη στον Θεό και τον λόγο Του θα οδηγήσει στο βάπτισμα στο νερό. Χωρίς πίστη στον Θεό, το βάπτισμα δεν έχει κανένα νόημα.

Χωρίς πίστη δεν μπορούμε να ευαρεστήσουμε το Θεό και το βάπτισμα δεν αποτελεί εξαίρεση (Εβρ.ια:6). Το βάπτισμα στο όνομα του Ιησού είναι άκαρπο εκτός αν ο υποψήφιος πιστεύει πραγματικά στον Ιησού και στην δύναμη που αντιπροσωπεύει το όνομά Του (Πράξ.ι:43).

Ο Φίλιππος είπε στον Αιθίοπα ότι πρέπει να πιστεύει στον Ιησού πριν μπορέσει να βαπτιστεί (Πράξ.η:37).

Κ α λ η μ έ ρ α