Ησ.ιβ:3 Και εν ευφροσύνη θέλετε αντλήσει ύδωρ εκ των
πηγών της σωτηρίας.
Ησ.κσ:3 Θέλεις φυλάξει εν τελεία ειρήνη το πνεύμα το
επί σε επιστηριζόμενον, διότι επί σε θαρρεί.
Η χαρά και η ειρήνη είναι βασικά χαρακτηριστικά της ζωής του
ανθρώπου που η καρδιά του έχει αναπαυθεί στη σωτηρία του Χριστού.
Και τα δύο, είναι στενά συνδεδεμένα με τον Θεό.
Το νερό της χαράς βρίσκεται μόνο στις πηγές της σωτηρίας που
δίνει ο Θεός.
Μόνο ο Θεός φυλάσσει σε τέλεια ειρήνη τον άνθρωπο.
Έξω από αυτή τη στενή σχέση με το πρόσωπο του Θεού, ούτε
χαρά ούτε ειρήνη.
Μιλάμε για χριστιανούς, όχι για κοσμικούς ή θρησκευόμενους.
Αναρωτήσου: Υπήρξε συγκεκριμένη στιγμή στη ζωή μου, που
ύψωσα την καρδιά μου με προσευχή στον Χριστό, ζητώντας Του να μου δώσει
συγχώρεση και νέα ζωή;
Ιωάν.ς:37 Παν ό,τι μοι δίδει ο Πατήρ, προς εμέ θέλει
ελθεί, και τον ερχόμενον προς εμέ δεν θέλω εκβάλει έξω·
Κληρονομιά μας η χαρά, δικαίωμά μας η ειρήνη.
Και όμως:
·
Υπάρχουν χριστιανοί που δεν έχουν ούτε χαρά,
ούτε ειρήνη!
·
Ή δεν έχουν πάντοτε.
·
Ή δεν τα έχουν στον βαθμό που θα έπρεπε.
4 κλέφτες:
1. Κάποια αβεβαιότητα στη ζωή του χριστιανού,
για την σωτηρία του (δισταγμοί, αμφιβολίες).
Συνήθως από λάθος ταπεινοφροσύνη, διατηρώντας αυτό το
σπουδαιότατο θέμα σε εκκρεμότητα, τη στιγμή που για να μπορέσουμε να
αντισταθούμε στον διάβολο, πρέπει να φοράμε την περικεφαλαία της σωτηρίας!
Ευτυχώς, η σωτηρία μας δε χάνεται ούτε εξαρτάται από την
κατάσταση των ρευστών συναισθημάτων μας. Αλίμονο αν ήταν έτσι!
Η σωτηρία είναι θεμελιωμένη σε κάτι στερεό, τον αιώνιο λόγο
του Θεού, στην υπόσχεση του Θεού!
Δεν είμαι σωσμένος επειδή έτσι αισθάνομαι, αλλά γιατί έχω
υπακούσει στο ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού και ο Θεός μου έδωσε την υπόσχεσή Του
μέσα από τον λόγο Του.
Τα συναισθήματα είναι σαν την άμμο, η υπόσχεση του Θεού
είναι ο βράχος.
Οι δισταγμοί δεν κλέβουν τη σωτηρία μου, αλλά μου στερούν
τη χαρά της σωτηρίας και την ειρήνη του Θεού.
Ιωάν.ε:24 Αληθώς, αληθώς σας λέγω ότι ο ακούων τον
λόγον μου και πιστεύων εις τον πέμψαντά με έχει ζωήν αιώνιον, και εις κρίσιν
δεν έρχεται, αλλά μετέβη εκ του θανάτου εις την ζωήν.
2. Κάτι που φιλοξενεί ο χριστιανός στην ζωή
του, ενώ ξέρει ότι δεν ταιριάζει με τον άγιο χαρακτήρα του Θεού.
Ζούμε σ’ ένα κόσμο κορεσμένο από την αμαρτία.
Η δική μας αποστολή είναι να λάμπουμε με το φως που μας
έδωσε ο Χριστός.
Πρέπει να φέρνουμε κάθε λεπτομέρεια της καθημερινής μας ζωής
στον Χριστό, για να μας καθαρίζει, ώστε να δίνουμε σωστή μαρτυρία στον κόσμο
γύρω μας.
Αν κάτι αμφίβολης ηθικής υπάρχει στη ζωή μας και
δυσκολευόμαστε να απαλλαχτούμε και δε θέλουμε να το εξομολογηθούμε στον Θεό,
αυτό θα έχει σαν αποτέλεσμα να μην έχουμε ειρήνη και χαρά.
Εφεσ.ς:11 Ενδύθητε την πανοπλίαν του Θεού, διά να
δυνηθήτε να σταθήτε εναντίον εις τας μεθοδείας του διαβόλου·
Ιακ.δ:7 Υποτάχθητε λοιπόν εις τον Θεόν. Αντιστάθητε
εις τον διάβολον, και θέλει φύγει από σάς·
Αν η αμαρτία παραμένει με δική μας ανοχή στη ζωή μας,
αναγκαστικά θα αποσυρθεί η παρουσία του Θεού.
Να ασκείς αυστηρό έλεγχο για κάθε τι που ζητάει είσοδο στη
ζωή σου.
Ο Δαβίδ όταν μετάνιωσε, ζήτησε ξανά τη χαρά της σωτηρίας
του.
Θα τη δώσει και σ’ εσένα, όταν μετανοήσεις και Του την
ζητήσεις!
3. Παραμέληση των μέσων καλλιέργειας και ανάπτυξης
της πνευματικής ζωής.
Ψαλμ.ις:11 Εφανέρωσας εις εμέ την οδόν της ζωής·
χορτασμός ευφροσύνης είναι το πρόσωπόν σου· τερπνότητες είναι διαπαντός εν τη
δεξιά σου.
Άρα, υπάρχει συγκεκριμένη «οδός ζωής» που φέρνει σε
«χορτασμό ευφροσύνης»!
Έχει να κάνει με τη λατρεία, την κοινωνία και το κήρυγμα.
Αν υπάρχει κάποιο κενό στη ζωή σου, εξέτασε μήπως έχεις
απομακρυνθεί από τη συντροφιά του Θεού.
4. Παραμέληση ιδιαίτερου καθήκοντος που σου έχει
αναθέσει ο Κύριος, σε σχέση με το έργο Του.
Λουκ.ι:17 Υπέστρεψαν δε οι εβδομήκοντα μετά χαράς,
λέγοντες· Κύριε, και τα δαιμόνια υποτάσσονται εις ημάς εν τω ονόματί σου.
Η χαρά της υπηρεσίας.
Ασυνέπεια, αδιαφορία, αμέλεια: το έργο δεν θα μείνει
ανεκτέλεστο, αλλά εμείς θα χάσουμε την χαρά της υπηρεσίας.
Γαλ.ς:9 Ας μη αποκάμνωμεν δε πράττοντες το καλόν·
διότι εάν δεν αποκάμνωμεν, θέλομεν θερίσει εν τω δέοντι καιρώ.
ΑΦΙΕΡΩΣΗ λοιπόν σημαίνει:
·
«Ακολούθει μοι εγκαταλείπων τα πάντα»
όπως ο Ματθαίος, ο Βαρτίμαιος, ο Παύλος και τόσοι άλλοι.
·
Αφήνοντας τους νεκρούς με τους νεκρούς.
Αυτό σίγουρα είναι πιο δύσκολο για τους νέους, γι’ αυτό
αμφιταλαντεύονται. Μη σκεφτείς τι θα πουν, πως θα το πάρουν «οι νεκροί».
Ματθ.η:22 Ο δε Ιησούς είπε προς αυτόν· Ακολούθει μοι
και άφες τους νεκρούς να θάψωσι τους εαυτών νεκρούς.
Εφεσ.β:1 Και εσάς όντας νεκρούς διά τας παραβάσεις
και τας αμαρτίας εζωοποίησεν,
·
Ακούοντας την φωνή Του
Ιωάν.ι:4 Και όταν εκβάλη τα
εαυτού πρόβατα, υπάγει έμπροσθεν αυτών, και τα πρόβατα ακολουθούσιν αυτόν,
διότι γνωρίζουσι την φωνήν αυτού.
Ιωάν.ι:27 Τα πρόβατα τα εμά ακούουσι την φωνήν μου,
και εγώ γνωρίζω αυτά, και με ακολουθούσι.
Ακολουθώ, δεν σημαίνει προπορεύομαι (εγώ νομίζω…)!
·
Σηκώνοντας τον σταυρό
Ματθ.ι:38 και όστις δεν λαμβάνει τον σταυρόν αυτού και
ακολουθεί οπίσω μου, δεν είναι άξιος εμού.
Αυτός, σήκωσε τον σταυρό με τις αμαρτίες μου, εγώ τώρα έχω
τον δικό μου σταυρό (διωγμός, απόρριψη, υλικές ζημιές).
·
Υπηρετώντας
Μάρκ.ιε:41 αίτινες και ότε ήτο εν τη Γαλιλαία
ηκολούθουν αυτόν και υπηρέτουν αυτόν, και άλλαι πολλαί, αίτινες συνανέβησαν
μετ' αυτού εις Ιεροσόλυμα.
Λουκ.η:2,3 και γυναίκες
τινές, αίτινες ήσαν τεθεραπευμέναι από πνευμάτων πονηρών και ασθενειών, Μαρία η
καλουμένη Μαγδαληνή, εκ της οποίας είχον εκβή επτά δαιμόνια, και Ιωάννα η γυνή
του Χουζά, επιτρόπου του Ηρώδου, και Σουσάννα και άλλαι πολλαί, αίτινες
διηκόνουν αυτόν από των υπαρχόντων αυτών.
Υπηρετείς, ή ακολουθάς από συνήθεια;
Ο Χριστός χρειάζεται το στόμα σου, τα πόδια και τα χέρια
σου, τα χρήματά σου.
