Γνωρίζοντας ότι η επιστροφή
του Χριστού είναι επικείμενη, τι πρέπει να κάνουμε; Πρέπει να πουλήσουμε τα
υπάρχοντά μας και να περιμένουμε κάπου σε μια βουνοκορφή; Καθόλου. Τα ίδια
κείμενα που μιλάνε για την επιστροφή του Χριστού «ανά πάσα στιγμή» μας διδάσκουν
επίσης για το τι πρέπει να κάνουμε.
Πρώτα απ’ όλα, πρέπει να αγρυπνούμε:
Λουκ.κα:36 Αγρυπνείτε
λοιπόν δεόμενοι εν παντί καιρώ, διά να καταξιωθήτε να εκφύγητε πάντα ταύτα τα
μέλλοντα να γείνωσι και να σταθήτε έμπροσθεν του Υιού του ανθρώπου.
Τι σημαίνει αγρύπνια; Πρέπει
να είμαστε ξύπνιοι και να παραμένουμε σε εγρήγορση. Θα πρέπει να έχουμε
επίγνωση των πνευματικών πραγματικοτήτων. Να επικεντρωνόμαστε σε ότι είναι
πραγματικά σημαντικό και να μην παρασυρόμαστε στο βούρκο μιας ανούσιας ύπαρξης.
Αγρυπνείτε, να είστε σε επιφυλακή. Υπάρχουν πολλά πράγματα που μας αποσπούν από το να ζούμε χριστιανικά.
Το Τίτ.β:12-13 μας
διδάσκει να «αρνηθώμεν την ασέβειαν και τας κοσμικάς επιθυμίας και να
ζήσωμεν σωφρόνως και δικαίως και ευσεβώς εν τω παρόντι αιώνι, προσμένοντες την
μακαρίαν ελπίδα και επιφάνειαν της δόξης του μεγάλου Θεού και Σωτήρος ημών
Ιησού Χριστού».
Δεύτερο, πρέπει να ευαγγελίζουμε.
Ο Ιησούς είπε, «Υπάγετε εις όλον τον κόσμον και κηρύξατε το ευαγγέλιον εις
όλην την κτίσιν» (Μαρκ.ις:15). Γνωρίζοντας ότι ο Χριστός θα μπορούσε να
έρθει ανά πάσα στιγμή, θα πρέπει να μας ενθαρρύνει να προσεγγίσουμε τους
ανθρώπους τώρα όσο μπορούμε, γιατί δεν γνωρίζουμε ποια ώρα μπορεί να έρθει ο
Κύριός μας.
Τρίτο, πρέπει να εργαστούμε.
Αφού ο Παύλος μίλησε για τα αλλαγμένα σώματα που θα πάρουμε στην Αρπαγή στην Α
́ Κορ.ιε, και το ένδοξο γεγονός ότι ο ευλογημένος Σωτήρας μας νίκησε τον
θάνατο, καταλήγει με αυτήν την προτροπή:
Α΄Κορ.ιε:58 Ώστε,
αδελφοί μου αγαπητοί, γίνεσθε στερεοί, αμετακίνητοι, περισσεύοντες πάντοτε εις
το έργον του Κυρίου, γινώσκοντες ότι ο κόπος σας δεν είναι μάταιος εν Κυρίω.
Ως εκ τούτου, εργαζόμαστε με
ενθουσιασμό, γνωρίζοντας ότι το έργο μας αξίζει τον κόπο.
Τέλος, πρέπει να περιμένουμε.
Ο Παύλος λέει «προσμένητε τον Υιόν αυτού εκ των ουρανών» (Α ́ Θες.α:10).
Δεν γνωρίζουμε την ημέρα ούτε την ώρα που θα έρθει. Κανείς δεν το ξέρει. Το να
ορίζεις ημερομηνίες είναι μάταιο στην καλύτερη περίπτωση, απίστευτα επικίνδυνο
στη χειρότερη. Ο Κύριος Ιησούς είπε ότι δεν γνώριζε καν το χρονοδιάγραμμα της
επιστροφής Του (Μαρκ.ιγ:32). Περιμένουμε υπομονετικά εκείνη την ένδοξη στιγμή
που θα μας πάει σπίτι.
Η προσδοκία
της Αρπαγής
Ενώ περιμένουμε, αυτή η προσδοκία
της Αρπαγής μας γεμίζει ελπίδα.
Η ελπίδα της Αρπαγής δίνει
θάρρος και κουράγιο. Ο Ιησούς είπε στους αποθαρρημένους μαθητές Του, «Ας μη
ταράττηται η καρδία σας», γιατί η υπόσχεσή Του να έρθει είναι σίγουρη.
Αφήστε αυτή την υπόσχεση να σας ενθαρρύνει σήμερα.
Είναι όμως και μια ελπίδα που
παρηγορεί. Ο Παύλος μίλησε για την Αρπαγή σε όσους πίστευαν ότι τα αγαπημένα
τους πρόσωπα που είχαν φύγει δεν είχαν καμία ελπίδα. Έγραψε:
Α΄Θεσ.δ:18 Λοιπόν
παρηγορείτε αλλήλους με τους λόγους τούτους.
Ελπίζω αυτά τα λόγια να φέρουν
παρηγοριά σε κάποιους. Θα ξαναδούμε τους αγαπημένους μας και ίσως πολύ σύντομα!
Η Αρπαγή είναι ακόμα μια
κινητήρια ελπίδα. Στην Α ́ Κορ.ιε:58 λέει, «γίνεσθε στερεοί, αμετακίνητοι,
περισσεύοντες πάντοτε εις το έργον του Κυρίου». Η Αρπαγή δεν είναι
δικαιολογία για να είσαι τεμπέλης, αλλά κίνητρο για να είσαι ενεργός. Μακάρι
όλοι να παρακινηθούμε να εργαστούμε για τον Κύριό μας.
Τέλος, η Αρπαγή είναι μια καθαριστική
ελπίδα. Στην Α ́ Ιωάν.γ:2,3 λέει, «εξεύρομεν όμως ότι όταν φανερωθή, θέλομεν
είσθαι όμοιοι με αυτόν, διότι θέλομεν ιδεί αυτόν καθώς είναι. Και πας όστις
έχει την ελπίδα ταύτην επ' αυτόν καθαρίζει εαυτόν, καθώς εκείνος είναι καθαρός».
Επειδή ο Χριστός μπορεί να έρθει ανά πάσα στιγμή, ας ζήσουμε ευσεβή, αγνή, άγια
ζωή, ευάρεστη στον Κύριο.
Επειδή πιστεύουμε στην
επικείμενη επιστροφή του Κυρίου Ιησού, αυτό είναι ένα ισχυρό κίνητρο να κηρύξουμε
το Ευαγγέλιο σε ψυχές που χάνονται. Ας διαδώσουμε το μήνυμα της χάρης του Θεού
ελεύθερα όσο μπορούμε, γιατί πολύ σύντομα:
Α’ Θεσ.δ:16-18 αυτός
ο Κύριος θέλει καταβή απ' ουρανού με κέλευσμα, με φωνήν αρχαγγέλου και με σάλπιγγα
Θεού, και οι αποθανόντες εν Χριστώ θέλουσιν αναστηθή πρώτον, έπειτα ημείς οι
ζώντες όσοι απομένομεν θέλομεν αρπαχθή μετ' αυτών εν νεφέλαις εις απάντησιν του
Κυρίου εις τον αέρα, και ούτω θέλομεν είσθαι πάντοτε μετά του Κυρίου. Λοιπόν
παρηγορείτε αλλήλους με τους λόγους τούτους.
