Η ΔΕΥΤΕΡΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΠΕΤΡΟΥ
ΜΕΡΟΣ Ι
Α. Η ΔΕΥΤΕΡΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΠΕΤΡΟΥ
Η δεύτερη επιστολή του Πέτρου γράφτηκε προς
τους ίδιους ανθρώπους, προς τους οποίους έγραψε και την πρώτη (Β΄ Πέτρου γ:1).
Η χρονολογία, που γράφτηκε η επιστολή είναι
περίπου το 66 μ.Χ., λίγο πριν τον μαρτυρικό θάνατο του Πέτρου το 68 μ.Χ., την
καταστροφή της Ιερουσαλήμ το 70μ.Χ., και το τέλος της αυτοκρατορίας του Νέρωνα.
Πιθανόν να γράφτηκαν περίπου την ίδια εποχή
με την Β΄ επιστολή του Παύλου προς Τιμόθεο. Τόσο ο Παύλος, όσο και ο Πέτρος γνώριζαν,
ότι ο μαρτυρικός θάνατος πλησίαζε (Β΄Τιμ.δ:6 και Β΄Πέτρ.α:14).
Ο Πέτρος ισχυρίστηκε, ότι ήταν παρών στη μεταμόρφωση του Χριστού (Β΄Πέτρ.α:16-17) και είχε προειδοποιηθεί από τον Ιησού ως προς τον επερχόμενο μαρτυρικό θάνατό του.
Ο Πέτρος προειδοποίησε για τον κίνδυνο
αποστασίας και ψευδοδιδασκαλίας. Η επιστολή δίνει μια προφητική εικόνα της
αποστασίας των τελευταίων ημερών και παρακινεί τον πιστό σε μια προετοιμασία
της καρδιάς και της ζωής του, η οποία αρκεί στο να τον εκπαιδεύσει, ώστε να
αντιμετωπίσει τους κινδύνους των τελευταίων ημερών.
Β. ΤΟ
ΕΔΑΦΙΟ ΚΛΕΙΔΙ
Το εδάφιο κλειδί της επιστολής είναι στο
Β΄Πέτρ.γ:18: “Αυξάνεσθε δε εις την χάριν
και εις την γνώσιν του Κυρίου ημών και Σωτήρος Ιησού Χριστού”.
Γ.
ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ
Β΄ Πέτρου α:1-2
Ο Πέτρος δήλωσε, ότι ήταν δούλος και
απόστολος του Ιησού Χριστού. Έγραφε προς εκείνους, οι οποίοι είχαν αποκτήσει
την ίδια πολύτιμη πίστη μέσω της δικαιοσύνης του Θεού. Μετά προσευχήθηκε για
την πνευματική τους αύξηση. Η επιθυμία του ως προς αυτούς ήταν να πολλαπλασιαστεί
η χάρη και η ειρήνη. Λίγο αργότερα ο Πέτρος έγραψε για επιπλέον αρετές, αλλά
εδώ μίλησε μόνο για τον πολλαπλασιασμό χάρης και ειρήνης. Αυτές θα δίνονταν
άφθονα σ’ αυτούς μέσω της επίγνωσης του Θεού. Η επιστολή άρχισε και τελείωσε με
μια έμφαση στην επίγνωση του Θεού.
Δ. Η
ΒΑΣΗ ΤΗΣ ΣΩΤΗΡΙΑΚΗΣ ΕΠΙΓΝΩΣΗΣ
Β΄ Πέτρου α:3-4
Ο Θεός μας κάλεσε για δόξα και αρετή. Μας
χάρισε, όλα όσα χρειάζονται για την ζωή και ευσέβεια με την δύναμη του Θεού
μέσω της επίγνωσης του Θεού. Ο μελετητής πρέπει να σημειώσει την φράση “πάντα”.
Τίποτα δεν έμεινε απέξω, τίποτα δεν λείπει!
Πόσο σημαντική είναι η επίγνωση του
Θεού! Μέσω αυτής αξιώνεται κάποιος να
λάβει αιώνια ζωή.
Με την ίδια αυτή παντοδυναμία Του, μας έδωσε
θαυμάσιες υποσχέσεις, ώστε να αποφύγουμε την ηθική παρακμή, που υπάρχει στον
κόσμο και να γίνουμε κοινωνοί της θείας φύσης. Όταν αναλογιστούμε όλα όσα ο
Θεός μας έχει υποσχεθεί, σίγουρα θα συμφωνήσουμε με τον απόστολο (εδ.4), ότι οι
υποσχέσεις του Θεού είναι “μέγιστες”!
Ε. ΟΚΤΩ
ΘΕΙΕΣ ΑΡΕΤΕΣ
Β΄ Πέτρου α:5-8
Ο Πέτρος κατονόμασε οκτώ αρετές, οι οποίες
πρέπει να προστεθούν στις ευλογίες, τις οποίες έχει πολλαπλασιάσει ο Θεός σε
μας. Είναι βήματα από την γη στην δόξα και θα καταστήσουν το παιδί του Θεού
ικανό να φέρει καρπό. Χωρίς αυτές, θα είναι στείρο και άκαρπο.
Αυτές οι οκτώ θείες αρετές είναι: πίστη,
αρετή, γνώση, εγκράτεια, υπομονή, ευσέβεια, Φιλαδέλφεια και αγάπη. Όταν τις
προσθέσουμε όλες μαζί, έχουμε σαν άθροισμα μια καρποφόρα ζωή. Το θεμέλιο είναι
η πίστη και το στεφάνι είναι η αγάπη.
Πάλι πρέπει να σημειώσουμε, ότι αυτή η
καρποφόρα ζωή θα είναι στην επίγνωση του Κύριου μας Ιησού Χριστού.
ΣΤ.
ΚΑΝΟΝΤΑΣ ΒΕΒΑΙΗ ΤΗΝ ΕΚΛΟΓΗ
Β΄ Πέτρου α:9-12
Όταν λείπουν αυτές οι θείες αρετές, ο
δεδηλωμένος Χριστιανός μυωπάζει και έχει ξεχάσει, ότι καθαρίστηκε από της παλιά
ζωή της αμαρτίας.
Ο Πέτρος νουθέτησε τους αναγνώστες του να
δείξουν επιμέλεια, να εργαστούν σκληρά, να βεβαιωθούν για την κλήση και εκλογή
τους. Δεν πρέπει ποτέ κανείς να αμφιβάλλει ως προς την εκλογή του Θεού προς
αυτόν, αλλά και ποτέ δεν πρέπει να την παίρνει δεδομένη. Καθώς ένα άτομο
εξασκεί τις παραπάνω καταγραμμένες αρετές, θα βεβαιωθεί για την εκλογή του και
ποτέ δεν θα σκοντάψει ή θα ξεφύγει. Επίσης, με το να το κάνει αυτό, ο Θεός θα
ανοίξει διάπλατα τις πύλες του ουρανού, ώστε ο άγιος να εισέλθει στο αιώνιο βασίλειο
του Κυρίου μας. Παρόλο, που οι αναγνώστες ήδη γνώριζαν αυτές τις αλήθειες, ο
Πέτρος ήταν αποφασισμένος να τους κάνει να τις ανακινούν μέσω της υπενθύμισης.
Ζ. Ο
ΠΕΤΡΟΣ ΥΠΕΝΘΥΜΙΣΕ ΤΗΝ ΔΙΑΚΟΝΙΑ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΜΑΣ
Β΄ Πέτρου α:13-18
Στα εδάφια αυτά, ο Πέτρος ανακαλεί δύο
περιστατικά από τη διακονία του Κυρίου μας.
1. Ο
θάνατος Του
Περίπου πριν από δεκαεπτά χρόνια, ο Ιησούς
του μίλησε για τον τρόπο του θανάτου, τον οποίο θα υπέφερε. Ο Πέτρος κατάλαβε,
ότι αυτό τώρα ήταν πλησίον. Γνώριζε, ότι επρόκειτο να μαρτυρήσει, αλλά δεν
οπισθοχώρησε. Πραγματικά έγραφε με χαρά για το θέμα αυτό. Η έκφραση: “θέλω αποθέσει το σκήνωμα μου”, είναι
ένας όμορφος τρόπος να περιγράψει κανείς τον θάνατο. Σίγουρα δεν πρέπει να
φοβόμαστε τον θάνατο!
2. Το
Όρος της Μεταμόρφωσης
Ο Πέτρος διαβεβαίωσε τους αναγνώστες του, ότι
δεν τους έλεγε σοφιστικούς μύθους. Ήταν ο ίδιος αυτόπτης μάρτυρας της
μεγαλειότητας και δόξας της μεταμόρφωσης του Χριστού. Είχε ακούσει με τα ίδια
του τα αυτιά την μεγαλόπρεπη φωνή του Θεού να λέει: “Ούτος είναι ο Υιός μου ο αγαπητός, εις τον οποίον εγώ ευηρεστήθην”.
Επειδή ήταν ο ίδιος αυτόπτης μάρτυρας ήταν σε θέση να τους διαβεβαιώσει σχετικά
με την δύναμη του Ιησού Χριστού και την βεβαιότητα του ερχομού Του.
Η. Ο
ΒΕΒΑΙΟΣ ΠΡΟΦΗΤΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ
Β΄ Πέτρου α:19-21
Αυτά τα τρία εδάφια πρέπει να μελετηθούν με
προσοχή, από κάθε μελετητή της Βίβλου.
1.
Εδάφιο 19
Μετά τη διαβεβαίωση του, ότι άκουσε την φωνή
του Θεού πάνω στο Όρος, ο Πέτρος δήλωσε ότι έχουμε “βεβαιότερον” τον προφητικό
λόγο. Είναι κάπως παράξενο να διαβάζουμε, ότι ο Πέτρος θεωρούσε τα ιερά
γράμματα της Παλαιάς Διαθήκης πιο βέβαια από την κυριολεκτική φωνή του Θεού,
την οποία είχε ακούσει. Εξαιτίας αυτού, καλό θα ήταν να θεωρούμε κι εμείς τα
ιερά γράμματα σαν ένα λύχνο, που φέγγει στο σκοτάδι μέχρι να έρθει η αυγή της
ημέρας, και ο Χριστός, ο φώσφορος, ανατείλει στις καρδιές μας.
2.
Εδάφιο 20
Η αλήθεια, η οποία πρέπει να κατανοηθεί
ξεκάθαρα, είναι, ότι κανένα εδάφιο της Γραφής δεν είναι υπόθεση προσωπικής
ερμηνείας. Η αλήθεια του Θεού είναι αναλλοίωτη. Δεν μπορεί ένα άτομο να την
ερμηνεύσει με τη δική του εκλογή. Αν το κάνει αυτό, η αλήθεια δεν έχει αλλάξει.
Παραμένει σταθερή.
3.
Εδάφιο 21
Β’ Πέτρ.α:20,21 τοῦτο πρῶτον γινώσκοντες ὅτι πᾶσα προφητεία γραφῆς ἰδίας ἐπιλύσεως οὐ
γίνεται· οὐ γὰρ θελήματι ἀνθρώπου ἠνέχθη προφητεία ποτε ἀλλὰ ὑπὸ πνεύματος
ἁγίου φερόμενοι ἐλάλησαν ἀπὸ θεοῦ ἄνθρωποι.
Ο λόγος του Θεού είναι η καλύτερη άμυνα κατά
της αποστασίας και η χριστιανική πίστη έπρεπε να αναπαύεται ειλικρινά πάνω στον
εμπνευσμένο λόγο του Θεού.
