Απομυθοποίηση, ότι η Αρπαγή της εκκλησίας βρίσκεται στο Ματθ.κδ

1. Το Ευαγγέλιο του Ματθαίου γράφτηκε για να αποδείξει ότι ο Ιησούς Χριστός είναι ο Βασιλιάς του Ισραήλ.

2. Γραμμένο πολύ καιρό μετά τις Επιστολές όπως το Ευαγγέλιο του Λουκά και το βιβλίο των Πράξεων, έδινε «την ιστορία» του τι είχε συμβεί στην αρχή. Αυτό εξηγεί γιατί τα Ευαγγέλια και οι Πράξεις θεωρούνται σύμφωνα με τον Κανόνα σαν η «Ιστορία της Καινής Διαθήκης».

3. Η διαχωριστική γραμμή μεταξύ των Διαθηκών (Εβρ.θ:17-19) είναι η Ανάσταση. Αξίζει να σημειωθεί ότι η διακονία διδασκαλίας του Ιησού Χριστού ήταν αυστηρά για το Ισραήλ (Ματθ.ιε:24).

 

Οι άγγελοι συνάγουν τους εκλεκτούς

Στο Ματθ.κδ:29-31, ο Ιησούς Χριστός μιλούσε σε Εβραίους (οι μαθητές) που ζούσαν κάτω από την Παλαιά Διαθήκη. Ανέφερε τον εβραϊκό ναό (κδ:15), την προφητεία των 70 εβδομάδων του Δανιήλ και «αυτούς που βρίσκονται στην Ιουδαία» (κδ:16), το Εβραϊκό Σάββατο (κδ:20), και στη συνέχεια περιέγραψε την Δεύτερη Έλευση και την συγκέντρωση των «Εκλεκτών».

Ολόκληρο το πλαίσιο αυτών των δηλώσεων φαίνεται να είναι εβραϊκής φύσης. Το ακροατήριο του Ιησού, οι μαθητές, θα ερμήνευσαν «τους εκλεκτούς αυτού» σαν το έθνος του Ισραήλ, αφού ήταν η μόνη «εκλεκτή» ομάδα ανθρώπων στην γη εκείνο τον καιρό.

Μετά την γέννηση της Εκκλησίας εξακολουθούμε να βλέπουμε τους αποστόλους να υποθέτουν ότι μόνο οι Εβραίοι ήταν οι «εκλεκτοί», επειδή σοκαρίστηκαν όταν ο Θεός χορήγησε σωτηρία σε ορισμένους Εθνικούς (Πράξ.ι:44-ια:18).

Έτσι, όλα τα στοιχεία φαίνεται να δείχνουν ότι το Ισραήλ είναι «οι εκλεκτοί Του» στο Ματθ.κδ:29-31, όχι η Εκκλησία.

 

Φαίνεται η Αρπαγή της Εκκλησίας στα εδ.31-41;

Ο Ματθαίος έγραψε το ευαγγέλιό του ανά θέμα, όχι χρονολογικά, κάτι που είναι χαρακτηριστικό του ευαγγελίου του Λουκά.

Αν συγκρίνουμε τις γραφές, βλέπουμε ότι το ίδιο κείμενο που βρίσκεται στο Λουκ.ιζ:26-36, δίνεται σαν απάντηση στην απαίτηση των Φαρισαίων για το πότε θα ερχόταν η Βασιλεία.

Σε αυτό το σημείο της γραφής, ο Κύριος Ιησούς Χριστός απαντά στους Φαρισαίους, επομένως είναι εξαιρετικά απίθανο να αναφέρθηκε στην Αρπαγή της Εκκλησίας (ένα μυστήριο κρυμμένο από τον Θεό που αποκαλύφθηκε στον απόστολο Παύλο).

 

Γιατί υπάρχουν διάφορες θέσεις πάνω στο θέμα του χρόνου της Αρπαγής;

Φαίνεται ότι η απάντηση σε αυτό το ερώτημα βρίσκεται στα εξής:

1. Διαφορετικοί ορισμοί για τις έννοιες «θλίψη», «μεγάλη θλίψη», «διωγμοί των αγίων», «οργή», που δεν ορίζονται με τον ίδιο τρόπο.

2. Οι Γραφές που χρησιμοποιούνται για την υποστήριξη της θέσης που καταλήγει ο καθένας, είναι διαφορετικές.

3. Άλλα προφητικά αποσπάσματα, όπως το Δανιήλ ζ, χρησιμοποιούνται για τον καθορισμό της δομής του Ματθ.κδ πριν ερμηνευτεί το απόσπασμα.

4. Κανείς δεν είναι πρόθυμος να επανεξετάσει τις θέσεις του.

 

Η καλύτερη προσέγγιση

Η καλύτερη προσέγγιση κατά την άποψή μου είναι να αναγνωρίσουμε τα ακόλουθα βασικά ζητήματα και μ’ αυτή την δεύτερη ματιά, να καταλήξουμε στην σωστή ερμηνεία:

1. Ο Ματθαίος έγραψε το Ευαγγέλιό του κατά θέματα και ΟΧΙ χρονολογικά. Σαν αποτέλεσμα, τα γραπτά του είναι σαν ένα παζλ που πρέπει να βάλουμε σωστά τα κομμάτια για να καταλήξουμε στην σωστή ερμηνεία.

2. Οι συγγραφείς της Βίβλου δεν έγραψαν με γραμμικό λογικό τρόπο που έχουμε συνηθίσει να γράφουμε και να διαβάζουμε σήμερα. Η πλειοψηφία των συγγραφέων όπως ο Ματθαίος, έγραψε χρησιμοποιώντας «κυκλικότητα».

Τα γραπτά των συγγραφέων της Βίβλου ΔΕΝ είχαν κεφαλαία και μικρά γράμματα, παραγράφους, σημεία στίξης, αρίθμηση και άλλα καλλιτεχνικά στοιχεία που χρησιμοποιούμε συνήθως. Έγραφαν με κυκλικό τρόπο. Η κυκλικότητα (ή Χίασμα) απεικονίζεται διαγραμματικά έτσι:

 

Χίασμα: Ρητορικό σχήμα «κατά χιασμόν», όταν η πρώτη φράση συνδέεται με την τέταρτη και η δεύτερη με την Τρίτη.

Η δομή που προκύπτει είναι:

1. Η Επισκόπηση: Α – Β,

2. Η κύρια σκέψη: Γ

3. Οι λεπτομέρειες: Β' – Α'

Τα πλεονεκτήματα αυτής της μεθόδου είναι:

1. Ο λόγος μαρτυρεί για τον εαυτό του και είναι εύκολο να ελέγξεις ότι το απόσπασμα όπως γράφτηκε είναι πλήρες, σωστό και ακριβές.

2. Η κύρια σκέψη / εστίαση του συγγραφέα μπορεί να καθοριστεί.

3. Το τμήμα των λεπτομερειών εξηγεί όσα αναφέρθηκαν στην επισκόπηση.

Παραλληλισμός

Μερικές φορές δύο αποσπάσματα γράφονται με μια παράλληλη σχέση. Δεν υπάρχει τότε κεντρική σκέψη / ιδέα / εστίαση.

Είμαι πεπεισμένος ότι χωρίς τη γνώση της χιαστής δομής, είναι πολύ δύσκολο να ερμηνεύσεις σωστά τα προφητικά αποσπάσματα της Βίβλου.

Η Χιαστική Δομή του Ματθ.κδ:1-51 φαίνεται παρακάτω:

Α - Και εξελθών ο Ιησούς ανεχώρει από του ιερού· και προσήλθον οι μαθηταί αυτού διά να επιδείξωσιν εις αυτόν τας οικοδομάς του ιερού.. Ο δε Ιησούς είπε προς αυτούς· Δεν βλέπετε πάντα ταύτα; αληθώς σας λέγω, δεν θέλει αφεθή εδώ λίθος επί λίθον, όστις δεν θέλει κατακρημνισθή.

Β - Και ενώ εκάθητο επί του όρους των Ελαιών, προσήλθον προς αυτόν οι μαθηταί κατ' ιδίαν, λέγοντες· Ειπέ προς ημάς πότε θέλουσι γείνει ταύτα, και τι το σημείον της παρουσίας σου και της συντελείας του αιώνος;

Γ - Και αποκριθείς ο Ιησούς, είπε προς αυτούς· Βλέπετε μη σας πλανήση τις. Διότι πολλοί θέλουσιν ελθεί επί τω ονόματί μου, λέγοντες, Εγώ είμαι ο Χριστός, ..

Δ - Όταν λοιπόν ίδητε το βδέλυγμα της ερημώσεως, το λαληθέν διά του προφήτου Δανιήλ, ιστάμενον εν τω τόπω τω αγίω -ο αναγινώσκων ας εννοή-…… Και αν δεν συνετέμνοντο αι ημέραι εκείναι, δεν ήθελε σωθή ουδεμία σάρξ· διά τους εκλεκτούς όμως θέλουσι συντμηθή αι ημέραι εκείναι.

Γ’ - Τότε εάν τις είπη προς υμάς· Ιδού εδώ είναι ο Χριστός ή εδώ, μη πιστεύσητε· διότι θέλουσιν εγερθή ψευδόχριστοι και ψευδοπροφήται, …. …διότι καθώς η αστραπή εξέρχεται από ανατολών και φαίνεται έως δυσμών, ούτω θέλει είσθαι και η παρουσία του Υιού του ανθρώπου. Διότι όπου είναι το πτώμα, εκεί θέλουσι συναχθή οι αετοί.

B’ - Ευθύς δε μετά την θλίψιν.. το σημείον του Υιού του ανθρώπου.. ιδεί τον Υιόν του ανθρώπου ερχόμενον.. Και θέλει αποστείλει τους αγγέλους αυτού μετά σάλπιγγος φωνής μεγάλης, και θέλουσι συνάξει τους εκλεκτούς αυτού. .. καθ' ην ώραν δεν στοχάζεσθε, έρχεται ο Υιός του ανθρώπου.

A’ - Τις λοιπόν είναι ο πιστός και φρόνιμος δούλος, τον οποίον ο κύριος αυτού... τριγμός των οδόντων.

 

Συνοψίζοντας, η χιαστή αντιστοιχία είναι:

Χίασμα A, A’. Ο Κύριος Ιησούς Χριστός και οι μαθητές του στο χίασμα A αντιστοιχούν στους υπηρέτες και τον κύριό τους στο Α'

Χίασμα B, B’: Στο χίασμα B, οι μαθητές κάνουν 3 ερωτήσεις: πότε θέλουσι γείνει ταύτα, και τι το σημείον της παρουσίας σου και της συντελείας του αιώνος; Στο χίασμα B' δίνονται οι απαντήσεις (δείτε το σημείον του Υιού του ανθρώπου, ιδεί τον Υιόν του ανθρώπου ερχόμενον.. Και θέλει αποστείλει τους αγγέλους αυτού μετά σάλπιγγος φωνής μεγάλης, και θέλουσι συνάξει τους εκλεκτούς αυτού [Το Τέλος; Περισσότερα για αυτό αργότερα] Αυτό συμβαίνει μετά την Μεγάλη Θλίψη. Εδ.29.

Στον χίασμα Γ, Γ' η νουθεσία του Κυρίου είναι Βλέπετε μη σας πλανήση τις, λόγω των ψευδόχριστων και των ψευδοπροφητών που θα σηκωθούν κ.λπ. Το Κέντρο του Χιασμού [το σημείο σύγκλισης] είναι η Μεγάλη Θλίψη. Ματθ.κδ:15-22 που θα συντμηθεί.

 

Η ερμηνεία – Χίασμα B και B'

Η Επισκόπηση: Ματθ.κδ:1-14.

Ματθ.κδ:3 Και ενώ εκάθητο επί του όρους των Ελαιών, προσήλθον προς αυτόν οι μαθηταί κατ' ιδίαν, λέγοντες· Ειπέ προς ημάς πότε θέλουσι γείνει ταύτα, και τι το σημείον της παρουσίας σου και της συντελείας του αιώνος;

Οι Λεπτομέρειες / Εξηγήσεις: Ματθ.κδ:23-51

Ματθ.κδ:30,31 Και τότε θέλει φανή το σημείον του Υιού του ανθρώπου εν τω ουρανώ, και τότε θέλουσι θρηνήσει πάσαι αι φυλαί της γης και θέλουσιν ιδεί τον Υιόν του ανθρώπου ερχόμενον επί των νεφελών του ουρανού μετά δυνάμεως και δόξης πολλής. Και θέλει αποστείλει τους αγγέλους αυτού μετά σάλπιγγος φωνής μεγάλης, και θέλουσι συνάξει τους εκλεκτούς αυτού εκ των τεσσάρων ανέμων απ' άκρων ουρανών έως άκρων αυτών.

Πότε θα γίνει η συγκέντρωση των Εκλεκτών;

Η συγκέντρωση των Εκλεκτών από την χιαστή τοποθέτηση πρέπει αναγκαστικά να συμβεί κατά την Δεύτερη Έλευση (η οποία παρεμπιπτόντως είναι ορατή) του Κυρίου και ως εκ τούτου δεν μπορεί να αναφέρεται στην Αρπαγή της Εκκλησίας.

Ποια άλλα αποσπάσματα της Βίβλου υποστηρίζουν αυτό το συμπέρασμα;

Ματθ.ιγ:39 «ο δε εχθρός, όστις έσπειρεν αυτά, είναι ο διάβολος· ο δε θερισμός είναι η συντέλεια του αιώνος· οι δε θερισταί είναι οι άγγελοι».

Ματθ.ιγ:47-49, «Πάλιν ομοία είναι η βασιλεία των ουρανών με δίκτυον, το οποίον ερρίφθη εις την θάλασσαν και συνήγαγεν από παντός είδους· το οποίον, αφού εγεμίσθη, ανεβίβασαν επί τον αιγιαλόν και καθήσαντες συνέλεξαν τα καλά εις αγγεία, τα δε αχρεία έρριψαν έξω. Ούτω θέλει είσθαι εν τη συντελεία του αιώνος. Θέλουσιν εξέλθει οι άγγελοι και θέλουσιν αποχωρίσει τους πονηρούς εκ μέσου των δικαίων».

 

«Επισυνάγω» / «Αρπάζω»

Τι εννοούσε ο Κύριος Ιησούς Χριστός όταν είπε ότι οι άγγελοί Του θα «επισυνάξουν» τους εκλεκτούς Του από τους τέσσερις ανέμους;

Η Αρπαγή θα είναι σίγουρα μια «συγκέντρωση» στην οποία οι Χριστιανοί θα συναντηθούν με τον Χριστό στον αέρα, αλλά η λέξη «επισυνάγω» που χρησιμοποίησε ο Ιησούς, δεν χρησιμοποιείται ποτέ στην Βίβλο σε σχέση με την Αρπαγή. Αντ’ αυτής χρησιμοποιείται η λέξη «αρπάζω» (που σημαίνει αποσπώ δια της βίας, αρπάζω εν σπουδή, σύμφωνα με το Λεξικό του Σταματάκου) σε σχέση με την Αρπαγή, υποδεικνύοντας ότι οι Χριστιανοί θα «αποσπαστούν βίαια και με σπουδή» από τη γη για να συναντήσουν τον Χριστό στον αέρα.

Η λέξη «επισυνάγω» για τη «συγκέντρωση» στο Ματθ.κδ:29-31 χρησιμοποιείται μόνο για επίγειες συγκεντρώσεις ανθρώπων. Εκτός από το Ματθ.κδ:31, την βλέπουμε στο: Ματθ.κγ:37, Μάρκ.α:32-34, Λουκ.ιβ:1, ιγ:34.

Γραφές που αναφέρονται σε διασπορά στους τέσσερις ανέμους:

Ιεζ.ε:8-12 Διά τούτο ούτω λέγει Κύριος ο Θεός· Ιδού, και εγώ είμαι εναντίον σου και θέλω εκτελέσει κρίσεις εν μέσω σου ενώπιον των εθνών…..Διά τούτο, ζω εγώ, λέγει Κύριος ο Θεός, εξάπαντος, επειδή συ εμίανας τα άγιά μου με πάσας τας μιαράς πράξεις σου και με πάντα τα βδελύγματά σου, και εγώ λοιπόν θέλω σε συντρίψει· και ο οφθαλμός μου δεν θέλει φεισθή, και εγώ δεν θέλω σε ελεήσει. Το τρίτον σου θέλουσιν αποθάνει υπό λοιμού και θέλουσιν αναλωθή εν μέσω σου υπό πείνης· και το τρίτον θέλουσι πέσει κύκλω σου υπό ρομφαίας· το δε άλλο τρίτον θέλω διασκορπίσει εις πάντα άνεμον και θέλω γυμνώσει μάχαιραν όπισθεν αυτών.

Ζαχ.β:6,7 Ω, ώ· φεύγετε από της γης του βορρά, λέγει Κύριος· διότι σας διεσκόρπισα προς τους τέσσαρας ανέμους του ουρανού, λέγει Κύριος. Ω, διασώθητι, Σιών, η κατοικούσα μετά της θυγατρός της Βαβυλώνος.

 

Η Αρπαγή σηματοδοτεί την έναρξη της ημέρας του Κυρίου.

Αυτοί που διδάσκουν Αρπαγή πριν από την οργή του Θεού λένε (αναφερόμενοι στον Charles Cooper), «Καθώς συγκρίνει κανείς τις έξι σφραγίδες με τα γεγονότα που περιγράφονται στην επί του όρους ομιλία, αμέσως καταλαβαίνει ότι η αρπαγή πρέπει να συμβεί μετά την έναρξη της 70ής εβδομάδας του Δανιήλ, μετά τη μέση αυτής της εβδομάδας, μετά τον διωγμό της Εκκλησίας εκ μέρους του αντίχριστου (Σατανά) και τότε είναι που συντέμνονται οι μέρες (Ματθ.κδ:22), όταν το σημάδι της εσχατολογικής Ημέρας του Κυρίου και της παρουσίας του Χριστού δίνεται με τον ήλιο, το φεγγάρι, και τα αστέρια».

 

Τα σχόλιά μου

Από την Αποκ.ιβ:6 & 14, η Μεγάλη Θλίψη είναι ο διωγμός της Γυναίκας.  Ποια όμως είναι αυτή η γυναίκα; Αυτή η γυναίκα δεν είναι η εκκλησία. Η γυναίκα αυτή συμβολίζει την ορατή εκκλησία των εσχάτων καιρών που υπάρχει πάνω σε όλο το πρόσωπο της γης. Αποτελείται από ανθρώπους που κάποτε δέχτηκαν την χάρη του Θεού στην ζωή τους, που είχαν την δικαιοσύνη του Ιησού Χριστού, που πολλοί είναι αναγεννημένοι, αλλά μέσα στα σπλάχνα της υπάρχει ένα άλλο σώμα.

Είναι το σώμα αυτών που αγαπάνε τον Κύριο με όλη τους την καρδιά, και το αποδεικνύουν υπακούοντας στον λόγο Του. Μέσα στην ορατή εκκλησία υπάρχει η αόρατη εκκλησία. Η ορατή εκκλησία κυοφορεί την αόρατη εκκλησία, τον «υιό άρσεν»!

Η γυναίκα αφού γεννήσει,  φεύγει εις την έρημον, όπου έχει τόπον ητοιμασμένον από του Θεού, διά να τρέφωσιν αυτήν εκεί ημέρας χιλίας διακοσίας εξήκοντα.

Ο αντίχριστος έχει την εξουσία να κυβερνήσει 42 μήνες [τελευταίο μισό της 70ης Εβδομάδας του Δανιήλ], που συμπίπτει με το χρόνο που το Ισραήλ είναι υπό προστατευτική επιτήρηση.

Σύμφωνα με την Αποκ.ιβ:17 και Δαν.ζ:21,25 κάνει πόλεμο «με τους λοιπούς του σπέρματος αυτής, τους φυλάττοντας τας εντολάς του Θεού και έχοντας την μαρτυρίαν του Ιησού Χριστού», για 3 ½ χρόνια.

Το Ιωήλ β:31 λέει σαφώς ότι, «Ο ήλιος θέλει μεταστραφή εις σκότος και η σελήνη εις αίμα, ΠΡΙΝ έλθη η ημέρα του Κυρίου η μεγάλη και επιφανής». Αυτό επιβεβαιώνεται από το Ιωήλ γ:14, «Πλήθη, πλήθη εις την κοιλάδα της δίκης· διότι εγγύς είναι η ημέρα του Κυρίου εις την κοιλάδα της δίκης» που αναφέρεται στα έθνη που συγκεντρώθηκαν στην κοιλάδα του Ιωσαφάτ για την μάχη του Αρμαγεδδώνα.

Η Μεγάλη Θλίψη και ο πόλεμος των αγίων είναι δύο διαφορετικά και ξεχωριστά γεγονότα. Η Μεγάλη Θλίψη συντέμνεται [Ματθ.κδ:22], αλλά ο πόλεμος των αγίων είναι για μια περίοδο ακριβώς 1.260 ημερών/3 ½ ετών [Δαν.ζ:25. Αποκ.ιβ:17].

 

Τι είπε ο απόστολος Παύλος;

Ο απόστολος Παύλος στην Εφες.γ ανέφερε ότι η Εκκλησία ήταν ένα μυστήριο αποκεκριμένο από τον Θεό από χρόνων αιωνίων. Αυτό το μυστήριο του αποκαλύφθηκε. Συνεπώς, ο μελλοντικός προορισμός της Εκκλησίας πρέπει να περιέχεται στις επιστολές του Α’ Κορ.ιε, Α’ Θες.δ:13-18, Β’ Θεσ.β:1-3, που γράφτηκαν  δεκαετίες πριν από τα ευαγγέλια.

Στα γραπτά του για την Αρπαγή, ο απόστολος Παύλος ανέφερε ότι οι Χριστιανοί πρόκειται να μεταμορφωθούν «εν ριπή οφθαλμού», και «το φθαρτόν τούτο να ενδυθή αφθαρσίαν, και το θνητόν τούτο να ενδυθή αθανασίαν» στην Αρπαγή της Εκκλησίας.

Ερώτηση: «Θα χρειάζονταν άγγελοι για να «συνάξουν» τους μεταμορφωμένους, αθάνατους Χριστιανούς;».

 

Ο πολύς όχλος

Αποκ.ζ:9-10,13-14, «Μετά ταύτα είδον, και ιδού, όχλος πολύς, τον οποίον ουδείς ηδύνατο να αριθμήση, εκ παντός έθνους και φυλών και λαών και γλωσσών, οίτινες ίσταντο ενώπιον του θρόνου και ενώπιον του Αρνίου, ενδεδυμένοι στολάς λευκάς, έχοντες φοίνικας εν ταις χερσίν αυτών.... Και απεκρίθη εις εκ των πρεσβυτέρων, λέγων προς εμέ· Ούτοι οι ενδεδυμένοι τας στολάς τας λευκάς τίνες είναι και πόθεν ήλθον; Και είπα προς αυτόν· Κύριε, συ εξεύρεις. Και είπε προς εμέ· Ούτοι είναι οι ερχόμενοι εκ της θλίψεως της μεγάλης, και έπλυναν τας στολάς αυτών και ελεύκαναν αυτάς εν τω αίματι του Αρνίου».

Το πλήθος βγαίνει από μεγάλη θλίψη που ξεκινά από το βδέλυγμα της ερήμωσης και τελειώνει πριν από το άνοιγμα της 6ης Σφραγίδας σύμφωνα με το Ματθ.κδ:15, 29. Αυτό αναφέρεται στην Αρπαγή της Εκκλησίας; Σημειώστε ότι πληροί τις προϋποθέσεις του Β’ Θες.β:1-7.

 

Συμπέρασμα

Η Αρπαγή της Εκκλησίας είναι ένα μυστήριο το οποίο αν και αποκαλύφθηκε στον απόστολο Παύλο [Α’ Κορ.ιε:51, Α’ Θεσ.δ:16-17] εξακολουθεί να απαιτεί από το Άγιο Πνεύμα να διαφωτίσει την κατανόηση.