Ο ΣΑΜΟΥΗΛ
Α. ΑΚΟΥΣΤΗΚΕ ΑΠ’ ΤΟ ΘΕΟ
Ένας από τους πιο εξαιρετικούς άνδρες της Παλαιάς Διαθήκης ήταν ο Σαμουήλ. Καλέστηκε σαν κριτής, αλλά ήταν επίσης προφήτης και ιερέας. Ήταν γιος ενός Λευίτη, του Ελκανά και μητέρα του ήταν η Άννα, μια από τις δύο γυναίκες του Ελκανά.
ΗΛΕΙ
Α. Ο ΙΕΡΕΑΣ ΗΛΕΙ
Ο Ηλεί ήταν ένας ιερέας απ’ τη γενιά του Ιθάμαρ. Ο Ιθάμαρ ήταν ο νεώτερος γιος του Ααρών. Ο Ααρών είχε δύο γιους, τον Ναδάβ και Αβδιού, οι οποίοι πέθαναν γιατί προσέφεραν ξένο πυρ. Μια σειρά ιερέων ήρθε απ’ τον άλλο του γιο, τον Ελεάζαρ, αλλά ο Ηλεί ήταν απόγονος του Ιθάμαρ. Η θέση της ιεραρχίας παρέμενε από τον Ιθάμαρ μέσω του Ηλεί, μέχρι που ο Σολομώντας εκθρόνισε τον Αβιάθαρ και επέστρεψε την ιεραρχία πίσω στους απογόνους του Ελεάζαρ.
ΡΟΥΘ
Α. Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΡΟΥΘ
Μία απ’ τις πιο όμορφες ιστορίες μέσα στη Βίβλο είναι αυτή της Ρουθ. Αυτή η ιστορία συνέβη τον καιρό που κριτής ήταν ο Γεδεών. Έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για εμάς επειδή φανερώνει τη γενεαλογία του Δαβίδ. Η Ρουθ ήταν η προγιαγιά του Δαβίδ, ο οποίος άρχισε να κυβερνά στη Χεβρών το 1010 π.Χ. Η τελευταία λέξη στο βιβλίο της Ρουθ είναι η λέξη Δαβίδ και αυτό φανερώνει τον κύριο σκοπό του βιβλίου.
ΟΙ ΚΡΙΤΕΣ
Μέρος ΙΙ
Α. Η ΠΡΩΤΗ ΑΙΧΜΑΛΩΣΙΑ
Ο λαός Ισραήλ υπηρέτησε τον Κύριο, όσο οι πρεσβύτεροι που είχαν δει τα θαύματα απ’ το Θεό κάτω από την ηγεσία του Ιησού, ζούσαν (Κρ.β:7). Ωστόσο, αμέσως μετά το θάνατο των πρεσβυτέρων, ο Ισραήλ άρχισε να κλίνει προς την αποστασία. Πολύ σύντομα οι Ισραηλίτες άρχισαν να παντρεύονται εθνικές γυναίκες, εγκαταλείποντας τον Κύριο, λατρεύοντας τους θεούς των Χαναναίων και πέφτοντας σε φοβερές ανηθικότητες.
ΟΙ ΚΡΙΤΕΣ
Μέρος Ι
Α. ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΩΝ ΑΠΟΤΥΧΙΩΝ
Το βιβλίο των Κριτών είναι ένα βιβλίο γεμάτο αποτυχίες, που κάθε μια απ’ αυτές συνοδεύεται από θεία απελευθέρωση. Τη μέρα που ο Ισραήλ εγκαταστάθηκε στη Χαναάν, ο Θεός υποσχέθηκε μια ασυνήθιστη ευλογία, λέγοντας ότι εάν ο λαός θα Τον ακολουθούσε πιστά, θα ήταν «η κεφαλή και όχι η ουρά», και θα ήταν «μόνο υπεράνω» και «όχι υποκάτω» (Δευτ.κη:1-14).
Λουκ.κα:33-36 Ο ουρανός και η γη θέλουσι παρέλθει, οι δε λόγοι μου δεν θέλουσι παρέλθει. Προσέχετε δε εις εαυτούς μήποτε βαρυνθώσιν αι καρδίαι σας από κραιπάλης και μέθης και μεριμνών βιωτικών, και επέλθη αιφνίδιος εφ' υμάς η ημέρα εκείνη· διότι ως παγίς θέλει επέλθει επί πάντας τους καθημένους επί πρόσωπον πάσης της γης. Αγρυπνείτε λοιπόν δεόμενοι εν παντί καιρώ, διά να καταξιωθήτε να εκφύγητε πάντα ταύτα τα μέλλοντα να γείνωσι και να σταθήτε έμπροσθεν του Υιού του ανθρώπου.
Η ΔΙΑΙΡΕΣΗ ΤΗΣ ΓΗΣ ΧΑΝΑΑΝ
Α. Η ΜΟΙΡΑΣΙΑ ΤΗΣ ΓΗΣ
Ιησ.ιγ
Κάτω απ’ την ηγεσία του Ιησού, 31 βασιλιάδες είχαν κατακτηθεί. Τώρα ο Ιησούς διατάχθηκε να μοιράσει τη γη στις φυλές (Ιησ.ιγ:1-6). Ο Ιησούς, μαζί με τον Ελεάζαρ, τον αρχιερέα, έπρεπε να κάνουν αυτή τη δουλειά. Στο μοίρασμα της Χαναάν, ο Ιησούς αφενός μεν αναγνώρισε ότι οι νίκες είχαν δοθεί από το Θεό, αφετέρου ενθάρρυνε τις φυλές να μπουν και να εγκατασταθούν στη γη που τους δίνεται. Ο Ιησούς χώρισε τη γη ως εξής:
ΟΙ ΚΑΤΑΚΤΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ
Α. Η ΓΗ ΧΑΝΑΑΝ
Η γη Χαναάν ήταν μια περιοχή που απαρτιζόταν από πόλεις - βασίλεια. Δεν υπήρχε μια κεντρική κυβέρνηση, αλλά πολλές πόλεις μαζί με αυτόνομους βασιλείς η κάθε μια. Η κατάκτηση της γης σήμαινε να νικήσουν κάθε πόλη χωριστά. Η Αίγυπτος ήταν η νόμιμη κυρίαρχος πάνω σ’ αυτές τις πόλεις, αλλά ο τότε υπάρχων Φαραώ δεν ενδιαφερόταν ιδιαίτερα για επεκτατικές κατακτήσεις και έτσι άφησε τις ανεξάρτητες πόλεις της Χαναάν ελεύθερες σαν βραβείο κατάκτησης στον Ισραήλ.
